Hondensport? Mishandeling!

[Selene]

Overigens vind ik dat een politiehond die op een arrestant wordt losgelaten wel degelijk als wapen wordt gebruikt. Dat is ook hoe de arrestant het zal ervaren.

Die politiehond is ook een wapen en wordt daarom niet zomaar ingezet.

Waarom is het een wapen? volgens mij is het meer een pressiemiddel dan een wapen. Geen idee hoe vaak een politiehond gemiddeld mag gaan bijten maar ik denk dat het niet zo heel vaak zal zijn. De gemiddelde mens zal toch wel even indimmen als zo'n blaffer met ontblote tanden voor ze staat?
En ja, soms grijpen ze wel in maar dan is er nog altijd de geleider die bepaald hoever de hond kan en mag gaan.

Ik denk dat de gemiddelde mens volledig in paniek zal raken wanneer er opeens zo'n woest beest in zijn arm hangt. Alsof de gemiddelde mens weet dat zo'n hond onder appèl staat én/of er vertrouwen in heeft dat de hond niet veel schade aan het lichaam zal toebrengen. Ik kan me zomaar voorstellen dat je als arrestant denkt dat je dan botweg verscheurd gaat worden.

Ik snap best wat je bedoelt maar tegen die tijd dat de hond in je arm hangt heb je al heel wat waarschuwingen gehad van de politie denk ik

[Selene]

Waarom is het een wapen? volgens mij is het meer een pressiemiddel dan een wapen. Geen idee hoe vaak een politiehond gemiddeld mag gaan bijten maar ik denk dat het niet zo heel vaak zal zijn. De gemiddelde mens zal toch wel even indimmen als zo'n blaffer met ontblote tanden voor ze staat?
En ja, soms grijpen ze wel in maar dan is er nog altijd de geleider die bepaald hoever de hond kan en mag gaan.

Ik denk dat de gemiddelde mens volledig in paniek zal raken wanneer er opeens zo'n woest beest in zijn arm hangt. Alsof de gemiddelde mens weet dat zo'n hond onder appèl staat én/of er vertrouwen in heeft dat de hond niet veel schade aan het lichaam zal toebrengen. Ik kan me zomaar voorstellen dat je als arrestant denkt dat je dan botweg verscheurd gaat worden.

Ik snap best wat je bedoelt maar tegen die tijd dat de hond in je arm hangt heb je al heel wat waarschuwingen gehad van de politie denk ik

Ik herinner me inderdaad dat er destijds in de krant stond dat de arrestant ondanks waarschuwingen een paar stappen richting agent bleef doen (nog wel steeds met meters afstand ertussen). Toch blijf ik het heftig vinden om dan een hond erop af te sturen en vervolgens te gaan schieten. Maar goed, het hele verhaal zullen we nooit weten aangezien we er niet bij waren.

Precies, in jouw specifieke verhaal zullen we het nooit weten. Toch ben ik wel benieuwd naar bijv de ervaringen van Budkes over hoe vaak zo'n hond dan over mag / moet gaan tot bijten.

[malinois]

Ik ben 'vroeger' zeer regelmatig naar risicovolle uitwedstrijden geweest van de voetbal. Ook zeer regelmatig werden hierbij honden ingezet (terecht) tegen sommige supporters... maar ik ben nog nooit gebeten. Ik blijf er dus ook bij dat als je niet het risico wilt lopen gebeten te worden dat je dat ook niet maar zo wordt.. En ja we werden in zogenaamde fuiken gedreven tussen de honden door. Geen probleem zolang je maar niks raars deed en maar gewoon deed wat de geleiders vroegen.

[Inge]

Overigens vind ik dat een politiehond die op een arrestant wordt losgelaten wel degelijk als wapen wordt gebruikt. Dat is ook hoe de arrestant het zal ervaren.

Die politiehond is ook een wapen en wordt daarom niet zomaar ingezet.

Waarom is het een wapen? volgens mij is het meer een pressiemiddel dan een wapen. Geen idee hoe vaak een politiehond gemiddeld mag gaan bijten maar ik denk dat het niet zo heel vaak zal zijn. De gemiddelde mens zal toch wel even indimmen als zo'n blaffer met ontblote tanden voor ze staat?
En ja, soms grijpen ze wel in maar dan is er nog altijd de geleider die bepaald hoever de hond kan en mag gaan.

