Palen aanleren, welke manier en waarom?

[Machie]

Ok, de palen dus..
Ergens heb ik het idee dat dit het moeilijkste is van agility.
Bij ons op de cursus zetten ze er 4 acher elkaar en daar moet je je hond vanaf links door laten lopen.
Voor mij voelt dit niet goed. Dumas volgt keurig mijn hand enzo maar ik heb niet het idee dat hij enig benul heeft wat hij aan het doen is. Daarnaast vind ik het altijd vanaf links moeten inkomen ook raar. Dat zou dan kunnen inhouden dat hij tijdens een wedstrijd eerst om de 1e paal heen zou moeten lopen en dan pas insteken. Dat lijkt me niet praktisch?
En daarnaast nog het stukje snelheid. Dumas is een heel stuk sneller dan ik en op deze manier denk ik dat ik altijd voor hem bij de palen moet zijn om hem goed te sturen?

Tijdens de workshop op de doedag vorig jaar werkten we met 2 rijen paaltjes naast elkaar en met van die lussen erom heen. Persoonlijk vond ik het idee daarachter erg goed. Zou ik deze manier zelf kunnen gebruiken? Of gewoon doen zoals op de KC geleerd wordt?

[LongFields]

Er zijn veel verschillende manieren om de paaltjes aan te leren, ik heb het in een grijs verleden met Rex geleerd door haar achter mijn hand aan te laten slalommen, met Tapas heb ik het aangeleerd via de channel wires methode, zoals jij op de doe dag hebt geIen, met van die lussen ofte wel bogen. Ik vind deze manier erg prettig, omdat je de hond hierdoor leert zelfstandig de palen te nemen en je kunt dan ook direct vanaf de andere kant handlen zelf. Tapas zoekt inmiddels Elf de infpgang van de palen op en doet dat heel safe.

Ik heb ook goede verhalen gehoord over de 2x2 methode, maar daar heb ik persoonlijk geen ervaring mee.

[Machie]

Ah bedankt!
Ik vond die channel wires methode ook erg fijn toen. Veel beter dan dit achter mijn hand aan slalommen. Maar dat is wel persoonlijk. Ik trek liever een jaar uit voor de palen zodat ze er echt goed bevestigd inkomen dan dat ik over een jaar overnieuw moet beginnen omdat hij eruit vliegt of geen vaart kan maken ofzo...

De 2x2 methode ken ik niet...

[Sita]

Op de hondenschool leren we ze aan via het straatje en channel wires. De dvd van de 2x2 methode heb ik net besteld en ik ga kijken of ik van de zomer zelf daarmee aan de slag kan.

Het is trouwens wel de bedoeling dat de eerste paal altijd vanaf links genomen wordt. Dus dat leer je nu goed aan. Dat is juist het moeilijke aan de palen. Ze moeten van de juiste kant de palen in te sturen zijn.

[Jaap*]

en waarom?

Ja, felix wil ook wel eens weten wat de bedoeling van paaltjes eigenlijk is.

[Machie]

en waarom?

Ja, felix wil ook wel eens weten wat de bedoeling van paaltjes eigenlijk is.

Dumas is een arm herdertje die niks te willen heeft. Luisteren mot ie. En is ie t er niet mee eens, had t maar geen herder moeten worden

Sita, ah een DVD bestellen. Wat een goed idee! Dan kan ik zelf kijken wat me past!
Waarom moet een hond altijd vanaf zijn linkerkant insteken dan?

[~Suzanne~]

en waarom?

Ja, felix wil ook wel eens weten wat de bedoeling van paaltjes eigenlijk is.

Dumas is een arm herdertje die niks te willen heeft. Luisteren mot ie. En is ie t er niet mee eens, had t maar geen herder moeten worden

Sita, ah een DVD bestellen. Wat een goed idee! Dan kan ik zelf kijken wat me past!
Waarom moet een hond altijd vanaf zijn linkerkant insteken dan?

Het "waarom" weet ik niet, maar zo moet dit "toestel" nou eenmaal genomen worden
Zoals bij de raakvlakken de onderste delen moeten worden geraakt.

Ik zou me trouwens houden aan de trainingsmethode die de hondenschool biedt; anders weet je hond ook niet meer wat de bedoeling is. Bevalt die methode niet, dan zou ik een andere hondenschool kiezen.

