Dummie afgeven

[Paisley]

Ik heb een stabij van ruim 1,5 en we volgen sinds april jachttraining.

Dat gaat eigenlijk best goed, al merk ik wel dat het andere koek is dan trainen met een retriever. Het apporteren zat er bij haar niet van jongs af aan in, en ik heb het stap voor stap aan moeten leren. Inmiddels snapt ze het trucje als geen ander. Vooral in een rustige omgeving zonder afleiding van geurtjes, geeft ze haar dummie graag af en hoef ik de commando's maar te fluisteren en dan volgt ze ze op. Buiten en tijdens de training doet ze het riedeltje een keer of 5, dan is madam er zat van en lastig te motiveren de dummie af te geven. Dan gaat ze met de dummie aan de haal en lopen ravotten om me heen.

Ik heb afgelopen training geleerd dat ik me dan om moet keren en van haar af lopen tot ze het spelletje zat is en de dummie komt aanbieden. Ze rent dan met de dummie achter mij aan, haalt me in, ik keer me om etc, tot ze hem af geeft en dan is ze de braafste hond die er is. De clou is dat je het commando 1 x geeft en dat de lol voorbij is als ze het commando niet opvolgt. De allerleukste optie is dus om samen te werken.

Ik ben hiermee aan het oefenen gegaan en loop hierin wat vast. Als ze de dummie niet wil afgeven, keer ik me om en komt ze met de dummie achter me aan, maar geeft hem niet vrijwillig af. Als ik me omdraai (een keer of 10) is ze het zat, laat de dummie liggen en gaat snuffelen (in dat geval pak ik de dummie op en loop weg, tot ze bij me komt en weer bereid is samen te werken) Soms loopt ze piepend van onrust met de dummie in haar bek. Als ik dan goed time, komt ze na nog een keer "hier" roepen wel op me toe met de dummie.
Ik 'breek' daarmee de regel dat ze zichzelf moet komen aanbieden om weer mee te mogen doen met het spelletje. Maar ik heb het idee dat het kwartje niet valt en dat ze niet door heeft wat van haar verwacht wordt. Maar hierin verval ik in de oude gewoonte om het commando meerdere malen te herhalen.

Wat is jullie idee hierover? Aan de lange lijn is geen oplossing, omdat ze aan de lange lijn sowieso goed apporteert en ze weet precies wanneer ze los is. Ik probeer zo veel mogelijk binnen haar concentratieboog te blijven, zodat ik voorkom dat ze met de dummie aan de haal gaat. Ik houd de oefeningen dus afwisselend en uitdagend.
Vanmiddag heb ik de training 'verhuist' van het park (veel afleiding) naar een saai betegeld schoolplein. Op het schoolplein is ze ineens weer de braafste hond van het land.

[Jaap*]

Is dat dan bij bijvoorbeeld 5 keer opeenvolgend apporteren?
Of zijn er tussendoor andere honden aan de beurt?

[Paisley]

Is dat dan bij bijvoorbeeld 5 keer opeenvolgend apporteren?
Of zijn er tussendoor andere honden aan de beurt?

Tijdens de groepsles zijn er tussendoor natuurlijk andere honden aan de buurt. Maar in het voorbeeld ben ik alleen met haar aan het trainen en trainen we een kwartiertje achter elkaar door. Tussen de oefeningen geef ik regelmatig commando vrij en roep haar een minuutje later weer bij me.
Die 5 apportjes zijn dan wel afwisselend. Een keer over water, een markeer apport, rechts/links sturen oefenen (waarna ik een dummie over haar heen gooi als ze de kant op gaat die ik aangeef) etc.
Vind je het te veel achter elkaar?

[ranetje]

Is dat dan bij bijvoorbeeld 5 keer opeenvolgend apporteren?
Of zijn er tussendoor andere honden aan de beurt?

Tijdens de groepsles zijn er tussendoor natuurlijk andere honden aan de buurt. Maar in het voorbeeld ben ik alleen met haar aan het trainen en trainen we een kwartiertje achter elkaar door. Tussen de oefeningen geef ik regelmatig commando vrij en roep haar een minuutje later weer bij me.
Die 5 apportjes zijn dan wel afwisselend. Een keer over water, een markeer apport, rechts/links sturen oefenen (waarna ik een dummie over haar heen gooi als ze de kant op gaat die ik aangeef) etc.
Vind je het te veel achter elkaar?

