Ik had gisteren wat tijd over en bedacht me dat het goed was om de organisatie eens te bezoeken en dan de hondenafdeling in Delhi. Daar aangekomen zag het er (voor Indiase begrippen) best redelijk uit. De organisatie was gevestigd onder een viaduct maar wel in een heel druk gedeelte van de stad. Er stonden wat banken en her en der een kooi met een (zieke) hond er in. Ook liepen er een stuk of 4 honden los. 'So far so good' dacht ik en we liepen verder.. Ze waren bezig met een operatie dus deze ruimte heb ik maar heel vluchtig gezien, een andere behandelruimte zag er best aardig uit.
Mijn collega en ik moesten onze naam noteren waarna we een aparte deur door mochten, het was een soort sluis naar een volgende ruimte. Daar aangekomen dacht ik echt dat ik in de hondenhel beland was.. Het was een lange, smalle ruimte met overal kooien en in totaal misschien wel 80 honden. De ene hond nog dunner en zieker dan de andere.. Ik heb daar open wonden gezien (half verbonden) en hondjes die over hun poten plasten omdat ze niet meer op konden staan. Laat staan de geur die er hing van rottend vlees.. Foto's mocht ik niet maken, dat was streng verboden. Ik heb daar misschien 1 minuut gestaan en ben daarna omgedraaid en weggegaan.
Je kunt je voorstellen dat ik dit beeld en deze geur nooit meer ga vergeten, wat een vreselijke hel voor deze dieren.. Vandaag besprak ik het nog eens met mijn Indiase collega en vertelde dat het misschien beter zou zijn om 90% van deze honden in te laten slapen en daar kwam het antwoord... Inslapen is absoluut geen optie.. je mag een dier het leven niet ontnemen, dat moet vanzelf gaan en anders is het zijn tijd nog niet..............
Nu begrijp ik waarom al deze dieren daar nog waren, hoe naïef kon ik zijn..
De vrijwilligers van deze organisatie doen echt hun best en we gaan ze zeker weer financieel steunen maar dit had ik niet aan zien komen. Ik heb al veel gezien hier in de afgelopen 3,5 jaar dat ik er kom, maar dit heeft lang nodig om te slijten..
Poe, daar zul je wel even slecht van slapen.