Ik vind het WEL apart dat ze je kennelijk niet eens verteld hebben dat dat links insteken echt perse moet.... dan nemen ze dus maar aan dat je dat weet en dat is dus niet zo. Misser in de training lijkt me.

Suzanne

[Machie]

Ik heb de 1e 2 lessen gemist. Kan zijn dat ze het dus wel verteld hebben hoor

Ik dacht er zelf over om als ik de palen zelf ga trainen deze dan op de cursus niet meer te doen. Anders is het idd niet handig

Helaas heb ik hier maar een heel beperkt aanbod in scholen waar agility gegeven wordt. En van het aanbod vallen er 2 sowieso al af vanwege trainingsmethoden en de andere heeft volgend voorjaar pas een beginnersgroep

[Sita]

Je kan op youtube ook veel filmpjes vinden over de 2x2 methode. Even zoeken op 2x2 weave poles training.
Straatje met channelwires zal er vast ook wel op te vinden zijn.

[Jacksel]

Jamey heeft het eerst met het volgen van de hand (en schaatsen met de voeten) aangeleerd, en is daar nooit erg goed mee geworden. Ik heb haar hertraind met de 2x2 methode en ze is nu als ze zin heeft, een stuk beter met de paaltjes. Cara gaat met channel wires getraind worden, misschien in combi met 2x2 aangezien ik thuis geen wires heb.

[Sepp]

Hier een absolute fan van de 2*2 methode. Het grote voordeel vind ik persoonlijk dat bij de 2*2 de hond zelf moet nadenken over de beweging en deze ook bewust uitvoert. Bij de wires wordt de hond "gedwongen" om een bepaalde weg te nemen, zonder dat hij leert waarom.

Ik wil wel opmerken dat voor mij de keuze van de methode afhankelijk is van de motivatie en mentale "flexibiliteit" van de hond. Bij een hond met lagere drive zou ik gaan voor wires...gewoon lol en sjeesen. Als baas ben je bijna niet aanwezig, alleen op een leuke manier , want je gooit het balletje. Bij de 2*2 ben je nadrukkelijker aanwezig en het proces van aanleren gaat met vallen en opstaan. Het is aan de handler wanneer je een volgende stap maakt naar de volgende fase en dat vergt wel meer gevoel van goed kijken naar de hond.

Een tip voor bij de wires. Probeer ook zo snel mogelijk van verschillende hoeken en afstanden de hond door het straatje te laten gaan. Dikwijls zetten we de hond met de neus recht voor het straatje. Bij 2*2 begin je direct hiermee, heeft grote voordelen met het goed zelf zoeken van de ingang.

Hier het eindresultaat van Sepp via de 2*2, ben ik best wel trots op.



Groetjes
Nanda

[SuusBG]

Ik heb met mijn vorige hond (ook een aussie, reutje dit keer) de paaltjes aangeleerd met de hand, dus ski bewegingen met je benen maken en met je hand de hond door de paaltjes lokken. Even wennen, maar ik begon er goed in te worden wat ook z'n vruchten afworp bij Boogie. Op zich een methode die ik vrij makkelijk vind en best heel goed kan werken, nadeel is dat het erg lang duurt voordat de hond de paaltjes zelfstandig kan/gaat doen (als de hond dat al gaat doen, wat best kan hoewel sommige beweren van niet, ik heb het levende bewijs in mijn les).
Met Ginger heb ik de paaltjes zelf aangeleerd met de 2x2 methode, inderdaad van youtube filmpjes. Ik vond de dvd te duur om te bestellen (70 euro geloof ik?) dus ben gewoon via youtube aan de slag gegaan. En uiteindelijk heb ik best goede paaltjes op dit moment. Ik heb er wel wat mee gepriegeld, soms wat dipjes gehad (hoe nu verder??). Maar zeker de moeite waard, ik vind het vooral mooi dat Ginger de paaltjes echt zelf heeft geleerd. Niet d.m.v. lokken, of gestuurd worden d.m.v. de wires, echt zelf uitvogelen met de clicker. Met een volgende hond zal ik dan ook de 2x2 methode weer gaan doen, maar dit keer ga ik denk ik wel de dvd bestellen, en ook meer buiten oefenen. Met Ginger oefende ik hele lange tijd alleen in de tuin, en dan was het voor haar toch wel even anders buiten op een grasveld of op de hondenschool, ze snapte dan niet meer echt wat de bedoeling was.
Kortom ik zou de 2x2 methode zelf zo weer doen, maar dan wel wat beter van mijn kant Met Ginger was echt nog de probeer/experimenteer fase zegmaar, ik weet nu wat ik verkeerd heb gedaan en wat ik dus met de volgende hond anders zou doen met deze methode.

