Nieuwe hond op late leeftijd, ja of nee?

[Hamster-007]

Ik weet niet hoe ik over dit onderwerp denken moet.
Op oude leeftijd wanneer de eenzaamheid toeslaat dan is het bijzonder goed voor een hoogbejaarde man of vrouw om een hondje in huis te nemen.
Het brengt gezeldschap, het heeft een activerende werking en men komt nog eens onder de mensen, want het hondje moet uitgelaten worden in het park. Vanuit het perspecief van het vrouwtje of baasje enorm goed, van groot belang soms, tegen de eenzaamheid.
Vanuit het perspectief van het hondje kan het anders zijn.
Mijn eigen hond heb ik onder mijn hoede genomen toen hij tien was. Zijn vrouwtjes gezondheid ging snel achteruit en ze overleed, en Rakker werd van trouwe metgezel gedegradeerd naar de rang van "dat vieze beest" en "sta in de weg". De mensen bij wie hij in huis was vonden hem lastig, vies, ze konden er weinig mee. Discussies vonden plaats om de hond al dan niet het huis uit te doen terwijl het voor Rakker juist belangrijk was een nieuw baasje te vinden waar hij op bouwen kon.
Rakker geniet nu van een goede oude dag, met hem is het goed gekomen. Maar ik kan me zo voorstellen dat dit niet met elk hondje het geval is. Anderszijds hebben veel ouden van dagen enorm veel profijt gehad van hun trouwe metgezel tot aan hun overlijden.
Je kan dus stellen dat er voors en tegens zijn voor het nemen van een hondje op late leeftijd.

Hoe kijk jij hier tegenaan?

[sbientje]

Het ligt eraan hoe ze aan een hond beginnen denk ik. Iemand van 88 die slecht ter been is, daarvan zou ik zeggen: niet doen.. Maar er zijn ook genoeg fitte bejaarden die echt veel plezier hebben van een hond. Je komt ermee buiten, hebt wat aanspraak, lijkt mij wel goed. Ik vind wel dat er iets geregeld moet worden voor als het niet meer gaat. Maar goed, ik kan ook morgen een ongeluk krijgen en dan is mijn hond ook de dupe.

Onze vorige hond kwam ook bij ons omdat het baasje er niet meer voor kon zorgen. En die was echt niet hoogbejaard, maar had psychische problemen.

[bouvierpoedel]

Dat kan met iedere hond van wat voor eigenaar dan ook gebeuren.
Wat heeft de leeftijd van het baasje ermee te maken.
Ja hoor gewoon een hondje of kat nemen als je nog redelijk kan en genieten.
Iedereen kan morgen omvallen .

[Ptje]

Zo dus.
Het is altijd verstandig een backup te hebben als je een hond hebt maar als je jonger bent dan denk je daar niet zo bij na vaak.
Bij ons tegenover hebben ze ook een soort van bijna hondenopvang haha vakantiehonden, logeren, alles kan daar.
Ze hebben een kennis van hun, een oudere vrouw van ergens in de 80 ook aan een hond geholpen met dien verstande dat als die mevrouw het niet meer aan kan of komt te overlijden dan komt het hondje bij hun.
Prima geregeld vind ik.

[DeDiana]

Als iemand fysiek nog prima in staat is om een hond de nodige lichaamsbeweging te geven, zie ik er geen probleem in. Ik zou dan wel een volwassen herplaatser adviseren, en een wat rustigere hond. Niemand heeft het eeuwige leven, wij kunnen bij wijze van spreken ook allemaal morgen onder een bus komen.

[kloesje]

Juist deze mensen moeten een hondje nemen als ze dat leuk vinden.
Het houdt ze in beweging, ze doen veel sociale contacten en zijn overwegend veel thuis.
Als ze nog redelijk actief zijn en een goede achtervang hebben die ze helpt bij ziekte of overlijden, dan heb ik geen enkel bezwaar!

[Lief]

Daar is wat mij betreft weinig op tegen. Als ik zie hoeveel lol de oudevandagen hebben met en van hun hondje hier in de aanpalende bejaardenflat, kan ik het eigenlijk alleen maar toejuichen.
De betreffende honden hebben het beter dan menig gezinslabrador. Achtervang voor ziekte en overlijden is ook voor jonge mensen van belang.

[kooi]

Het argument dat we allemaal morgen kunnen omdonderen vind ik niet zo sterk...
dat is nl relatief, iemand die op zijn 80e aan een hond begint heeft een veel grotere kans dat traject niet af te maken, dat is bijna wetmatig, dan iemand in de bloei van diens leven.

je kunt dit alleen doen wanneer je zeker weet dat het dier goed terecht komt als je er niet meer voor kunt zorgen.

ook wat de dagelijkse zorg betreft kan het heel moeilijk worden.
Dus heb je daar eigenlijk iemand bij nodig die bij je in de buurt woont.

