Tibetaan vs Schapendoes

[Barbabelle]

Een tijd geleden vroeg ik advies over een bij ons passend ras. De tibetaan is daaruit onze favoriet, ook na behoorlijk wat research staat deze nog steeds bovenaan. Vriendlief had de voorkeur voor een kleiner ras, maar lijkt dit steeds meer wat los te laten hoe langer we er over nadenken... Nu denken we ook na over een schapendoes.
Ik ken beide rassen natuurlijk alleen van wat ik lees op 't net. Graag zou ik van ervaringsdeskundigen willen weten wat de overeenkomsten/verschillen zijn tussen de beide rassen.

Nog even de dingen die belangrijk zijn bij de keuze;
- sociaal met andere honden en mensen/kinderen
- makkelijk aanpassen aan verschillende situaties
- weinig zenuwachtig
- we hebben een redelijk groot huis, maar geen tuin
- opvoeding met zachte hand

[Marie-Josée]

Voor zover ik deze rassen ken gaat je lijstje voor beide wel op. De Tibetaan is daarbij wel wat feller.De schapendoes is vooral vrolijk.
Maar ik ken er maar een paar persoonlijk dus ik hoop dat een deskundige je meer kan vertellen.

[Pemba]

Ik heb nu tibetaan 3 en 4. Ik heb het vaak over de vroegere generatie en de huidige generatie.
Mijn eerste tt voldeed aan de rasstandaard en was een terughoudend. Die van 10 is dat nog een beetje en die van drie heeft dat helemaal niet meer.
Wel vind ik ze buiten naar andere honden toe wat feller geworden. De oudjes kon ik heel makkelijk los laten lopen, die bleven altijd in de buurt. De jongste van drie laat ik in het bos wel los maar dat vind ik altijd veel spannender. Hij kan zomaar een lekker luchtje in de neus krijgen Het kan er ook aan liggen dat ik die pas met 12 weken gekregen heb.
Binnen zijn het geweldige honden, super vrolijk en echte clowns. Ik vind het geen honden om hele dagen alleen te laten, zelfs niet als ze met zijn tweeën zijn. Halve dagen moet lukken. Ze staan soms bekend als slechte eters maar dat heb ik nog nooit gemerkt.
Die van mij houden niet van drukke kinderen maar die zijn ze dan ook niet gewend.
Ze zijn gek op lange wandelingen maar als het een dagje niet kan passen ze zich makkelijk aan.
De vachtverzorging kost wel veel tijd, al kan dat ook aan de kleur van de hond liggen.
Ik heb een sable en die heeft een vervelende vacht. En ik heb een zwarte en die heeft juist weer een hele makkelijke vacht.
Ik kam ze drie keer per week en was ze om de drie weken. Een schone vacht klit minder snel.

[Ellepel]

Hier acht Tibetanen....Schapendoes heeft wel een heel andere vacht,en qua karakter vind ik ze toch ook best verschillend.Tenminste de Schapendoezen die ik ken vind ik erg nerveus, en niet altijd even vriendelijk, maar nogmaals dat zijn degene die ik ken.De Tibetaan hoort van origine terughoudend te zijn, maar geen van mijn honden heeft dat.Kindervriendelijk, mits ze er mee zijn opgegroeid, maar laten niet met zich sollen.Redelijk gehoorzaam, de oosterse eigenwijsheid zit er nog wel in.Gek op lange wandelingen, gek op spelletjes, maar kan het een dagje niet zijn ze innig tevreden.Het alleen zijn kan een probleem zijn, maar mits goed aangepakt vanaf dag 1 kan dat best, geen hele dag maar dat kan geen enkel ras....Gevoel voor humor hebben ze absoluut,binnen het gezin is iedereen even lief maar ze kiezen over het algemeen 1 echte baas uit.Mijn reu bijvoorbeeld is lief en geweldig voor iedereen, groot en klein, maar luistert alleen naar mij.Een van de meiskes gaat helemaal in de slijmmodus als de baas thuis komt,dan ben ik redelijk onzichtbaar.
Sommige zijn slechte eters,daar heb ik er ook eentje van,maar ze hongeren zich niet dood....Vachtverzorging heb je bij beide rassen, haren doen ze niet tot weinig, daarentegen slepen ze wel takjes en bergen zand mee je huis in, daar moet je wel tegen kunnen.Zelf borstel en kam ik 1x per week, ben dan een uur bezig, de week erop gaan ze dan in bad.
Hoe de gezondheid bij de Schapendoes is weet ik niet precies, bij de Tibetaan moet je opletten dat er een geldig oogonderzoek is, heupen en patella's gecheckt zijn en het DNA onderzoek naar Lensluxatie en CCL moet ook gedaan zijn.
Hopelijk weet je genoeg zo?