[Elly*]

rechts meerdere keuze

[Machie]

Dank jullie wel allemaal!
Ik zal eens goed gaat youtuben en overleggen in de les!

[bennie]

Hier een absolute fan van de 2*2 methode. Het grote voordeel vind ik persoonlijk dat bij de 2*2 de hond zelf moet nadenken over de beweging en deze ook bewust uitvoert. Bij de wires wordt de hond "gedwongen" om een bepaalde weg te nemen, zonder dat hij leert waarom.

Ik wil wel opmerken dat voor mij de keuze van de methode afhankelijk is van de motivatie en mentale "flexibiliteit" van de hond. Bij een hond met lagere drive zou ik gaan voor wires...gewoon lol en sjeesen. Als baas ben je bijna niet aanwezig, alleen op een leuke manier , want je gooit het balletje. Bij de 2*2 ben je nadrukkelijker aanwezig en het proces van aanleren gaat met vallen en opstaan. Het is aan de handler wanneer je een volgende stap maakt naar de volgende fase en dat vergt wel meer gevoel van goed kijken naar de hond.

Een tip voor bij de wires. Probeer ook zo snel mogelijk van verschillende hoeken en afstanden de hond door het straatje te laten gaan. Dikwijls zetten we de hond met de neus recht voor het straatje. Bij 2*2 begin je direct hiermee, heeft grote voordelen met het goed zelf zoeken van de ingang.

Hier het eindresultaat van Sepp via de 2*2, ben ik best wel trots op.



Groetjes
Nanda

Eens!

[gyanty]

En laat ik met Kay juist terug gegrepen hebben op de methode met de hand. Het was met Kay erg zoeken en juist omdat hij zo snel is, leek de methode met het straatje de juiste insteek. Echter stopte Kay elke keer als we de paaltjes dichter bijelkaar gingen zetten. Ik ben toen thuis bezig gegaan met 2 x 2. Voor de insteek was dit heel goed, alleen bleef dichtklappen op dit onderdeel. Kay werd inmiddels zo rustig bij dit onderdeel dat ik hem kon begeleiden met mijn hand. Dit heeft de grootste successen bij hem geboekt. Hij kan de vrijheid van het zelf uitzoeken bij deze hindernis niet goed aan, en raakte daardoor sterk gefrustreerd. Overigens moet ik hem hier intensief op trainen en soms terug op basis, want dit blijft een hindernis die hij moeilijk vind. Overigens kan ik op wedstrijd er prima op een meter naast lopen en geef ik niks met de hand aan. Soms dus alleen nog in training.

[Eastwood]

Ik heb mijn hond Azurra (Mechelse herder) de palen aangeleerd met de channel wire methode. Ze had de palen al heel snel onder de knie en op de training pakt ze ook de wat lastigere insteken vrij goed. Op de wedstrijd is het adrenalinegehalte echter zo hoog dat ze niet veel zin heeft om af te remmen voor de palen. Ze pakt dan heel vaak het tweede poortje. Dit heeft me helaas al een paar keer een u-tje gekost. Vooralsnog heb ik ervoor gekozen om bij dezelfde methode te blijven. Ik zet er in de training dus nog vaak een wire op, om te voorkomen dat ze het tweede poortje kan inschieten. Als die wire erop zit heb ik geen enkel probleem. Insteek is goed en het maakt niet uit waar ik sta, palen worden gewoon goed afgemaakt. Zonder wire gaat het op de training soms nog mis, maar meestal na die ene misser heeft ze het te pakken en worden de palen goed ingestoken. Tot nog toe heb ik echter bijna in iedere wedstrijd problemen. Azurra heeft een hele korte spanningsboog en staat voor ieder parcours bijna op ontploffen. Raakvlakken gaan over het algemeen echter nog vrij goed en ik heb voldoende controle in het sprong gedeelte. De palen roepen echter een bepaalde spanning op. De eerste zeven wedstrijden liep ze de palen iedere keer eerst een keer voorbij. Dan riep ik ze terug en vervolgens steekt ze ze wel in. De eerste wedstrijden ging die insteek altijd mis, tot drie keer toe. Nu wordt de insteek heel soms goed gepakt, maar over het algemeen pakt ze de eerste keer het tweede poortje, en de tweede keer, als ik haar terugroep en dus zelf dicht op de palen sta (kan ze weinig snelheid maken) gaat de insteek goed.

