Het voelt voor mij echt als van een diepte punt naar een hoogte punt.
Ik had onze jack russell Joy opgegeven voor de show in Eindhoven. Voor haar de eerste keer in de jeugd klasse na 2 keer in de puppy klasse te hebben meegedaan.
Ik had er al weken naar te geleefd. Ringtraining gevolgt en dan gebeurt het:
Joy wordt op vrijdag een week voor de show gebeten door een Bordeaux dog. Resutaat een snee van een cm op haar rug en een klein plekje op haar bil.
Na overleg met de dierenarts konden we gelijk komen. Daar aangekomen heeft hij Joy onder een lichte narcose gebracht. Ik had hem verteld dat we een week later een show hadden. Hij heeft om een bloedvat voor de injectie te vinden, een heel klein stukje moeten scheren op haar spronggewricht maar als je het niet weet dan kun je het niet terug vinden.
Daarna ging hij kijken hoe diep de wond op de rug was. Daar schrok ik echt van. Hij ging zeker 3 a 4 cm naar binnen. De hoektand van de bordeaux dog is er geheel ingegaan
. Het wondje op de bil was gelukkig maar oppervlakkig.Daarna heeft hij de wond gespoeld en er rechtstreeks antibiotica in gedaan. Om niet te hoeven scheren heeft hij in allebei de wondjes krammen ingezet.
Ik kreeg antibiotica en Metacam mee voor een week en ik mocht op donderdag Joy nog even laten zien of alles goed gaat.
Wat is een fijne en begripvolle dierenarts toch goud waard
.Met Joy ging het de volgende dag echt super. Ze had het nergens over. Ze gaf geen pijn aan en ook de wond zag er schoon en droog uit. Hierdoor toch de hoop gehouden dat we naar de show konden. Op woensdag zijn we naar de hondenclub geweest voor nog een ringtraining en om Joy met hulp van de instrukteur weer te introduceren bij vreemde honden. Ik denk dat ik er meer moeite mee had dan Joy. Zij had het echt nergens over of dat er niets gebeurd was. Gelukkig.
Donderdag zijn we teruggeweest bij de dierenarts en die vond dat het goed ging en dat we rustig naar show konden. Ik heb haar wel op de pijnstiller gehouden tot na de show. We hebben de krammen er ook nog even in laten zitten tot na de show.
Dus vol goede moed op naar Eindhoven. We waren met 7 andere jeugdteefjes waaronder ook een zusje van Joy die bij de fokster is gebleven.
Wat was ik zenuwachtig zeg.
Ik heb gemeld bij de ringmeester dat Joy gebeten was en daarom kwam ze even bij het betasten staan. De keurmeester was een Hongaar en dan vind ik het moeilijk om daar mee te communiceren.
Hier het videoverslag wat ik gemaakt heb :
Wat een hoogte punt voor ons. Joy behaalde een 1U en werd BOB.
In de erering had Joy het echt gehad. Ik hed nog een nieuw speeltje voor haar gekocht om even mee te spelen maar daar had ze geen zin in. Heb er ook geen druk meer op gelegd en er maar vooral van genoten.
Wat een week met een echt geweldig einde.