Mijn advies...neem een Tibetaan ,maar pas wel op, ze zijn redelijk verslavend.

[Barbabelle]

Heel erg bedankt voor de info. Ik vind het toch altijd anders om wat te horen van mensen met een tibetaan dan alleen wat ik lees op het internet. Het vrolijke en speelse karakter spreekt ons heel erg aan. Ik krijg het idee dat tibetanen wel wat eigenwijzer zijn dan de schapendoes, klopt dat? En hoe doen zij het in een groep honden over het algemeen?

Zijn er nog mensen met een schapendoes op het forum?

Bedankt voor de info over de gezondheid. Daar heb ik wel wat aan. Iemand die weet hoe het gesteld is met de gezondheid van de schapendoes?

[Pemba]

Een groep tibetanen van een stuk of 40 vinden ze geweldig, je hoort zelden gegrom.
De meeste mensen zeggen dat 1 tibetaan geen tibetaan is, je moet er minstens 2 hebben

[flatcoat]

Hier nog een Tibetaan ...... zij is super makkelijk, past zich snel aan aan veranderende omstandigheden, is een echte mensen/kindervriend. Is buiten niet echt sociaal naar andere honden, zij heeft een paar "vriendjes" en derest moet gewoon opzouten. Zij is meer een mensenhond dan een hondenhond.
Neemt genoegen met zowel langere als korte wandelingen, houdt enorm van chillen en is de eerste twee jaar een slechte eter geweest. Verder een schat van een hond waarbij je alleen de vachtverzorging wel serieus moet nemen.
En ja, de Tibetaanse eigenwijzigheid/stoïcijnsheid zit er wel in maar zelf moet ik daar wel vaak om lachen.

[Teuntje56]

Ik heb een schapendoes, een geweldig gezellig en komisch hondje. Ietwat eigenwijs maar dan op een leuke manier. Wel lekker fanatiek en altijd vrolijk en speels, blijven dit over het algemeen hun hele leven. Een schapendoes moet je met zachte hand opvoeden, natuurlijk wel consequent zoals alle honden, ze zijn echter wel gevoelig.
Kan met alles en iedereen opschieten, supersociaal. Dit heb je natuurlijk ook voor een deel zelf in de hand. Soms wat onzeker naar iets wat veraf is en ze nog niet kan plaatsen, dan geneigd tot blaffen. In huis blaft ze nooit. Houdt van uitdagingen en kan knap fanatiek zijn. Die van mij is geen grote eter. Wat vacht betreft, dit wisselt nogal per schapendoes, niet alle vachten zijn gelijk maar ga er maar vanuit dat het gemiddeld 1 keer per week tot op de huid geborsteld/gekamt moet worden. Met een schapendoes in huis moet je er vanuit gaan dat je huis niet schoon blijft, slepen van alles aan hun vacht mee en als je dan bedenkt dat het hondjes zijn die graag door alles schuiven en lol hebben van modder etc kun je een beete een beeld vormen wat dat is. Maar het is de moeite waard. Verhaard met plukken, is snel opgeruimd. Hoeven niet vaak in bad o.d. Lobke is nu ruim 2 jaar en ik heb haar nog nooit gebadderd. Hebben min of meer een zelfreinigende vacht, stinken niet snel. Vele schapendoezen worden ruim 10-12 jaar of nog ouder. Hopelijk heb je zo wat aan de informatie, ik vind ze erg leuk.

