Hond houden of niet

[sjef]

Wij hebben 6 herplaatsers in ons gezin opgenomen in de afgelopen 38 jaar. De eerste was een vondeling waar niets van bekend was, maar de hond was na een paar dagen gewend. De laatste van de 6 die we nu hebben had verlatingsangst, maar is nu ook prima gewend. Ik weet dus wel waar ik het over heb. Een niet te jonge hond, die ook nog tussen de middag uitgelaten word en de eerste tijd niet te lang alleen hoeft te blijven zou best kunnen. Maar zoals ik al eerder schreef, vraag goed na of er geen verlatingsangst is. En het hondje een paar uurtjes mee nemen om thuis te kijken hoe het gaat met de katten zou natuurlijk ook een goed idee zijn. Iedereen hier op het forum heeft z'n eigen ideeen over hoe het moet,
gebruik die waar je wat aan hebt en neem de rest voor kennisgeving aan.

[fungus]

Ik zie veel nuttige info in je post en vind het nu tenminste wat meer genuanceerd. Eén ding: op mijn werk is het onmogeljik om voor een hond per direct drie a vier weken verlof te nemen. Ik vraag me echt af waar al die mensen werken. Stuur me gerust wat adressen door. Moet dringend voor iets anders kijken.

jouw werkgever heeft niets te maken met de reden voor je verlof.

Mijn werkgever heeft niets te maken met mijn verlof, maar mijn werkgever stelt wel zelf de regels op. En als die zeggen dat een aaneengesloten verlofperiode van 10 werkdagen of meer een MAAND op voorhand moet aangevraagd worden moet ik niet afkomen met "per direct" verlof te vragen. Is dat nu zo moeilijk te begrijpen?

[~Suzanne~]

Nog even.
De clou van deze hele discussie is niet herplaatser of pup, is niet getraumatiseerd of niet, de clou is tijd.
Tijd om een hond, welke hond dan ook, te laten wennen.
Aan een nieuw huis, aan nieuwe baasjes, aan een nieuw ritme, aan een nieuwe omgeving buiten, aan de katten, enz.
De tijd nemen die nodig is.
Wanneer er tijd is, is er veel mogelijk.
Tijd hebben is essentieel.
Maar tijd heeft TS niet en kan en/of wil hij ook niet maken.

Ik vind dat wanneer je niet bereid bent tijd te investeren in een hond ook een herplaatser geen optie is, en zeker geen hondje dat getraumatiseerd is.

Amen!

Jij verwoordt in 1 reaktie precies hoe ik het had willen zeggen

Suzanne

[M@scha]

pfffff. de blaadjes vallen weer volgens mij??

ik zie in jouw tijd helemaal geen probleem. wél vind ik dat je heel goed moet kijken dat je geen hondje neemt met enorm veelk emotionele littekens omdat jet het dan waarschijnlijk niet redt om die te laten wennen in die 2 weken. of dat dit hondje is? geen idee. maar wees eerlijk tegen jezelf of je twijfels hebt of niet over het aanpassingsvermogen van dit hondje. klinkt raar maar het hondje kan beter in het asiel blijven dan even bij jou en weer weg.

ik lees erg veel dat de hond met de kat moet kunnen. weet je wel hoe jouw kat met honden is? of heb ik daar misschien overheen gelezen?

@jessica. dat het zo erg was met fritz wist ik niet. al die zaken zijn nu verleden tijd denk ik? aangezien op de doedag fritz een leenbaas had? erg veel werk lijkt me om zo'n hond weer om te keren

[fungus]

Als je het zo zwart-wit wilt bekijken, doe gerust...

dat is niet zwart wit dat is realistisch.
Waarom denk jij het met geen enkele hondervaring toch zoveel beter te weten dan mensen die wel die ervaring hebben?

Er zijn er genoeg hier die zeggen dat je best een hond kunt nemen, ik ben er ook een van
Ik vind het alleen niet kunnen als je hond meteen alleen thuis moet zitten. En ook een getraumatiseerd hondje raad ik je af, niet omdat jij niet goed zou zijn voor dat hondje, maar omdat jullie omstandigheden daar niet goed voor zijn en dat is een wezenlijk verschil, al moet je dat natuurlijk wel willen zien.

Ook ik heb een boel ervaring met herplaatshonden en hoewel het heus kan meevallen heb ik er zelf niet een gehad die niet hier en daar wel iets raars had vanuit het verleden en er waren er ook een stel helemaal verknipt. En zo zijn er veel meer mensen hier.
Met die kennis gewapend willen wij je doen inzien dat je sommige dingen niet gewoon te licht kunt opvatten en door onze vragen willen wij maken dat je nadenkt, ook over de minder leuke kanten die aan het opvangen van een herplaatshondje kunnen zitten.

Maar als je dat allemaal van de tafel veegt als niet ter zake doende en zwart/wit of onaardig dan schiet dat niet op.
Dit is een hondenforum, mensen die hier komen houden van honden en nogmaals een heel aantal van die mensen heeft een heleboel ervaring met honden.
Als je je daar voor openstelt kun je gewoon een heleboel leren, maar dan moet je niet alles wat jou niet direkt past verkeerd opvatten en afdoen als onbelangrijk.

