Zelfstandig jagen proberen in te perken

[Sita]

Weer eens een topic over het inperken van zelfstandig jachtgedrag. Sita heeft van ons te veel vrijheid gekregen toen Taro kwam. Met hem zijn we zo gefocust geweest op het trainen van loslopen, dat we Sita wel eens even vergaten in de gaten te houden. Dit zijn de momenten geweest waarop zij achter hertjes, konijnen en zwijnen is aangegaan. Dit leverde natuurlijk enorme goede ervaringen voor haar op. Nu is zij in het bos dus alleen maar gefixeert op het zoeken van wildsporen. Met een bal kunnen we haar redelijk uit dit gedrag krijgen, maar op het moment dat die er even niet is, gaat ze de struiken in en dan opeens is ze weer even weg. Ook als ze een konijn ziet wegspringen en we zijn met de bal aan het spelen, zal zij voor het konijn kiezen.

Ik ben weer gaan trainen op het onvoorwaardelijk hierkomen. Op de hei en als ze in zicht is gaat dat goed. Maar in het bos gaat dit een heel stuk minder goed. Nu wil ik haar afleren om de struiken in te gaan en dus netjes op de paden te blijven. Maar ik doe ook jachttraining met haar. Dan zal ze dus wel de bosjes inmoeten. Dan heeft ze het te druk met de dummy op te zoeken, dat ze geen jachtgedrag laat zien. Wat denken jullie is het mogelijk om het verschil te maken tijdens jachttraining wel de bosjes in, dus op commando en tijdens het wandelen niet. Of moet ik het laten bij het onvoorwaardelijk hierkomen en dus voorlopig aangelijnd/lange lijn eraan in het bos te gaan lopen.

[ranetje]

Ik heb mijn honden geleerd (nou ja ben er nog mee bezig, maar het lukt al aardig ) om op het pad te blijven als ik dat zeg.
Commando is "op het pad"
Ik ben daarmee begonnen op plaatsen waar de aantrekkingskracht van de bosjes niet zo groot is.
En van daar uit ben ik gaan uitbreiden naar plekken waar het moeilijker is voor ze om naar me te luisteren.

Tot die tijd even aan de lange lijn op de moeilijk plekken waar ik niet wil dat ze weg gaan.

Op sommige plaatsen mogen ze van mij even rauzen.
De ene keer wel en de andere keer niet.
Geleidelijk begint het besef door te dringen bij de dames dat ze mogen als ik het zeg en anders niet.

Ik durf er nog geen garantie op te geven, maar we zijn op weg

[Sita]

Dus het is prima te combineren met de jachttraining. Dan gaan we hier heel hard op trainen. En voorlopig toch aan de lange lijn. Ik wil namelijk absoluut niet dat Rowan mee gaat in dit gedrag. Die blijft nu keurig net als Taro op het pad. En daar wil ik hem ook graag houden

Het blijft toch wat met die zelfstandige typetjes. Ze houden je lekker bezig

[ranetje]

Het is ook "lastig"
Aan de ene kant worden honden gefokt om passie te hebben want anders kan je er op jacht niks mee en aan de andere kant moeten ze die passie intomen omdat het niet mag van ons (en van de flora en fauna wet).

Dat maakt het wat ingewikkeld zullen we maar zeggen.
Er is volgens mij niet één jachthond die permanent voor 100% onder controle is.

Op plaatsen met veel wild zie ik wel of ze nog te houden zijn of niet.
Wordt het een risico dan gaan/blijven ze alsnog aan de lijn.
En heel af en toe ben ik net te laat.
Dat vind ik heel vervelend, maar ik doe in ieder geval mijn best.

Ita is overigens op de fluit binnen een minuut terug.
Rana is veel passievoller.
Mooi om te zien, maar ook moeilijker om te hanteren.

Door jachttraining te doen bied je ze in ieder geval een uitklaatklep en je leert beter kijken naar je hond en zien wat de plannen zijn.
Dat laatste is toch in ieder geval een voordeel.

[Sita]

100% onder controle is ook echt niet mijn streven. Maar het is nu wel zo erg dat ze bijna elke wandeling in het bos even weg is. Kan een minuutje zijn, maar soms ook wat langer. En aangezien ik te veel verhalen gehoord heb van honden die daardoor zijn aangereden en het soms ook wat lastig is met nog twee andere honden wil ik het wel zo veel mogelijk te voorkomen. Ook om de natuur met rust te laten. Hetzende honden zijn toch onrust stokers.