[Lillith]

Ik heb vroeger een Schapendoes gehad, dat was een bloedserieus hondje, luisterde als een trein maar was heel blafferig.
Vacht verzorging was heel makkelijk. Nu zie ik dat de meeste doezen die ik tegen kom nerveus zijn en veel vast lopen. niet echt sociaal met andere honden. Kan de opvoeding zijn natuurlijk, ik vindt ze nog steeds erg leuk

Mijn Lillith, is een echte Tibetaan, vreemden loopt ze straal voorbij, bekenden worden wel begroet.
Ze is heel sociaal met honden en kinderen, lief voor de poezen en waakt goed, stil is stil.
Ze is slim, leert makkelijk wel met zachte hand, als ze er echt het nut niet van in ziet begint ze te dollen.
Haarverzorging met volle vacht is wel veel zwaarder, er bestaan hondentrimmers
Ze accepteert dingen heel makkelijk (niet nerveus) en kan overal mee naar toe, loslopen gaat uitstekend.
Ik ben duidelijk heel gek met haar
Beide hondjes heb ik ouder gekregen, Doesje met 7mnd. en Lil met 9,5mnd.

[Anne&Taar]

Wij hebben een doesje. Errug leuke hondje, maar wel wat druk in dr koppie en blafferig. En snibbig uit angst; het herdertje komt dan wel echt naar boven.

[Aviva]

Ik heb jarenlang een schapendoes gehad en ik heb er in mijn tijd bij de vereniging heel veel meegemaakt. Hoewel het voor sommige mensen een perfecte hond kan zijn is het absoluut niet het lieve speelse gezinshondje dat er vaak van gemaakt word. Alle spookverhalen die je over bordercollies hoort kun je net zo goed bij de does plakken.

Ik wil je niet bang maken, maar als tegenhanger van alle knuffelverhalen (want het zijn echte knuffels die het liefst ín je kruipen!) die je op internet al kunt lezen hier even de nadelen van de does.

In handen van een persoon met hondenkennis en/of ervaring kan het een heel leuk lief en vrolijk ras zijn, maar ze hebben echt een baas nodig. Iemand die de leiding neemt en rust brengt in hun roedel. Een baas waar ze op kunnen vertrouwen dat alles correct afgehandeld wordt zoals het een roedelleider betaamd.
Ben jij niet die roedelleider, dan zal de hond die rol op zich moeten nemen. En op het moment dat de schapendoes zelf deze verantwoording op zich moet nemen dan raakt hij in paniek. Daar is hij niet voor gemaakt.

Vaak zijn ze onzeker, nerveus en schrikachtig. Van angst kunnen ze makkelijk snappen/knauwen. Ook als ze helemaal happy en opgewonden zijn kan hun herder instinct naar boven komen en kunnen ze gaan springen en snappen. Vooral met dingen als behendigheid of snelle renspelletjes gebeurt dit vaker.
Naar andere honden toe kan het heel goed gaan maar mijn ervaring is dat de meeste doezen niet van andere honden houden. Omdat ze van zichzelf snel onzeker zijn zullen ze zich heel dominant opstellen naar andere honden.
Vanwege hun nerveuze aard doen ze het naar mijn idee ook niet goed met veranderingen.
Ze hebben een zeer zachte hand nodig met opvoeden. Ik ken doezen die na een afstraffing (alleen met stemverheffing) een week lang niet meer onder de tafel durfden te komen als de baas thuis was.


Uiteraard is alle met de correcte training en 'baasvaardigheden' op te lossen.
Als ik zo je lijstje zie zou ik je geen does aanraden, of je moet echt al ervaring hebben met honden en weten hoe je ermee om moet gaan.

[*Petra*]

wanneer je echt houdt van een stuk onbenul, is de Tibetaan de perfecte hond.
ze kunnen goed luisteren(vooral als het hun uitkomt en als ze er zin in hebben.)
wat al eerder is gezegd, ze vinden het heerlijk om een eind te wandelen ook wel uren, maar als het een keer niet uitkomt vinden ze het ook geen ramp.
ze zijn erg speels, tot op hoge leeftijd(16 a 17 jr is geen uitzondering bij de tibetaan)
en wat ellepel zegt, ze kiezen vaak in het gezin 1 "echt" baas uit, bij ons is dat wel leuk verdeelt, de reuen kiezen voor mijn man en de dames voor mij.

mijn honden zijn niet gesocialiseerd met kinderen en ze hebben er geen moeite mee.

wat al eerder is gezegd, een tibetaan is zeer verslavend en 1 tibetaan is gewoon vragen om meer.
Ikzelf heb er inmiddels 4, en lig bijna de hele dag in een deuk om hun.
Een nadeel vind ik wel bij de tibetaan dat is dat ze waaks zijn, ze reageren op veel dingen ook buiten(dat moet je goed begeleiden om ze stiller te krijgen dat ze niet om elke scheet aanslaan.)