Wapen, pressiemiddel... het is maar hoe je het noemt natuurlijk
Volgens mij staat de hond qua zwaarte bij inzet tussen de wapenstok en het pistool in.
Een hond die niet hoeft te bijten omdat de arrestant besluit te luisteren is een pressiemiddel, als hij wél moet bijten zie ik het als een wapen. Een wapenstok of een pistool die niet gebruikt hoeven te worden zijn ook pressiemiddelen, zodra ze wel gebruikt worden zijn het wapens.

[kleine2758]

Precies.
Vind jij het terecht dat een arrestant die op dat moment geen gevaar is voor andere mensen, en die zich verdedigt tegen een wapen (de politiehond) dat hem aanvalt, mag worden doorzeefd met kogels?

De politiehond heeft het gebeuren overigens wel overleefd.

Ik wil hier niet teveel op in gaan, maar wel even wat aanvullen cq verbeteren. Want ik baal ervan dat dingen verdraaid worden en of verkeerd aangevuld (is niet op jou gericht).

De hond heeft het niet overleeft, die is enkele weken later overleden aan de gevolgen van deze aanval.

En je vraagstelling mag je stellen maar gebruik dan geen zaak die je niet goed kent, je gaat waarschijnlijk uit van de feiten die je gehoord/gelezen hebt. Als je goed gelezen hebt was hij wel degelijk een gevaar voor mensen en hij is niet doorzeefd.

Misschien is het handiger niet te reageren om een discussie te voorkomen, maar goed ik kan het niet laten, het doet me pijn dit soort dingen wederom te lezen.

Ik zal dan ook geen deelnemen aan een eventuele discussie over deze zaak.

[malinois]

Even een voorbeeld, dit was dus het zusje van Xena... vorig jaar overleden door ziekte. Ze staat gewoon tussen de overleden agenten genoemd en het verhaal alleen al staat vol trots geschreven...

K9 Iris - End of Watch 8/29/2011

Perhaps it is fitting that someone she protected and served told us about the death of Iris, the Police Officer.

Our pal Della Wallace wrote, “This wonderful dog passed away. This is the saddest thing. Her name was Iris and she was the Little Elm Drug K9 until she recently retired.”

How did Della the Realtor meet Iris the police dog?

“They were having a fund-raiser in Little Elm to buy Iris an alarm for her police vehicle in case of overheating. I went to that and fell in love. I don't know what it was about her, but she stole my heart.”

Della says that Iris’ partner is Chris Ford, named Officer of the Year in 2006 by the Little Elm Chamber of Commerce.

Iris also was an exemplary officer. She “took second place in the national competition her first time out and only missed 1st place by a few seconds,” Della says. “I knew her very well and she was a sweetheart to all but drug dealers and people she found with drugs on them.

“In her home life she was a pussycat, but let that girl work and watch out. She was very much loved and admired by all who knew her and will be very much missed.”

The note was signed, "Tearfully, Della."

Della was not the only person touched by the dog she called “Officer Iris.” But some of those people are not available for a photograph unless you can get the warden’s permission. For all her good nature and sweet posing, Iris was a working officer, a Belgian Malinois who was a trained and determined drug dog.

“I will miss her very much,” Officer Ford told Della. He and Iris weren’t just co-workers, they were partners and friends.

You don’t lose a friend and partner without feeling the kick in the heart.

Officer Ford said that Iris had “some type of cancer causing her to bleed internally. She died peacefully with no pain while I was rubbing her head telling her it was OK to go and that I would be OK. As soon as I uttered these words, within 60 seconds, she passed away.”

These decisions are never easy, but sometimes they are helped by the grace within the animal’s heart.

“It was very moving and the way I wanted it,” Officer Ford said. “I didn’t want to come home from work and find her dead.... She helped and touched a lot of people during her career. She was an amazing partner and friend who accomplished things many police dogs never do during their lifetimes.”

As you can see in the photographs, Officer Iris had many facets – she obviously loved being in her patrol car, enjoyed being with her partner and, of course, proudly posed with her medals and wore her badge with honor.

She was 9 years old when disease stopped her -- it did what criminals couldn't do.