Wat te veel is varieert per hond.
Als een hond nog aan het leren is, vind ik het te veel als ze al niet graag meer komen met een dummy.
Komt ze de eerste keer wel goed, maar wordt het de tweede keer beduidend minder, dan zou ik zelf na de eerste keer al stoppen.
Het wil dan nog wel eens lukken om haar enthousiaster te krijgen als je het aantal apporten geleidelijk gaat vergroten.
Als je ziet dat het enthousiasme blijft na een tweede apport kan er op den duur nog een derde apport achteraan.

Als ik zelf met Ita oefen doe ik dat vaak tijdens lange wandelingen, maar dan zit er toch ook wel veel tijd tussen de apporten.
Tussendoor is ze "vrij".

Train je met beloning als ze een apport komt brengen?
Of moet/mag dat op jouw hondenschool niet zo?

[Jaap*]

Is dat dan bij bijvoorbeeld 5 keer opeenvolgend apporteren?
Of zijn er tussendoor andere honden aan de beurt?

Tijdens de groepsles zijn er tussendoor natuurlijk andere honden aan de buurt. Maar in het voorbeeld ben ik alleen met haar aan het trainen en trainen we een kwartiertje achter elkaar door. Tussen de oefeningen geef ik regelmatig commando vrij en roep haar een minuutje later weer bij me.
Die 5 apportjes zijn dan wel afwisselend. Een keer over water, een markeer apport, rechts/links sturen oefenen (waarna ik een dummie over haar heen gooi als ze de kant op gaat die ik aangeef) etc.
Vind je het te veel achter elkaar?

Nou, blijkbaar vind je hond er vooral iets van

Ik heb afgelopen training geleerd dat ik me dan om moet keren en van haar af lopen tot ze het spelletje zat is en de dummie komt aanbieden. Ze rent dan met de dummie achter mij aan, haalt me in, ik keer me om etc, tot ze hem af geeft en dan is ze de braafste hond die er is. De clou is dat je het commando 1 x geeft en dat de lol voorbij is als ze het commando niet opvolgt. De allerleukste optie is dus om samen te werken.

Ik ben hiermee aan het oefenen gegaan en loop hierin wat vast. Als ze de dummie niet wil afgeven, keer ik me om en komt ze met de dummie achter me aan, maar geeft hem niet vrijwillig af. Als ik me omdraai (een keer of 10) is ze het zat, laat de dummie liggen en gaat snuffelen (in dat geval pak ik de dummie op en loop weg, tot ze bij me komt en weer bereid is samen te werken) Soms loopt ze piepend van onrust met de dummie in haar bek. Als ik dan goed time, komt ze na nog een keer "hier" roepen wel op me toe met de dummie.
Ik 'breek' daarmee de regel dat ze zichzelf moet komen aanbieden om weer mee te mogen doen met het spelletje. Maar ik heb het idee dat het kwartje niet valt en dat ze niet door heeft wat van haar verwacht wordt. Maar hierin verval ik in de oude gewoonte om het commando meerdere malen te herhalen.

Ik denk dat de doorsnee stabij het ook gewoon wel vrij snel bekeken heeft hoor. Vooral als het in een 1op1 situatie is. Dat wordt vrij snel saai natuurlijk.
Ik zou een hulpmiddel inzetten bij het terugbrengen als ze zo aan het ravotten is. Bijvoorbeeld rammelen met een bakje brokjes waar ze dan wat uit krijgt. Je zult een prikkel moeten zien te vinden die haar even doet opleven op zo'n moment. En daarna ook meteen ermee stoppen en iets anders gaan doen.

Dat laten liggen van de dummy en gaan snuffelen is echt overspronggedrag. Veroorzaakt door onduidelijkheid en/of teveel druk.