Ik wil je nog een keer proberen uit te leggen wat me stoort in jouw stijl, niet de boodschap. Ik heb heus al dingen opgepikt.
Je verdraait gewoon alles om me toch maar te overtuigen om geen moeilijk geval te nemen.

1. Moest ik denken dat ik het allemaal veel beter weet en het licht opvatten, dan had ik geen dierenartse meegenomen naar het asiel, had ik niet de laatste dagen bijna constant voor de deur gestaan, had ik niet met een tiental honden gaan wandelen, had ik niet met een tiental honden- en kattenbezitters de voor- en nadelen besproken en de praktische beslommeringen geregeld. Bovendien zou ik me zeker de moeite niet getroosten om de komende dagen het hondje terug op te zoeken en te zien of er evolutie in het gedrag van het beestje zit. Het enige wat ik mezelf in deze kan verwijten is dat ik geen draaiboek heb gemaakt voor als het volledig zou mislopen. In die zin heb je me zeker doen nadenken. Ik ben ondertussen ook volop op zoek als er eventueel een hondenopvang in de buurt is, of er kennissen of familie zouden kunnen inspringen. Een uitlaatservice is niet nodig, aangezien ik zelf elke middag naar huis kan komen.
2. Dat een asielhondje meestal geen eenvoudige achtergrond heeft is duidelijk, maar uiteindelijk denk ik dat iedereen er over eens is dat je dat van geen enkele volwassen hond weet. Problemen zijn realistisch, maar ik zie dat eerder als een uitdaging. Een hond moet van mij ook de tijd en ruimte krijgen om te groeien. Het enige wat ik niet wil is een gevaarlijke situatie voor mijn katten. Dat lijkt me toch niet meer dan logisch? Als ik daar een probleem zie, gaat elke hond (getraumatiseerd of niet) terug naar het asiel.
3. Als je vindt dat ik een hond niet direct alleen kan laten thuiszitten, heb je mijn posts echt maar zeer gedeeltelijk gelezen. Ik kan geen twee weken of meer verlof nemen tot de zomervakantie, maar ben nu wel 11 dagen van de 14 thuis. Van de 3 dagen dat ik er niet ben, ben ik in 2 blokken ongeveer 5.30 weg.
4. Ik vind het fascinerend hoe jij al lijkt te weten in welke mate dat hondje waar ik op “val” getraumatiseerd is, laat staan de achtergrond van dat trauma kent. Er bestaat toch geen handboek van hoe je met “getraumatiseerde” honden om moet gaan? Veel tijd en energie in steken lijkt me logisch, maar wat is veel tijd? Ik veronderstel dat hier veel mensen zitten die niet werken en die waarschijnlijk niet 4 uur intensief met hun hond bezig zijn, maar gewoon “aanwezig” zijn.

Alles samengevat: ik ben – net zoals gisteren – niet overtuigd om dat hondje in huis te nemen.

[fungus]

pfffff. de blaadjes vallen weer volgens mij??

ik zie in jouw tijd helemaal geen probleem. wél vind ik dat je heel goed moet kijken dat je geen hondje neemt met enorm veelk emotionele littekens omdat jet het dan waarschijnlijk niet redt om die te laten wennen in die 2 weken. of dat dit hondje is? geen idee. maar wees eerlijk tegen jezelf of je twijfels hebt of niet over het aanpassingsvermogen van dit hondje. klinkt raar maar het hondje kan beter in het asiel blijven dan even bij jou en weer weg.

ik lees erg veel dat de hond met de kat moet kunnen. weet je wel hoe jouw kat met honden is? of heb ik daar misschien overheen gelezen?

@jessica. dat het zo erg was met fritz wist ik niet. al die zaken zijn nu verleden tijd denk ik? aangezien op de doedag fritz een leenbaas had? erg veel werk lijkt me om zo'n hond weer om te keren

Ik begrijp uw argumenten zeer goed en vind ze steek houden. En ik ga het hondje zeker niet gaan halen omdat ik het zielig vind. Aangezien ik nog nooit een hond heb gehad, weet ik niet hoe de katten zullen reageren. Maar hoe je het draait of keert, dat weet je nooit op voorhand. Het kan de situatie uiteraard complex maken. We zijn in ieder geval al om Feliway geweest. Da's een soort verstuiver met het gelukshormoon van katten. Op die manier passen ze zich gemakkelijker aan aan nieuwe situaties.

[Joera]

Ik las dat iemand vroeg of ze in het asiel zelf niet kunnen testen of de hond met de katten kan? Dat is in ieder geval beter dan de hond helemaal meenemen en dan thuis uittesten of het met katten gaat en zo niet, dat hij dan weer terug moet.

[Frenk]

Mijn werkgever heeft niets te maken met mijn verlof, maar mijn werkgever stelt wel zelf de regels op. En als die zeggen dat een aaneengesloten verlofperiode van 10 werkdagen of meer een MAAND op voorhand moet aangevraagd worden moet ik niet afkomen met "per direct" verlof te vragen. Is dat nu zo moeilijk te begrijpen?

Mijn werkgever is ook niet blij als ik vanmiddag kom melden dat ik een maand vakantie opneem. Maar wat is nou een maand vooruit denken? Willen ze daar in het asiel niet aan mee werken?