Della notes that the “toothy” expression came during a demonstration at a county club and says “that pussycat could look really scary.”

After Iris was gone, Officer Ford took her to Toothacres in Carrollton and, he said, “They did an amazing job with her – and me.”

As you can see, on the box that holds Officer Iris’ ashes, there is a brass plate that reads “K-9 Iris Little Elm Police Department.”

Beneath that is the inscription "E.O.W. August 29, 2011."


E.O.W.
As Officer Ford explained to Della, E.O.W. is “sacred law enforcement terminology used when an officer dies.”

It means “End of Watch.”


Officer Iris’ watch has ended, but you get the feeling that she is ever vigilant in the hearts of those she touched.

http://www.littleelm.org/index.aspx?NID=302

[Budkes]

dat zoiets kan gebeuren weet je op voorhand als je honden 'voor het werk' verkoopt. wat je eerder ook al zei, voor sommige mensen is een werkhond gewoon een werktuig dat het moet doen.

Sterker nog, vaak wordt zo'n hond gewoon als wapen gebruikt.
Lijkt me dan beter je niet teveel aan zo'n dier te hechten.

nou het zusje van Xena wat naar Amerika verkocht is, werd behandeld als een gezinslid... misschien nog wel beter... kwam je aan haar dan kwam je aan een agent, niks meer en niks minder. Werd gewoon gezien als een agent. Ik zou mijn honden blind naar die geleider doen.

Dat is ook het hele punt. Dat het heel dubbel is. Want waar die agent zijn/haar hond als maatje/partner ziet, zal een arrestant alleen een woest blaffend en bijtend monster zien, een wapen dus.

Geen enkel punt hoor, wat mij betreft, die verdachte heeft zelf de keuze. Hij wordt namelijk duidelijk gewaarschuwd: " geef je over of de hond wordt ingezet. " en dat minimaal 2x.
Simpel dus, gewoon overgeven, geen pobleem, en hij krijgt geen woest blaffend bijtend monster van dichtbij te zien.

[iones]

Dat maakt het ook zo dubbel.

Een paar jaar geleden werd hier om de hoek een arrestant doodgeschoten (wij hoorden de schoten, het waren er minstens 5) omdat hij met een zakmes instak op een politiehond die op hem was afgestuurd. De arrestant was verder niet gevaarlijk voor de agenten of de omgeving.

De agent die de arrestant doodschoot is later vrijgesproken. Ik ben er nog steeds niet over uit of dat terecht was of niet. Want ja, de hond was zijn maatje en voor zijn gevoel een 'collega' die verdedigd moest worden. Maar aan de andere kant werd de hond natuurlijk gewoon als wapen tegen de arrestant gebruikt.

Maar een levend wezen inzetten als wapen, of als wapen gebruiken, is dat wel ethisch?
En feit is: het is een levend wezen en geen ding. Dus ja, wat mij betreft was het terecht.

Als ik de baas van de wereld was zouden levende wezens nimmer als wapen gebruikt worden.

Dat zou betekenen dat jijzelf als mens dus een bom zal moeten ruiken voordat je erop gaat staan of zelf het mes dan maar in je lijf moet hebben ipv de hond als afschikmechanisme in kunt zetten (want dat is het, een pressiemiddel en geen wapen an sich). Daar moet je dan wel even bij stilstaan.
Ga jij daar staan?

Nee, en ik zal het niemand anders op dragen om daar te gaan staan. Ook geen dieren.

[Budkes]

Overigens vind ik dat een politiehond die op een arrestant wordt losgelaten wel degelijk als wapen wordt gebruikt. Dat is ook hoe de arrestant het zal ervaren.

Die politiehond is ook een wapen en wordt daarom niet zomaar ingezet.

Waarom is het een wapen? volgens mij is het meer een pressiemiddel dan een wapen. Geen idee hoe vaak een politiehond gemiddeld mag gaan bijten maar ik denk dat het niet zo heel vaak zal zijn. De gemiddelde mens zal toch wel even indimmen als zo'n blaffer met ontblote tanden voor ze staat?
En ja, soms grijpen ze wel in maar dan is er nog altijd de geleider die bepaald hoever de hond kan en mag gaan.