Ik vind het een geweldig ras, zo leuk zelfs dat wij met de nizinny's stoppen.

[cindy1986]

Ik heb niet echt ervaring met een schapendoes, alleen van zien op training of behendigheidswedstrijden. Niet genoeg om ze goed te kunnen vergelijken met een Tibetaan. Mijn ervaring (maar dat zijn individuele honden) is dat ze vrij veel blaffen, soms niet zo vriendelijk tegen andere honden en nerveus/angstig. Maar neem dit niet als waar aan, want ik zie ze niet vaak genoeg en dan natuurlijk in een andere dan een thuissituatie.

Voor wat betreft de Tibetaan, ik heb er eentje, en er komen zeker nog wel een aantal bij in de toekomst. Ben helemaal verkocht.
Ik zal antwoord proberen te geven op jouw vragen.
Mi-Lan is heel sociaal met andere mensen. Kinderen vind hij helemaal geweldig. Wij verwachtten over twee maanden een kindje, en van mijn drie honden denk ik dat de Tibetaan het helemaal geweldig gaat vinden. Hij is heel graag bij mensen, wil overal bij zijn en is heel nieuwsgierig. Ik heb hem als pup een paar maanden meegenomen naar mijn werk, waardoor hij heel veel verschillende mensen heeft ontmoet. Iedereen was helemaal gek op hem, en er waren ook klanten die speciaal voor hem om kwamen rijden langs kantoor om even met hem te kunnen knuffelen.
Wel heb ik met Mi-Lan moeite gehad met het alleen blijven. Dit komt ook omdat ik hem altijd mee naar mijn werk nam, en daardoor een beetje laks werd in het alleen leren blijven. Toen we de bench eruit hebben gedaan en hem los bij de andere twee lieten ging het eigenlijk gelijk goed.

Met de meeste honden kan hij goed overweg. Mi-Lan is echter wel een dominant reutje die zich niet zal terugtrekken uit een confrontatie met een andere dominante reu. Hij heeft nog nooit gevochten of iets dergelijks, maar heeft wel een vrij dominante houding als hij een andere dominante reu tegenkomt. Eigenlijk gaat het altijd goed, alleen heb ik ook twee teefjes die heel onderdanig zijn, dus voor mij is dit iets heel nieuws. Ik laat hem dus ook niet zomaar naar alle honden toegaan. Al loopt hij op Tibetanen wandelingen tussen tientallen andere honden, en hij is altijd de gangmaker. Speelt met alle honden en geen probleem. Bij mensen thuis die andere honden hebben is het ook geen probleem. Op TT-wandelingen heb ik ook nog nooit een gevecht meegemaakt, en dat is op sommige andere wandelingen wel anders.

Ik vind dat Mi-Lan zich heel goed aanpast aan verschillende situaties. Als ik alleen al kijk naar zijn gedrag op kantoor en thuis is er al een groot verschil. Op kantoor was hij rustig en begroette hij mensen ook rustig (niet springen e.d.). Ik heb eigenlijk nooit moeite hoeven doen hem dit aan te leren. Op het moment dat we thuis kwamen van het werk, werd hij heel erg druk, speels en ondeugend. Ook wordt visite hier niet echt rustig begroet. Hij vliegt ze het liefst om de nek Nu is dat gewoon een kwestie van opvoeding hoor, we zijn nu bezig hem dat af te leren, en dat gaat al erg goed. Behalve bij mensen waar hij gek op is, dan gaat hij uit zijn dak. Maarja, die mensen vinden dat ook leuk. Hij weet trouwens heel goed wie hem niet leuk vind, als diegene hem negeert, negeert Mi-Lan hem ook. Als die persoon hem roept komt hij wel helemaal blij aanrennen.
Op vakantie en dergelijke past hij zich ook goed aan. Als we hem een keer meenemen als we op visite gaan is dat ook geen probleem.

Mi-Lan is niet zenuwachtig. Als je het vergelijkt met bijvoorbeeld een Border Collie (waarin natuurlijk ook verschillen zijn, maar even mijn ervaring van zien op trainingen en wedstrijden). Mi-Lan is ontzettend gek op GG en behendigheid, hij wil heel graag voor je werken. Eigenlijk is hij daarin net als een Border Collie die graag wil werken. Het verschil is wel dat ik met Mi-Lan gerust een paar weken over kan slaan, zonder dat hij door het huis stuitert. Hij gaat me niet steeds zitten aanstaren omdat hij iets wil doen.
Hij is ook niet snel bang. Eigenlijk bijna nooit. Vorig jaar lag er een vuilniszak in de sneeuw, dat vond hij blijkbaar eng. Dan blaft hij een keer en gaat er dan bij kijken en herstelt zich heel snel. Hij heeft zelfs mijn Golden Retriever over haar extreme vuurwerkangst geholpen. Hij is heel stabiel.