Zouden jullie de palen op dezelfde manier blijven trainen in de hoop dat het uiteindelijk goed komt, of switchen naar een andere methode (bijvoorbeeld 2x2 hertrainen?). Ik twijfel hier zelf over. Azurra wordt in september 3 en ik wil komend najaar een serieuze poging wagen om uit de A-klasse te geraken. Dat valt echter niet mee, als die palen een onzekere factor blijven...

[~Tine~]

Kan je haar op wedstrijd niet even afremmen op de palen met een bevel?
Sem heeft dat ook moeten leren. Hij vindt de weave enorm leuk, en vliegt er als een gek naartoe. Sowieso let ik er op dat ik op wedstrijd achterblijf als hij de weave ingaat. Ik sta zelfs vaak even stil. Zodat IK hem tenminste al niet opjut. Ik heb er ook een tijd het bevel "rustig" aan gekoppeld. Als het eens een gewoonte wordt om het goed te doen, lukt het daarna vaak ook wel goed als ze wel enorm hevig zijn.

[Eastwood]

Bedankt voor de tip! Dat is inderdaad iets dat ik eens zou kunnen proberen. Ik heb wel gemerkt dat volledig stilstaan soms helpt. Het is echter een echt wedstrijdprobleem. Als ik aan het trainen ben kan ik de palen zo hard voorbij lopen als ik wil, Azurra heeft dan meestal geen concentratieproblemen en houdt dan wel ietsje in. Als ze eenmaal in de palen zit, komt ze er ook niet meer uit en maakt ze flink wat snelheid. Het is net dat tikje meer concentratie opbrengen in de wedstrijd dat er voor zorgt dat ze op tijd inhoudt. De eerste paar wedstrijden heb ik ook wel eens gehad dat ze de palen sneller wilde doen dan ze lichamelijk aan kon. Dan maakte ze achterlijk snel vijf weave bewegingen en dan kostte dat zoveel concentratie dat ze daarna maar uit de palen kwam en verder ging met de rest van het parcours. Dat gedrag zie ik nu niet meer. Er zit dus wel vooruitgang in, maar het gaat met hele kleine stapjes.

[Sepp]

Bedankt voor de tip! Dat is inderdaad iets dat ik eens zou kunnen proberen. Ik heb wel gemerkt dat volledig stilstaan soms helpt. Het is echter een echt wedstrijdprobleem. Als ik aan het trainen ben kan ik de palen zo hard voorbij lopen als ik wil, Azurra heeft dan meestal geen concentratieproblemen en houdt dan wel ietsje in. Als ze eenmaal in de palen zit, komt ze er ook niet meer uit en maakt ze flink wat snelheid. Het is net dat tikje meer concentratie opbrengen in de wedstrijd dat er voor zorgt dat ze op tijd inhoudt. De eerste paar wedstrijden heb ik ook wel eens gehad dat ze de palen sneller wilde doen dan ze lichamelijk aan kon. Dan maakte ze achterlijk snel vijf weave bewegingen en dan kostte dat zoveel concentratie dat ze daarna maar uit de palen kwam en verder ging met de rest van het parcours. Dat gedrag zie ik nu niet meer. Er zit dus wel vooruitgang in, maar het gaat met hele kleine stapjes.

Ik heb zo het gevoel dat jouw Azurra qua drift & drive heel erg op Sepp lijkt (kijk eens naar mijn filmpje in een post hierboven?). Wat jij hierboven beschrijft en in je andere stukje is zo herkenbaar. Bij Sepp gaat het nu goed op de trainingen. Wedstrijden ga ik 30 juli zien..maar ik ben zeer hoopvol gestemd.

