apporteren kan je leren

[mito]

Met allebei mijn honden train ik met veel plezier gehoorzaamheid. Misty, de oudste, is heel makkelijk nieuwe dingen te leren. Het gaat bijna vanzelf, bij het trainen moet je er meer opletten dat ze niet zelf andere oefeningen gaat bedenken. Ze vindt alles geweldig. Apporteren heb ik haar ook niet hoeven leren. Ik gooide wat weg en ze ging het halen. Helemaal leuk, we doen ook apporteersport samen nu. Misty vindt alles helemaal leuk en is het liefst de hele dag met je bezig.
Barra is een compleet andere hond. Ben ook aan de GG begonnen met de instelling, zolang we het allebei leuk vinden gaan we door, maar dat duurt vast niet heel erg lang. Maar ook Barra vindt het hardstikke leuk. Wel een compleet andere hond, dingen moeten echt geleerd worden, maar als het erin zit, verandert het niet. En ook zij is mega blij als we gaan trainen of oefenen, maar doe je het niet vindt ze het ook goed, dat is een beetje het verschil tussen de dames.
Maar nu het apporteren. Tijdens het trainen met Misty zag ik regelmatig mensen afvallen omdat de hond in kwestie niet apporteerde en het gewoon niet aan te leren was. Eigenlijk dacht ik dus bij Barra daar ook te sneuvelen, want iets halen dat je weggooit??? Ben je gek geworden! Iets vast houden? Doe het lekker zelf!
Maar goed we zijn stapje voor stapje begonnen. Als eerste het aantikken van het apporteerblok. Elke keer belonen voor het aantikken. Hoe lang we daar wel niet zijn blijven hangen. Toen alleen belonen voor met de tandjes tegen het blok aantikken, toen tandjes eromheen, toen heel even in het bekkie, toen 1 seconde vasthouden, toen langer vasthouden. Het is snel getikt, maar we zijn daar volgens mij wel 6 maanden mee bezig geweest, niet altijd even fanatiek, want soms verlies je toch het geduld. Maar een week of 4 geleden kon ze hem echt een tijdje vasthouden. Toen lager aanbieden. Niet het blok 2 centimeter lager geven, want dan spuugde ze het gelijk uit, nee een halve centimeter. En zo opbouwen met weer heel veel geduld en steeds belonen. Want ondank dat het heel moeizaam gaat, vindt ze vanwege de vele beloningen het wel een heeel leuke oefening. Vorige week was daar opeens het moment dat ik het blok op de grond kon leggen en ze het zelf oppakte! Wow! En nu weer een week later maken we opeens grote stappen. Ik zeg wacht, leg het blok een meter voor haar, loop zelf nog een meter door, zeg "apport" en ja hoor: ze loopt naar het blok, pakt het, loopt naar me toe en gaat netjes zitten! Geweldig, ik ben zo trots op haar. Het is nog niet het hele apporteren maar ben er van overtuigd dat ze dat ook helemaal onder de knie gaat krijgen.
Een heel verhaal, maar misschien dat iemand er wat aan heeft. Het is een kwestie van geduld en volhouden geweest. En ook van leuk houden denk ik!

[tekkel]

leuk! zijn het allemaal dwergschnauzers?

[mito]

leuk! zijn het allemaal dwergschnauzers?

Barra is een echte dwergschnauzer, Misty een dwergschnauzer-kruising. Moeder was dwergschnauzer, paps onbekend, volgens dna-test was dat een mengsel van welsh-terrier en windhondje.

[ranetje]

Hartstikke goed dat je het geduld hebt opgebracht

[mito]

in stukjes knippen van een apportoefening is inderdaad een héél erg effectief iets (zo kan zo goed als elke hond leren apporteren denk ik) maar ik denk dat je het jezelf en barra extra moeilijk hebt gemaakt door eerst het vasthouden (in stilstand) te willen oefenen, dat vinden veel honden namelijk erg, erg moeilijk.

maar gefeliciteerd met het eindresultaat .

Dank je wel, maar waar was jij dan mee begonnen? Ik moet er misschien nog bij vertellen dat Barra een hondje is dat nergens mee speelt of achteraan rent (behalve Misty dan )

[mito]

Dubbel..

