Vraag aan de fokkers

[DeDiana]

Naar aanleiding van dit topic http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 6&t=288396 vroeg ik me af: waarom hebben de fokkers op dit forum besloten om te gaan fokken? Ik ben benieuwd wat de overwegingen daarbij waren en hoe jullie tot het besluit zijn gekomen. Hebben jullie de eerste teef waarmee jullie hebben gefokt ook met dat vooruitzicht gekozen, of kwam het idee om te gaan fokken pas later?

[bouvierpoedel]

Na een aantal 2e handsje's heb ik een pup gekocht en toen de laatste 2e hands door ging nog een pup en dat was een mooi teefje gezond in kop en lichaam en daar wilde ik 1maal een nestje bij .
Heb daar een pup van aangehouden.
Eigenlijk helemaal niet de bedoeling om verder te gaan maar kwam groter te wonen en heb de stammoeder nog 1x een nest laten krijgen en dochter uit eerste nest heeft ook 2 nesten gehad.
Dat is eigenlijk het begin van mijn kennel geworden en stamt alles vanaf ,waarvan nu nog 1 teefje hier in huis loopt. Die heeft 1 nest gehad wat wel het laatste zal zijn want ze is ook al 7 .
Die lijn zit wel weer bij andere fokkers in hun lijn door dekking die ze bij mijn reuen hebben gehaald en teven van mij , loopt nog wat in amerika maar volgens mij ligt dat stil.

[LongFields]

Bij mij kwamen de fokplannen pas nadat ik Sjefke had, ze is nooit met dat doel aangeschaft. Toen zij een half jaar oud was (in 2000) ging ik als toeschouwer met haar naar de Clubmatch van de rasvereniging, en werd ik door diverse mensen over haar aangesproken. Naar aanleiding daarvan ben ik met haar naar de Jonge Hondendag van diezelfde rasvereniging gegaan, eigenlijk zonder enige verwachting omdat ik haar erg klein vond, en wat licht van kleur. Op die JH-dag bleek dat de keurmeesters erg gecharmeerd van haar waren, en ze werd beste Laekense en daarna ook beste van de variëteiten.
Ik heb met de keurmeesters een gesprek gehad waarin ze me vroegen wat haar achtergrond was, en waarin het over fokken ging en het feit dat het voor de Laekense erg goed was als er met goede honden gefokt werd buiten het bekende fokkersgilde om. Dat wekte toen mijn interesse en naar aanleiding daarvan ben ik me verder gaan verdiepen in het ras, de bloedlijnen, gezondheid en dergelijke, en heb ik veel hulp gekregen van fokkers binnen het ras. En zo heb ik in 2004 ons eerste nestje Laekense gefokt.

[Badu]

Peruaanse naakthond is zo leuk dat ik er meer wilde

[Laboriginals]

Eerst een leuke gezinshond gekocht die helaas niet moeders mooiste bleek en allerlei kwalen had. Maar door haar raakte ik wel besmet met het labradorvirus. Lid geworden van de rasvereniging en er toen een ´echte´ bijgekocht. Ook die bleek niet gezond. Dus een paar jaar later, wijs geworden, nummer drie en vier gekocht uit gezonde lijnen en toen besloten dat ik het met die twee voortaan prima zelf kon. Ik heb nu mijn vierde generatie in huis. Het leuke van je eigen lijn fokken, vind ik, dat je generatie na generatie dezelfde lieve, stoute, rare, aandoenlijke, vervelende, opmerkelijke enz. karaktertrekjes langs ziet komen. Je dierbare oudjes komen een beetje terug in hun kindskinderen, soms zelfs generaties later. Mijn jongste, Dazzle, heeft onmiskenbaar trekjes van haar overgrootmoeder Mellow. En mijn Pippi gaat qua karakter steeds meer op haar oma Tinkle lijken. Dat vind ik zo leuk, om bij iedere pup weer die ontwikkeling mee te maken!

Hanneke

[DeDiana]

Wat leuk om jullie ervaringen te lezen! Bedankt voor de reacties

[crutz]

Ben ooit met een reu in de africhting gestart. Zag een teef waar ik graag een pup uit zou willen. Zelf fokken leek me ook leuk om mee te maken, dus teefje aangeschaft uit dezelfde lijnen (uiteindelijk halfzus vd teef waar ik voor viel) en gestart met fokken toen alles geschikt en gezond bleek.