[fungus]

Mijn werkgever heeft niets te maken met mijn verlof, maar mijn werkgever stelt wel zelf de regels op. En als die zeggen dat een aaneengesloten verlofperiode van 10 werkdagen of meer een MAAND op voorhand moet aangevraagd worden moet ik niet afkomen met "per direct" verlof te vragen. Is dat nu zo moeilijk te begrijpen?

Mijn werkgever is ook niet blij als ik vanmiddag kom melden dat ik een maand vakantie opneem. Maar wat is nou een maand vooruit denken? Willen ze daar in het asiel niet aan mee werken?

Echt geen idee in welke wereld jij leeft of werkt, maar de mijne ziet er in ieder geval anders uit. Ik kan niet zomaar een paar weken geplande vergaderingen afzeggen omdat ik een hond in huis wil nemen. Maar goed, ik denk dat we de disussie beter sluiten...

[Frenk]

Echt geen idee in welke wereld jij leeft of werkt, maar de mijne ziet er in ieder geval anders uit. Ik kan niet zomaar een paar weken geplande vergaderingen afzeggen omdat ik een hond in huis wil nemen. Maar goed, ik denk dat we de disussie beter sluiten...

Ik leef en werk in dezelfde wereld als jij hoor En alles is te plannen en te regelen. Ik mag gewoon vakantiedagen opnemen als ik dat wil (en dagen heb staan uiteraard) en als je een beetje rekening houdt met de bedrijfsprocessen dan is dat goed te doen. Ik werk overigens ook veel vanuit huis en doe afspraken of vergaderingen via teleconferencing, omdat er met de files vaak meer tijd verloren gaat aan in de auto zitten dan de daadwerkelijke afspraak kost.

Nogmaals, ook ik kan niet vandaag op morgen 'zomaar' een maand verlof opnemen. Maar tegelijkertijd heb ik ook een werkgever die ruimte maakt voor het gegeven dat er in je prive-leven dingen kunnen gebeuren.

Maar laat ik de vraag dan anders stellen. Hoe ver van te voren moet jij, laten we zeggen, 3 weken vakantie inplannen?

[Hutsje]

@jessica. dat het zo erg was met fritz wist ik niet. al die zaken zijn nu verleden tijd denk ik? aangezien op de doedag fritz een leenbaas had? erg veel werk lijkt me om zo'n hond weer om te keren

nee, het open springen van deuren doet hij nog steeds, hij vlucht nog steeds het huis uit als ik een vliegenmepper pak, de deur bij mijn moeder moet nog steeds op slot als ik wegga en hij daar moet blijven. hij zal nog steeds zijn riem doorbijten als ik hem ergens vast leg.
met de doedag wad het een gok, meestal gaat het wel goed als ik hem aan iemand geef. als het niet goed was gegaan had ik hem zelf over kunnen nemen. hij vond het niet leuk, maar heeft het keurig gedaan. hij is wel 1 keer uit zijn tuig en halsband ontsnapt om rechtstreeks naar mij toe te rennen. verder kon hij mij ook het grootste gedeelte van de tijd zien en dan is het ook goed voor hem.
en je moet toch altijd voorzichtig met hem zijn, zoals laatst toen ik hem wilde controleren op teken, hij had blijkbaar een zere achterpoot en toen ik die opzij deed gilde hij het uit. dan duurt het heel lang voor hij daar over heen is.
maar verder gaat het hier thuis heel goed, hij kan nu goed (met de anderen natuurlijk) alleen zijn, hij weet het als we weggaan (of ik) precies, dan gaat hij zelf al naar de slaapkamer op zijn bankje liggen.

[fungus]

Echt geen idee in welke wereld jij leeft of werkt, maar de mijne ziet er in ieder geval anders uit. Ik kan niet zomaar een paar weken geplande vergaderingen afzeggen omdat ik een hond in huis wil nemen. Maar goed, ik denk dat we de disussie beter sluiten...

Ik leef en werk in dezelfde wereld als jij hoor En alles is te plannen en te regelen. Ik mag gewoon vakantiedagen opnemen als ik dat wil (en dagen heb staan uiteraard) en als je een beetje rekening houdt met de bedrijfsprocessen dan is dat goed te doen. Ik werk overigens ook veel vanuit huis en doe afspraken of vergaderingen via teleconferencing, omdat er met de files vaak meer tijd verloren gaat aan in de auto zitten dan de daadwerkelijke afspraak kost.

Nogmaals, ook ik kan niet vandaag op morgen 'zomaar' een maand verlof opnemen. Maar tegelijkertijd heb ik ook een werkgever die ruimte maakt voor het gegeven dat er in je prive-leven dingen kunnen gebeuren.

Maar laat ik de vraag dan anders stellen. Hoe ver van te voren moet jij, laten we zeggen, 3 weken vakantie inplannen?