[Veenmug]

Ik hou me vast aan mijn oude helaas overleden leermeester die zei : iedere hond die een bal pakt kun je leren apporteren. Zelf van het vast(hoog ja braaf) en los(laag brommerig) met verschillende voorwerpen aan de riem bij me. Later komt het gooi en haalwerk wel. Jachthonden moeten apporteren.
Markiesje van mijn broer apporteerde binnen een half uur haar bal. Simpel afgunst. Haal jij de bal niet stuur ik mijn spaniel en weg bal. Gewoon kijken naar de betreffende hond.

[Fizgig]

Nou wat leuk, je vertelt het ook zo enthousiast! Dat vind ik nou mooi, zoiets, met veel geduld een hond toch iets leren waar die veel plezier van heeft. Het inspireert me zelfs, want Bruno is ook een hond die moeilijk leert, of iig langzaamaan. En het moet dus in hele kleine stapjes, dat wist ik nog niet. Veel kleiner maken die stappen, dat kan natuurlijk altijd.

Ik ben nu wat aan het fiedelen met de voerdummy, vinden ze erg leuk allebei. En veel eerder dan ik dacht, snapten ze dat ze dat ding naar mij moeten brengen, want er zit lekkers is en alleen ik kan het eruit toveren. Heb je dat wel eens geprobeerd met haar? Want dan is het vastpakken en afgeven misschien aantrekkelijker omdat er lekkers in zit, en jij het alleen eruit kunt halen voor haar. Ze gingen eerst zelf proberen de dummy open te graven, maar toen dat niet lukte, kwamen ze het naar mij brengen, haha.

Zo zie je maar, geduld is een schone zaak, en inderdaad, veel mensen lijken dat niet echt te hebben. De reis ernaartoe is misschien ook wel mooier dan het bereikte doel, dat komt ook in me op. Dàt is juist het leuke, samenwerken en genieten, wat maakt het eigenlijk uit of het er dan helemaal perfect uitkomt? Dat is misschien wat mensen missen, het doel moet je wel in het oog houden maar niet als heilig verklaren en te snel willen.

[Fizgig]

Hihi, Shelly apporteert niet graag, ze rent liever met de bal weg om Bruno te pesten, de ballengek. Alleen als we echt als een team cheerleaders staan te juichen, komt ze hem terug brengen, haha.

[Hamilton]

Ik hou me vast aan mijn oude helaas overleden leermeester die zei : iedere hond die een bal pakt kun je leren apporteren. Later komt het gooi en haalwerk wel. Jachthonden moeten apporteren.

ik heb een jachthond en die hoeft niet te apporteren

maar nu begin ik toch echt te twijfelen aan mijn jachthond, want ze brengt wel ballen terug ( nou ja, na 3 keer mag ik de bal zelf halen ) en haar voerdummie wordt ook al terug gebracht
conclusie, zolang ze ballen en voerdummies terug brengt ( voor mijn voeten neergooit) heb ik een echte jachthond, zo niet heb ik een (weg) lopende hond

[Pets_Passion]

De beloning IN het apport heb ik bij Teddy ook geprobeerd.. maar mooi niet dat ie hem kwam brengen hoor. Welnee, volgens Teddy moet je zorgen dat je het ding met brokjes te pakken krijg, en dan maakt dat je wegkomt om hem op een rustig plekje te slopen zodat je de beloning te pakken krijgt..

In kleine stukjes knippen en met clicker stapje voor stapje belonen werkt bij hem wel maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het geduld niet op kon brengen het helemaal uit te werken.
Hij rent overal wel achteraan maar terug brengen doet ie soms.. als ie daar zin in heeft.

Aismee is een heel ander verhaal, die heeft dat veel meer in haar natuur zitten en als ik met haar alleen ben vindt ze het hartstikke leuk want dan sjorren we wat, krijg je lekkers voor het loslaten en dan gooi ik dat ding nog een keertje.. Dat vond ze als pup al helemaal geweldig.

Ik doe met geen van beiden het echte gehoorzaamheid dus het echt aanleren zoals het "hoort" heb ik dan niet gedaan maar dat zou met Aismee prima kunnen. Met Teddy wordt het een zoveel maanden plan.

Karen

[ranetje]

De beloning IN het apport heb ik bij Teddy ook geprobeerd.. maar mooi niet dat ie hem kwam brengen hoor. Welnee, volgens Teddy moet je zorgen dat je het ding met brokjes te pakken krijg, en dan maakt dat je wegkomt om hem op een rustig plekje te slopen zodat je de beloning te pakken krijgt..