Deze krachtpatsers moeten ff doorkijgen dat ze ff moeten verzamelen (een ingehouden stap moeten maken) voordat ze de palen inknallen. Waarschijnlijk heeft Azurra ze wel goed als ze gesloten insteek moet doen en gaat het dikwijls fout bij een rechte of 45 graden openinsteek. Bij de gesloten insteek is nml de snelheid er vanaf.

Mijn advies is heel simpel door blijven trainen. Kwartje gaat vallen. Analyseer eerst vanuit welke hoek ze problemen heeft. Is het bij alle insteken zo of alleen bij bepaalde hoeken? Daarna ga je specifiek deze insteek trainen. Je maakt het dan 1 stapje makkelijker voor haar en gaat dan over naar het moeilijke punt. Ze zorg je ervoor dat je pas in beweging gaat komen als de hond de tweede paal is gepasserd. Laat haar volledig zelf de palen zoeken..daar heeft ze alle concentratie voor nodig. Wij beginnen vaak te vroeg met lopen en leiden de hond af of jutten ze op terwijl je alle tijd hebt eenmaal in de palen. De volgende fase is een spong op de lijn van de moeilijker insteek. Eerst dichtbij (meter of 4 zodat ze nog niet te veel snelheid heeft) daarna verder af en uiteindelijk uitbreiden naar 2 sprongen. Ook hier loop je in eerste instantie niet direct mee, dat kan je rustig opbouwen.

Heb je paaltjes die je in de tuin of park kan zetten ? Bij Sepp heb ik 1 weekje specifiek op de insteek getrainend (slechts met 6 palen) en nu gaat het erg goed.

Doe ook niet te veel herhalingen omdat het deze grotere honden mega veel kracht kost om 1) te remmen / verzamelen en 2) de rug te buigen voor de insteek met deze snelheid.

Wat bij sepp ook heeft geholpen is het palen commando te herhalen. Dus palen, palen ipv paaaaaaaaaaaaaaaaaalllllllltttttjjeeeeessss.

Ik zou nog wachten met het inbrengen van een rustig commando. Het is juist mega krachtig als honden op volle snelheid de palen weten in te steken , in the end win je daar echt seconden op.

Bij wie train je?

Groetjes
Nanda

[Eastwood]

Bedankt! Qua temperament zijn mijn Azurra en jouw Sepp wel vergelijkbaar, denk ik. Een enorm geweld op de baan. Ik train bij Frank van Nimwegen en bij Jurgen Smit. Azurra heeft inderdaad de meeste moeite met de gemakkelijkste insteek, gewoon als ze recht op de palen af gaat. Ik had eerst een set prikpaaltjes waarmee ik voor mezelf trainde. Na één keer lopen zijn de punten echter helemaal verbogen, zodat je ze nog amper fatsoenlijk neer kunt zetten. Ik heb nu bij Favoriet zo'n professionele set gekocht en die gebruik ik op een veldje bij mij in de buurt. Daar zet ik dan in een halve cirkel drie sprongen naartoe, zodat ik alle insteken oefen. Ik blijf er niet altijd achter, maar probeer zoveel mogelijk verschillende posities in het veld in te nemen, zodat ze onafhankelijk van mij leert werken. Ik train nu altijd met één wire erop, zodat het tweede poortje niet genomen kan worden en de insteek automatisch goed gaat. Ik hoop dat de beweging daarmee uiteindelijk een automatisme wordt, maar het duurt vrij lang, vind ik. Ik heb de moed echter nog niet opgegeven. Volgens Frank komt het vanzelf goed, als ik op deze manier doorga. Daar hoop ik dus maar op. Fysiek heeft mijn hond alles. Explosief, snel en een enorme sprongkracht. Tis alleen niet altijd makkelijk lopen met zo'n formule 1 type. Één klein foutje en je belandt in de grindbak...