Ik denk dat de gemiddelde mens volledig in paniek zal raken wanneer er opeens zo'n woest beest in zijn arm hangt. Alsof de gemiddelde mens weet dat zo'n hond onder appèl staat én/of er vertrouwen in heeft dat de hond niet veel schade aan het lichaam zal toebrengen. Ik kan me zomaar voorstellen dat je als arrestant denkt dat je dan botweg verscheurd gaat worden.

Nou ik kan je zeggen, de gemiddelde verdachte denkt dat het zo'n vaart niet zal lopen. En de gemiddelde verdachte raakt ook niet in paniek, ja na die tijd ja, als het te laat is.
En zoals ik hiervoor al aangaf, dat woeste beest hangt niet zomaar opeens in zijn arm. Daar wordt hij op voorhand luid en duidelijk voor gewaarschuwd. Zijn keus om niet te luisteren, niet te stoppen waar hij mee bezig is of zich niet over te geven.

[Budkes]

Ik denk dat de gemiddelde mens volledig in paniek zal raken wanneer er opeens zo'n woest beest in zijn arm hangt. Alsof de gemiddelde mens weet dat zo'n hond onder appèl staat én/of er vertrouwen in heeft dat de hond niet veel schade aan het lichaam zal toebrengen. Ik kan me zomaar voorstellen dat je als arrestant denkt dat je dan botweg verscheurd gaat worden.

Ik snap best wat je bedoelt maar tegen die tijd dat de hond in je arm hangt heb je al heel wat waarschuwingen gehad van de politie denk ik

Ik herinner me inderdaad dat er destijds in de krant stond dat de arrestant ondanks waarschuwingen een paar stappen richting agent bleef doen (nog wel steeds met meters afstand ertussen). Toch blijf ik het heftig vinden om dan een hond erop af te sturen en vervolgens te gaan schieten. Maar goed, het hele verhaal zullen we nooit weten aangezien we er niet bij waren.

Precies, in jouw specifieke verhaal zullen we het nooit weten. Toch ben ik wel benieuwd naar bijv de ervaringen van Budkes over hoe vaak zo'n hond dan over mag / moet gaan tot bijten.

Dat is heel verschillend. Er zijn wel degelijk richtlijnen voor het inzetten van de hond. Elke situatie is anders. Voor mijzelf kan ik zeggen dat ik gemiddeld 4 a 5 x per jaar daadwerkelijk mijn hond heb laten bijten na een inzet. Ik ben nu 10 jaar hondengeleider dus dan kun je dat zelf uitrekenen. Dit is dan bij de voetbal, horeca, evenementen en ook na het opsporen van inbrekers.
Gemiddeld heb ik zo'n 60 inzetten per jaar dwz. dat ik dan de hond uit de auto haal bij voetbal, horeca, evenementen of om inbrekers op te sporen. Dus in zo'n 92% van de gevallen luisterd men na mijn waarschuwing zich te verwijderen, te stoppen of zich over te geven. Maar ik praat dus puur over mijzelf.

[Budkes]

Precies.
Vind jij het terecht dat een arrestant die op dat moment geen gevaar is voor andere mensen, en die zich verdedigt tegen een wapen (de politiehond) dat hem aanvalt, mag worden doorzeefd met kogels?

De politiehond heeft het gebeuren overigens wel overleefd.

Ik wil hier niet teveel op in gaan, maar wel even wat aanvullen cq verbeteren. Want ik baal ervan dat dingen verdraaid worden en of verkeerd aangevuld (is niet op jou gericht).

De hond heeft het niet overleeft, die is enkele weken later overleden aan de gevolgen van deze aanval.

En je vraagstelling mag je stellen maar gebruik dan geen zaak die je niet goed kent, je gaat waarschijnlijk uit van de feiten die je gehoord/gelezen hebt. Als je goed gelezen hebt was hij wel degelijk een gevaar voor mensen en hij is niet doorzeefd.

Misschien is het handiger niet te reageren om een discussie te voorkomen, maar goed ik kan het niet laten, het doet me pijn dit soort dingen wederom te lezen.

Ik zal dan ook geen deelnemen aan een eventuele discussie over deze zaak.