Mijn moeder wordt 74, haar poedel is ook op leeftijd, zij wordt slechtziend en hoe graag ze ook wil, ze begint er niet meer aan.
Ze vint het egoïstisch.
Gelukkig heeft ze met mijn zus geregeld dat die de poedel opvangt als er wat met haar gebeurd, ik vind poedels erg onaantrekkelijk, brr...maar voor mijn moeder zou ik het wel gedaan hebben.

[h a n s]

Als je zelf de overtuiging hebt dat het nog kan, dan denk ik: gewoon doen.
Misschien wel verstandig om dan een hond te nemen die ook op leeftijd is..
En wat is tegenwoordig oud? 50? 60? 70? 80? 90?

[lets have fun]

Ik vind het erg dom om alleen op basis van leeftijd te zeggen dat iemand geen hond (meer) moet nemen.

[Wilm@]

Leeftijd zegt niets. Bijna elke dag kom ik een man tegen die op zijn 70ste een hondje in huis heeft gehaald. Op zijn fiets komt hij naar het Twiske voor een fijne wandeling. Alleen als het ijzelt blijft hij in zijn wijk. Inmiddels is hij 75 en nog behoorlijk kwiek.

Mijn buurvrouw is 59 jaar geworden. Haar dochter heeft het hondje van de buurvrouw in huis genomen.

[~Suzanne~]

Ik vind dat algemeen geldt dat als mensen niet (naar behoren) voor een hond / ander dier kunnen zorgen, ze er niet aan moeten beginnen.
Dan bedoel ik: als ze dat financieel niet kunnen, of als ze de opvoeding van een pup/jonge hond niet aankunnen, als men lichamelijk (door ziekte/gebrek/ouderdom) niet in staat is het dier behoorlijk beweging te geven / op cursus te gaan, als men een ras kiest wat niet past bij hen.

Dus, ook als een jonger iemand niet in staat is om welke reden dan ook niet (naar behoren) voor een dier kan zorgen moet hij/zij daar niet aan beginnen.

Iedereen moet zijn eigen omstandigheden in ogenschouw nemen en bepalen of het naar de hond (of ander dier) eerlijk is om dat in huis te nemen. Voor ouderen / slecht ter been zijnde mensen kan het dus een optie zijn om een "uitlaat" te regelen, zodat aan de behoefte van het dier wordt voldaan. Iedereen, maar met name ouderen, zou moeten voorzien in "wat als er wat met mij opdoet". Slecht ter been zijnde oudere mensen zouden wellicht niet aan een pup moeten beginnen.
Kortom: het hangt ervanaf maar ik moet wel eerlijk zijn... ik denk dat echt mensen op leeftijd die daarbij ook nog wat "gebrekkig" zijn beter niet aan een pup kunnen beginnen en dat een ouder dier / rustig ras vast en zeker een goede keus is, mits aan alle andere voorwaarden van een gelukkig hondenleven wordt voldaan.

Lekker algemeen he?

Suzanne

[kayleigh*]

Ligt aan de persoon. De een kan op een bepaalde leeftijd nog alles en een ander niet. Er staat geen leeftijd voor wanneer het niet meer kan.

[Budkes]

Mijn ouders zijn 74 en 72. Hun mopshond is 12 ondertussen en wordt nu oud. Dit is voor het eerst dat ze overwegen om na haar dood een herplaatser te nemen omdat ze zichzelf niet meer in staat achten een pup op te voeden.
Stiekem ben ik al steeds voor hun aan het rondkijken naar een leuke herplaatser. Ze zijn niet zo van het www namelijk.
Prima toch, van mij mogen ze. Als zij er niet meer voor kunnen zorgen gaat het beestje wel naar mij of naar mijn broer. Dat ging de hond van oma ook na haar dood. Die ging dus naar mijn tante. Een volgevreten onopgevoede lelijke zwarte kruising genaamd Floortje. Volgevreten en onopgevoed omdat oma al jaren dement was. Maar wat hadden die 2 een band met elkaar. Geweldig oude mensen en honden. Ik hou ervan.

[dagmar88]

Het ligt eraan hoe ze aan een hond beginnen denk ik. Iemand van 88 die slecht ter been is, daarvan zou ik zeggen: niet doen..