[bennie]

Wanneer je de 2x2 methode volgens Susan Garrett volgt, dan zitten daar ook oefeningen bij om te zorgen dat ze samenpakken en in het juiste ritme belanden. Waar het vaak misgaat is wanneer mensen zonder goede instructie of handvaten de 2x2 methode oppakken. Dat geldt overigens ook voor de channelwires. Methodes staan of vallen bij het correct toepassen ervan.
Het laatste dat ik zou willen is mijn hond afremmen voor een toestel, maar dat hangt ook wel een beetje af van welke ambitie je hebt.
Het verschil met de palenset op wedstrijden in vergelijking met training zit hem er meestal in dat op de wedstrijd de palenset in de grond wordt gepinned, waardoor die niet meegeeft, en op trainingen dit veelal helaas niet het geval is. Zowel met de 2x2 als met de channelwire methode is het belangrijk de palenset altijd vast te pinnen in de grond, zodat deze niet meegeeft, snelle honden die gewend zijn dat de palenset meegeeft, komen op wedstrijden vaak vroegtijdig uit de palen of slaan palen over.

[~Tine~]

Ik heb bij Sem dat rustig commando echt enkel in het begin een paar keer gebruikt, vnl op wedstrijd. Omdat ik het erg jammer vind om vast te blijven steken op een bepaald punt. Ik gebruikte het zeker niet met de bedoeling om hem algemeen af te remmen. Hij is op agilityvlak ook echt hevig en kan door erg weinig getemd worden in zijn lopen. Snelheid is ook gewoon enorm belangrijk.
Ik heb hem echt gecorrigeerd voor dat "als een idioot" de weave invliegen. Nu is het Sem ook het type hond dat correcties nodig heeft, want hij doet veel te graag zijn eigen ding. Hij moet gewoon weten dat hij zichzelf heeft in te houden op sommige momenten. Op training hang ik vaak één boogje om te vermijden dat hij in de fout gaat. Ik blijf er ook aan werken op training. Zeker als hij rond de eerste paal moet, slaat hij deze vaak over. Hij kan die bocht precies gewoon niet zo kort nemen.

[Eastwood]

Dat herken ik, rond de 1e paal niet genoeg kunnen remmen en dan het tweede poortje nemen. Het is dat ze even dat punt moeten hebben voor de palen, dat ze zich realiseren dat ze zich wat harder moeten concentreren dan bij andere toestellen. Dat hoeft niet persé te betekenen dat ze moeten vertragen, het is meer een mentaal iets. Als bij Azurra de insteek goed gaat heeft ze bij de volgende weavebeweging haar ritme gevonden en dan gaat ze weer zoveel mogelijk proberen te versnellen. In het begin ging het daar ook wel eens mis, maar tegenwoordig komt ze de palen niet meer uit.

[Sepp]

Bedankt! Qua temperament zijn mijn Azurra en jouw Sepp wel vergelijkbaar, denk ik. Een enorm geweld op de baan. Ik train bij Frank van Nimwegen en bij Jurgen Smit. Azurra heeft inderdaad de meeste moeite met de gemakkelijkste insteek, gewoon als ze recht op de palen af gaat. Ik had eerst een set prikpaaltjes waarmee ik voor mezelf trainde. Na één keer lopen zijn de punten echter helemaal verbogen, zodat je ze nog amper fatsoenlijk neer kunt zetten. Ik heb nu bij Favoriet zo'n professionele set gekocht en die gebruik ik op een veldje bij mij in de buurt. Daar zet ik dan in een halve cirkel drie sprongen naartoe, zodat ik alle insteken oefen. Ik blijf er niet altijd achter, maar probeer zoveel mogelijk verschillende posities in het veld in te nemen, zodat ze onafhankelijk van mij leert werken. Ik train nu altijd met één wire erop, zodat het tweede poortje niet genomen kan worden en de insteek automatisch goed gaat. Ik hoop dat de beweging daarmee uiteindelijk een automatisme wordt, maar het duurt vrij lang, vind ik. Ik heb de moed echter nog niet opgegeven. Volgens Frank komt het vanzelf goed, als ik op deze manier doorga. Daar hoop ik dus maar op. Fysiek heeft mijn hond alles. Explosief, snel en een enorme sprongkracht. Tis alleen niet altijd makkelijk lopen met zo'n formule 1 type. Één klein foutje en je belandt in de grindbak...