Fok enkel een combinatie waar ik zelf wat uit zou willen houden, niet enkel als ik wat kan houden, want ook als ik niks kan houden is er altijd nog de mogelijkheid wat terug te pakken door bv een reu uit een nest te gebruiken.

[Marjoleine]

Fokken zit in je bloed.
Ik fokte al met kleurmuizen toen ik kind was, later heb ik kippen gefokt.
Toen er een hond kwam heb ik wel wat afdankers gehad, maar mijn eerste stabij, daar heb ik een jaar naar gezocht.
En daarna 14 maanden op de pup gewacht.
En ja, van stond af aan met het doel te gaan fokken.

Mijn eerste wetter idem, ik heb naar een teef gezocht die me aanstond tot ik die vond en daar mocht ik zelf de reu bij zoeken.
De teef die van die combi bij mij kwam was Lobke.
En natuurlijk fok je met een wetter want het ras heeft fokkers erg hard nodig.
Gewoon omdat het anders ophoudt te bestaan.

Ik fok altijd alleen nesten waar ik iets van zou willen houden, al doe ik dat niet altijd, dat houden.
Maar de combi moet wel zo zijn dat ik dat zou willen.

[nathalie]

Ik heb natuurlijk nog maar 1 nestje gefokt, maar toch.

Ushi is wel bij ons gekomen, om eventueel een nestje mee te fokken als alles in orde bleek te zijn. Zou dit niet geweest zijn, was ze toch gewoon bij ons gebleven uiteraard.

Cavia's en konijnen heb ik ook "gefokt"

[nathalie]

Ik heb natuurlijk nog maar 1 nestje gefokt, maar toch.

Ushi is wel bij ons gekomen, om eventueel een nestje mee te fokken als alles in orde bleek te zijn. Zou dit niet geweest zijn, was ze toch gewoon bij ons gebleven uiteraard.

Cavia's en konijnen heb ik ook "gefokt"

[Telgter Toller]

Toen wij voor onze eerste Toller gingen, was het absoluut niet de bedoeling om te gaan fokken. Het maakte ons dus ook helemaal niet uit, of we een reu of teef zouden krijgen, voor ons telde alleen dat het een hond zou zijn, die bij ons gezin zou passen. Uiteindelijk werd het een teefje, en ook nog een mooi teefje. Op verzoek van de fokker hebben we toen Gisée een maand of 9 was een keer een show gelopen, omdat de fokker graag wilde weten hoe haar nest beoordeeld zou worden. Gisée werd beste pup. Door dat resultaat aangestoken, hebben we nog een paar shows gelopen, allemaal met mooie resultaten. Vervolgens zijn we toch plannen gaan maken om een keer een nestje te fokken met haar. In principe gingen we voor één nestje, helemaal volgens de regels en met volledige inzet van ons. We hadden ons wel voorgenomen, dat mocht alles toch tegenvallen, we het nooit meer zouden doen. Een maand voor Gisée haar 2e verjaardag werd ze vergiftigd. Enorm ziek heeft ze 4 dagen op de Intensive Care in Utrecht doorgebracht, haar kansen op volledig herstel waren miniem. Een volledig bedlegerige hond kregen we na 4 dagen weer thuis, met urinecatheter en al. Gisée heeft iedereen versteld doen staan en is in de weken daarna volledig hersteld. Onze fokplannen hebben we toen in de ijskast gezet, omdat we echt zeker wilden weten, dat ze niets aan deze toestand had over gehouden. Toen ze ruim 3 was, is ze nogmaals door de DA binnenste buiten gekeerd en helemaal gezond verklaard. Een paar maanden later is toen probleemloos haar eerste nestje geboren, 8 gezonde pups. Uit dat nestje is het eerstgeboren pupje bij ons gebleven, onze Ninouk. Tsja, daar is het dus allemaal mee begonnen. Gisée kreeg 3 nestjes, Ninouk ook 3 nestjes, Jitta 2 nestjes en Molly tot nu toe 1 nestje en haar 2e en dus ons 10e nest is in de planning. Afgelopen december heb ik zelf nog een pupje uit Zweden gehaald, onze Ylva, de hoop voor de toekomst.

[Angelique.]