Geen tuin hebben is geen probleem, mits je je hond maar genoeg uitlaat. Mi-Lan zit graag in de tuin rond te kijken, maar voor beweging moeten we wel met hem gaan wandelen. In de tuin spelen ze af en toe, maar niet echt veel.

De Tibetaan vereist een opvoeding met zachte hand. Het zijn wel echte clowns en reuzeslim. Ze weten precies wat ze moeten doen om je aan het lachen te krijgen. Daardoor is het soms moeilijk om boos te worden. Mi-Lan kijkt je dan met een bepaalde blik aan en dan moet je echt moeite doen om streng te zijn Maar ik vind die humor juist geweldig. En zo vaak hoeven wij niet boos te worden op hem trouwens.

Zoals je kunt lezen ben ik helemaal gek van de Tibetaan

[Barbabelle]

Super bedankt allemaal, ook de nadelen van beide rassen heb ik zeker wat aan. Die lees je toch veel minder op het internet. Ik heb ook weer heel wat stof om na te denken en een heleboel extra vragen aan fokkers van beide rassen.. En ik zou ook heel graag op den duur een tweede hond willen, het valt me op dat veel mensen met een tibetaan er meer dan één hebben. Zouden ze dan toch echt zo verslavend zijn? En hebben jullie pas later een tweede aangeschaft? (Is wel mijn bedoeling hoor, ik moet er hier nog eerst eentje overtuigen..)

[Pemba]

Ik zou er pas een tweede bij nemen als de eerste een beetje opgevoed is, dat is wat makkelijker voor jezelf.
Maar ik ken ook wel mensen met tt's die er maar een half jaar tussen hebben zitten, die hebben dan wel honden van verschillend geslacht.
Ik wacht eigenlijk nog op stukjes van mensen die doezen fokken

[Teuntje56]

Ik heb jarenlang een schapendoes gehad en ik heb er in mijn tijd bij de vereniging heel veel meegemaakt. Hoewel het voor sommige mensen een perfecte hond kan zijn is het absoluut niet het lieve speelse gezinshondje dat er vaak van gemaakt word. Alle spookverhalen die je over bordercollies hoort kun je net zo goed bij de does plakken.

Ik wil je niet bang maken, maar als tegenhanger van alle knuffelverhalen (want het zijn echte knuffels die het liefst ín je kruipen!) die je op internet al kunt lezen hier even de nadelen van de does.

In handen van een persoon met hondenkennis en/of ervaring kan het een heel leuk lief en vrolijk ras zijn, maar ze hebben echt een baas nodig. Iemand die de leiding neemt en rust brengt in hun roedel. Een baas waar ze op kunnen vertrouwen dat alles correct afgehandeld wordt zoals het een roedelleider betaamd.
Ben jij niet die roedelleider, dan zal de hond die rol op zich moeten nemen. En op het moment dat de schapendoes zelf deze verantwoording op zich moet nemen dan raakt hij in paniek. Daar is hij niet voor gemaakt.

Vaak zijn ze onzeker, nerveus en schrikachtig. Van angst kunnen ze makkelijk snappen/knauwen. Ook als ze helemaal happy en opgewonden zijn kan hun herder instinct naar boven komen en kunnen ze gaan springen en snappen. Vooral met dingen als behendigheid of snelle renspelletjes gebeurt dit vaker.
Naar andere honden toe kan het heel goed gaan maar mijn ervaring is dat de meeste doezen niet van andere honden houden. Omdat ze van zichzelf snel onzeker zijn zullen ze zich heel dominant opstellen naar andere honden. Vanwege hun nerveuze aard doen ze het naar mijn idee ook niet goed met veranderingen.
Ze hebben een zeer zachte hand nodig met opvoeden. Ik ken doezen die na een afstraffing (alleen met stemverheffing) een week lang niet meer onder de tafel durfden te komen als de baas thuis was.