Ik moet dat minimum een maand op voorhand aanvragen en het wordt toegelaten als het past binnen de planning, tenzij het gaat om palliatief verlof of zorgverlof. Je hebt echt wel een luxe-situatie op het werk hoor. Bij ons doen ze moeilijk over thuiswerken, tele-conferncing,... Kijk, ik heb me te houden aan de regels die mijn werkgever daarover opstelt, hoe jammer het ook is.
Stel nu dat ik een maand op voorhand drie weken verlof kan regelen: wie zegt me dan dat ik aan het begin van die drie weken een geschikte hond vind? Het lijkt mij een beetje dat het belangrijker is verlof te hebben, dan de juiste hond te kiezen.

[ranetje]

Ik moet dat minimum een maand op voorhand aanvragen en het wordt toegelaten als het past binnen de planning, tenzij het gaat om palliatief verlof of zorgverlof. Je hebt echt wel een luxe-situatie op het werk hoor. Bij ons doen ze moeilijk over thuiswerken, tele-conferncing,... Kijk, ik heb me te houden aan de regels die mijn werkgever daarover opstelt, hoe jammer het ook is.
Stel nu dat ik een maand op voorhand drie weken verlof kan regelen: wie zegt me dan dat ik aan het begin van die drie weken een geschikte hond vind? Het lijkt mij een beetje dat het belangrijker is verlof te hebben, dan de juiste hond te kiezen.

Ik geloof dat Frenk bedoelt dat als je een hondje hebt gevonden, er misschien met het asiel afspraken zijn te maken dat het hondje daar blijft tot je die drie weken vrij hebt?
In de tussentijd zou je al geregeld even met de hond kunnen wandelen, knuffelen, spelen e.d.
Dat is het beestje ook al wat vertrouwd met je.

[gyanty]

Nou ik zie weer mogelijkheden. Je moet dus vanaf 10 dagen een maand van te voren aangeven. En hoe zit dat met je vriedin? Als jullie de maximale vrije dagen die jullie op korte termijn kunnen krijgen aan elkaar kunnen plakken? En misschien overuren opnemen zodat je de eerste tijd dus wat eerder thuis bent. Jij kunt dus op korte termijn 9 dagen vrij krijgen? Plak dat achter een weekend (je haalt hondje bijvoorbeeld op vrijdagochtend, dan zit je ook al op 12 dagen? Als je vriendin daarna ook nog wat vrije dagen kan opnemen, zit je al zo op 2 weken en misschien wel meer.

Ik zou een hondje wat net komt, niet meteen een hele week fulltime alleen laten zitten als die 9 dagen niet meteen lukt, maar dan zou ik wel halve dagen willen kunnen opnemen en terugkomen voor vergadering, tja dat probleem zou ik niet zien. Hondje meot toch leren alleen te zijn en dat zijn dan mooie momenten om het te proberen. Je praat jezelf het moeilijker dan het is. Samen met je vriendin kun je een heleboel dagen regelen. Misschien kun je eerst 3 dagen vrij krijgen en je vriendin 2, met de weekenden er aan vast zit je dan al op 9 dagen en de week erop kan het dan misschien andersom, jij 2 dagen en je vriendin 3 dagen. Het is zo makkelijk toch? Dat moet toch lukken?

En ik weet niet meer wie reageerde op mijn stuk, maar met deze. Ik heb niet gezegd dat de hond geen tijd moet krijgen. Ik heb alleen gezegd dat de hond wel zo snel mogelijk aan het normale leven moet wennen. Kijk bij ons kwamen herplaatsers in een gezin van 5 mensen. De honden waren dus niet vaak alleen. Mijn ouders hadden wisselende diensten en wij zaten allemaal op de middelbare school. Met 2 mensen is dat natuurlijk een stuk anders, je meot wel wat regelen, maar niet beide partenrs volledig vrij, want dat geeft voor het hondje een onwerkelijk beeld en ook voor de baasjes dus. Dat is wat ik meer bedoelde.

En over kattenkillen. Ik huiver meer voor kleine hondjes met katten dan voor grotere. Heb meerder mini kruizing Jack Russels gezien die katten doodbeten of flink toetakelde. Mijn kat is dan ook banger voor kleine boomertjes dan voor een grote drukke boxer. En je zult ongeacht of de hond vanaf het begin af aan niks doet, ze toch de eerste weken als je ze alleen laat, scheiden. Want het zegt namelijks niks over hoe ze doen als jij er niet bent. Misschien gedragen ze zich als jij er niet bent, maar als de kat van huis is...........
Een dierenarts is geen gedragsdeskundige natuurlijk en ik denk dat ze op dit punt toch te weinig ervaring heeft misschien. Juist een bangig hondje kan tegenover een kat in zijn angst juist ineens wel uithalen, waarna hij zal leren dat de kat door zulk gedrag dus weg zal gaan. Daarbij is de kat dus evengroot als de hond, hierbij zal het hondje dus meer durven dan tegenover een groot mens. En zoals ik uit je korte stukje opmaakte, kan je in een half uur als goed contact met het hondje maken. Ik denk dan dat het een onzeker hondje is, wat nu in asiel misschien wel banger overkomt dan hij in huiselijke sitautie zal zijn. Maar ik hoor wel een heel aanhankelijk hondje (wat niet gek is voor het ras, het onzekere en afwachtende ook zeker niet) en tja dat kan dus wel een grote kans op verlantingsproblematiek geven. Hoe rageerd het hondje in de kennel als hij na aandacht alleen gelaten worden. Blaft hij dan, gaat hij piepen of gek doen, of gaat het hondje gewoon rustig in zijn mandje liggen?