Dat beter inschatten klopt helemaal. Ik zie nu heel goed aan Sita of ze gewoon aan het struinen is of bezig is met een wildspoor. Waardoor ik makkelijker kan voorkomen dat ze er vandoor gaat. Maar ja, dat zie ik alleen als ze inzicht is.

Dus helaas voor het meisje is vrij rondstruinen door de bosjes voorlopig afgelopen.

[ranetje]

In zicht laten struinen en de bosjes zijn verboden gebied.
Alleen voor de training zijn bosjes toegestaan voor een verloren zoek
Ik houd de honden ook graag in zicht.
Lukt steeds beter

[Carma]

Bij de jachttraining stuur je haar de bosjes in. Dus ik denk dat het prima aan te leren is; altijd op het pad blijven, tenzij het vrouwtje het commando geeft om het apport te halen/zoeken. Het zal een lange weg zijn, maar niet onmogelijk.

[Sita]

Bij de jachttraining stuur je haar de bosjes in. Dus ik denk dat het prima aan te leren is; altijd op het pad blijven, tenzij het vrouwtje het commando geeft om het apport te halen/zoeken. Het zal een lange weg zijn, maar niet onmogelijk.

We gaan de uitdaging aan om dit aan te leren!

[falkje]

Ik vond dit een goed boekje;

http://www.dog-secrets.co.uk/shop/books ... g-in-dogs/" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik gebruik bij Falco deze methode enigzins anders, met een voerdummy waar ie zijn voer mee kan "verdienen". Het balletje wat hij gebruikt als vervanging voor jagen, werkte wel bij mijn hond, maar die ging dus alleen maar voor een heel snel wegrollend balletje, niet zo goed voor zijn gewrichten..... Voerdummy werkt beter en is fysiek niet zo'n belasting.
Over de voerdummy is hier ook eens een leuk topic over geweest, iets met vera's neus. Zo ben ik hier op het forum terecht gekomen. Ik heb het een beetje gecombineerd, af en toe thuis reflextraining met de bal. en daarnaast korte wandelingen in het bos gelopen, aan de lange lijn. Wild ruiken en niet wegsprinten is voer.
Het begint heel goed te werken, ik moet nog wel 100 % alert zijn, maar tegenwoordig is ie blij als ie haas ruikt, dan kijkt ie me aan; Voer hé! Yes! en sprint naar me toe. In zicht zal nog niet werken, maar van een hond die continu loopt te scannen in de hoop op een jachtpartij, heb ik nu een hond die mij continu in de gaten houdt. Ook los gaat weer heel goed, al vermijd ik de ochtend en avondschemering in het bos. Net nog een uurtje in het bos gelopen rond een uur of zeven, wat een jaar geleden echt niet kon zonder dat ik hem een paar keer kwijt zou zijn geweest. Ik ben al best wel blij.

Met één hond is het al niet gemakkelijk , maar meerdere honden lijkt het me wel erg lastig eruit te trainen.....

[bennie]

Met meerdere honden hier lijn ik ze om-en-om aan, de vrije hond krijgt vervolgens de aandacht die nodig is om het jachtgedrag in te perken en de aangelijnde hond met grote regelmaat een snoepje. Het gaat hier steeds beter, in Hongarije gingen ze op een onbewaakt moment er samen vandoor achter een aantal ooievaars aan (zijn net mussen daar) en kwamen ze tot mijn verbazing samen acuut op de fluit terug, in competitie wie het eerst bij mij zou zijn, wellicht dat daar ook nog wel iets leuks van te maken is als oefening. Dus blijven werken en vertrouwen. Ooit komen ze (er) wel .

