dractig en epileptie

[Rita]

Wat een kl*te beslissing, maar jou meissie gaat voor!
Al snap ik heel goed het dubbele gevoel hierbij!

Heel veel sterkte en ik hoop en duim heel hard dat de pups levensvatbaar zijn voor het moedertje!

duim, duim, duim, duim!

[Vlindchi]

Heel veel Sterkte en succes!

[thom]

Heel veel sterkte................

[Dianavdberkt]

Wat een horror verhaal. heel heel veel sterkte vanmiddag.

[under the red sky]

Wat afschuwelijk om mee te maken, veel sterkte.

[Lunatic]

Heel veel sterkte!

[kitty]

Wat een nachtmerrie, wat zul je geschrokken zijn. Ik hoop dat alles goed is met moeder en pups. Je bent bij kundig arts en hopelijk is uit te sluiten of het te maken heeft met epilepsie of dat het gaat om een eclampsie.

[kitty]

Wat een nachtmerrie, wat zul je geschrokken zijn. Ik hoop dat alles goed is met moeder en pups. Je bent bij kundig arts en hopelijk is uit te sluiten of het te maken heeft met epilepsie of dat het gaat om een eclampsie.

[linda-bakker]

Oh wat erg zeg! Heel veel sterkte!!

[g.vercoelen]

heel veel sterkte

[~Suzanne~]

Om half elf moeten we in Sleeuwijk zijn. Pups gaan eruit! Risico voor moeder is te groot en zij is mijn keus hoe hard het ook is.
Dat de pups per definitie ook epilepsie zouden moeten hebben is niet gezegt.
Het is waarschijnlijk hormonaal bij moeder. De pups laten we als ze levensvatbaar zijn niet zomaar gaan maar ook dit gaan we daar heel goed doorspreken. Nu eerst moeder ontdoen van een last.

Het mag duidelijk zijn dat ik het nu even niet droog hou maar me zo weer bij elkaar raap en er voor moedertje ben.

Sterkte!!!!

Suzanne

[yodi]

Heel veel sterkte, we blijven duimen draaien!!!!

[jenn90]

bah wat een nachtmerrie veel sterkte!

[jolanda.S]

Heel veel sterkte,mijn duimen draaien.

[Crista]

Als eerste: enorm veel respect hoe je dit opgepakt hebt!

Ik duim dat het goed gaat komen met moeder en pups, veel sterkte!

[Smieszka1]

Goede beslissing, veel stertkte

[ellyenrob]

Ohhhh wat vreselijk dit.
Wijs besluit maar wat een stress.
Er wordt hier geduimd dat de mamma er goed onder vandaan komt.
En de pups levensvatbaar, maar eerst de mamma

[francientje]

Zo, we zijn terug en inmiddels ben ik helemaal geinstalleerd naast de werpkist.

Moeder heeft de keizersnede heel goed gedaan en nog geen nieuwe aanval gehad.
Er waren 4 pupjes. Twee nog redelijk met haar maar wel bijna kale snoetjes en die piepen en poepen goed.
Ook hebben ze een zuigreflex maar nog niet zo krachtig. Een was echt bijna kaal en niet volgroeit daarvan hebben we gelijk gezegt daar geen leed mee te willen. Deze bleek ook een open gehemelte te hebben. Daarna nog een die prematuur is maar ook wil. Piept,poept gewoon.
Ze hebben met de juiste verzorging een kans. Er is nog geen melk en fles kost teveel energie dus gaan we voorlopig met de sonde aan de slag. Dat is mijn nachtmerrie maar nu geen keus dus gewoon doen.
Moeder ligt nu in de werpkist en is rustig. Nog niet helemaal erbij. Pupjes liggen lekker na een beetje sondevoeding nu tegen haar aan en lijken tevreden. Eentje doet wel telkens zijn bekje een beetje open netals een kat die blaast.
Geen idee met wat voor reden.
Verder ben ik zelf met de melkbatterij in de weer. Beetje massern en trekken. Er komt stuwing.