Uiteraard is alle met de correcte training en 'baasvaardigheden' op te lossen.
Als ik zo je lijstje zie zou ik je geen does aanraden, of je moet echt al ervaring hebben met honden en weten hoe je ermee om moet gaan.

Sorry, maar ik vind dit wel een heel negatief beeld van de schapendoes en in mijn ogen voor een groot deel niet herkenbaar.

[Barbabelle]

Ik laat me niet direct afschrikken hoor, en ik vind een kritische noot wel prettig zodat ik bij fokkers ook na kan vragen wat zij terugzien van dit minder positieve gedrag en hoe zij daar mee om gaan. Dan kan ik naar aanleiding daarvan wel bepalen of ik denk dat het bij ons zal passen of niet.
Mijn ouders hebben een drent die erg alert is en daardoor reageert door op alles aan te slaan. Toch is ze de liefste, sociaalste, best luisterende knuffelkont, zo lief met mensen en kinderen waardoor ik dat negatieve gedrag vaak vergeet te vermelden.. Terwijl dat toch wel een reden is waarom ik geen drent wil.

[cindy1986]

Super bedankt allemaal, ook de nadelen van beide rassen heb ik zeker wat aan. Die lees je toch veel minder op het internet. Ik heb ook weer heel wat stof om na te denken en een heleboel extra vragen aan fokkers van beide rassen.. En ik zou ook heel graag op den duur een tweede hond willen, het valt me op dat veel mensen met een tibetaan er meer dan één hebben. Zouden ze dan toch echt zo verslavend zijn? En hebben jullie pas later een tweede aangeschaft? (Is wel mijn bedoeling hoor, ik moet er hier nog eerst eentje overtuigen..)

Ik persoonlijk wil ongeveer vier jaar tussen mijn honden hebben zitten. Het gemak van een compleet opgevoede hond naast een pup is heel groot. Jessy was 5 en Kiera 8 toen Mi-Lan kwam, en daardoor nam Mi-Lan heel veel goede dingen van ze over. Slechte dingen zijn ook snel aangeleerd namelijk, en als de oudere hond dan al goed opgevoed is, scheelt dit heel veel.

Mi-Lan is nu ongeveer twee jaar, en wij willen dus over een jaar of twee eentje erbij. Kan natuurlijk eerder of later worden, ligt er net aan of ik een mooie combinatie langs hoor/zie komen.

[Aviva]

Sorry, maar ik vind dit wel een heel negatief beeld van de schapendoes en in mijn ogen voor een groot deel niet herkenbaar.

Ik herken me deels ook niet in jouw beschrijving. Van de 10 schapendoezen die ik van heel dicht bij ken (van vrienden en familie) en de over de 50 schapendoezen die ik zijdelings ken (van kennissen) valt maar 10% onder jouw beeld. Ik ben blij dat jij een van die 10% hebt.
Mijn bijdrage was als aanvulling bedoeld op alle positieve berichten, zoals ook al aangegeven in mijn bericht. Ik vindt dat de negatieve kanten van een ras al heel snel onder het tapijt geschoven worden (niet alleen van de schapendoes hoor).
Het is een opsomming van belangrijke negatieve eigenschappen waar van ik vindt dat iemand rekening mee dient te houden. Als het overkwam als een mega negatieve beoordeling dan was dat zeker niet mijn bedoeling.

[kitty]

-sociaal met andere honden en mensen/kinderen
- makkelijk aanpassen aan verschillende situaties
- weinig zenuwachtig
- we hebben een redelijk groot huis, maar geen tuin
- opvoeding met zachte hand

