Met Bluf kon ik het op speurgebied niet zo vinden.. af en toe stond het huilen me naderbij dan het lachen.. dat ze haar neus kan gebruiken weet ik.. maar met speuren af en toe kon ik haar de nek wel omdraaien.. eigenwijze drol
Toen ik met de sport aanving met Finn leerde ik meer en meer hoe belangrijk baas hond verhouding is met name met speuren.. het is heel zelfstandig wat je van de hond vraagt.. en ze moeten het voor je (willen) doen..
Dat was mijn inzicht op termijn.. je kunt wel gaan dwingen met speuren.. maar wat krijg je dan.. honden die gedrukt gaan speuren.. of honden die gewoon gaan " liegen " echt waar meegemaakt met Finn
hij bleef stug volhouden een spoor te volgen terwijl dat helemaal het spoor niet was :lol: niet door mij uitgelopen toen overigens dus don't blame me... maar het is een punt van aandacht.. dat een hond dus net doet alsof.. 
Vandaag had hij echt een pokkeveld... zeer laag gemaaid stoppeltjes gras... ergens had ik een hoek gemaakt naar rechts.. en toen na een vijftal passen weer naar links in de lengte maar op gemaaid hoog gras wat er nog lag.. en ik rook het zelf ook dus laat staan wat voor geuren hij moest onderscheiden..
hij pakte die hoek dus ook niet.. en ik liet hem gaan .. en net als twee jaar geleden liep hij stoicijns door.. ik heb ook niet ingehouden ondanks dat ik wist waar de bocht was..
hij bleef stug met de neus aan de grond.. tot ik wat zei... tsja finn... dat is het niet he... die kop van hem
misschien wel blij dat ik niet boos werd..hij komt terug zijn spoor volgend.. en verdomd bij de juiste hoek pakt hij het weer op.. goed zo knul... je kan het best allemaal 
dus netjes weer dat pas gemaaide droge gras volgend.. met af en toe een voerbeloning... op een bepaald moment weer een hoek naar rechts.. het hoge gras in.. en met bloemen en de stuifmeel stoof ervanaf.. meneer speurde dat strek als een stofzuiger... en ook goed voorwerp verwezen.. nu is achteraf gezien. even gechecked als leek.. het hoge gras makkelijker om spoor te volgen omdat mijn lucht op meerdere plekken zit.. hoog gras.. dus veel plekken die ik aangeraakt heb... maar de kleinste voorwerpen verwees hij ook keurig.. trots op FinnBluf daar ben ik nog mee in conclaaf over het speuren
ze staat klaar om aan de slag te gaan.. vol enthousiastme maar dan kan ze ineens bedenken dat ze het boven het maaiveld interessanter vind... ..dat als ik wat zeg.. dat ze dan maar gaat liggen.... 
af en toe .. vuile bitch vorige week bij de aanzet... gaat een paar passen goed.. en inene was ze klaar... 
dikke vinger kon ik krijgen... tweede strek gevonden... ( was echt hoog gras en spoor was niet te zien.. maar madam pakte het inene weer op en ging als een stofzuiger....) daarna nog een recht strek uitgelopen en dat werd perfekt uitgewerkt...vandaag.. echt korter dan kort.. met harde stoppels van dik riet...
heb spoor geschuifeld.. dus niet met normale passen maar sloffend gelopen..
en de aanzet diep ingelopen..oh en normaliter heb ik rubber laarzen.. maar oa na lezen weer in tomas, afwisseling van schoeisel.. had ik mijn sportschoenen aan..
Bluf bij aankomst nam de geur op (zweetkakken he... :lol: ) en ik zette haar door... oh wat een genot om haar zo te zien speuren.. neus aan de grond en gaan
voor het eerst op de volle lengte gelopen ook... keurig verwijzen en de hoek netjes gepakt (had een U uitgelopen) Ik ben gewoon trots en blij, vind speuren echt belangrijk.. je weet dat ze de neus kunnen gebruiken.. maar het willen doen voor de baas en er samen lol aan beleven dat is waar ik naar streef...
Van Finn weet ik dat hij het leuk vind en hij het ook supergoed kan.. maar ik ben net te onervaren soms om in te schatten wanneer hij wat steun nodig heeft.. maar hij speurt weer met plezier en dat doet mij al goed
En met Bluf ben ik blij dat ze vandaag ondanks moeilijk veld heeft laten zien dat ze het kan en ook wil doen.. zo.. dat wilde ik even kwijt
) wil niet zeggen dat ze het dan ook meteen goed doen als er een ander achter ze staat.