Ga gewoon lekker paar keer met hondje wandelen, neem hem eens een keer een uurtje mee naar huis en kijk in huis aan de lijn hoe hij reagert op de katten in huis.

Zo heel verhaal weer.

[gyanty]

Ik moet dat minimum een maand op voorhand aanvragen en het wordt toegelaten als het past binnen de planning, tenzij het gaat om palliatief verlof of zorgverlof. Je hebt echt wel een luxe-situatie op het werk hoor. Bij ons doen ze moeilijk over thuiswerken, tele-conferncing,... Kijk, ik heb me te houden aan de regels die mijn werkgever daarover opstelt, hoe jammer het ook is.
Stel nu dat ik een maand op voorhand drie weken verlof kan regelen: wie zegt me dan dat ik aan het begin van die drie weken een geschikte hond vind? Het lijkt mij een beetje dat het belangrijker is verlof te hebben, dan de juiste hond te kiezen.

Ik geloof dat Frenk bedoelt dat als je een hondje hebt gevonden, er misschien met het asiel afspraken zijn te maken dat het hondje daar blijft tot je die drie weken vrij hebt?
In de tussentijd zou je al geregeld even met de hond kunnen wandelen, knuffelen, spelen e.d.
Dat is het beestje ook al wat vertrouwd met je.

Bij ons in asiel kon je 2 dagen een optie nemen op een hond eventueel nog 2 dagen reserveren. Uitzonderlijk werd de hond wel eens een week vastgehouden, maar bij ons asiel was dat eigenlijk niet het beleid. Ze willen honden optimaal kans geven om herplaatst te worden. Nadat veel mensen alsnog afzagen, hebben ze dit dus niet meer gedaan een hond zo lang vasthouden.

[Reny]

Hoi Fungus, ik ga je niet vertellen wat je wel en niet moet doen. Ik kan je alleen ons verhaal vertellen.
Wij hebben 10 dagen lang een hond uit het asiel gehad. Een leuk bommerachtig ding. Volgens de gedragstherapeute wel getraumatiseerd (angstplasjes, schrikachtig e.d.). De vorige eigenaren hadden aangegeven dat hij prima alleen kon zijn en voor ons het belangrijkste goed met katten om kon gaan.
Ik heb lopen speuren en net zoals jij overal vragen gesteld en we zijn ervoor gegaan. Door onze werkdagen op elkaar af te stemmen konden we regelen dat er 2 weken iemand in huis was. Nu bleek dat dat lieve Sam helemaal niet met katten kon omgaan, hij joeg ze op en zat ze achterna. Nu heb ik ook sukkels van katten die vluchten en niet ergens hoog gaan zitten en een mep uitdelen. De oplossing was gevonden, katten zaten op de bovenverdieping en Sam beneden met in het trapgat een kinderhekje. Sam bleek dus erover heen te springen. We hebben hem moeten terugbrengen nadat hij één van de katten in zijn bek had en bijna in stukken had gescheurd. De angstplasjes e.d. zijn zaken die je eruit kunt trainen met een hoop liefde en aandacht. Het jaaggedrag helaas niet (ook dankzij het gedrag van de katten hoor).

Mijn idee: ga voor een hond, zo te lezen denken jullie er goed over na.
Zoals eerder voorgesteld: kijk of je in het asiel kunt laten testen hoe de hond omgaat met katten. Geloof nooit de blauwe ogen van de vorige eigenaar :N:
Denk niet te licht over het terugbrengen, je gaat je toch hechten aan de hond en het is hartverscheurend om hem terug te brengen (ik zat te janken in de auto en wilde steeds omkeren om het toch maar te proberen )
Probeer toch je planning zo te regelen dat jullie de eerste tijd zoveel mogelijk bij de hond zijn. En denk hierbij ook out of the box (misschien is die oude buurvrouw van op de hoek wel dolblij als je vraagt om die twee dagdelen dat jullie toch moeten werken in die eerste 2 weken op te passen of langs te komen om te kijken en even te spelen).

Mijn tip is zoek een hond waarmee je een klik hebt, eentje die gewend is om soms alleen te zijn en eentje die opvoedkundig gezien makkelijk is. Ik bedoel dat elke hond in een asiel of een opvang een tik krijgt waar je aan moet werken maar honden die getraumatiseerd zijn zoals die van Huts is behoorlijk lastig.

En nee er is geen verbod voor werkende mensen om een hond te hebben maar neem aub als advies aan dat het wel slim is om de eerste tijd dat toch proberen te regelen dat er steeds iemand is. Als de hond eenmaal gewend is aan jullie, de katten en jullie levensritme dan is het een heel ander verhaal.


o ja, in mijn bedrijf moet men minimaal 8 weken van te voren snipperdagen aanvragen, ongeveer 1 week van te voren weet je of je dat krijgt (ik geef toe dat voor mijn fuctie andere regels gelden) . Maar toch is er de mogelijkheid om spoedzaken te kunnen regelen. Ga hierover wel in overleg met je werkgever want je hond zou zo maar onverhoopt ziek kunnen worden (dusdanig dat jij of iemand anders thuis moet blijven) maar dat is hetzelfde als je waterleiding die kan springen. Gebeurt hopelijk nooit maar zou zomaar kunnen.

