voeding demente honden

[sjaanvan]

wat kun je het beste geven? Is gekookte kip ook goed want hij moet bijna niks anders ha ha of groenten?

[lieke]

Nou, mijn Kyra is zo dement als een deur, maar ik hoef de bak maar neer te zetten en ze vreet nog als een jonge blom.
Tegen de tijd dat ze dát ook niet meer kan, dan zou het voor mij ook het einde zijn denk ik.

[sjaanvan]

ja hij is dol op eten en verder doet ie erg goed eten, en drinken en hij wil nog rennen maar hij is zo onrustig, kan het door de kip komen dat ie dan een beetje hyper word? Hij wil ook echt eten waar die zelf zin in heeft kan ook een keer brokken zijn en de andere keer moet ie t niet meer

[sjaanvan]

het is een tekkeltje en hij is 15 en half

[Marco88]

dementie is verschrikkelijk voor mensen, en ook voor honden.
Zodra die paniekaanvallen krijgt, heel vaak nerveus / angstig is, zou ik 'm rust gunnen, hoe moeilijk ook.

[yodi]

Hij is niet hyper van het eten maar van angst, hij snapt de wereld niet meer.

[~Suzanne~]

Ik zou er 's een ritje DA van maken om te beginnen..... Honden op leeftijd voer je idd wat ze nog willen eten maar dat moet wel een beetje normaal blijven kunnen natuurlijk.
Gekookte kip is wel lekker maar daar zit werkelijk niets meer in aan voedingsstoffen.

Ik zou 's een bak Smuldier halen in de supermarkt en kijken of dat beter gaat.

Suzanne

[~Suzanne~]

Nou.... Guinnie was ook niet meer 100% bij de les maar ze leek me zeker niet ongelukkig. ... Ik vind dat je nu te kort door de bocht gaat Nanna.

Suzanne

[*Petra*]

Onze Dobry was met 13.5 jr ook zo dement als een deur, maar wij konden merken dat hij nog lol had in het leven ook al kreeg hij alles niet meer goed mee.
Wij hadden al weer door dat we in het eindstadium van zijn leven waren en hadden samen de afspraak gemaakt dat zodra Dobry onrustig zou gaan worden in de nacht of de achterdeur niet meer wist te vinden voor zijn plas op poep, dat we dan zouden stoppen met hem.
Een week voor hij 14 werd, werd hij inderdaad inene erg onrustig in de nacht dat hebben we een paar nachten afgewacht en we merken dat het niet iets was wat tijdelijk zou zijn.
Dus na die paar nachten hebben de dierenarts gebeld voor een afspraak en hebben we hem in laten slapen.
Hij bleek toen ook helemaal op te zijn, hij had altijd een hekel aan de praktijk dus ik had van de dierenarts een middel gekregen waardoor Dobry al half om half weg zou zijn, maar hij zou nog wel moeten kunnen lopen. Dat middel heeft er zo hard ingehakt dat wij hem al naar de auto moesten tillen en bij de dierenarts was het na de spuit ook zo gegaan.
Dus als je hond helemaal of bijna geen rust meer kan vinden in huis, denk ik dat je hem nog maar een plezier kan geven en dat is zijn rust geven.

[Hanneke2]

Ja, een halve kip en dan fijn met een stroopwafel in de bek naar ome dierenarts.

Dat vind ik weer een beetje erg kort door de bocht. Als dat hondje (pijn) lijd is het een ander verhaal, maar dat kan ik uit dit verhaal niet direct opmaken.

Ik kan niet geloven dat een demente hond een gelukkige is. Zodra ze hier vergeetachtig worden sta ik al bij ome dierenarts.

Dat is ook wel weer heel kort door de bocht. Jack heeft ook momenten dat hij even niet meer weet wat hij ook weer van plan was, maar jezes, die momenten heb ik ook.

Maar 15,5 jaar oud en onrustig, ja, dan zou ik ook zeggen van mooi geweest. Na die onrust komt angst en dan paniek en dat moet je allemaal niet willen. Je moet je hond in laten slapen op een moment dat hij nog steeds weet wie hem aait als hij die prikken krijgt.

[sjaanvan]

het is erg moeilijk, want hij kan zeker nog dingen plaatsen en hij krijgt wat ie lekker vind en ook een hele goede vitaminen middel erbij van immumo forte en immumo matrix, en hij loopt nog lekker mee te wandelen alleen af en toe krijgt ie van die vervelende buien en heen en weer blijven lopen, het is niet een hele dag door, en pak ik een koekje is het over, dan weet ie ook wat ie krijgt, en pootjes geven snapt ie nog, hij plast en poept buiten, hij zit nu wel op een pijn stiller voor zijn rug, want door dit gedrag wil die nog weleens dingen doen die niet meer gaan, heel mijn huis is aangepast en meneer kan niet meer op de bank springen al wil die dat nog heel graag