In het algemeen worden er vaak ook veel teveel aanwijzingen gegeven bij het apporteren. Apporteren is een oefening die begint met het commando, en eindigt wanneer het apport in je handen ligt.
Als de hond weet wat het commando betekent, wat je je altijd moet blijven afvragen, hoef je na het commando niks anders te doen of te zeggen behalve met je uitgestoken handen te wachten tot de hond het apport daarin afgeeft.
Vaak worden honden onderweg al geprezen of wordt er misschien "goedzo" of iets dergelijks geroepen, waardoor een hond kan gaan twijfelen of dit einde oefening was of niet.

[Paisley]

Bedankt voor jullie reacties! Kan ik wat mee.

Train je met beloning als ze een apport komt brengen?
Of moet/mag dat op jouw hondenschool niet zo?

Ze wordt rijkelijk beloond met het allerlekkerste wat ik kan vinden.
Ander wordt t helemaal niets helaas.

Nou, blijkbaar vind je hond er vooral iets van

Haha ja is zo, maar dat hoeft niet te betekenen dat ik te veel doe, maar vooral ook hoe ik t doe.

Ik denk dat de doorsnee stabij het ook gewoon wel vrij snel bekeken heeft hoor. Vooral als het in een 1op1 situatie is. Dat wordt vrij snel saai natuurlijk.

Klopt, tijdens de groepsles heeft ze meer concentratie. Daarnaast weet ik natuurlijk goed dat ik met een type hond train die hier niet persé voor in de wieg is gelegd, dus ik laat me ook niet ontmoedigen dat er andere honden zijn die het beter doen.
Desalniettemin denk ik dat ik (=onervaren) vooral de beperkende factor in het verhaal ben, omdat mijn stabij sterker in haar driften staat en meer will-to-please heeft dan andere stabij's die ik ken en het tijdens de training toch erg goed doet.

Ik zou een hulpmiddel inzetten bij het terugbrengen als ze zo aan het ravotten is. Bijvoorbeeld rammelen met een bakje brokjes waar ze dan wat uit krijgt. Je zult een prikkel moeten zien te vinden die haar even doet opleven op zo'n moment. En daarna ook meteen ermee stoppen en iets anders gaan doen.

Dat laten liggen van de dummy en gaan snuffelen is echt overspronggedrag. Veroorzaakt door onduidelijkheid en/of teveel druk.

Dat 'oversprong'gedrag kan ze anders de hele dag volhouden, als het aan haar ligt Het is echt een hele goede ongedierte bestrijder en graven naar muizen en mollen doet ze het liefste.
Daar zouden ze trainingen en wedstrijden in moeten doen, dan waren we snel kampioen

In het algemeen worden er vaak ook veel teveel aanwijzingen gegeven bij het apporteren. Apporteren is een oefening die begint met het commando, en eindigt wanneer het apport in je handen ligt.
Als de hond weet wat het commando betekent, wat je je altijd moet blijven afvragen, hoef je na het commando niks anders te doen of te zeggen behalve met je uitgestoken handen te wachten tot de hond het apport daarin afgeeft.

Klopt, mijn valkuil en van velen van mijn groepsgenootjes, is het blijven roepen van commando's en aanwijzingen terwijl de hond er voor kiest om het niet op te volgen. Ik wil er nu op gaan trainen dat ik voor mijn hond de lol eruit haal als ze haar eigen plan trekt en de oefening niet af maakt, maar ben hierin nog aan het zoeken wat het beste werkt.

[Jaap*]

In het algemeen worden er vaak ook veel teveel aanwijzingen gegeven bij het apporteren. Apporteren is een oefening die begint met het commando, en eindigt wanneer het apport in je handen ligt.
Als de hond weet wat het commando betekent, wat je je altijd moet blijven afvragen, hoef je na het commando niks anders te doen of te zeggen behalve met je uitgestoken handen te wachten tot de hond het apport daarin afgeeft.

Klopt, mijn valkuil en van velen van mijn groepsgenootjes, is het blijven roepen van commando's en aanwijzingen terwijl de hond er voor kiest om het niet op te volgen. Ik wil er nu op gaan trainen dat ik voor mijn hond de lol eruit haal als ze haar eigen plan trekt en de oefening niet af maakt, maar ben hierin nog aan het zoeken wat het beste werkt.