Geweld op de baan haha dat wordt wat als wij samen in de A lopen...arme toestellen....Op de laatste training vloog een sprong in zijn geheel 2 meter de lucht in (inclusief staanders van favoriet) omdat mijnheer in een afbuigende lijn graag heel krap om langs de staander wilde...ook toen ik nog running deed liep hij wel eens de kattenloop uitelkaar...en ik schrik altijd...en hij kijkt zo van....gaaf he baas..kan ik hard he ....Sepp noem ik ook altijd mijn ferrari...heel vele kracht en power...tis alleen jammer dat ik slechts gewend ben om in een fiatje te tuffen en nog erg slecht kan omgaan met het gaspedaal

Ik ben het helemaal eens met Frank...komt goed...gewoon doortrainen..kwartje valt echt...en als dat moment daar is heeft ze een prachtige mega snelle insteek.

Ben jij ook in Assen?

[Sepp]

Het verschil met de palenset op wedstrijden in vergelijking met training zit hem er meestal in dat op de wedstrijd de palenset in de grond wordt gepinned, waardoor die niet meegeeft, en op trainingen dit veelal helaas niet het geval is. Zowel met de 2x2 als met de channelwire methode is het belangrijk de palenset altijd vast te pinnen in de grond, zodat deze niet meegeeft, snelle honden die gewend zijn dat de palenset meegeeft, komen op wedstrijden vaak vroegtijdig uit de palen of slaan palen over.

Helemaal eens! Ik zie dat na een weekje intensief trainen met niet vastgepinde palen..sepp weer iets meer problemen heeft bij de vaste palen set..hij moet weer wennen aan het feit dat de andere palenset op trainingsveld niet meegeeft...hij kan ze dus niet gewoon aan de kant wegduwen....jammer vindt hij...opzij opzij opzij maak plaats...sepp heeft haast

[Machie]

Ga vooral door met jullie discussies en ervaringen delen!
Ik leer hier als beginner heel veel van

[Eastwood]

Geweld op de baan haha dat wordt wat als wij samen in de A lopen...arme toestellen....Op de laatste training vloog een sprong in zijn geheel 2 meter de lucht in (inclusief staanders van favoriet) omdat mijnheer in een afbuigende lijn graag heel krap om langs de staander wilde...ook toen ik nog running deed liep hij wel eens de kattenloop uitelkaar...en ik schrik altijd...en hij kijkt zo van....gaaf he baas..kan ik hard he ....Sepp noem ik ook altijd mijn ferrari...heel vele kracht en power...tis alleen jammer dat ik slechts gewend ben om in een fiatje te tuffen en nog erg slecht kan omgaan met het gaspedaal

Ik ben het helemaal eens met Frank...komt goed...gewoon doortrainen..kwartje valt echt...en als dat moment daar is heeft ze een prachtige mega snelle insteek.

Ben jij ook in Assen?

Assen vond ik net iets te ver rijden. (Heb diverse jaren alle FHN wedstrijden afgereden in het noorden van het land, maar nu ik ook Cyno loop selecteer ik wat meer wedstrijden in de buurt.) Volgende week loop ik nog wel een FHN wedstrijd en ga ik naar een workshop van Katja Slippens en Diana van Bree. Ik ga deze zomer vooral veel trainen en dan vanaf september wil ik weer heel veel wedstrijden gaan lopen, geloof dat de eerste in Oss is, maar moet me nog inschrijven. Tja, dat geweld op de baan ervaar ik ook regelmatig. Al een keer meegemaakt dat mevrouw zich op de A-schutting lanceerde en er dus anderhalve meter boven kwam te hangen Kort om de staanders heen is voor ons nog wel een leerpunt. Een border doet dat toch veel makkelijker, is mijn ervaring. Azurra neemt enorme verre sprongen, dus ik moet het ook heel vroeg aangeven, als ze kort moet draaien. Waarom ben je eigenlijk afgestapt van je running contacts? Ik heb er zelf over gedacht om daar ook aan te beginnen, maar ik vond de training ervan te bewerkelijk. Ik heb dus de eenvoudigere methode two on two off gekozen. Veel gemakkelijker te trainen en de raakvlakken dienen als rustpunten in het parcours, ook niet verkeerd bij een adhd-hond...