Tja, en zelfs dan...
Had een oudere vriend die zijn hele leven lang honden heeft gehad.
Toen hij zijn hond moest laten inslapen heb ik beloofd dat wanneer er weer een hond kwam hij/zij na zijn dood goed terecht zou komen.
Daar maakte hij zich veel zorgen over, 'maar zonder hond ga ik dood'.

Slecht ter been ja, wel een grote tuin, veel thuis en anders ging ze mee, veel aandacht.

Het was niet ideaal, maar ze heeft het ook niet slecht gehad en hij heeft er heel veel aan gehad de laatste twee jaar.

Even goed wordt je honderd en zit je nog 12 jaar te verpieteren.
Met iemand die de boel regelt/goede achtervang en een passend hondje lijkt het me geen probleem.

[renee-uk]

ik vind dat iemand dat helemaal zelf moet beslissen.
ik ga er nog steeds vanuit dat je niet automatisch dement, achterlijk en onverantwoordelijk bezig bent als je boven een bepaalde leeftijd komt.
jonge mensen gaan scheiden, krijgen kinderen, ander werk of komen onder een bus: allemaal redenen waarom een hond gedumpt wordt, maar dat hoor je nooit als reden om maar geen hond te nemen.

het is toch van de gekken dat je op een bepaalde leeftijd maar achter je geraniums op de dood moet gaan zitten wachten, alleen omdat de goegemeente voor je beslist dat je voor een hond te oud bent

[Branka]

Dat kan met iedere hond van wat voor eigenaar dan ook gebeuren.
Wat heeft de leeftijd van het baasje ermee te maken.
Ja hoor gewoon een hondje of kat nemen als je nog redelijk kan en genieten.
Iedereen kan morgen omvallen .

Dit dus. Als ik naar mijn ouders kijk ook precies het geval. Pup kwam toen ouders allebei in de zestig waren. Niet heel oud, maar ook niet meer jong te noemen. 2 jaar geleden overleed mijn vader nogal onverwachts (eigenlijk letterlijk zoals Kees zegt, viel hij om). En voor mijn moeder is het juist nu heel fijn dat die hond er is. Ookal gaat zij al richting de 70.

[lijn]

Ik vind ook dat als je 'oud' bent maar nog goed genoeg je best een hond moet kunnen nemen. Hoeveel mensen zijn jong maar kunnen alsnog een hond absoluut niet opvoeden of beginnen om de verkeerde reden aan een hond? En dan zou je om leeftijd geen maatje meer in je leven mogen? Dan kunnen ze het ook om iq gaan hangen... Nee onzin. Zo veel mensen hebben een hond en geen achtervang! Ik denk dat als vriendlief en ik vroeg komen te overlijden dat mijn schoonouders de hond en kat wel over zouden nemen, of anders Det terug naar Suuz, de kat alsnog naar de schoonfamilie denk ik... Grote kans dat vrienden anders ook wel willen...

Dit is wel een goed punt om voor jezelf eens na te denken waar je beestenspul heen kan...

[Naima]

ik vind dat iemand dat helemaal zelf moet beslissen.
ik ga er nog steeds vanuit dat je niet automatisch dement, achterlijk en onverantwoordelijk bezig bent als je boven een bepaalde leeftijd komt.
jonge mensen gaan scheiden, krijgen kinderen, ander werk of komen onder een bus: allemaal redenen waarom een hond gedumpt wordt, maar dat hoor je nooit als reden om maar geen hond te nemen.

het is toch van de gekken dat je op een bepaalde leeftijd maar achter je geraniums op de dood moet gaan zitten wachten, alleen omdat de goegemeente voor je beslist dat je voor een hond te oud bent

Dat idd. De opa van een goede vriendin van mij fietste tot zijn 86ste dagelijks zeker 15 km. Zo iemand is echt wel fit genoeg om een eind met een hond te gaan lopen. Bovendien worden volgens mij verreweg de meeste honden herplaatst door mensen van 30-40 die druk zijn met een carriere, kinderen etc.

[Valerie]

Ik denk dat als de kans groter wordt dat je mobiliteit verslechterd en je meer doktersbezoeken nodig hebt het niet eerlijk is naar de hond toe om er per se een te kopen. Ik zie hier genoeg volgevreten gefrustreerde kleine haarbalhondjes die het moeten doen met een rondje schuifelen aan de flex. En dat vind ik inderdaad zielig.
Als je een huisdier neemt dan neem die die in mijn ogen tot het einde. Schat je in dat je door werk/gezondheid/leeftijd niet tot het eind voor een huisdier kan zorgen dan zou ik ook zeggen niet doen.