In kleine stukjes knippen en met clicker stapje voor stapje belonen werkt bij hem wel maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het geduld niet op kon brengen het helemaal uit te werken.
Hij rent overal wel achteraan maar terug brengen doet ie soms.. als ie daar zin in heeft.

Aismee is een heel ander verhaal, die heeft dat veel meer in haar natuur zitten en als ik met haar alleen ben vindt ze het hartstikke leuk want dan sjorren we wat, krijg je lekkers voor het loslaten en dan gooi ik dat ding nog een keertje.. Dat vond ze als pup al helemaal geweldig.

Ik doe met geen van beiden het echte gehoorzaamheid dus het echt aanleren zoals het "hoort" heb ik dan niet gedaan maar dat zou met Aismee prima kunnen. Met Teddy wordt het een zoveel maanden plan.

Karen

Je bent dus niet begonnen met de hond aan de lijn of op een plek waar hij niet weg kon
Wat deed je vermoeden dat zo'n pennezakje met lekkers gewoon maar meteen naar jou gebracht zou worden?

[Pets_Passion]

Aangezien ik in de tuin of woonkamer de nieuwe dingen train zat hij niet aan de lijn nee..
Uiteraard hoefde hij het ook niet meteen te komen brengen, ik was bij de stap snuffelen = C/T begonnen maar meneer besloot het gewoon meteen te pakken.

Uiteraard pak ik het dan gewoon weer af en probeer het een andere keer en dan zonder lekkers nog wel een keer.

Wou alleen maar zeggen dat voor sommige honden het niet slim is om lekkers IN het apport te doen.

Karen

[grover]

Wat een proces moet dat geweest zijn, maar top dat het toch is gelukt! Je zult wel behoorlijk trots zijn nu

Ik heb Ollie echt verschrikkelijk spelenderwijs leren apporteren, in het geheel niet gehinderd door enige kennis van zaken Gewoon in de huiskamer een speeltje weggooien, en als ie er dan heengehupseld was, heel vrolijk jaaaaasuperbraaaaaaf! Kommaaaaaaar!!! en wonder boven wonder, bracht ie het ding nog tot halverwege :') En zo gingen wij gezellig verder, ging bijna vanzelf en hij apporteert eigenlijk alles, met flink wat snelheid en vooral veel plezier

Het enige wat niet lukt is het vasthouden van het apport. Zowel dummies als apporteerblokken als gewoon heel simpel z'n balletje, hij wil het best in m'n handen werpen, maar als die nog niet in de buurt zijn werpt ie het simpelweg voor m'n voeten. Mijn jachttrainer kwam niet verder dan "prop dat ding gewoon in z'n waffel" (okee, hij bracht het anders, maar de strekking was hetzelfde) maar het enige wat ik daar mee bereikte is dat ie de dummy stom ging vinden..

[mito]

Wat een proces moet dat geweest zijn, maar top dat het toch is gelukt! Je zult wel behoorlijk trots zijn nu

Ik heb Ollie echt verschrikkelijk spelenderwijs leren apporteren, in het geheel niet gehinderd door enige kennis van zaken Gewoon in de huiskamer een speeltje weggooien, en als ie er dan heengehupseld was, heel vrolijk jaaaaasuperbraaaaaaf! Kommaaaaaaar!!! en wonder boven wonder, bracht ie het ding nog tot halverwege :') En zo gingen wij gezellig verder, ging bijna vanzelf en hij apporteert eigenlijk alles, met flink wat snelheid en vooral veel plezier

Het enige wat niet lukt is het vasthouden van het apport. Zowel dummies als apporteerblokken als gewoon heel simpel z'n balletje, hij wil het best in m'n handen werpen, maar als die nog niet in de buurt zijn werpt ie het simpelweg voor m'n voeten. Mijn jachttrainer kwam niet verder dan "prop dat ding gewoon in z'n waffel" (okee, hij bracht het anders, maar de strekking was hetzelfde) maar het enige wat ik daar mee bereikte is dat ie de dummy stom ging vinden..

Dank je, ja, echt wel trots als het dan begint te lukken!
Met Misty ging het ongeveer zoals bij jou. alles wat je weggooide ging ze sowieso halen en dan werd het aan je voeten geworpen Het vast houden heb ik geleerd door achteruit te blijven lopen als ze het neergooide en alleen maar opnieuw te gooien als ze het netjes afgaf. Dat kwartje viel heel snel, maar dat is ook zo'n heel ander hondje!

