Ilse met haar witte schreef:Wat me opvalt op straat als ik kleine hondjes of grotere honden zie lopen met hun baas is dat vaak die kleine hondjes hun staart op hun rug dragen. Bij mijn hond gaat dan ook onmiddelijk de staart omhoog, klein hondje blaft en die van mij ook als ik niet snel genoeg ben. Eén keer is Gaia gebeten door een klein hondje ( zo'n ding net zoals het in onderschrift van Nanna) en nog nooit door en grote.
Met zo'n diepe blaf wordt je als snel bekeken alsof je een super valse hond hebt die uitvalt naar andere honden, dat dat andere hondje blaft valt niemand op
Met kleine hondjes met de staart naar beneden hebben wij hier geen problemen, ik laat ze er rustig bij los ( Als het mag van het andere baasje).
Misschien komt die dominante staartdracht wel voor uit het feit dat kleinere honden meer privileges thuis hebben, ze zijn als het ware meer de baas in huis. Mijn hond mag van alles dus niet, kent zijn plaats en wordt daar regelmatig (letterlijk en fuguurlijk) op gewezen.
Wat een onzin zeg ,ik ben dus zo'n eigenaresse van oa zo'n klein mormel met krulstaart en een zelfverzekerde houding.
Hij heeft overigens dezelfde priveleges als de andere honden op bed ,op de bank en op schoot
Kennelijk werkt dat op zijn plaats wijzen niet zo bij jouw hond want dan luisterde hij wel als jij niet wilde dat hij een punt ging maken bij andere honden, om wat voor reden dan ook.
Eigenaars als jij zijn het probleem ,weinig kennis in huis en een hond van een behoorlijk formaat en de fout ligt altijd bij de ander ,is het niet de staartdracht dan is het wel wat anders.
Ipv je druk te maken over de staartdracht van een ander zijn hond zou ik die engergie stoppen in de opvoeding van die van mijzelf.