[dagmar88]

Ik denk dat als de kans groter wordt dat je mobiliteit verslechterd en je meer doktersbezoeken nodig hebt het niet eerlijk is naar de hond toe om er per se een te kopen. Ik zie hier genoeg volgevreten gefrustreerde kleine haarbalhondjes die het moeten doen met een rondje schuifelen aan de flex. En dat vind ik inderdaad zielig.
Als je een huisdier neemt dan neem die die in mijn ogen tot het einde. Schat je in dat je door werk/gezondheid/leeftijd niet tot het eind voor een huisdier kan zorgen dan zou ik ook zeggen niet doen.

Maar dat hoeft niet direct aan leeftijd gelinkt te zijn.
Ik wordt ook steeds minder mobiel en heb mijn eerste hond moeten herplaatsen omdat het een tijd heel slecht ging en daardoor moest verhuizen.
Ik ga er van uit dat er meestal wel een mouw aan te passen valt.
Kan niet zeggen dat ze hier nu zo vreselijk lijden onder mijn lichamelijke gesteldheid

[M@scha]

ik vind dat iemand dat helemaal zelf moet beslissen.
ik ga er nog steeds vanuit dat je niet automatisch dement, achterlijk en onverantwoordelijk bezig bent als je boven een bepaalde leeftijd komt.
jonge mensen gaan scheiden, krijgen kinderen, ander werk of komen onder een bus: allemaal redenen waarom een hond gedumpt wordt, maar dat hoor je nooit als reden om maar geen hond te nemen.

het is toch van de gekken dat je op een bepaalde leeftijd maar achter je geraniums op de dood moet gaan zitten wachten, alleen omdat de goegemeente voor je beslist dat je voor een hond te oud bent

helemaal mee eens.

al snap ik wel dat je als bull mastiff fokker even achter je oren krabt als oma van 79 gesjellig een puppekind komt uitzoeken.

maar dat heeft niks met leeftijd te maken maar met een geschikt ras kiezen

[Valerie]

Ik denk dat als de kans groter wordt dat je mobiliteit verslechterd en je meer doktersbezoeken nodig hebt het niet eerlijk is naar de hond toe om er per se een te kopen. Ik zie hier genoeg volgevreten gefrustreerde kleine haarbalhondjes die het moeten doen met een rondje schuifelen aan de flex. En dat vind ik inderdaad zielig.
Als je een huisdier neemt dan neem die die in mijn ogen tot het einde. Schat je in dat je door werk/gezondheid/leeftijd niet tot het eind voor een huisdier kan zorgen dan zou ik ook zeggen niet doen.

Maar dat hoeft niet direct aan leeftijd gelinkt te zijn.
Ik wordt ook steeds minder mobiel en heb mijn eerste hond moeten herplaatsen omdat het een tijd heel slecht ging en daardoor moest verhuizen.
Ik ga er van uit dat er meestal wel een mouw aan te passen valt.
Kan niet zeggen dat ze hier nu zo vreselijk lijden onder mijn lichamelijke gesteldheid

Ik zeg ook niet dat leeftijd de enige norm is. Wel een onderdeel van.

[Hamster-007]

ik vind dat iemand dat helemaal zelf moet beslissen.
ik ga er nog steeds vanuit dat je niet automatisch dement, achterlijk en onverantwoordelijk bezig bent als je boven een bepaalde leeftijd komt.
jonge mensen gaan scheiden, krijgen kinderen, ander werk of komen onder een bus: allemaal redenen waarom een hond gedumpt wordt, maar dat hoor je nooit als reden om maar geen hond te nemen.

het is toch van de gekken dat je op een bepaalde leeftijd maar achter je geraniums op de dood moet gaan zitten wachten, alleen omdat de goegemeente voor je beslist dat je voor een hond te oud bent

Hier ben ik het helemaal mee eens. Alleen...
Als je met 88 een nieuwe hond neemt dan is de kans boven de 50% dat je komt te overlijden terwijl je hond nog jaren mee moet.
En juist op hoge leeftijd komt het meer dan gemiddeld voor dat je geen al te groot sociaal netwerk meer hebt, helemaal als je geen nageslacht hebt. En wat moet er dan met de hond?