[mito]

Nou wat leuk, je vertelt het ook zo enthousiast! Dat vind ik nou mooi, zoiets, met veel geduld een hond toch iets leren waar die veel plezier van heeft. Het inspireert me zelfs, want Bruno is ook een hond die moeilijk leert, of iig langzaamaan. En het moet dus in hele kleine stapjes, dat wist ik nog niet. Veel kleiner maken die stappen, dat kan natuurlijk altijd.

Ik ben nu wat aan het fiedelen met de voerdummy, vinden ze erg leuk allebei. En veel eerder dan ik dacht, snapten ze dat ze dat ding naar mij moeten brengen, want er zit lekkers is en alleen ik kan het eruit toveren. Heb je dat wel eens geprobeerd met haar? Want dan is het vastpakken en afgeven misschien aantrekkelijker omdat er lekkers in zit, en jij het alleen eruit kunt halen voor haar. Ze gingen eerst zelf proberen de dummy open te graven, maar toen dat niet lukte, kwamen ze het naar mij brengen, haha.

Zo zie je maar, geduld is een schone zaak, en inderdaad, veel mensen lijken dat niet echt te hebben. De reis ernaartoe is misschien ook wel mooier dan het bereikte doel, dat komt ook in me op. Dàt is juist het leuke, samenwerken en genieten, wat maakt het eigenlijk uit of het er dan helemaal perfect uitkomt? Dat is misschien wat mensen missen, het doel moet je wel in het oog houden maar niet als heilig verklaren en te snel willen.

Het is ook heel leuk om samen ergens mee bezig te zijn, en helemaal als je dan vooruitgang boekt.
Met een voerdummy heb ik nooit geprobeerd, maar ook dat is een manier. En ook daarbij geldt waarschijnlijk volhouden en geduld als je een hond hebt die het niet van nature al doet.

[mito]

Pfft nu al een driedubbele post, geen idee hoe dat kan

[mito]

...

[M@rleen]

Boomer heeft leren apporteren toen hij ruim 2 was en er nooit enige intresse in toonde.. Ja, speelgoed was leuk om achteraan te gaan, maar oppakken en terugbrengen, ho maar. Oppakken en spelen, dat was wel leuk
Hij heeft het ook geleerd dmv eerst aantikken (click), dan vasthouden (click) en zo verder. En heeeeeel veel frikandel
Maar nog steeds apporteert hij liever niet dan wel, TENZIJ we op het trainingsveld/wedstrijdveld of het grasveldje aan de overkant van de straat zijn. Dat is ZIJN apporteerplek Dan maakt het niet uit wat ik gooi of waar ik het verstop; hij apporteert.

[Zoek stok!]

Haha, een hond die een bal oppakt kun je apporteren leren. Dat is nou precies wat mijn Kooikerhondje niet deed Maar uiteindelijk heeft hij het geleerd. Niet met moeten, maar omdat hij het zelf wilde. Hele kleine stapjes en heeeeeeeeel veel geduld. Ik denk dat het al met al ongeveer een jaar heeft geduurd.

Nu staat hij voor de deur te wachten als ik met de andere hond met een blok aan het apporteren ben buiten. Daarna mag hij even. Helemaal trots komt hij met het blok in z'n bek aanzetten. Zo leuk.

Hij haalt tegenwoordig ook een bal op overigens. Niet vaker dan twee a drie keer uiteraard en er moet wat tegenover staan

[Aviva]

O wat leuk om te lezen hoe jullie dit allemaal aanpakken. Ik pik een paar van jullie ideetjes mee als jullie het niet erg vinden.

Ik ben met mijn border een cursus aan het doen die niet officieel G&G is maar er wel veel elementen van weg heeft. Onder andere dus ook het apporteren. Alle oefeningen doet ze vol overgave (terug plaats vanuit sprint in de lucht draaien en vol op haar buik op de riem ploffen, haha) maar apporteren? Was dah?
Ik ben nu reverse aan het trainen. Dus de blok in de bek en dan clickeren als ze hem zelfstandig vast heeft, steeds langer, totdat ik hem dadelijk uit haar bek kan nemen als ik los zeg. Maar het schiet echt niet op hoor. Ze spuugt het ding meteen uit wanneer ik hem los laat.
Als ik de blok weg gooi gaat ze er wel als een speer achteraan en brengt hem tot op een meter terug. Daar gooit ze hem uit dr bek, schuift twee meter terug naar achter, en gaat inm drijfhouding zitten wachten tot ik hem weer weg gooi.
Tips zijn welkom

[ranetje]

O wat leuk om te lezen hoe jullie dit allemaal aanpakken. Ik pik een paar van jullie ideetjes mee als jullie het niet erg vinden.