Dan het epilepsie verhaal. Een duidelijk antwoordt is er niet. Hormonaal, dat kan. Meestal is er toch iets vanuit de hersenen. Wat het veroorzaakt weet nu eigenlijk niemand. Het kan zelfs nu helemaal weg blijven en dat hoop ik maar.
Zijn de pups hier nu ook genetisch mee belast? Ook dit is een vraag waar geen antwoordt op gegeven kan worden.
Ik kreeg wel de boodschap mee me niet al te druk te maken en het waarschijnlijk wel los loopt.
Voorlopig ook geen medicatie. Komen de aanvallen terug dan gaan we verder kijken.
Voorlopig is mijn plek naast de werpkist met mijn neus op de kleintjes en mams.

Pups liggen heerlijk te slapen lijkt het.

Pup 1 188 gram
Pup 2 165 gram
Pup 3 150 gram.

Dat is heel klein,echt heel klein.

Wie weet gebeuren er wonderen en mijn aandacht, inzet en liefde zullen ze overvloedig krijgen

[Gollum]

Zo, we zijn terug en inmiddels ben ik helemaal geinstalleerd naast de werpkist.

Moeder heeft de keizersnede heel goed gedaan en nog geen nieuwe aanval gehad.
Er waren 4 pupjes. Twee nog redelijk met haar maar wel bijna kale snoetjes en die piepen en poepen goed.
Ook hebben ze een zuigreflex maar nog niet zo krachtig. Een was echt bijna kaal en niet volgroeit daarvan hebben we gelijk gezegt daar geen leed mee te willen. Deze bleek ook een open gehemelte te hebben. Daarna nog een die prematuur is maar ook wil. Piept,poept gewoon.
Ze hebben met de juiste verzorging een kans. Er is nog geen melk en fles kost teveel energie dus gaan we voorlopig met de sonde aan de slag. Dat is mijn nachtmerrie maar nu geen keus dus gewoon doen.
Moeder ligt nu in de werpkist en is rustig. Nog niet helemaal erbij. Pupjes liggen lekker na een beetje sondevoeding nu tegen haar aan en lijken tevreden. Eentje doet wel telkens zijn bekje een beetje open netals een kat die blaast.
Geen idee met wat voor reden.
Verder ben ik zelf met de melkbatterij in de weer. Beetje massern en trekken. Er komt stuwing.

Dan het epilepsie verhaal. Een duidelijk antwoordt is er niet. Hormonaal, dat kan. Meestal is er toch iets vanuit de hersenen. Wat het veroorzaakt weet nu eigenlijk niemand. Het kan zelfs nu helemaal weg blijven en dat hoop ik maar.
Zijn de pups hier nu ook genetisch mee belast? Ook dit is een vraag waar geen antwoordt op gegeven kan worden.
Ik kreeg wel de boodschap mee me niet al te druk te maken en het waarschijnlijk wel los loopt.
Voorlopig ook geen medicatie. Komen de aanvallen terug dan gaan we verder kijken.
Voorlopig is mijn plek naast de werpkist met mijn neus op de kleintjes en mams.

Pups liggen heerlijk te slapen lijkt het.

Pup 1 188 gram
Pup 2 165 gram
Pup 3 150 gram.

Dat is heel klein,echt heel klein.

Wie weet gebeuren er wonderen en mijn aandacht, inzet en liefde zullen ze overvloedig krijgen

Phoe wat een nachtmerrie
Hopelijk redden mams en de pupjes het, heel veel sterkte!

[Rebble]

Fijn dat moeders goed door de operatie heen is gekomen. Nu duimen dat de pups het zonder problemen gaan redden en dat moeders geen aanval meer krijgt. Succes

[samantha!]

Fijn dat het goed is gegaan.
Ik ga duimen dat alles nu verder goed gaat verlopen

[mariabel]

oh ik heb steeds gekeken naar dit topic of er nieuws was... en nu dit bericht.. gefeliciteerd en ik hoop en duim mee dat ze het gaan redden.. heel veel sterkte en succes...