[sjaanvan]

het is erg moeilijk, want hij kan zeker nog dingen plaatsen en hij krijgt wat ie lekker vind en ook een hele goede vitaminen middel erbij van immumo forte en immumo matrix, en hij loopt nog lekker mee te wandelen alleen af en toe krijgt ie van die vervelende buien en heen en weer blijven lopen, het is niet een hele dag door, en pak ik een koekje is het over, dan weet ie ook wat ie krijgt, en pootjes geven snapt ie nog, hij plast en poept buiten, hij zit nu wel op een pijn stiller voor zijn rug, want door dit gedrag wil die nog weleens dingen doen die niet meer gaan, heel mijn huis is aangepast en meneer kan niet meer op de bank springen al wil die dat nog heel graag

[sjaanvan]

het is erg moeilijk, want hij kan zeker nog dingen plaatsen en hij krijgt wat ie lekker vind en ook een hele goede vitaminen middel erbij van immumo forte en immumo matrix, en hij loopt nog lekker mee te wandelen alleen af en toe krijgt ie van die vervelende buien en heen en weer blijven lopen, het is niet een hele dag door, en pak ik een koekje is het over, dan weet ie ook wat ie krijgt, en pootjes geven snapt ie nog, hij plast en poept buiten, hij zit nu wel op een pijn stiller voor zijn rug, want door dit gedrag wil die nog weleens dingen doen die niet meer gaan, heel mijn huis is aangepast en meneer kan niet meer op de bank springen al wil die dat nog heel graag

[S@nne123]

Als ik dit zo lees dan zou ik dat da bezoekje lekker nog uitstellen want ik lees toch nergens dat dit hondje nu echt zo aan zijn eind zit dat ie ingeslapen moet worden?Een dier heeft toch wel het recht om oud te mogen worden met al zijn gebreken erbij?en als het eten wat minder gaat dan geef je hem wat ie wel lekker vind op dat moment.Hij zal geen 19 worden dus die korte tijd dat je nog samen kunt zijn lekker verwennen.

[sjaanvan]

helaas is het niet meer nodig, wat een gemis als je kleine rakker er niet meer is

[*Petra*]

ach wat naar, heel veel sterkte

[S@nne123]

helaas is het niet meer nodig, wat een gemis als je kleine rakker er niet meer is

Ach gut wat erg voor je.Sterkte met het gemis.

[gonnie]

Sterkte.

[sjaanvan]

ben er helemaal kapot van ik weet ook niet hoe ik dit moet gaan verwerken, beestje was oersterk vorige week nog bloed geprikt en oor zijn leeftijd was het allemaal zo goed hij had iets verhoogde nier waarden maar stond ook bijna een jaar op verschilende antibiotica met tussen pozen door de bacterie en schimmel in zijn neus. Ik kreeg het een beetje onder controle met antibiotica en itradrops , helemaal weg ging het niet daarvoor weet ik dat gezien zijn leeftijd de behandelingen te zwaar waren, en hij met een hart ruis liep. Kreeg daar ook enacard voor en buiten dat was hij ineens vorige week verlamd links achter, hij had op de foto spondylose maar kon het er verder goed mee uithouden maar toen heb ik een fysio gebeld, en die kon er niks mee, ze dacht echt iets van neurologisch of iets wat bekneld zat in zijn rug. hij heeft nog drie dagen op de pijnstiller gestaan en kon weer aardig rennen maar links was het nog niet helemaal oke, hij was ook af en toe het pad kwijt, hoorde al weinig en met water drinken moest ik m vast houden anders iel hij er weleens in en het was heel apart dat hij tijdens het drinken ook moeite had het water te voelen zeg maar, ook met eten kon ik hem beter voeren want van een bord kon die het niet goed meer pakken, hij deed buiten nog wel poepen en plassen maar ook keek die weleens ergens heen en bleef ie gewoon staren en bij de verkeerde deur staan, niet de buitendeur maar naar de hal of zo. hij was een beetje het pad kwijt, Ineens een maand terug kreeg die epilspsie ik ben me rot geschrokken, en toen was hij twee dagen van de kaart, liep in de hoeken en moest er achteraan blijven lopen, daarna is hij aardig hersteld maar hij heeft er wel wat aan over gehouden, hij was enorm nerveus en kon weinig rust vinden want zeker de laatste tijd was die s nachts wakker en overdag slaapte hij. We zijn dan ook nog bij m gebleven al die tijd iedere dag of ik of mijn vriend was er hij is niet meer allee achter gebleven, voorheen ging die overal mee naar toe, maar sinds een jaar of twee was die in de auto al behoorijk nerveus geworden en ging die uit zijn stekker en blaffen,

