Of nou ja, Saar heeft dit bedacht. En de meneer prima geconditioneerd. Paar blaffen voor zijn deur, en hup daar ging de deur open. Mocht ze even poesjes checken en kreeg ze een koekje. Miep bleef altijd bij ons staan, ging heel even snel een koekje halen, en dan gelijk weer terug.
De week nadat Saar dood was kende ze het kunstje wel een beetje, ging eerst steeds voor de verkeerde deur staan, en met wat aansporen stond ze voor de goede deur. Alleen muisstil. Dat vond die meneer niet zo handig (en minder leuk denk ik

), en Mieppie is dan de beroerdste niet en heeft ook snel geleerd
Klik voor het filmpje
