Zó zeg, het was echt súper!
We waren vroeg, dus eerst een paar andere honden aan het werk gezien. Er waren witte herders, border collies en een australian shepherd. De border collie van de instructrice was er steeds bij, dat was echt haar rechterhand. Als er een schaapje de verkeerde kant op hobbelde, gaf ze hem een commando met een fluitje en haalde hij hem er zo weer bij, Prachtig om te zien. Ook als de instructrice even stonden te praten bleef hij met de schapen bezig. Echt, wauw!
Toen wij aan de beurt waren, werd ik meteen met m'n neus op de feiten gedrukt. Hij sleurde me zo ongeveer het weiland in, dat was níet de bedoeling. Het was erg fijn om weer eens een ervaren honden-mens naar ons te laten kijken. Dan kom je toch weer achter gewoontes die er zo ingeslopen zijn, maar wat beter anders kan. Ik ben al een stuk minder onzeker in mijn omgang met hem, maar blijf voorzichtig. Leroy is een grote jongen en ik wil niet dat hij brokken maakt.
'Hij gaat toch niet los, he?' Nou, wel dus.
Ik vreesde dat het dan wat minder leuk zou worden voor de schapen, maar het zou allemaal goed komen. Nouja, dan gaan we er voor!
Hij ging aan de lange lijn en de instructrice hield hem vast. De bedoeling was om de vier schapen tussen Leroy en mij in te houden. Ik voor en hij achter. Daar kon ik de commando's voor gebruiken die hij kent, dat maakte niet uit. En ik kreeg een lange zweep om ook een correctie te kunnen geven. Dus: 'Leroy, wacht.' Hij bleef keurig staan en ik nam mijn positie in, vóór de schapen. De instructrice liep met mij mee en zei toen we op een meter of 10 bij Leroy vandaan stonden dat ik hem zachtjes mocht roepen. Het was of hij afgeschoten werd, hij knalde naar de schapen en had meteen een hap wol te pakken. Eén schaapje rende weg en daar ging hij achteraan. Om hem te pakken
Maar er stond een kar in de hoek van het weiland en het schaap dook eronderdoor, wat Leroy niet op tijd door had en hij knalde keihard met z'n kop tegen de ijzeren onderkant van de kar. Dat was alvast een wijze les
De border collie bracht het schaap keurig terug naar de kudde en we begonnen opnieuw met positie innemen. Toen ik hem riep, denderde hij weer even hard op de schapen af als de eerste keer en kreeg hij een ferme correctie van de instructrice. De boodschap was duidelijk, bijten is dus niet de bedoeling.
Poging drie. Ik sta bij de schapen en mag hem roepen.
'Leroy, kom maar!' *niks*
'Leeeroooy! Koooommm!' *niks*
Ik riep hem wel tien keer, en zelf het heilige 'hierrr' daar kwam hij niet op.
Sterker nog, hij rende naar mijn man, die bij het hek stond te kijken! Papa, help!
De instructrice zei dat het 'alles of niets' is bij hem. Hollen of stilstaan, letterlijk. Het was hem even niet duidelijk wat hij dan wèl bij die schapen moest, als hij er niet in mocht hangen.
Toen hij twee keer naar papa terug was gerend, begeleidde de instructrice hem. Zij had hem aan de lange lijn en we liepen met z'n drieën achter de schapen, Leroy in het midden. Zo kon hij leren dat hij wel in de buurt mag komen. Hij zocht steeds steun bij mij maar deed het goed. Toen kon ik wat meer afstand nemen en rustig aan mijn plek vóór de schapen weer innemen. Leroy liep keurig mee, en zo hebben we het heel goed afgesloten.
Toen we nog even napraatten heeft hij zelfs neus aan neus gestaan met een schaap en heeft hij nog even keurig gesnuffeld met de border collie.
Het was een fantastische ervaring en ik hoop snel nog eens een les te kunnen volgen.
Jeeeej! Het leek me al zo lang leuk, en nu gaan we het eindelijk eens doen: schapendrijven!
) aan gerend 
Wat bepaald niet de bedoeling was maar wat hij wel knap deed. Toen ze allemaal in een hoekje stonden, kwam hij er trots weer aan.
.
Maar hier is hij wel even goed te zien 
.
'tuurlijk blijf ik zitten, hoezo?
? 
Het is inderdaad wel echt heel leuk. Jammer genoeg voor Leroy nu nog niet 
, maar ik hoop echt dat dat wel komt en dat we hier als team van groeien.