Succes met je zoektocht en keuze

[renee-uk]

Ik wil je nog een keer proberen uit te leggen wat me stoort in jouw stijl, niet de boodschap. Ik heb heus al dingen opgepikt.
Je verdraait gewoon alles om me toch maar te overtuigen om geen moeilijk geval te nemen.

1. Moest ik denken dat ik het allemaal veel beter weet en het licht opvatten, dan had ik geen dierenartse meegenomen naar het asiel, had ik niet de laatste dagen bijna constant voor de deur gestaan, had ik niet met een tiental honden gaan wandelen, had ik niet met een tiental honden- en kattenbezitters de voor- en nadelen besproken en de praktische beslommeringen geregeld. Bovendien zou ik me zeker de moeite niet getroosten om de komende dagen het hondje terug op te zoeken en te zien of er evolutie in het gedrag van het beestje zit. Het enige wat ik mezelf in deze kan verwijten is dat ik geen draaiboek heb gemaakt voor als het volledig zou mislopen. In die zin heb je me zeker doen nadenken. Ik ben ondertussen ook volop op zoek als er eventueel een hondenopvang in de buurt is, of er kennissen of familie zouden kunnen inspringen. Een uitlaatservice is niet nodig, aangezien ik zelf elke middag naar huis kan komen.
2. Dat een asielhondje meestal geen eenvoudige achtergrond heeft is duidelijk, maar uiteindelijk denk ik dat iedereen er over eens is dat je dat van geen enkele volwassen hond weet. Problemen zijn realistisch, maar ik zie dat eerder als een uitdaging. Een hond moet van mij ook de tijd en ruimte krijgen om te groeien. Het enige wat ik niet wil is een gevaarlijke situatie voor mijn katten. Dat lijkt me toch niet meer dan logisch? Als ik daar een probleem zie, gaat elke hond (getraumatiseerd of niet) terug naar het asiel.
3. Als je vindt dat ik een hond niet direct alleen kan laten thuiszitten, heb je mijn posts echt maar zeer gedeeltelijk gelezen. Ik kan geen twee weken of meer verlof nemen tot de zomervakantie, maar ben nu wel 11 dagen van de 14 thuis. Van de 3 dagen dat ik er niet ben, ben ik in 2 blokken ongeveer 5.30 weg.
4. Ik vind het fascinerend hoe jij al lijkt te weten in welke mate dat hondje waar ik op “val” getraumatiseerd is, laat staan de achtergrond van dat trauma kent. Er bestaat toch geen handboek van hoe je met “getraumatiseerde” honden om moet gaan? Veel tijd en energie in steken lijkt me logisch, maar wat is veel tijd? Ik veronderstel dat hier veel mensen zitten die niet werken en die waarschijnlijk niet 4 uur intensief met hun hond bezig zijn, maar gewoon “aanwezig” zijn.

Alles samengevat: ik ben – net zoals gisteren – niet overtuigd om dat hondje in huis te nemen.

Jammer dat mijn stijl je stoort, wel fijn dat je toch hebt nagedacht over wat ik zei
op 2 dingen wil ik wel antwoorden
punt 3. dat heb ik inderdaad pas later gelezen en dat maakt voor mij wel verschil.
punt 4. ik weet niet hoe erg dat hondje getraumatiseerd is, ik ga af op wat jij hier beschrijft. Maar ik neem toch aan dat jij beseft dat een hondje met een trauma -wat voor trauma dan ook- meer begeleiding nodig heeft dan een goed in zn vel stekende blije herplaatser?
Een handboek voor getraumatiseerde honden is er niet nee, maar je kunt wel ontzettend veel leren van mensen die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt. Waarom zou je het wiel opnieuw uitvinden?
Inderdaad is gewoon aanwezig zijn vaak al een manier om een hond op zn gemak te laten voelen, een hond is en blijft nou eenmaal een roedeldier die zich in zn eentje niet het prettigst voelt.
Al kunnen ze er wel aan wennen als ze goed in hun vel zitten, ze zijn pas echt happy wanneer iedereen weer aanwezig en de roedel compleet is.
Dat is niet iets dat ik verzin, dat is een gewoon een feit.

[#linda#]

Ik weet natuurlijk niet hoe bang, bang is in het geval van de pincher maar als baasje van een angsthaasje moet je er rekening mee houden dat de hond zich aan je op wil trekken wat in kan houden dat hij het liefst de hele dag als een schaduw in je buurt wil zijn en daarmee juist dus minder geschikte kandidaat is om lange tijd alleen thuis te blijven. Een angsthaasje loopt ook niet zomaar even wanneer nodig met een ander een rondje door de wijk (met buurvrouw, oppas, uitlaatservice mee) en kan ook niet zo makkelijk even uit logeren of bij iemand anders in huis wanneer nodig.