[EschaenStefanie]

ik heb alleen de beginpost gelezen maar man-o-man ik wist dat ze binnen de VDH nog wat achter liepen maar blijkbaar op sommige hondenscholen ook nog, niet om je HS af te breken maar ik vind dat zo jammer (als het echt zo is als je nu zegt)

Escha is verkeerd opgebouwd via de channel wires. Als je deze methode wilt doen zijn er een tal van mogelijkheden hoe maar het belangrijkste vind ik dat de hond leert ze zelfstandig te nemen. Hier ga je later nog echt de vruchten van plukken.

Channel wires kan je combineren met het straatje of direct alles achter elkaar te plakken. Ik zelf zou dan nog liever weer voor het straatjes model kiezen. Wel moet je beseffen dat je 2 mensen nodig hebt om het zelfstandig aan te leren jij en iemand die de hond aan het einde beloont. Als het steeds beter gaat kun je zelf het speeltje aan het einde leggen. Zelf zowel links als rechts lopen terwijl je je hond aanleert. Als de hond dit beheerst, steeds dichterbij zetten, vergeet ook de verschillende insteekhoeken niet aan te leren, en van een afstand lopen maar dat vooral dat laatste is zeker nog ver toekomst werk!

Channel wires kan een prima methode zijn mits het goed word op- en afgebouwd. Wel zou ik 1 methode kiezen, dit bespreken met de hondenschool en deze aanhouden. Van verschillende methodes over en weer word een hond ook niet wijzer

Ik zelf wijk nooit meer af van de 2 X 2 methode (mits er nog een betere methode komt). Ik heb Escha hiermee opnieuw opgebouwd (wat ik erg lastig vond omdat ze het principe al kende) en Dana heb ik er vanaf het begin mee opgebouwd. Ik heb wel de DVD aangeschaft/gekregen want van die you-tube filmpjes werd ik ook niet veel wijzer.

[May Linn]

Altijd een leuke discussie hoe je palen aanleert
Ik vind het aller belangrijkste dat je hond zelf nadenkt en precies weet wat hij met dat toestel moet doen.
Zo voorkom je fouten en zal geen enkele insteek fout zijn.

Ik begin dan ook als jonge hond de basis te leggen voor palen (en vlakken en en en).
Zelf nadenken dus, maakt niet uit wat zolang ze zelf maar uitvogelen wat ze moeten doen en ik op het juiste moment beloon.
Ik zeg dus eigenlijk tegen mijn hond: dit is wat ik wil, nou mag je het zelf doen met minder hulp.

Ik gebruik dus in 1e instantie geen channelwires, geen schaatsmethode, geen 2x2.
Maar lok mijn hond met een snoepje door de palen, daarbij loopt ikzelf achteruit.
We leren eerst links aan en gaat dat goed dan rechts, want ik ben niet zo goed in rechts achterlopen en mijn hand bewegen.
Doe dit al vanaf mijn 1e hond 14 jaar geleden. Klinkt misschien heel dom en achterhaald.
Maar wat nu als ik vertel dat mijn honden over het algemeen binnen 3-5 sessie´s (van 10min) de basis van de palen beheersen.
(12stuks, links en rechts en ik die gewoon mee ren)
Hierna ga ik de insteken beter aanleren, dus moeilijker. Ze kunnen al recht insteken en onder een hoek van 45graden, dus met een beetje zelf nadenken zijn alle andere hoeken al gauw geen probleem.
Hier heb ik bij mijn jongste hond gebruik gemaakt van de 2x2 methode en die werkt prima samen met mijn eigen methode.
Daarna leer ik ze dat ik achter kan blijven, door kan rennen. Voorlangs wisselen, achterlangswisselen.
En dan met meer afleiding, bv een sprong of tunnel vlakbij waarbij de op commando voor de palen moeten kiezen.

Toch zit hier een maar aan. Ik zou mijn methode niet heel gauw aanraden aan andere mensen omdat iedereen anders met zijn hond werkt.
En honden die niet zelfstandig zijn leren hier juist het omgekeerde, mijn baas helpt me wel.
Voor mensen die met hun 1e hond beginnen vind ik de 2x2 methode erg geschikt.
Maar vooral dat die honden in hun kinderjaren geleerd hebben zelf dingen op te lossen en zo heel snel te leren.
Leer je hond maar trucjes, gekke dingen, moeilijke dingen. Hoe meer je een hond leert, hoe beter hij zijn hersenen en lijf kan gebruiken en hoe makkelijker bepaalde oefeningen zoals paaltjes worden.