Hij had een tijd geleden nml ineens heel erg veel last van zijn heupen, waarna we foto's hebben laten maken.
De uitslag was niet best, HD c/d.
Na wat pijnstillers en aangepaste beweging ging het al vrij snel weer een stuk beter.
En nu is er al een hele tijd niets meer aan hem te merken.
Wat ik wel merk, is dat ik er goed op moet blijven letten dat hij niet aankomt.
Want pas geleden was hij ongemerkt iets dikker geworden, en zag ik dat hij weer een beetje raar ging lopen.
Ik heb hem toen op dieet gezet, en alles is weer in orde.
Vanmorgen heb ik nog een heerlijke wandeling gemaakt van zeker een uur, de honden hadden het wel warm, maar aan het eind van de wandeling mochten ze nog even door het water rennen.
Zijn conditie is ook top.
En zijn gehoor is niet verder achteruit gegaan.
Ik merkte nml dat hij slechter ging horen, daar heb ik ook pas geleden nog over verteld.
Maar sinds toen is het niet slechter geworden.
Dus al met al gaat het super met hem.
Hij is vrolijk, wandelt nog steeds graag heel ver, en loopt nog regelmatig mee langs de fiets.
Ik neem hem ook nog wel eens mee naar het verzorgingstehuis waar mijn schoonmoeder woont, en dat vindt hij heel gezellig.
Hij kijkt niet meer op of om naar andere honden, zelfs niet als die honden vreselijk tekeer gaan.
Ik kom de laatste tijd zoveel honden tegen die een enorm grote bek hebben, dat hij er nu zo aan gewend is geraakt dat het hem totaal niet meer boeit.
Ik hoef hem niet meer kort te houden, want hij gaat er gewoon niet naartoe.
Eigenlijk is het een heel makkelijke hond geworden, waarmee ik erg fijn kan wandelen.
Hij trekt niet, hij blaft niet, hij gromt niet, hij geniet gewoon van het leven, van het samen zijn met mij, van de lange wandelingen enz.
Eigenlijk is het een voorbeeldige hond geworden met de jaren.
En ik ben zo enorm trots op hem, zo blij met hem en zo gek op hem.
Hij zal altijd mijn oogappeltje zijn en blijven. Hoe lief Julia ook is.
Er is iets speciaals tussen Romeo en mij.
Iets dat anders is, iets bijzonders dat ik niet kan verklaren en niet uit kan leggen.
Maar het is er, en ik geniet ervan.
Dat het nu zo goed met hem gaat doet me dan ook heel erg goed.
Ik geniet ervan als hij blij is, en dat is hij!
Vanmorgen ben ik samen met mijn beste vriend met Room en Juul wezen wandelen.
Hij mist Max heel erg, en vindt het fijn om toch op deze manier de leegte een beetje op te kunnen vullen.
Max is de hond van mijn andere topic, die weg moest vanwege financiele problemen.
Op de één of andere manier biedt Romeo hem troost.
Hij heeft dan ook Romeo heel de weg vast mogen houden, en Romeo had aandacht voor hem, keek naar hem, maakte contact met hem en luisterde ook goed naar hem.
Romeo voelt altijd de emotie van mensen aan.
Hij komt ook altijd troosten als iemand huilt.
Het lijkt soms ook net of hij precies weet wat iemand nodig heeft.
Vanmorgen tijdens de wandeling was hij dan ook extra vrolijk, hij huppelde als een puppie.
En Stefan werd daar ook weer vrolijk van.
Normaal gedraagt Romeo zich niet zo pups, maar nu wel, en dat was precies wat Stefan even nodig had.
Voor mij is Romeo dan ook een bijzondere hond.