Omdat ik vond dat er op redelijke termijn geen "normale" husky pups geboren zouden worden, het was kiezen tussen of extreem werk of extreem show en laat ik dat nou net beide niet willen...ik wil een combi van beide...ze moeten knoerthard kunnen werken maar ook op show leuk mee kunnen draaien, nee ze hoeven niet achter bordje 1 maar ze moeten ook niet als eerste de ring uitgestuurd worden...
Nou en dat was er in mijn ogen niet meer...dus dan ga je zelf maar fokken en verdomd dat is nog goed gelukt ook

Toen wij onze teven kochten was er nog helemaal geen denken aan zelf fokken, ook lang niet al onze teven vind/vond ik er geschikt voor, het was mooi dat ik er 2 had die ik wel geschikt vond, met beide heb ik gefokt, met de ene 2 nestjes (nou ja 1 pup en 2 puppen noem ik niet echt nestjes maar goed) en met de ander 1 nestje (6 pups) zelf heb ik 3 puppen in totaal aangehouden en nu is ons team compleet voor de komende jaren en fok ik dus ook niet meer...

[Maeve]

Nilo kocht ik puur als huishond. Ik wilde met hem sporten dus hij moest gezond zijn en werklust hebben, verder maakte het me niet uit. Maar van het een kwam het ander en zo raakte ik meer betrokken in de kynologie en kwam steeds meer te weten over fokkerij. Had er al vrij snel m'n eigen ideeën over, en als er dan een mogelijkheid is om een tweede hond aan te schaffen gaat dat toch wel kriebelen Ik heb er dus wel heel bewust rekening mee gehouden bij de aanschaf, ik zocht naar een hond uit lijnen die in Nederland nog niet heel bekend zijn. Daarnaast had ik dezelfde "eisen" als voor Nilo destijds, ik wil een gezond gebouwde hond die kan doen waar hij voor gefokt is, en wel met een flinke dosis werklust Toch is Coda ook allereerst huishond, pas nu ze een jaar of twee is ben ik er uit dat ik haar ook daadwerkelijk geschikt vind voor de fok. Dus zij zal waarschijnlijk volgend jaar een nestje krijgen, dan is ze 3 en dat vind ik een prima leeftijd.

[ellen en de birmanen]

nadat ik gestopt was met het fokken van heilige birmanen vroeg de fokker van gilly of ik niet wilde gaan fokken met de toller. dat wilde ik wel en van haar kreeg ik een teef om mijn eigen kennel mee op te starten. dat is kaylee, een dochter van gilly dr laatste nest. kaylee heeft vorig jaar haar eerste nest gehad en daar is twinkel uit geboren en bij ons gebleven.
ik vind het een "sport" om de beste combinatie bij elkaar te zoeken. daarbij niet de gezondheid uit het oog verliezen.
ellen

[empyree]

Ik heb ook last van dat virus sinds mijn vroege jeugd. Begonnen met cavia's en konijnen en toen ik een jaar of 18 was mocht ik eindelijk mijn eerste hond (leonberger) aanschaffen en dat was een reu, dus weinig fokaspiraties maar dat veranderde toen reu 2 kwam en men dekkingen wilde dus begonnen met showen en daarna gezondheidsonderzoeken en zo er steeds verder ingerold. na een paar jaar een goed teefje aangeschaft maar daar niet mee kunnen fokken vanwege ernstige allergiën en toen per ongeluk een newf aangeschaft en daarna is het volledig uit de hand gelopen en is het eerste nest in 1993 geboren en inmiddels ruim 25 nesten verder en ligt er nu een nestje lagotto's...........

[Pets_Passion]

Leuk om zo die verhalen te lezen.

Als jong meisje was ik al zeer betrokken bij honden en kynologie. Kreeg toen van mijn ouders een mechel teefje.
Door alle verhalen en boeken over fokken trok het fokken me toen al heel erg. Maar Tascha had geen stamboom en bleek qua karakter ook niet echt geschikt. Voor mij een wereldhond maar behoorlijk pittig en ook niet zonder problemen, ik woonde toen nog bij mijn ouders en die vonden het toen beter dat ze werd geholpen.