Mijn doezen zijn heel sociaal met mensen en kinderen. Ik zie dat in het hele ras terug. Het zijn vrolijke flierefluiters die, mits goed gesocialiseerd, heel goed in een gezin passen.
Ik zie gelukkig veel minder nerveusiteit als wat ik in een paar reactie's lees. Ik zie wel de natuurlijke gespannenheid die een does hoort te hebben. Het is tenslotte wel een herdertje wat zelfstandig hoort te werken.
In mijn ogen zijn doezen hele leuke pientere huisgenoten, maar ze hebben wel uitdaging nodig. Ze willen veel beweging maar willen ook mentaal aan het werk worden gezet. Doe je dit niet kan een does inderdaad nerveus lijken.
Zoals in ieder ras kom je natuurlijk verschillende karakters tegen. Bij een does varieert dit van zeer werklustig en gespannen tot vrij rustig. Ik persoonlijk zie ze liever met iets teveel pit dan dat ze vervallen tot 'roestvrij staal tafelmes' zoals Toepoels dat zo mooi omschreef.
Een does is wanneer hij alleen is vaak best leuk met andere honden. Mijn honden zijn met elkaar niet leuk met andere honden. Komen wij een hond tegen rennen ze er blaffend op af en als een hond ervandoor gaat jagen ze nog ook Bij mijn honden is dit grotendeels roedel gedrag, los van elkaar zijn ze veel makkelijker. Er zijn veel doezen die erg leuk zijn met andere honden maar er zijn ook doezen die dat minder hebben. Wanneer je echt specifiek een hond zoekt die heel makkelijk is met andere honden zou ik niet als eerste voor een does kiezen.

Zoals bij ieder hondenras heb je leiders en volgers. Een does die in een 'leidinggevende rol' wordt gedwongen terwijl hij daar het karakter niet naar heeft kan gaan panieken ja, maar dat geldt natuurlijk voor ieder ras en niet specifiek voor een does. De meeste schapendoesfokkers zullen kijken welk pupje uit het nest bij jullie situatie past en daarin meedenken.

Mijn doezen passen zich zeer makkelijk aan. Ik heb er nu teveel om ze nog overal met z'n allen mee naar toe te kunnen nemen maar doe ik dat wel zijn ze heel makkelijk en liggen rustig ergens onder tafel in drukke restaurants. Ook kunnen ze prima omgaan met onze geregeld wisselende werktijden.

Dat je geen tuin hebt maakt natuurlijk niet uit. Voor iedere hond geldt dat hij die tuin niet echt zal missen als er voldoende met hem gedaan wordt. Ik zie liever een hond 4 hoog op een flat en dagelijks lange wandelingen en lekker trainen dan dat ik een hond zie die de hele dag een beetje door de tuin loopt te vervelen.

Een does is inderdaad heel geschikt voor het opvoeden met zachte hand. Een does leert heel graag en wil graag voor je werken.

Ik herken veel van de verhalen over de tibetaan ook in de does.
Het grootste verschil ik denk ik dat een does wat meer open is naar vreemden over het algemeen genomen?

Ik ben sinds we 10 jaar geleden onze eerste schapendoes kregen helemaal verliefd geraakt op deze honden. Voor mij nooit meer iets anders. Ze hebben werkelijk alles wat ik zoek en meer

Als ik jullie was zou ik eens op bezoek gaan bij wat fokkers of mensen met een does of tibetaan. Je kunt je dan een goed beeld vormen.

[Anne&Taar]

Sorry, maar ik vind dit wel een heel negatief beeld van de schapendoes en in mijn ogen voor een groot deel niet herkenbaar.

Ben ik met je eens; ik vind t ook te negatief gestemd.

[Muffin]

Hier drie schapendoezen, alle drie verschillend qua karakter. Eén is ronduit agressief naar vreemde honden toe en zal, indien hem de kans gegeven zou worden, ook zonder waarschuwing vooraf meteen bijten. Hij maakt daarbij geen onderscheid tussen reuen of teven. Heel erg waakzaam en luidruchtig en tevens een hond die extreem behoefte heeft aan regelmaat en slecht hersteld bij stress. Een hond die bij stress ook regelmatig uithaalt naar zijn roedelgenoten of ons. Daarnaast ook een does die voor ons door het vuur gaat en bijzonder werklustig is. Perfect in de omgang met zijn roedelgenoten, twee schapendoezen en een Cairn terriër onder normale omstandigheden.
Daarnaast twee nestgenoten, broer en zus, waarvan de laatste op latere leeftijd bij ons is gekomen als herplaatser. Zij is een redelijk stabiele does, redelijk werklustig, niet blafferig, goed in de omgang met vreemde mensen en honden, zolang deze laatsten haar met rust laten. In de roedel wel een echte regelteef.
Haar broer is een hele stabiele does, niet blafferig, die echter nergens voor te motiveren is en naast de dagelijkse wandelingen het liefst hele dagen 'bankhangt'. Goed in de omgang met vreemde honden indien deze hem met rust laten, wel een hond die in de gaten gehouden moet worden met vreemde mensen die ons huis/tuin betreden.