[Angelique.]

Ik ga keihard voor jullie allemaal duimen

[Tulp]

Ik duim mee voor moeder en pups!

Maar ben toch een beetje bang voor de overlevingskans als ze zo klein zijn en dan ook nog geen eens biest mee krijgen. Is de ene pup naar adem aan het happen misschien?

[Dianavdberkt]

wij duimen ook mee voor moeder en puppen

[francientje]

Zo, we zijn terug en inmiddels ben ik helemaal geinstalleerd naast de werpkist.

Moeder heeft de keizersnede heel goed gedaan en nog geen nieuwe aanval gehad.
Er waren 4 pupjes. Twee nog redelijk met haar maar wel bijna kale snoetjes en die piepen en poepen goed.
Ook hebben ze een zuigreflex maar nog niet zo krachtig. Een was echt bijna kaal en niet volgroeit daarvan hebben we gelijk gezegt daar geen leed mee te willen. Deze bleek ook een open gehemelte te hebben. Daarna nog een die prematuur is maar ook wil. Piept,poept gewoon.
Ze hebben met de juiste verzorging een kans. Er is nog geen melk en fles kost teveel energie dus gaan we voorlopig met de sonde aan de slag. Dat is mijn nachtmerrie maar nu geen keus dus gewoon doen.
Moeder ligt nu in de werpkist en is rustig. Nog niet helemaal erbij. Pupjes liggen lekker na een beetje sondevoeding nu tegen haar aan en lijken tevreden. Eentje doet wel telkens zijn bekje een beetje open netals een kat die blaast.
Geen idee met wat voor reden.
Verder ben ik zelf met de melkbatterij in de weer. Beetje massern en trekken. Er komt stuwing.

Dan het epilepsie verhaal. Een duidelijk antwoordt is er niet. Hormonaal, dat kan. Meestal is er toch iets vanuit de hersenen. Wat het veroorzaakt weet nu eigenlijk niemand. Het kan zelfs nu helemaal weg blijven en dat hoop ik maar.
Zijn de pups hier nu ook genetisch mee belast? Ook dit is een vraag waar geen antwoordt op gegeven kan worden.
Ik kreeg wel de boodschap mee me niet al te druk te maken en het waarschijnlijk wel los loopt.
Voorlopig ook geen medicatie. Komen de aanvallen terug dan gaan we verder kijken.
Voorlopig is mijn plek naast de werpkist met mijn neus op de kleintjes en mams.

Pups liggen heerlijk te slapen lijkt het.

Pup 1 188 gram
Pup 2 165 gram
Pup 3 150 gram.

Dat is heel klein,echt heel klein.

Wie weet gebeuren er wonderen en mijn aandacht, inzet en liefde zullen ze overvloedig krijgen

[Rea]

Alles achter de rug, mama thuis en opknappen. Pfff da's al een heel groot goed.
De kleintjes, is afwachten, dat happen is waarschijnlijk omdat de longetjes nog niet op volle toeren werken.
Heel veel succes en sterkte met een enorme berg werk.

[crutz]

Ik duim mee voor moeder en pups!

Maar ben toch een beetje bang voor de overlevingskans als ze zo klein zijn en dan ook nog geen eens biest mee krijgen. Is de ene pup naar adem aan het happen misschien?

Dat wilde ik ook zeggen over t happen naar adem.

Hoop dat ze t redden. Weet niet of dat per ras verschillend is, maar geen/weinig haar is bij de herders erg prematuur.

[francientje]

Oh, dat vergeet ik nog ge zeggen. Na haar eerste aanval is haar bloed helemaal na gekeken. Dus ook cacium, glucose, lever en nierwaardes. Alles prima!

Zo nu een paar puppenbillen in de week zetten. Aangekoekte poep op vel.....
En daarna nog een beetje sondevoeding. Uit een tepel komt vocht het kleinste pupje heb ik dit in haar bekje gedaan.

[Sas]

wow. Succes in de strijd!!