Later heb ik de cursus kynologische kennis gedaan en ben op fora en social media e.d. altijd actief gebleven, veel verhalen van fokkers meegekregen en gevolgd. Ondertussen als een blok gevallen voor de kromfohrländer, ook daar veel gelezen op de Duitse fora en wel redelijk bewust gezocht naar een leuk teefje. In eerste plaats als huishond en om behendigheid mee te gaan lopen. Maar ook wel met het idee dat als ze geschikt zou zijn voor de fok dat ik dan ook wel heel graag een nestje met haar zou willen fokken.
Aismee is qua karakter voor mij echt een perfecte hond, daarnaast is ze goed gezond en is ze met glans door alle gezondheidstesten heen gekomen. Wat maakt dat ik haar zeer geschikt vindt voor de fok. Qua uiterlijk is ze niet perfect maar de Duitse fokcommissie heeft haar aangekeurd en fokgeschikt verklaard. En nu is ons 1e nestje hopelijk onderweg...

[Eilfy]

Wat leuk om de ervaringen te lezen Ik ben geen fokker, hoop ooit wel een nestje te mogen fokken. Tot die tijd probeer ik heel veel te lezen, mij te verdiepen in lijnen etc. Je wordt trouwens niet altijd vrolijk van wat er in dat fokkerswereldje rondgaat... bij de border collie in ieder geval niet.

[Wellus]

Mijn ouders zijn in 1977 beginnen met het fokken van Hollandse Herders.
De kennel was/is een familieaangelegenheid. Ze zijn begonnen met de kortharen, mijn broer met de ruwharen en ikzelf
met de langharen.
Inmiddels is het laatste nest 11 jaar geleden geboren, mijn ouders fokken niet meer evenals mijn broer.
De kennel heb ik overgenomen en volgend jaar komt het eerste nestje langharen sinds tijden weer.

[v. 't Brabantse Bont]

Bij Senna is het idee pas later ontstaan. Ze had een prettig karakter, was gezond (voor zover wij wisten) en deed het super op shows. Zo ging het balletje rollen en zijn we voor een nestje gegaan.
Nu bij Dieke hebben we er bewust naar gekeken, leuke ouders met een prettig karakter en een goede lijn erachter, waar ik nog wat mee kan als ik dat zou willen. Ik weet nog helemaal niet of ik weer wil gaan fokken, vanwege de eerdere ervaringen, maar ik heb wel nog altijd de optie en dat vind ik een prettig idee.

[Canecorsosultan]

Begin deze eeuw kochten wij na lang zoeken naar een geschikt ras voor ons, onze eerste Cane Corso. Toen onze Sultan ruim 2 jaar was, gingen we op zoek naar een 2e CC voor ons en Sultan. Deze vonden we bij de fokker van Sultan in de vorm van Irina, een co-ouder meisje. Zij zou, in overleg tussen ons en de fokker mogelijk nog een nestje krijgen. Gezien Irina's karakter en alles wat samenhing met het in co-ouderschap fokken, hebben we in goede samenspraak met de fokker besloten dat dit het niet ging worden voor meisje Irina.
Nadat Irina was overleden, kwam Donata in ons leven van een andere fokker. We hebben een show gelopen met Do, ze werd, naast haar broer, BOS (Best opposit sex)
Onze Sultan overleed en wij wilden een nieuwe, gezonde, CC in ons leven.
Wederom in samenspraak met beide fokkers en na een zoektocht naar een geschikte CC, die gezond was, het CC karakter en uiterlijk had én met onze Do zou matchen, hebben we besloten zelf te gaan fokken. Er was geen enkele CC die aan al onze voorwaarden voldeed. Dus hebben we een kennelnaam aangevraagd, we willen het wel netjes doen.
Uiteindelijk is de reu voor Do gevonden in Servië... Niet naast de deur, maar wel ons inziens, de goede match voor Do, met in gedachten de Cane Corso. Helaas bleef Do leeg na de eerste dekking. Volgende loopsheid nieuwe dekking, alleen zat de reu in Zweden, dus daar ging onze reis heen;-) Hieruit zijn 12 pups geboren, waarvan er 1 is overleden na 1 dag. Ons elftal is super opgegroeid en heeft hele fijne baasjes gevonden met wie wij nog veel contact hebben.
Zelf hebben wij een reu aangehouden uit deze combi en een teefje in co-ouderschap.

[maart]

Voor de leuk en omdat Ds gewoon een leuke teef is
uiteindelijk blijk ik het niet zo leuk te vinden en voel ik veel meer voor de sport, dus richt ik me daar verder op.

Ik fok wel muizen, dat brengt meer op dan honden alvast