Een beetje vergelijkbaar met de KNJV MAP proeven, maar nog iets meer praktijkgericht.
En, wat ik ook erg leuk vind, iedere deelnemer krijgt een certificaat waarop de beoordeling in punten van de proeven wordt genoteerd
Een teken van waardering voor de inspanning die iedereen heeft geleverd om zijn of haar hond te laten werken.
Proef 1
Ganzenjacht
We staan klaar in de buurt van de rivier
Er wordt een eend geschoten die in het water valt
De hond wordt ingezet om te apporteren.
Als ze terug komt met de eend wordt voor de hond zichtbaar een gans geschoten die op de ribben valt in het riet.
Door de begroeiing kon Ita de eend niet goed zien vallen (hij was wat laag geschoten zeg maar).
De eend lag bijna in het verlengde van wat paaltjes die net boven water uit staken.
Ze stond naar die paaltjes te kijken of ze zich afvroeg welke van de 6 de eend zou zijn
Met enige moeite kreeg ik haar toch zo ver langs de rand van het water dat ze door de gunstige wind verwaaiing kreeg.
Toen was de eend snel binnen.
Vervolgens ingezet op de gans, die geschoten was toen ze met de eend op de terugweg was.
Ze dreigde even richting valplek eend te gaan, aarzelde ........... en met een korte armbeweging van mij richting ribben ging ze snel die kant op en de gans kwam binnen.
Proef 2
Bosjacht
In het bos ligt een konijn dat eerder op de dag is geschoten.
Op weg naar de inzetplek (los volgend) wordt er nog een vos geschoten.
Beide apporten moeten worden binnen gebracht.
Vanaf de inzetplek gezien lag de vos verborgen vooruit en het konijn aan de rechterkant vrij diep in het bos.
Aan mij de keuze welke eerst moest worden gehaald.
Ik heb de keuze aan Ita overgelaten.
Ze zat zo dat ze zowel de ene als de andere kant op kon.
Ze ging het bos in en na een lichte aarzeling ging ze steeds dieper, kwam bij het konijn en bracht het binnen.
Daarna vooruit gestuurd over het pad richting vos.
Dat was een grote NEE voor haar en ze bleef er wat omheen scharrelen.
Ik vertelde de keurmeester dat ze nog nooit een echte vos had geapporteerd of zelfs maar had gezien.
Daarom mocht ik oplopen en heb haar toen in het zicht van de vos een apport commando gegeven.
Ze heeft de vos toen wel een stuk gedragen maar daarna hield ze het voor gezien.
Ik heb haar wel geprezen voor haar inspanning.
Iets waar de keurmeester het volledig mee eens was.
Proef 3
Eendenjacht
Er is een eendenjacht geweest op de rivier.
20 eenden zijn geschoten en 3 daarvan zijn nog niet binnen.
Die moeten worden opgezocht.
De inzetplek was boven op de dijk.
Daar liep een graspad met de lengte van de dijk mee vooruit.
De eenden waren in de begroeiing rechts van het pad gevallen tussen dijk en water.
De wind kwam min of meer over het water aan, maar de begroeiing was heel dicht.
Ik stuurde Ita vooruit over het pad en deed een schietgebedje dat ze verwaaiing zou krijgen.
Na een tijdje ging ze rechts de begroeiing in, vond daar kennelijk niks en liep langs de rand van het water mijn richting op.
Daarbij kwam ze uit bij de bak met eenden ………………..
Pakte er een uit en kwam daarmee naar mij toe.
De helper riep FOEI.
Daarop heb ik onmiddellijk gezegd “DAT mag niet!!" en ik heb Ita vrolijk naar me toegeroepen met eend.
Toen ze er was heb ik duidelijk hoorbaar gezegd dat ze haar eerste eendje al prachtig had binnengehaald.
En daarna heb ik tegen de keurmeester gezegd dat ik correcties van helpers niet juist vond en dat de helper beter de deksel op de kist (plastic container) kon doen.
Het eendje werd als eerste apport genoteerd.
Daarna weer uitgestuurd en de tweede eend werd in de begroeiing onder aan de dijk gevonden.