Ik zal zelf niet weer kiezen voor een schapendoes omdat ik inmiddels, door schade en schande wijzer geworden, weet dat een terriër beter bij mij past dan een herderachtige. Daarnaast vind ik de vachtverzorging vrij tijdrovend. Ik vind het, door de bocht genomen, echter nog steeds leuke honden waarbij ik me wel zorgen maak over een aantal ontwikkelingen binnen het ras, zowel op gezondheidsgebied als een toenemend aantal doezen met "gedragsproblemen". Ik vind het tevens geen werklustige honden bij uitstek; een aantal doet het erg leuk binnen de verschillende hondensporten, maar de prestaties zijn nogal wisselend en het zijn zeker geen uitblinkers. Qua 'will to please' en 'will to work' doet onze Cairn terriër zeker niet onder voor de doezen.

[gyanty]

Ik ken een klein aantal schapendoezen en een klein aantal tibetaantjes. De tibetaantjes zijn makkelijke hondjes, maar hebben ook wel een erg sterk eigen willetje(in de zin van niet echt slaafse gehoorzaamheid, maar regelmatig burgerlijke ongehoorzaamheid) en ik vind zo over het algmeen tamelijk kalm en serieus overkomen. De schapendoesjes zijn vergelijkbaar, maar met een veel luchtigere kijk op het leven en misschien iets meer gehoorzaamheid van te verwachten. Allebei ken ik ze wel met waakzaamheid overigens.

[Pemba]

Tibetaan kalm en serieus, die moet ik nog tegen komen

[Ellepel]

ik ook.
Serieus ja tot jij denkt gut wat doet ie dat leuk en dan doen ze ineens iets wat je nooit verwacht had.

[*Petra*]

ja precies.

Als ze hier serieus gaan worden, moet je achterdochtig gaan worden(want geheid dat ze wat uitvreten dan).
Verder zijn ze hier gewoon zo gek als een deur en toch meestal wel tibetaans doof(ook wel de beruchte bananen in de oren)

[Lillith]

Ik moet zeggen dat Lil gekke uurtjes heeft en vindt dat ze een echte erfhond is.

Ze kan door het kattenluik in en uit en is zielsgelukkig met haar tuintje.
Daar verbouwd ze de plantjes, ruimt tegels op en graaft regelmatig in holletjes onder tafels en stoelen.
Hoe ze dan binnenkomt, ze heeft ook nog een vijvertje, wil je niet weten

Nu met de sneeuw blijft ze erin graven, dus ik droog haar na de wandeling af en daar gaat ze weer naar buiten

Heel onschuldig...

[duitse herder]

De schapendoezen die ik ken (2 stuks) zijn beide nerveus, sociaal en blafferig. Gelukkig ben ik een herder gewend, dus het went. Ik ken maar 1 tibetaan, die is terughoudend, eenmaal je vriend blijft hij je vriend. Wel wat zelfstandiger als een does

[Pemba]

Ik vind het meeste wat er over doezen geschreven wordt best negatief. Zou er door sommige fokkers wel voldoende benadrukt worden wat dat ras nodig heeft?
Ik weet dat er door sommige tt fokkers ook niet genoeg wordt verteld over de vachtverzorging en dan zitten de eigenaren met de handen in het haar tegen de tijd dat de vachtwissel begint.
Ik ken hier in de buurt 3 doezen, ik vind de ene normaal gedrag hebben, de tweede blaft de hele weg door, de derde duikt graag bovenop elke andere hond.

[sjm]

Wij hebben een 'does'. Mijn ouders hebben haar toen als schapendoes gekocht en ook beide ouders gezien. Of ze écht raszuiver is weten we dan natuurlijk niet, geen stamboom. Wij hebben haar altijd geknipt/geschoren dus ze heeft meer een poedelvacht nu dan een doezenvacht. Maar dat was vroeger ook anders.

Ze is inmiddels 13,5. Wij hebben er altijd een súper hond aan gehad, mijn broertje en ik zijn met haar opgegroeid ze wilde altijd alles rennen, spelen.. We mochten álles met haar ze heeft nog nóóit een vlieg kwaad gedaan. Ze is altijd vrolijk

Inmiddels is ze dement, slechtziend en doof maar ze heeft nog steeds haar megavrolijke buien!

Ze is wel druk/blafferig. Heel waaks.. Vooral als m'n vader niet thuis was dan was ze constant aan het blaffen.