Hier hetzelfde verhaal hoor, onze kruising kwam vrij ondoordacht als ik het zo moet zien,
('t is misschien wel het leukste en sociaalste hondje in huis, maar oké dat is een ander
verhaal) maar toen we echt voor een ras gingen (in dit geval de Chinese Crested) zijn
we bij mensen thuis geweest en meegegaan op een wandeling vanuit een forum.
En voordat onze pup uiteindelijk kwam hebben we véél gezien, gelezen, geleerd..
En tóch is het met een eigen pup dan altijd anders. We wisten dat de Chinees vrij
terughoudend kan zijn naar vreemden, wat we in huis kregen was gewoon letterlijk sociaal
gestoord. We weten absoluut niet wát er wáár is misgegaan, maar het ging mis!
En daar sta je dan met je anderhalf tot twee jaar leer en inleeswerk.. Dat risico loop je
nu eenmaal! 't Is niet anders als met mensen denk ik.
Als we daar niet heel veel tijd in hadden gestoken waren we nu nog geen stap verder geweest,
maar we hebben er wél veel tijd in kunnen steken (eerste half jaar is mijn vriendin zelfs met
haar thuis geweest, hoewel dit niet helemaal gepland was kwam het wel zéér goed uit) en nu
heeft ze nog altijd haar vreemde trekken (dat maakt haar juist uniek denk ik dan maar!) maar
ze is veeeeeeeeeeele malen socialer geworden, en daar ben ik echt heel trots op, dat we dat
toch hebben bereikt. Maar zonder die tijd was dat niet gelukt. Ik kan geen hond trainen in twee
uurtjes per dag. (En dan bedoel ik niet zit, down en pootjes geven, maar alles wat er ook nog
bij hoort qua socialiseren, zindelijkheid, alleen thuisblijven en ga nog even zo door.)
Daarnaast heb ik vandaag met open mond het hele topic door zitten lezen.
Ik hoop van harte dat het gaat werken voor je, maar ook ik heb nogal medelijden met het dier.
Onze eerste reu is nu bijna 10 maanden en kan ik nóg niet zo lang alleen laten als jij wil gaan
doen met je pup. Nu heb ik hier een hele fijne situatie omdat mijn schoonmoeder ze op dagen
dat wij beiden langer van huis zijn kan uitlaten, maar als ik dat niet had dan was ik zéker gaan
zoeken voor een goede oplossing. Als we uit huis gaan (wat waarschijnlijk niet al te lang meer
zal duren) dan blijven we hier hoogstwaarschijnlijk dicht in de buurt, en op langere dagen zal
mijn schoonmoeder zeker met plezier even de honden uitlaten en met ze spelen. Tegen die tijd
zijn ze allemaal ruim boven het jaar, en vinden veel mensen dat ze makkelijk 8 uur alleen moeten
kunnen zijn, maar ik vind het voor mezelf een vreselijk idee, en voor mijn eigen dieren wil ik dat niet.
Mijn vriendin wil uiteindelijk graag haar eigen bedrijf gaan starten, en een groot voordeel daarvan zal
zijn dat ze het OF aan huis heeft, OF ze de honden mee kan nemen als dat nodig mocht zijn.
Oh en terug te komen op de kinderen. Als er ooit een kindje mocht komen wil mijn vriendin graag zien
dat ik parttime ga werken (of de eerste periode zelfs helemaal niet), want een dagje naar de KDV of
naar opa en oma is één ding, maar ik (wij) moet(en) er niet aan denken om een baby/peuter gewoon
gezellig 40 uur in de week ergens anders onder te brengen.
Maar goed ik denk dat iedereen veel moeite verspild hier in dit topic.
Typisch geval 'ik wil nu' dus het liefst had het gisteren gemoeten.....