Het was zeker niet mijn bedoeling iemand te kwetsen met dit verhaal.
Ik heb het inderdaad uit de krant, en heb de schoten gehoord, en kende het slachtoffer van (jaren terug) van gezicht. Het was hier in de buurt wekenlang gesprek van de dag.
Het spijt me te horen dat de hond later alsnog is overleden, al staat dat los van de vraag of de hond in zo'n geval als wapen moet worden beschouwd, en of zoiets wenselijk is.

Ik vind het trouwens geen slachtoffer maar een verdachte. Maar goed das ook puur persoonlijk.

[Budkes]

nou het zusje van Xena wat naar Amerika verkocht is, werd behandeld als een gezinslid... misschien nog wel beter... kwam je aan haar dan kwam je aan een agent, niks meer en niks minder. Werd gewoon gezien als een agent. Ik zou mijn honden blind naar die geleider doen.

Dat is ook het hele punt. Dat het heel dubbel is. Want waar die agent zijn/haar hond als maatje/partner ziet, zal een arrestant alleen een woest blaffend en bijtend monster zien, een wapen dus.

Geen enkel punt hoor, wat mij betreft, die verdachte heeft zelf de keuze. Hij wordt namelijk duidelijk gewaarschuwd: " geef je over of de hond wordt ingezet. " en dat minimaal 2x.
Simpel dus, gewoon overgeven, geen pobleem, en hij krijgt geen woest blaffend bijtend monster van dichtbij te zien.

Het punt was dus dat die hond, die tevens maatje/partner is voor de geleider, als wapen wordt ingezet.

Hij wordt in mijn optiek niet als wapen ingezet. Als ik iemand aanhoud wordt ik toch ook niet als wapen ingezet. Hij doet zijn werk. Ik ook. En dat doen we ook nog eens samen.

[Budkes]

Sta stil of ik help jezelf een handje. Ben ik danzelf het wapen?

[gonnie]

nou het zusje van Xena wat naar Amerika verkocht is, werd behandeld als een gezinslid... misschien nog wel beter... kwam je aan haar dan kwam je aan een agent, niks meer en niks minder. Werd gewoon gezien als een agent. Ik zou mijn honden blind naar die geleider doen.

Dat is ook het hele punt. Dat het heel dubbel is. Want waar die agent zijn/haar hond als maatje/partner ziet, zal een arrestant alleen een woest blaffend en bijtend monster zien, een wapen dus.

Geen enkel punt hoor, wat mij betreft, die verdachte heeft zelf de keuze. Hij wordt namelijk duidelijk gewaarschuwd: " geef je over of de hond wordt ingezet. " en dat minimaal 2x.
Simpel dus, gewoon overgeven, geen pobleem, en hij krijgt geen woest blaffend bijtend monster van dichtbij te zien.

Het punt was dus dat die hond, die tevens maatje/partner is voor de geleider, als wapen wordt ingezet.

Nou en, als je niks fout doet hoef je niet bang te zijn voor de hond of een wapenstok of pistool van de agent.

[Budkes]

De hond is een middel, mijn handboeien ook. Mijn pistool, mijn wapenstok en de pepperspray zijn wapens.

[Budkes]

Geweld en dreigen met geweld is een middel, geen wapen.

[Budkes]

Nee hoor, en ik ga nu echt miereneuken, maar als ik iemand met een verwurging dwing tot overgave, verwordt ik niet tot wapen. Ik gebruik wel geweld, dat wel.
Ik ben nu eenmaal niet zo filosofisch ingesteld.

[malinois]

die was daar in ieder geval in goede handen .

dat weet ik wel zeker

[kleine2758]

Geweld en dreigen met geweld is een middel, geen wapen.

Een 'middel-tot-geweld' is een wapen.

Het is een kwestie van semantiek.

Dat valt te bezien. Zou eerst eens afspreken wat de definitie van een wapen en van geweld is. Dan kun je daar over door praten. Budkes gaat waarschijnlijk uit van de wettelijke bepalingen rondom geweld, wapens, handboeien enz. en spreekt niet over haar gevoel.

Je lichaam kan wel tot wapen worden verklaard als je uitblinkt in een vechtsport ofzo, maar dat is bij de gemiddelde diender absoluut niet aan de orde. En gelukkig maar.

[iones]

Zo dan?

http://www.encyclo.nl/begrip/wapen

Een hond die wordt gebruikt als werktuig om mensen aan te vallen is dan toch gewoon een wapen?