Maar ik was blij dat van de week de pijnstillers wat aan sloegen en hij is nog lekker mee geweest naar de paardjes toe lekker rennen, eenmaal s nachts voelde mijn vriend m helemaal weer shaken, ik was weer met de itradrops begonnen want hij was weer een beetje aan het snotteren en hoesten en dan zit zijn neus dicht, dus je moest wat ik wist al dat ie geen jaren meer mee ging, die schimmel gaat hard en hij kon zonder pijnstiller niet lopen, maar toen heb ik m diazepam gegeven en toen werd ie wat rustiger maar bleef maar met zijn pootjes tekeer gaan en ik ging met m naar buiten en kon ineens alleen maar rondjes draaien naar rechts, en toen ineens kon die helemaal niet meer lopen, ik ben naar binnen gegaan heb m op bed gelegd en toen werd ie paniekerig en ging die gillen, dus voor ons was de beslissing genomen, ik kon het wel weer aankijken maar zoals ik het zag had ie er een klap aan over gehouden en we lopen nu al een jaar te tobben en van het een kwam het ander, hij was bijna 16 en ik denk niet dat ik m nog beter had kunnen maken al voel ik me zo rot, en heb toen de dierenarts gebeld, maar die kwam niet ze zeiden kom maar als de praktijk open is, toen heb ik een andere gebeld en die kwam wel en die zei me al dit is niet goed, want hij werd niet rustig en heb m moeten laten gaan, we zijn er kapot van

[sjaanvan]

ben er helemaal kapot van ik weet ook niet hoe ik dit moet gaan verwerken, beestje was oersterk vorige week nog bloed geprikt en oor zijn leeftijd was het allemaal zo goed hij had iets verhoogde nier waarden maar stond ook bijna een jaar op verschilende antibiotica met tussen pozen door de bacterie en schimmel in zijn neus. Ik kreeg het een beetje onder controle met antibiotica en itradrops , helemaal weg ging het niet daarvoor weet ik dat gezien zijn leeftijd de behandelingen te zwaar waren, en hij met een hart ruis liep. Kreeg daar ook enacard voor en buiten dat was hij ineens vorige week verlamd links achter, hij had op de foto spondylose maar kon het er verder goed mee uithouden maar toen heb ik een fysio gebeld, en die kon er niks mee, ze dacht echt iets van neurologisch of iets wat bekneld zat in zijn rug. hij heeft nog drie dagen op de pijnstiller gestaan en kon weer aardig rennen maar links was het nog niet helemaal oke, hij was ook af en toe het pad kwijt, hoorde al weinig en met water drinken moest ik m vast houden anders iel hij er weleens in en het was heel apart dat hij tijdens het drinken ook moeite had het water te voelen zeg maar, ook met eten kon ik hem beter voeren want van een bord kon die het niet goed meer pakken, hij deed buiten nog wel poepen en plassen maar ook keek die weleens ergens heen en bleef ie gewoon staren en bij de verkeerde deur staan, niet de buitendeur maar naar de hal of zo. hij was een beetje het pad kwijt, Ineens een maand terug kreeg die epilspsie ik ben me rot geschrokken, en toen was hij twee dagen van de kaart, liep in de hoeken en moest er achteraan blijven lopen, daarna is hij aardig hersteld maar hij heeft er wel wat aan over gehouden, hij was enorm nerveus en kon weinig rust vinden want zeker de laatste tijd was die s nachts wakker en overdag slaapte hij. We zijn dan ook nog bij m gebleven al die tijd iedere dag of ik of mijn vriend was er hij is niet meer allee achter gebleven, voorheen ging die overal mee naar toe, maar sinds een jaar of twee was die in de auto al behoorijk nerveus geworden en ging die uit zijn stekker en blaffen,

Maar ik was blij dat van de week de pijnstillers wat aan sloegen en hij is nog lekker mee geweest naar de paardjes toe lekker rennen, eenmaal s nachts voelde mijn vriend m helemaal weer shaken, ik was weer met de itradrops begonnen want hij was weer een beetje aan het snotteren en hoesten en dan zit zijn neus dicht, dus je moest wat ik wist al dat ie geen jaren meer mee ging, die schimmel gaat hard en hij kon zonder pijnstiller niet lopen, maar toen heb ik m diazepam gegeven en toen werd ie wat rustiger maar bleef maar met zijn pootjes tekeer gaan en ik ging met m naar buiten en kon ineens alleen maar rondjes draaien naar rechts, en toen ineens kon die helemaal niet meer lopen, ik ben naar binnen gegaan heb m op bed gelegd en toen werd ie paniekerig en ging die gillen, dus voor ons was de beslissing genomen, ik kon het wel weer aankijken maar zoals ik het zag had ie er een klap aan over gehouden en we lopen nu al een jaar te tobben en van het een kwam het ander, hij was bijna 16 en ik denk niet dat ik m nog beter had kunnen maken al voel ik me zo rot, en heb toen de dierenarts gebeld, maar die kwam niet ze zeiden kom maar als de praktijk open is, toen heb ik een andere gebeld en die kwam wel en die zei me al dit is niet goed, want hij werd niet rustig en heb m moeten laten gaan, we zijn er kapot van

[joline]

Je hoeft je niet schuldig te voelen, je hebt de juiste keuze voor je hond gemaakt. Het is heel moeilijk om die beslissing te nemen maar het is uiteindelijk het beste voor je hond.
Heel veel sterkte!

[ruygemoor]

een groot gemis na zoveel jaar samen, maar de enige juiste beslissing!
veel sterkte!