[jacq1970]

Hier in de wijk loopt een mevrouw van eind 80 en ze heeft kanker... toch heeft ze ruim een jaar geleden een hondje van ca 5 jaar jong geadopteerd, een oud brokfokteefje.. elke dag komt mevrouw buiten... en als achterban heeft ze haar 2 dochters die ook voor het hondje gaan zorgen mocht mevrouw er niet meer zijn.
Goed geregeld en mevrouw is elke dag blij met haar hondje...
als het allemaal goed geregeld is heb ik er totaal geen bezwaar tegen

[renee-uk]

ik vind dat iemand dat helemaal zelf moet beslissen.
ik ga er nog steeds vanuit dat je niet automatisch dement, achterlijk en onverantwoordelijk bezig bent als je boven een bepaalde leeftijd komt.
jonge mensen gaan scheiden, krijgen kinderen, ander werk of komen onder een bus: allemaal redenen waarom een hond gedumpt wordt, maar dat hoor je nooit als reden om maar geen hond te nemen.

het is toch van de gekken dat je op een bepaalde leeftijd maar achter je geraniums op de dood moet gaan zitten wachten, alleen omdat de goegemeente voor je beslist dat je voor een hond te oud bent

Hier ben ik het helemaal mee eens. Alleen...
Als je met 88 een nieuwe hond neemt dan is de kans boven de 50% dat je komt te overlijden terwijl je hond nog jaren mee moet.
En juist op hoge leeftijd komt het meer dan gemiddeld voor dat je geen al te groot sociaal netwerk meer hebt, helemaal als je geen nageslacht hebt. En wat moet er dan met de hond?

er is een soort van opvang dat je kunt regelen voor je huisdier voor het geval je overlijdt.
de stichting dierenthuis doet dat onder andere.

maar er zitten ook genoeg oude hondjes nog op een warme plek te wachten, als een ouder iemand zo'n hondje uitzoekt dan kunnen oude baas en oude hond toch nog samen van hun laatste jaren genieten

[Skittles]

ik denk dat dat helemaal per situatie afhankelijk is en dat je dat niet zo zwart/wit kan stellen. een goede en betrouwbare achterban lijkt me wel in alle gevallen noodzakelijk.

[Dee]

Ik vind dat je, ongeacht hoe oud je bent, altijd bij aanschaf van een dier altijd moet kijken naar wat jij het dier te bieden hebt, en daar de afweging op moet laten wegen.

Daarnaast neem ik die verantwoordelijkheid heel serieus en wil ik ook dat het duidelijk is wat er met mijn dieren moet gebeuren wanneer mij iets zou overkomen.
Als je oud(er) bent hoeft het niet perse een no go te zijn, mits je zorgt dat je het dier kan bieden waar hij recht op heeft en ik vind dat je moet zorgen dat duidelijk is dat het dier ( ik zeg expres dier i.p.v. hond ) goed terecht komt, mocht je niet meer in staat te zijn dat zelf te kunnen regelen.

[bouvierpoedel]

Een oudtante van mmij leefde met haar 93 jaar gezellig met Basje een ouwe sjacherijnige dwergpoedel die geen tand meer in zijn bek had.
Beestje kwam niet verder dan de achtertuin en een prima leven bij Tante Net.
Ging op de arm nog meer naar boven snachts totdat het niet meer ging en Tante Net een bed in de huiskamer liet instaleren.
1 x in de zoveel tijd ging ik het loeder kaalscheren bij haar thuis op de wachmachine in de bijkeuken .
En daarna wilde tante Net hem kusjes geven en werd ze in haar muil of klauwen gegrepen ,maar ze was gek met het hondje.
Geen achterban ,dus Basje kreeg een spuitje toen tante Net opgenomen werd en dood ging.
Hebben een prima leven samen gehad met beperkingen voor basje en tante Net , ook al kwamen ze niet verder dan de achtertuin .
Prima toch.

Beter dan de hele dag met je snuffert zitten wachten tot het baasje terug komt van zijn drukke baan of met je pens in de bench.

[bouvierpoedel]

Ik vind dat je, ongeacht hoe oud je bent, altijd bij aanschaf van een dier altijd moet kijken naar wat jij het dier te bieden hebt, en daar de afweging op moet laten wegen.

Daarnaast neem ik die verantwoordelijkheid heel serieus en wil ik ook dat het duidelijk is wat er met mijn dieren moet gebeuren wanneer mij iets zou overkomen.
Als je oud(er) bent hoeft het niet perse een no go te zijn, mits je zorgt dat je het dier kan bieden waar hij recht op heeft en ik vind dat je moet zorgen dat duidelijk is dat het dier ( ik zeg expres dier i.p.v. hond ) goed terecht komt, mocht je niet meer in staat te zijn dat zelf te kunnen regelen.

Nou en dan komt zo'n hond/kat toevallig in het dierenasiel terecht als het ouwe baasje niet meer kan of dood gaat.?
Belofte en afspraken worden ook niet altijd nagekomen.
Hoe vaak niet ruzie dat niemand die stinkhond of dat kutbeest wil hebben van pa of ma en hij uiteindelijk toch na zoveel afspraken in het asiel beland.