Hier nog wat quotes uit een ander topic:

[...]
Bij mijn pup heb ik veel gecombineerd, maar ik zou het zo niet zo 123 naar anderen adviseren, omdat ik meer voorstander ben van de hond zelf de juiste keuze laten maken. Bij mijn pup, een lurcher, vond ik de kans echter zo groot dat hij dit niet zou gaan doen (en terecht blijkt), dat ik de nadruk op direct komen en ruim volgen heb gelegd en dit langzaam heb uitgebouwd met meer prikkels. Het blijft daarmee een hond die je zelf continu in de gaten moet houden, maar ik kan hem wel uit jacht terugroepen. Daarnaast 'werk' ik zoveel mogelijk met hem, want een hond met jachtlust heeft werklust, naast het speuren doe ik agility en binnenkort ga ik met z'n driften verder oefenen bij onze eigen schapen, om het acuut komen nog acuter te maken. En als ik voor deze aanpak geen tijd had gehad, had ik uiteraard niet voor een lurcher gekozen.
De andere jagende herder daarintegen heb ik haar geleerd keuzes te maken en dan wel zo dat ze kiest voor mij ipv haar driften, verder het gedrag in het begin van de driftreeks (neus in de lucht, revieren) om te buigen, het spel 'zoek pad' (geeft voldoening aan deel van de drift terwijl ze terugkomt naar mij) verzonnen en direct komen getrained. Verder met haar ook heel veel werken, speuren, agility, zorgdier, demo's, schapen etc. Wat overigens allemaal tevergeefs leek toen pupsel ruim 3 maanden was en haar moederinstict vond dat pupsel moest leren.. Maar gelukkig is het ook weer redelijk vanzelf goed gekomen.
De aanpak en intensiviteit van de aanpak moeten naar mijn mening echt op de hond en de intensiviteit van de (evt te verwachten) drift worden afgestemd en uiteraard naar wat het baasje er in wilt steken, dat bepaalt hoe hoog je de lat kunt leggen. Een hoop mensen vergeten daarbij dat als ze ruim een jaar heel intensief met een pup bezig zijn ze daar meer dan 10 jaar lol van kunnen hebben, en visa versa meer dan 10 jaar ellende wanneer je het nalaat.

Zoek pad is inmiddels pad en betekent dat ze terug moet komen naar het pad. Het spelenderwijs aanleren heb ik gedaan met zoek pad. Uitgangspunt is dat op een pad heel veel mensengeur aanwezig is, dit in tegenstelling tot van het pad, dus een hond kan een pad vinden met behulp van dit contrast. Speeltje op pad leggen, samen van het pad het bos in lopen, zoek pad en terug richting speeltje en vervolgens veel belonen. Speeltje daarna afbouwen, of als het zonder kan meteen weglaten (gaat sneller). Is ook handig als je het leuk vindt om je in het kreupelhout te begeven en vervolgens de weg kwijtraakt, daar heeft het bij mij zijn oorsprong gehad .
Hier nog een citaat uit een stukje dat ik een jaar geleden schreef, volgens mij staan daar nog wel een of twee niet benoemde dingetjes in:

Vooropgesteld dat de aanpak per hond behoorlijk kan verschillen, hier een aantal punten waar ik bij Kayla mee werkte, waarvan ik denk dat ze doorslaggevend zijn geweest:
- speurtraining en speuren als vervanging
- zoeken naar zo vroeg mogelijk signaal van jachtgedrag (bijvoorbeeld revieren voor een spoortje) en dat ombuigen, in het begin van de reeks kun je nl. nog tot de hond doordringen, hoe verder de hond in de reeks zit, des te moeilijker kom je nog bij hem binnen [<- dit is dus waar ik inmiddels pad inzet, als ik beginsignalen van de reeks herken roep ik pad]
- taken geven tijdens wandelingen, behendigheid met bomen, dennenappeltjes dragen etc.
- oefeningen om 'juiste' keuzes te maken, denk daarbij aan kiezen tussen speeltje of gans, waarbij de afstand in eerste instantie groot is en je die steeds kleiner maakt, waarbij je er op let dat succes verzekerd is
- acuut komen aanleren (heel netjes en langzaam opbouwen)
- fouten voorkomen! dus indien nodig een tijd aan de 10 meter lijn

[ranetje]

Ik vond dit een goed boekje;