Ik bedoel eigenlijk ook vooral het duidelijk zijn door geen verwárring te zaaien, na het commando tot apporteren.
Dus letterlijk, na het commando 'Apport!' op je hurken of op je knieen, in alle rust, met uitgestoken handen, blijven wachten. Niks zeggen, niet met de ogen draaien en zuchten, maar gewoon wachten tot je hond bij je komt en het apport in je handen legt.
Soms duurt het even, maar over het algemeen lukt het vrijwel altijd. En dan heeft de hond zelf gekozen, en scoor je veel meer respectpunten dan met ingrijpen

[Paisley]

In het algemeen worden er vaak ook veel teveel aanwijzingen gegeven bij het apporteren. Apporteren is een oefening die begint met het commando, en eindigt wanneer het apport in je handen ligt.
Als de hond weet wat het commando betekent, wat je je altijd moet blijven afvragen, hoef je na het commando niks anders te doen of te zeggen behalve met je uitgestoken handen te wachten tot de hond het apport daarin afgeeft.

Klopt, mijn valkuil en van velen van mijn groepsgenootjes, is het blijven roepen van commando's en aanwijzingen terwijl de hond er voor kiest om het niet op te volgen. Ik wil er nu op gaan trainen dat ik voor mijn hond de lol eruit haal als ze haar eigen plan trekt en de oefening niet af maakt, maar ben hierin nog aan het zoeken wat het beste werkt.

Ik bedoel eigenlijk ook vooral het duidelijk zijn door geen verwárring te zaaien, na het commando tot apporteren.
Dus letterlijk, na het commando 'Apport!' op je hurken of op je knieen, in alle rust, met uitgestoken handen, blijven wachten. Niks zeggen, niet met de ogen draaien en zuchten, maar gewoon wachten tot je hond bij je komt en het apport in je handen legt.
Soms duurt het even, maar over het algemeen lukt het vrijwel altijd. En dan heeft de hond zelf gekozen, en scoor je veel meer respectpunten dan met ingrijpen

Wat doe je zelf als je hond besluit de dummie niet af te geven; zich gaat bezighouden met andere zaken of de (wild)dummie gaat versnipperen?
Alleen wachten?

[Jaap*]

Wat doe je zelf als je hond besluit de dummie niet af te geven; zich gaat bezighouden met andere zaken of de (wild)dummie gaat versnipperen?
Alleen wachten?

Bij niet afgeven en zelfstandig pret hebben met de dummy pas ik de met uitgestoken handen wachten truuk toe, of loop ik heel hard (althans zo hard ik kan) weg of zorg voor een onweerstaanbare verleiding.
Dat kan een rammelend bakje brokjes zijn, of een knisperende zak chips of een spuitbus slagroom. Dat maakt me dan niet uit. Als het maar effect heeft.

Als de hond andere dingen gaat doen ga ik proberen uit te vinden waarom. Simpelweg druk erop zetten werkt vaak averechts, omdat de oorzaak in veel gevallen al gelegen is in druk of onduidelijkheid.
Bij het vernielen van dummy's of wild stop ik meteen. Dat is iets wat je niet oplost tijdens de oefening.
Daar moet je los van alles mee aan de slag.

Dit in incidentele gevallen.
Als een hond eigenlijk constant veel problemen of moeite heeft met het inlossen van de verwachtingen moeten er stappen terug genomen worden. Tot het niveau waarop het nog goed ging/gaat. En dan weer (langzamer) opbouwen.

[Paisley]

Wat doe je zelf als je hond besluit de dummie niet af te geven; zich gaat bezighouden met andere zaken of de (wild)dummie gaat versnipperen?
Alleen wachten?

Bij niet afgeven en zelfstandig pret hebben met de dummy pas ik de met uitgestoken handen wachten truuk toe, of loop ik heel hard (althans zo hard ik kan) weg of zorg voor een onweerstaanbare verleiding.
Dat kan een rammelend bakje brokjes zijn, of een knisperende zak chips of een spuitbus slagroom. Dat maakt me dan niet uit. Als het maar effect heeft.