Daarna verder vooruit gestuurd waarna Ita even een feestje ging bouwen voor zichzelf door in de begroeiing links van het pad te gaan jagen
maar na korte tijd kon ik haar terug roepen en meteen naar rechts sturen om nog een eend te zoeken.Ze liep langs de waterkant en ik dacht dat er geen eend meer binnen zou komen.
Toen bleek dat er in een pluk groen langs de waterkant toch nog een eend lag en die kreeg ze in de neus.
Dus 3 eenden binnen.
Proef 4
Nazoek.
Op een stuk grond tussen het water en een schapenweide moeten nog ergens twee kraaien en een duif liggen.
Aan de hond om die te zoeken.
Ita heeft zich rot gezocht.
Kreeg wel verwaaiing, maar dat was bij twee helpers in de buurt en ze ging daar niet naar toe.
Uiteindelijk vond ze nog net binnen de tijd de duif.
Daar was ik heel blij mee omdat ze in ieder geval succes had.
Met complimenten van de keurmeester dat ze volhardend en zelfstandig was blijven zoeken.
Proef 5
Waterjacht.
Er is eerder op de dag een gans geschoten die midden op het water ligt tussen wat boven water uitstekende rietstengels
Als ze terug zou komen met de gans zou er een hoge “eend”(meerkoet) worden geschoten die ook in het water zou plonzen. Door zo’n werpapparaat te gebruiken kwam hij inderdaad met een hele mooie hoge boog in het water terecht.
Maar eerst moest die gans en dat was niet eenvoudig.
Ita had verwaaiing gekregen van (alweer) een openstaande kist met meerkoeten en ging daar een koet halen.
Gelukkig werd daar, voor zover ik weet, geen foei geroepen of zoiets en ze kwam de meerkoet brengen.
Na heel veel moeite kreeg ik haar toch richting gans (een kennis vroeg naderhand of ik nog stem over had
).Ik vreesde even dat het op het laatste moment toch nog mis zou gaan omdat ze van de lijn afweek tijdens het zwemmen, maar ze wist het beter dan ik.
De gans was afgedreven en ze had hem nu opeens gezien (en ik had niet gezien dat hij was afgedreven).
Dus zwom ze er snel naar toe en bracht hem binnen.
Op de terugweg werd alsnog een meerkoet afgeschoten, die met een flinke plons in het water terecht kwam.
Ik stuurde haar het water weer in voor het apport.
Ging ze toch recht het water op richting “Nergenshuizen”, helemaal niet richting meerkoet!!
Op een gegeven moment kon ik haar toch met mijn stem bereiken en naar rechts sturen.
En ja hoor, ze zag de koet en ook deze kwam binnen.
Pfffffffffffffffff
Proef 6
Deze (laatste) proef was een "working up"
Twee deelnemers lopen samen met de hond in volgpositie (los) een pad op.
Er wordt 2 x geschoten.
Dan mag een van de twee honden een duif en een nerts zoeken en binnen brengen.
Daarna wordt de oefening herhaald en mag de andere hond zoeken.
Ita moest de eerste keer blijven wachten naast mij tot die twee apporten binnen waren.
De nerts kwam bij de andere hond niet binnen.
Daarna gingen we terug naar het begin van het pad en begon de walk-up opnieuw.
Deze keer mocht Ita na de twee schoten aan het werk.
De duif kwam kapot binnen en de nerts liet ze liggen.
Volgens de keurmeester zag ze de nerts en sloeg direct een andere richting in.
Ik vond het niet leuk dat de duif stuk ging.
Zat daar wat over na te denken ………
- Ita was opgefokt omdat ze pas de tweede keer mocht apporteren?
- Spanning vanwege de nerts?
- Vermoeidheid, we waren de hele dag al bezig geweest?
Niet om excuses voor haar te maken
maar om te weten of en zo ja waar ik aan moet werkenEn toen de helpers uit het bos kwamen (we waren de laatsten) zag ik dat de duiven en nertsen in één plastic box vervoerd werden.
Ze lagen gewoon door elkaar.
Misschien heeft dat allemaal meegespeeld.
Ik weet het niet.
Normaal gesproken doet ze dit niet.
Ik heb genoten van de dag.
Mooi weer, leuk ploegje en prettige keurmeesters (in voor een grapje en heerlijk relaxed
). edit: typo
) ook niet opgehaald. 
en de bedoeling was dat ze een gans zou vinden.