http://www.dog-secrets.co.uk/shop/books ... g-in-dogs/" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik gebruik bij Falco deze methode enigzins anders, met een voerdummy waar ie zijn voer mee kan "verdienen". Het balletje wat hij gebruikt als vervanging voor jagen, werkte wel bij mijn hond, maar die ging dus alleen maar voor een heel snel wegrollend balletje, niet zo goed voor zijn gewrichten..... Voerdummy werkt beter en is fysiek niet zo'n belasting.
Over de voerdummy is hier ook eens een leuk topic over geweest, iets met vera's neus. Zo ben ik hier op het forum terecht gekomen. Ik heb het een beetje gecombineerd, af en toe thuis reflextraining met de bal. en daarnaast korte wandelingen in het bos gelopen, aan de lange lijn. Wild ruiken en niet wegsprinten is voer.
Het begint heel goed te werken, ik moet nog wel 100 % alert zijn, maar tegenwoordig is ie blij als ie haas ruikt, dan kijkt ie me aan; Voer hé! Yes! en sprint naar me toe. In zicht zal nog niet werken, maar van een hond die continu loopt te scannen in de hoop op een jachtpartij, heb ik nu een hond die mij continu in de gaten houdt. Ook los gaat weer heel goed, al vermijd ik de ochtend en avondschemering in het bos. Net nog een uurtje in het bos gelopen rond een uur of zeven, wat een jaar geleden echt niet kon zonder dat ik hem een paar keer kwijt zou zijn geweest. Ik ben al best wel blij.

Met één hond is het al niet gemakkelijk , maar meerdere honden lijkt het me wel erg lastig eruit te trainen.....

Jaap* gebruikt ook een voerdummy op die manier volgens mij.
Staat in dit topic
KLIK
Met meerdere honden is dat inderdaad wel wat lastiger

@bennie
Interessante uitleg

[Sita]

De manier van Jaap heb ik wel al vaker overwogen, denk dat Sita daar heel geschikt voor is. Voor Taro is het geen probleem, die geeft niet zo veel om eten en is buiten niet met Sita bezig. Rowan is een heel ander verhaal. Als hij alleen maar denkt dat er iets te halen valt bij mij, is hij er als de kippen bij. Maar die vertoont tot op heden nog geen prooigedrag. Waar we heel blij mee zijn.

Sita neem ik wel af en toe alleen mee en dan kan ik het natuurlijk wel doen. Het is dan alleen niet consequent. Sita vindt mij op dit moment alleen maar stom. Elke keer als ze het pad af wil gaan, roep ik haar. Je ziet er echt kijken of ik niet wat beters te doen heb, dan alleen op haar te letten Het eerste resultaat is dat ze wel al een heel stuk dichter in de buurt blijft

[Carma]

Jaap* gebruikt ook een voerdummy op die manier volgens mij.
Staat in dit topic
KLIK
Met meerdere honden is dat inderdaad wel wat lastiger

@bennie
Interessante uitleg

Hé wat een interessant topic is dit zeg! Dat ga ik nog even een keer op mijn gemakje doorlezen

[falkje]

Ja, dat topic bedoelde ik, en de uitleg van Jaap Intussen zijn we wat aan het varieëren op het thema, maar het principe blijft hetzelfde, hij mag iets van mij zoeken in ruil voor voer. Ik gooi nu niet alleen meer de dummy, maar ook af en toe een klein voorwerpje zomaar ineens het bos in (wij doen geen jacht, maar zoekhonden). Soms geef ik hem af en blijf en ga ik het voorwerpje uitgebreid verstoppen, of verstop ik er een stuk of 3 / 4, moet ie een stukje volgen en mag ie dan zoeken. Soms als ie netjes dichtbij loopt, laat ik ineens iets vallen, een voorwerpje of de dummy zelf. Het is bij mijn hond goed om daarin onvoorspelbaar te zijn, daar gaat ie beter van opletten.
Wij voeren ook rauw, en ik gebruik ipv een standaard voerdummy van die plastic drinkbekers met een schroefdop, wordt het iets minder plakkerig van.

In het boekje dat ik linkte staat dus ook, dat je het gedrag nooit uit de hond kunt halen, maar dat je er wel iets voor in de plaats kunt stellen. Dus niet meer op wild jagen, maar wel op iets wat jij wel onder controle hebt. Ik ben benieuwd hoe ver we er mee gaan komen. Het kost wel tijd, maar dat heb ik er graag voor over.

@ Benny. Interessant spelletje. Kunnen we ook wel eens gaan toevoegen.

[falkje]

Sita neem ik wel af en toe alleen mee en dan kan ik het natuurlijk wel doen. Het is dan alleen niet consequent

Bij Falco werkt dat ook niet goed. We lopen eigenlijk altijd alleen, hij mag wel spelen onderweg, maar ik loop niet vaak meer met mensen met andere honden mee. Hebben die wat voergerichte honden namelijk, dan verzin en beloon ik minder, en dat heeft ie zo in de smiezen en gaat dan toch nog zijn eigen klusjes opknappen.