OK duidelijk. Wij hebben in de les als tip gekregen om níet te gaan lokken op momenten dat de hond kiest om niet mee te werken. Dit omdat de 'liefde' van twee kanten moet komen en de hond dus zichzelf moet komen aanbieden om een beloning te krijgen en weer mee te mogen doen.
Maar ik vind het fijn om te horen dat jij hier anders over denkt, te meer omdat ik merk dat ik de oefening een stuk prettiger af kan sluiten wanneer ik wel fluit of kenbaar maak dat er bij míj snoepgoed te behalen valt.

Bij het vernielen van dummy's of wild stop ik meteen. Dat is iets wat je niet oplost tijdens de oefening.
Daar moet je los van alles mee aan de slag.

Hoe pak jij dit aan?

[Sita]

Wat een goede oefening is om het afgeven aan te leren is inkomend apporteren. Je zet je hond neer in de zit, loopt 5 passen weg, legt de dummy neer en je loopt weer 5 passen door. Je zegt apport en je hond komt naar je toe apporteren. Door je knieën en aanpakken die dummy. Als dat gaat goed gaat, dan kan je eerst de afstand van de hond naar de dummy vergroten en als dat goed gaat, de afstand van jou tot de dummy vergroten. Ook als je hond moeite heeft met het apporteren van een bepaald voorwerp is dat vaak een goede methode om het aan te leren.

[Jaap*]

Bij het vernielen van dummy's of wild stop ik meteen. Dat is iets wat je niet oplost tijdens de oefening.
Daar moet je los van alles mee aan de slag.

Hoe pak jij dit aan?

Dat hangt van de situatie en de waarschijnlijke oorzaak af. Standaard bestaat niet.
Maar je kunt de hond bijvoorbeeld de dummy stukjes laten dragen tijdens het wandelen, eerst vooral in een context die niets met jachttraining te maken heeft. In de stad bijvoorbeeld.
Je kunt ook langs de dummy lopen en hem op laten pakken, en dan af laten geven. Dit soort spanningsloze spelletjes zijn voor een hond vaak wat luchtiger.
Je kunt ook dummy's gebruiken die erg dik en hard zijn. Zodat het fysiek lastig en minder uitnodigend is om erop te kauwen.

[Jaap*]

Ik zit je OP nog eens te lezen trouwens, en dat negeren van het niet bij je willen komen staat me niet erg aan.
Het lijkt alsof ze niet goed begrijpt wat er verwacht wordt, en dan uiteindelijk maar gaat liggen kluiven?
En in de tussentijd maken jullie er blijkbaar een soort -pak mij dan- spelletje van?

Ik heb afgelopen training geleerd dat ik me dan om moet keren en van haar af lopen tot ze het spelletje zat is en de dummie komt aanbieden. Ze rent dan met de dummie achter mij aan, haalt me in, ik keer me om etc, tot ze hem af geeft en dan is ze de braafste hond die er is. De clou is dat je het commando 1 x geeft en dat de lol voorbij is als ze het commando niet opvolgt. De allerleukste optie is dus om samen te werken.

Want ik zie hierin helemaal geen samenwerking. Alleen maar een spelletje
Het wordt pas leuk als je het commando niet opvolgt, zou ik denken.
Hoe zie je het zelf en wat denk je er zelf van eigenlijk? Zie jij iets in deze aanpak van de trainer?

[Paisley]

Ik zit je OP nog eens te lezen trouwens, en dat negeren van het niet bij je willen komen staat me niet erg aan.
Het lijkt alsof ze niet goed begrijpt wat er verwacht wordt, en dan uiteindelijk maar gaat liggen kluiven?
En in de tussentijd maken jullie er blijkbaar een soort -pak mij dan- spelletje van?

Nee het kluiven doet ze soms als ik wacht op de dummie. En gaat ze op een afstandje op haar dummie liggen kauwen. Als ik wegloop, pakt ze haar dummie en komt achter me aan.

Want ik zie hierin helemaal geen samenwerking. Alleen maar een spelletje
Het wordt pas leuk als je het commando niet opvolgt, zou ik denken.
Hoe zie je het zelf en wat denk je er zelf van eigenlijk? Zie jij iets in deze aanpak van de trainer?

