Bram heeft helemaal de smaak te pakken met het speuren. Afgelopen zaterdag een uur gespeurd bij Brenda Bouman en wat deed hij z’n best. Piepen tijdens het wachten als Brenda wegliep en na het zoekcommando galopperend in z’n tuig hangen. Eerst wat korte stukjes en toen langere stukken met splitsingen, paadjes in etc. Mannetje deed zo z’n best, neus omlaag, neus omhoog, kijken. En zeer zelfverzekerd een kant kiezen. Helemaal door het dolle als hij haar gevonden had.
Hij had duidelijk z’n koppie gebruikt, want hij was zo moe daarna. Zelfs zondag merkte ik het nog. Toen we gingen fietsen gisteren, was ik de weg kwijt. Dus ook nog langer gefietst dan normaal. Vanochtend moest ik hem echt van bed vissen toen we weg moesten