Ik lees dat je vooral bij asiels ben wezen kijken maar heb je al nagedacht over een hondje bij een stichting vandaan die bijvoorbeeld in een adoptie gezin verblijft. Daar heb je al meer informatie over hoe een hond zich gedraagt naar overige huisdieren en hoe hij zich in huis gedraagt wanneer hij/zij alleen is. Ook al meteen een beeld van hoe de hond zich in dat gezin heeft aangepast en hoe lang dat heeft geduurd. Sommige hebben lange tijd nodig gehad anderen "kwamen, zagen en overwonnen" binnen enkele dagen. Het is dan vaak ook geen probleem om de hond wat langer in opvanggezin te laten zodat je wat vrije tijd kan regelen voor de eerste periode met de hond in huis.
Je hebt er dan wel direct een forse klus bij: verdiepen in welke stichingen wel of niet goed zijn en inlezen over "buitenlandertjes".

[M@scha]

@jessica. dat het zo erg was met fritz wist ik niet. al die zaken zijn nu verleden tijd denk ik? aangezien op de doedag fritz een leenbaas had? erg veel werk lijkt me om zo'n hond weer om te keren

nee, het open springen van deuren doet hij nog steeds, hij vlucht nog steeds het huis uit als ik een vliegenmepper pak, de deur bij mijn moeder moet nog steeds op slot als ik wegga en hij daar moet blijven. hij zal nog steeds zijn riem doorbijten als ik hem ergens vast leg.
met de doedag wad het een gok, meestal gaat het wel goed als ik hem aan iemand geef. als het niet goed was gegaan had ik hem zelf over kunnen nemen. hij vond het niet leuk, maar heeft het keurig gedaan. hij is wel 1 keer uit zijn tuig en halsband ontsnapt om rechtstreeks naar mij toe te rennen. verder kon hij mij ook het grootste gedeelte van de tijd zien en dan is het ook goed voor hem.
en je moet toch altijd voorzichtig met hem zijn, zoals laatst toen ik hem wilde controleren op teken, hij had blijkbaar een zere achterpoot en toen ik die opzij deed gilde hij het uit. dan duurt het heel lang voor hij daar over heen is.
maar verder gaat het hier thuis heel goed, hij kan nu goed (met de anderen natuurlijk) alleen zijn, hij weet het als we weggaan (of ik) precies, dan gaat hij zelf al naar de slaapkamer op zijn bankje liggen.

pffff. wat moeilijk lijkt me dat... en ik maar denken dat ik het lastig heb met die raddraaier hier (sam)

[Gerda.Z]

nu een hond kopen over een paar maanden weer weg
geen tijd meer
zo gaat dat in de regel

[Ragyo]

Mijn werkgever heeft niets te maken met mijn verlof, maar mijn werkgever stelt wel zelf de regels op. En als die zeggen dat een aaneengesloten verlofperiode van 10 werkdagen of meer een MAAND op voorhand moet aangevraagd worden moet ik niet afkomen met "per direct" verlof te vragen. Is dat nu zo moeilijk te begrijpen?

Mijn werkgever is ook niet blij als ik vanmiddag kom melden dat ik een maand vakantie opneem. Maar wat is nou een maand vooruit denken? Willen ze daar in het asiel niet aan mee werken?

Echt geen idee in welke wereld jij leeft of werkt, maar de mijne ziet er in ieder geval anders uit. Ik kan niet zomaar een paar weken geplande vergaderingen afzeggen omdat ik een hond in huis wil nemen. Maar goed, ik denk dat we de disussie beter sluiten...

nee, hier idem, mijn afspraken (inspecties) worden 3 maanden vooruit gepland, als die vastliggen valt er niks meer op te nemen aan verlof. ik kan dan hooguit nog wat ruilen op dagen dat ik geen afspraken heb.
ik moest nu ook voor half oktober aangeven of ik het 1e kwartaal 2010 verlof op wilde nemen.. verdomd lastig soms. vandaar ook dat ik geen vrij kon nemen voor een hond. in de periode dat ik vakantie had, had ik nog geen leuke hond gevonden.

[Frenk]

Ik moet dat minimum een maand op voorhand aanvragen en het wordt toegelaten als het past binnen de planning, tenzij het gaat om palliatief verlof of zorgverlof. Je hebt echt wel een luxe-situatie op het werk hoor. Bij ons doen ze moeilijk over thuiswerken, tele-conferncing,... Kijk, ik heb me te houden aan de regels die mijn werkgever daarover opstelt, hoe jammer het ook is.
Stel nu dat ik een maand op voorhand drie weken verlof kan regelen: wie zegt me dan dat ik aan het begin van die drie weken een geschikte hond vind? Het lijkt mij een beetje dat het belangrijker is verlof te hebben, dan de juiste hond te kiezen.

Ik geloof dat Frenk bedoelt dat als je een hondje hebt gevonden, er misschien met het asiel afspraken zijn te maken dat het hondje daar blijft tot je die drie weken vrij hebt?
In de tussentijd zou je al geregeld even met de hond kunnen wandelen, knuffelen, spelen e.d.
Dat is het beestje ook al wat vertrouwd met je.