Ik ben met mijn border een cursus aan het doen die niet officieel G&G is maar er wel veel elementen van weg heeft. Onder andere dus ook het apporteren. Alle oefeningen doet ze vol overgave (terug plaats vanuit sprint in de lucht draaien en vol op haar buik op de riem ploffen, haha) maar apporteren? Was dah?
Ik ben nu reverse aan het trainen. Dus de blok in de bek en dan clickeren als ze hem zelfstandig vast heeft, steeds langer, totdat ik hem dadelijk uit haar bek kan nemen als ik los zeg. Maar het schiet echt niet op hoor. Ze spuugt het ding meteen uit wanneer ik hem los laat.
Als ik de blok weg gooi gaat ze er wel als een speer achteraan en brengt hem tot op een meter terug. Daar gooit ze hem uit dr bek, schuift twee meter terug naar achter, en gaat inm drijfhouding zitten wachten tot ik hem weer weg gooi.
Tips zijn welkom

Lees hierboven eens wat Inge O heeft geschreven over het apporteren van de voerdummy (pennetasje met lekkers).
Er is namelijk maar één manier om dat lekkers te krijgen (na het eerste aantikken waarvoor ook beloond wordt)
Namelijk als het in jouw handen terecht komt.
Zodra dat kwartje valt duurt het niet lang meer of hij apporteert.
De stap naar een ander apport is dan niet zo groot meer.

En oefen dat dus aan de lijn

[Aviva]

Lees hierboven eens wat Inge O heeft geschreven over het apporteren van de voerdummy (pennetasje met lekkers).
Er is namelijk maar één manier om dat lekkers te krijgen (na het eerste aantikken waarvoor ook beloond wordt)
Namelijk als het in jouw handen terecht komt.
Zodra dat kwartje valt duurt het niet lang meer of hij apporteert.
De stap naar een ander apport is dan niet zo groot meer.

En oefen dat dus aan de lijn

Zoals ik al zei, ik neem een paar van jullie ideetjes mee. Die van Inge was er 1 van

[ZorroMax]

De clicker is een geweldige manier om apporteren aan te leren aan niet-apporteerders. Het is me tot op heden bij mijn Bulldoggen steeds gelukt, de een was enthousiaster dan dan de ander, maar het lukte wel.
Niet overdrijven, veel belonen en heel veel geduld, en je komt er wel. Maar je moet er inderdaad wel echt tijd en aandacht instoppen.

[ranetje]

Dus de blok in de bek en dan clickeren als ze hem zelfstandig vast heeft, steeds langer, totdat ik hem dadelijk uit haar bek kan nemen als ik los zeg. Maar het schiet echt niet op hoor. Ze spuugt het ding meteen uit wanneer ik hem los laat.

het is niet voor niks dat ik in mijn eerste post hier al zei dat ik het leren vasthouden als vertrekpunt voor een apport een zeer moeilijke route vind, veel honden (waaronder dus ook die van jou) ervaren dat als druk en vinden dat dus niet leuk en heel moeilijk.

een hond hoeft niet eerst lang vast te kunnen houden om te willen/kunnen apporteren, ik weet niet waar die idee vandaan komt maar veel 'ouderwetse' trainers hebben die blijkbaar nog.

Ik denk dat dat verband houdt met de (hun) mening dat een hond alleen maar betrouwbaar apporteert als hij leert dat het zijn plicht is om dat te doen.
Het apporteren aanleren met dwangapport is daarom noodzaak zeggen ze.
Als je het speels aanleert zou volgens hen de hond ook kunnen weigeren om te apporteren.
En dat is iets wat niet mag gebeuren.

(dat zijn dus niet mijn woorden hé )

[ranetje]

(dat zijn dus niet mijn woorden hé )

dat geloof ik niet .