Ik zie dat het bij de andere honden wel goed werkt. Die krijgen ze met deze aanpak zo ver dat de hond achter zijn eigenaar aan komt en de dummie letterlijk in de handen drukt.

In mijn geval wordt mijn hond onrustig, komt wel steeds achter me aan maar begint op den duur onrustig te piepen met de dummie in haar bek (scenario 1) of laat haar dummie slingeren en besluit dat we maar gewoon gaan wandelen dan, en gaat wat voor zichzelf doen (scenario 2 )

[ranetje]

Heeft ze dan wel het principe van apporteren begrepen?
Die indruk krijg ik namelijk niet.

Je kunt op deze manier doorgaan en hopen dat het kwartje valt.
Dat lukt bij aardig wat honden hoor.
Of je kunt kijken of je haar op een andere manier kunt leren wat de bedoeling is.

Heb je er al eens aan gedacht om eerst een tijdje te oefenen met de voerdummy, zodat ze het principe van ophalen en naar de baas brengen door krijgt?
KLIK

[Veenmug]

Ik zou terug gaan naar een echt kort apport metertje of 2-3 in een doodlopend steegje of op een galerij. Ze moet dan wel naar je toekomen en kun je bij evt. kauwen corrigeren. Ga er maar even positief vanuit dat ze komt en jij haar dolenthousiast kunt belonen.

[Paisley]

Heeft ze dan wel het principe van apporteren begrepen?
Die indruk krijg ik namelijk niet.

Ja ze kent het commando heel goed. In een saaie omgeving zoals thuis of op de boot hoef ik het commando maar te fluisteren en ze gaat haar dummie halen. Zelfs als ze de hele dummie niet heeft gezien (ik heb hem dan verstopt zonder dat ze me ermee zag lopen) dan blijft ze zoeken tot ze hem heeft en komt hem brengen.
Ik zal ook een keer een dummie met een vacht of veren aanschaffen, want ik train thuis met een canvas dummie en die zijn natuurlijk stukken minder interessant om te slopen dan de vacht/veren dummies die we in de groepsles gebruiken.

Ook bij veel afleiding werkt ze heel vaak erg goed en geconcentreerd. Tot het niet meer zo goed gaat

Heb je er al eens aan gedacht om eerst een tijdje te oefenen met de voerdummy, zodat ze het principe van ophalen en naar de baas brengen door krijgt?
KLIK

Klopt, zo heb ik het apporteren aangeleerd. Werkte heel goed. Maar buiten vind ze het afgeven van een voerdummie moeilijker dan het afgeven van een echte dummie, omdat ze zelf het 'goud' in handen heeft en niet ik. Ze gaat soms nog een keer proberen om het er zelf uit te krijgen. En ze is goed met ritsjes, dus nadat dat een keer gelukt is, heb ik de voerdummie niet meer gebruikt.

[_Leonie]

Wat een goede oefening is om het afgeven aan te leren is inkomend apporteren. Je zet je hond neer in de zit, loopt 5 passen weg, legt de dummy neer en je loopt weer 5 passen door. Je zegt apport en je hond komt naar je toe apporteren. Door je knieën en aanpakken die dummy. Als dat gaat goed gaat, dan kan je eerst de afstand van de hond naar de dummy vergroten en als dat goed gaat, de afstand van jou tot de dummy vergroten. Ook als je hond moeite heeft met het apporteren van een bepaald voorwerp is dat vaak een goede methode om het aan te leren.

Erg off-topic: maar bedankt voor de tip! Was ook bezig met afgeven en tot nu toe werkt dit erg goed.

En ze is goed met ritsjes, dus nadat dat een keer gelukt is, heb ik de voerdummie niet meer gebruikt.

Ik weet dat Stabijs inventief zijn, maar dat is wel erg slim.

[ranetje]

En ze is goed met ritsjes, dus nadat dat een keer gelukt is, heb ik de voerdummie niet meer gebruikt.

Er zijn voerdummy's waarbij de rits uitstekend is afgedekt door een strook klittenband.
Voerdummy met een overslagklep dus.