Ja, dat bedoelde ik inderdaad

[Hutsje]

@jessica. dat het zo erg was met fritz wist ik niet. al die zaken zijn nu verleden tijd denk ik? aangezien op de doedag fritz een leenbaas had? erg veel werk lijkt me om zo'n hond weer om te keren

nee, het open springen van deuren doet hij nog steeds, hij vlucht nog steeds het huis uit als ik een vliegenmepper pak, de deur bij mijn moeder moet nog steeds op slot als ik wegga en hij daar moet blijven. hij zal nog steeds zijn riem doorbijten als ik hem ergens vast leg.
met de doedag wad het een gok, meestal gaat het wel goed als ik hem aan iemand geef. als het niet goed was gegaan had ik hem zelf over kunnen nemen. hij vond het niet leuk, maar heeft het keurig gedaan. hij is wel 1 keer uit zijn tuig en halsband ontsnapt om rechtstreeks naar mij toe te rennen. verder kon hij mij ook het grootste gedeelte van de tijd zien en dan is het ook goed voor hem.
en je moet toch altijd voorzichtig met hem zijn, zoals laatst toen ik hem wilde controleren op teken, hij had blijkbaar een zere achterpoot en toen ik die opzij deed gilde hij het uit. dan duurt het heel lang voor hij daar over heen is.
maar verder gaat het hier thuis heel goed, hij kan nu goed (met de anderen natuurlijk) alleen zijn, hij weet het als we weggaan (of ik) precies, dan gaat hij zelf al naar de slaapkamer op zijn bankje liggen.

pffff. wat moeilijk lijkt me dat... en ik maar denken dat ik het lastig heb met die raddraaier hier (sam)

ja, hij is een hele hand vol. en dan heb ik het nog niet eens over zijn gedrag buiten :N: . daar moet ik echt oppassen. net weer behendigheid gehad, hij houdt echt geen seconde zijn bek, vreselijk irritant, en loopt de hele tijd te hyperen op het veld.
maar je went er ook aan hoor, thuis is het prima te doen verder (maar ik hoef niks aan mijn deuren te doen, dat heeft geen zin ).

[Aeve]

Lastig.

Mijn vriend en ik wilde eerst ook een herplaatser, maar zijn uiteindelijk toch (vrij impulsief :N: ) bij een pup uitgekomen.
Nu scheelt het dat ik voorlopig hele dagen thuis ben (eerste 2 maand sowieso), en daarna mijn eigen tijden kan bepalen, dus dat hij niet 8 uur lang alleen thuis is.

Twee weken is imo niet lang om te wennen, zeker niet als hij ook nog in een onbekende omgeving alleen moet blijven. En als dat een keer fout gaat, kan het best lastig te herstellen zijn.

Ik zou, als je echt NU een hond wil, de vrije dagen binnenkort aan elkaar plakken van jou en je vriendin, dat lijkt me een hele goede optie (die iemand hierboven ook al zei). Maar zorg dat je het alleen zijn rustig kan opbouwen, of dat je wellicht oppas regelt voor die 3 dagen.
Hopelijk zijn er met het asiel afspraken te maken, misschien tegen vergoeding van pensionkosten?

Met een stabiele herplaatser zou dat misschien best goed gaan, met een getraumatiseerd hondje zou ik het persoonlijk niet aandurven.

Uiteindelijk neem je een hond niet alleen voor jezelf, ook de hond moet er beter van worden.

[M@scha]

ja, hij is een hele hand vol. en dan heb ik het nog niet eens over zijn gedrag buiten :N: . daar moet ik echt oppassen. net weer behendigheid gehad, hij houdt echt geen seconde zijn bek, vreselijk irritant, en loopt de hele tijd te hyperen op het veld.
maar je went er ook aan hoor, thuis is het prima te doen verder (maar ik hoef niks aan mijn deuren te doen, dat heeft geen zin ).

die deuren herken ik... de schilder (en pupkoper/vriend van ons) was er laatst en vroeg heel voorzichtig of ik zeker wist dat de achterdeur gedaan moest worden. ik heb met een strak gezicht ja gezegd maar het zie er nu alweer niet uit. ik denk dat ik maar een traanplaatje ga halen binnenkort

[loony]

3 keer een paar uur op 2 weken is geen ramp om het hondje alleen te laten. Je kan aan de buren vragen of het stil geweest is of je test op een vrije dag door een babyfoon in huis te zitten en jij gaat wat verder in de straat in je auto of zo zitten luisteren.
En jachtgedrag kan afgeleerd worden, roep hulp in van een gt of schaf om te testen een muilkorfje aan.

[Chicoahua]

idd ik zou ook wachten tot je het wat rustiger hebt, een hond moet toch wennen en ook jullie als baas accepteren, je kan hem moeilijk die week al alleen laten. en stel je voor dat hij het alleen zijn nog moet "leren" dan moet je daar ook tijd vooruit trekken en de hond wel een kans kunnen geven zonder gelijk terug te brengen.
maargoed dat zou ik doen, en niet iedereen denkt hetzelfde.
succes met het uitpuzzelen en de zoektocht

[Hutsje]

En jachtgedrag kan afgeleerd worden, roep hulp in van een gt of schaf om te testen een muilkorfje aan.

oh, vertel eens hoe dan? want dat is mij in 3 jaar nog steeds niet gelukt

[loony]

Muilkorf aan en bij een aanval serieus op de flikker geven

[Hutsje]

Muilkorf aan en bij een aanval serieus op de flikker geven

eh...we hebben het over jagen toch?