Gelukkig weet jij beter
Toch heb ik dat er uit veiligheidsoverwegingen maar driedubbel in gezet

[Aviva]

Dus de blok in de bek en dan clickeren als ze hem zelfstandig vast heeft, steeds langer, totdat ik hem dadelijk uit haar bek kan nemen als ik los zeg. Maar het schiet echt niet op hoor. Ze spuugt het ding meteen uit wanneer ik hem los laat.

het is niet voor niks dat ik in mijn eerste post hier al zei dat ik het leren vasthouden als vertrekpunt voor een apport een zeer moeilijke route vind, veel honden (waaronder dus ook die van jou) ervaren dat als druk en vinden dat dus niet leuk en heel moeilijk.

een hond hoeft niet eerst lang vast te kunnen houden om te willen/kunnen apporteren, ik weet niet waar die idee vandaan komt maar veel 'ouderwetse' trainers hebben die blijkbaar nog.

Ik krijg het idd zo aangeleerd op cursus. Ook met kracht de bek dichthouden en zo. Ik hou daar helemaal niet van, vandaar dat ik het met de clicker ben gaan proberen.

Ik ga eens kijken of een voerbuidel werkt. Maar in theorie zou dat ook met een blok moeten werken, niet? Als ze het in mijn hand legt gaat er een koekje in. Maar hoe bouw je dat op? Zoals ik jouw bericht lees ga je eigenlijk met je hond op de grond zitten. Leg je de voerbuidel tussen jouw en je hond. Je hond pakt het ding op en jij houd je hand eronder. Voila, voerbuidel ligt in hand. Als hij eenmaal snapt dat dat ding in de hand gelegd met worden om een snoepje te krijgen kun je je hand verder weg bewegen. Toch?

[ranetje]

Zoals ik jouw bericht lees ga je eigenlijk met je hond op de grond zitten. Leg je de voerbuidel tussen jouw en je hond. Je hond pakt het ding op en jij houd je hand eronder. Voila, voerbuidel ligt in hand. Als hij eenmaal snapt dat dat ding in de hand gelegd met worden om een snoepje te krijgen kun je je hand verder weg bewegen. Toch?

nee, je hand moet je niet verder weg bewegen, waarom zou je dat doen? je moet het apport ietsje verder bij je wegleggen zodat de hond het al een half metertje moet verplaatsen om het in je hand te kunnen leggen.

en van daaruit verder opbouwen.

Als de hond het voerbuideltje wil vasthouden/oppakken, dus als je daar al bent aangeland...................
Zit ik op mijn hurken, met mijn handen open op mijn knieën.
Als mijn hond dan naar me toe komt met het apport loopt ze als het ware precies met het apport mijn handen binnen.
Dus het afgeven doet ze dan al ongemerkt goed.
Ik steek mijn handen niet uit om het apport aan te nemen.
Dat leidt al snel tot graaien om te voorkomen dat het apport valt.
En dan valt het dus juist wel

[Aviva]

Thx! Hier heb ik een hoop aan. Ik ga er meteen mee aan de slag

[mito]

Dus de blok in de bek en dan clickeren als ze hem zelfstandig vast heeft, steeds langer, totdat ik hem dadelijk uit haar bek kan nemen als ik los zeg. Maar het schiet echt niet op hoor. Ze spuugt het ding meteen uit wanneer ik hem los laat.

het is niet voor niks dat ik in mijn eerste post hier al zei dat ik het leren vasthouden als vertrekpunt voor een apport een zeer moeilijke route vind, veel honden (waaronder dus ook die van jou) ervaren dat als druk en vinden dat dus niet leuk en heel moeilijk.

een hond hoeft niet eerst lang vast te kunnen houden om te willen/kunnen apporteren, ik weet niet waar die idee vandaan komt maar veel 'ouderwetse' trainers hebben die blijkbaar nog.

Ik denk dat dat verband houdt met de (hun) mening dat een hond alleen maar betrouwbaar apporteert als hij leert dat het zijn plicht is om dat te doen.
Het apporteren aanleren met dwangapport is daarom noodzaak zeggen ze.
Als je het speels aanleert zou volgens hen de hond ook kunnen weigeren om te apporteren.
En dat is iets wat niet mag gebeuren.

(dat zijn dus niet mijn woorden hé )

Dat is niet zoals ik het gedaan heb hoor, met dwangapport
Op geen moment heb ik het blok in haar bek geduwd of gehouden. Het is echt eerst aantikken beloning, dan tandjes er tegen beloning, tandjes eromheen beloning, dan 1 sec vasthouden beloning, dan een paar seconden beloning, dan rechtopstaan en dan weer aanpakken, beloning, dan steeds 1 cm lager het blok aanbieden beloning tot ze het van de grond oppakte beloning. En plicht? Ze vindt het een leuke oefening hoor, begint al te stuiteren als ik het blokje te voorschijn haal.