En als een mens zijn eigen lichaam inzet als wapen, is de mens dan ook een wapen?

[iones]

Zo dan?

http://www.encyclo.nl/begrip/wapen

Een hond die wordt gebruikt als werktuig om mensen aan te vallen is dan toch gewoon een wapen?

En als een mens zijn eigen lichaam inzet als wapen, is de mens dan ook een wapen?

Was al gevraagd.

http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 9#p5830739

Een middel, geen wapen.
Is toch net anders vind ik.

[Suske]

Op wat ik met Cas heb meegemaakt en nu met Suske meemaak.
Fysiek was Cas werkelijk keihard, heb hem nog nooit horen gillen o.i.d. van pijn, wel van angst
Ook Suske zit zo inelkaar, gelukkig kent ze geen angst maar ze is wel heel gevoelig voor hoe onze stemming is.
Tijdens discussies hier wil ze of direct op schoot kruipen.
Bedoel alleen maar aan te geven dat het wel goede honden voor het werk kunnen zijn maar dat dat i.m.o. niet
direct gelijk staat aan het zijn van harde honden.
Heb er voor de rest natuurlijk ook de ballen verstand van

Het was een vraag, geen verwijt

Ik herken dit eigenlijk niet, dus wellicht zijn het meer individuele eigenschappen als raseigenschappen? Of afhankelijk van in welke "staat" ze zijn?

Numa kan krijsen als een mager speenvarken als Biène hem een knauw geeft die hem pijn doet, maar toen ik hem een tijdje geleden na het bijten in de auto wilde leggen en bleek dat hij door zijn lip heen had gebeten en ik dus eerst die lip los moest maken gaf hij geen kik.
In het eerste geval was dat gewoon thuis, een knauw die tijdens spel verkeerd uitpakte (gaatje onder zijn oog), in het tweede geval zat hij natuurlijk hoog in zijn bijtdrift.
Biène heeft nog nooit gegild van pijn. Toen Marouck zich vorig jaar had vastgebeten in haar poot en die poot dus een grote gatenkaas was gaf Biène geen krimp.
Als ze schrikken reageren ze ook niet met gegil oid, ze zetten beide hun haren omhoog en blaffen dat waar ze van schrikken aan. Echte angst hebben ze nog nooit laten zien.
Qua stemmingen zijn ze ook niet echt gevoelig, behalve als ik écht kwaad word of chagrijnig ben, dan kunnen ze ineens heel goed luisteren. Op verdriet reageren ze bv. niet (terwijl ik dan duidelijk anders dan anders ben). Woordenwisselingen heb ik nooit met mezelf, dus geen idee hoe ze daarop zouden reageren.
Marouck (Hollandse Herder met wel Mechel-voorouders) was bv. wel heel gevoelig, maar die was bv. ook enorm druk, dat zijn mijn beide Mechelaars niet.

Hard? Wat is hard?

Zag het ook niet als verwijt hoor, mijn "ik heb er de ballen verstand van" was ook niet cynisch bedoeld.
Gewoon, dat ik er zeker in vergelijking met jou de ballen verstand van heb.

Suske reageert op verdriet nog extremer dan op discussies, tranen kunnen echt de grond niet raken
want die heeft zij dan al weg gelikt.
Ik vind haar een heel gevoelig hondje.
Fysiek dus niet, één keer heeft ze heel kort gegild toen ze gebeten werd.
Maar als ze snoeihard haar hoofd tegen het tafelblad stoot zul je haar echt niet horen.

[Inge]

Zag het ook niet als verwijt hoor, mijn "ik heb er de ballen verstand van" was ook niet cynisch bedoeld.
Gewoon, dat ik er zeker in vergelijking met jou de ballen verstand van heb.

Suske reageert op verdriet nog extremer dan op discussies, tranen kunnen echt de grond niet raken
want die heeft zij dan al weg gelikt.
Ik vind haar een heel gevoelig hondje.
Fysiek dus niet, één keer heeft ze heel kort gegild toen ze gebeten werd.
Maar als ze snoeihard haar hoofd tegen het tafelblad stoot zul je haar echt niet horen.

Dat herken ik dus wel bij Marouck, die had dat ook. Biène en Numa zal het volgens mij worst wezen als ik verdrietig ben.