dominante agressie volwassen reu

[Golden Stanley]

Kun je niet met die eigenaar afspreken om eens naar 'neutraal terrein' te gaan, aan de lange lijn gewoon op een paar meter afstand laten meelopen, allebei dezelfde speloefeningetjes laten doen en dan kijken in hoeverre ze nog naar elkaar focussen. Dit een paar keer doen en ze steeds meer met elkaar laten bemoeien. Zal echt wel een keer een rangordegevecht ontstaan, maar dan ben je er wel vanaf.
Het is een confronterende, maar wel effectieve oplossing.
Daarna pas op territoriumterrein trainen.

Dit soort trainingen heb ik wat gedaan met mijn redelijk verknipte Jimmy en heeft echt resultaat gehad.

Er is geen rangorde tussen honden die niet met elkaar in de roedel leven, dus het enige wat je traint is een stukje appel op je hond in nabijheid van de andere hond.[/quote]

Nou, dat ben ik niet met je eens. Op de trainingen van Stanley weet elke hond precies hoe de ander in elkaar steekt en zijn de rangen en standen onderling bepaald, doordat ze voor de trainingen vaak los met elkaar kennis maken. Is er dan toch nog een hond die probeert de meest dominante reu te overtreffen, wordt hij gelijk even op zijn nummer gezet. Dat is dan zo uitgevochten en geeft meer geluid dan dat er doorgebeten wordt. Dat is de wereld die hondentaal heet. Op het moment dat ze aangelijnd trainen, is het een ander verhaal. Dan ben jij zijn leider en dus hoger in rang en moet dus ook de meest dominante hond zich aan jouw gezag onderwerpen. Dat vindt hij niet prettig, want dan moet hij zich ook klein maken t.o.v. een andere aangelijnde lagere dominante hond. En dat is een hele moeilijke rol.

[tbeast]

Wat een lastig probleem zeg, ik zou denk ik ook eens met de politie gaan praten. Onze boef is ook zo'n hond die zomaar andere honden grijpt, ik laat 'm dus ook zeker niet zomaar los!
Wij hebben hiervoor ook een Doberreu gehad en als hij vocht (dat deed hij nogal eens met de boef, die we nu dus nog hebben), kon het er inderdaad heel eng aan toe gaan.
Maar ik denk dat ze de gedragsregels verder prima kennen, dus ze zullen zich denk ik zomaar niet doodvechten. Of een van de honden moet niet sporen natuurlijk......

[estelle]

Ik heb geen tips maar wel een vraag: zijn jullie nooit bang dat als jullie proberen andermans hond af te schrikken dat ie zoveel zelfvertrouwen heeft dat ie de confrontatie aangaat?

pfff nee hoor....moet nog komen dat ik bang voor een hond ben.....
Als ze de confrontatie aan willen gaan mogen ze komen....kijken of ze na 2 minuten nog zo'n grote bek hebben.

[Charlotte*]

Op het moment dat ze aangelijnd trainen, is het een ander verhaal. Dan ben jij zijn leider en dus hoger in rang

En als ze loslopen ben jij niet de leider?

en moet dus ook de meest dominante hond zich aan jouw gezag onderwerpen.

Je kunt een hond niet dwingen om zich aan jou te onderwerpen. Zoiets moet vanuit de hond zelf komen....je kan hem best op de grond drukken en zorgen dat hij zich klein maakt. Maar dat wil niet zeggen dat de hond dan onderdanig is.

[Golden Stanley]

En als ze loslopen ben jij niet de leider?

Dat blijf je ALTIJD, maar er is een groot verschil tussen onderlinge rangordeplaatsing van honden, waarbij het de kunst is om hondentaal te 'lezen' en jouw rol als leider. Dat wil niet zeggen dat honden die niet sporen zomaar in die groep los gaan. ABSOLUUT NIET, want daar heb je geen leiderschap over.
Maar in het geval van een aardig dominante hond is de aanwezigheid van de betreffende baas in mijn voorbeeld al voldoende om de boel rustig te houden.

en moet dus ook de meest dominante hond zich aan jouw gezag onderwerpen.

Je kunt een hond niet dwingen om zich aan jou te onderwerpen. Zoiets moet vanuit de hond zelf komen....je kan hem best op de grond drukken en zorgen dat hij zich klein maakt. Maar dat wil niet zeggen dat de hond dan onderdanig is.[/quote]

Dat zeg ik ook verkeerd, excuus. Door middel van aandachtsoefeningen en gehoorzaamheid etc. met veel beloningen, 'dwing' je een appel af.
Dat is voor een dominante hond erg moeilijk.

[Eline*]

Nou Stanley, je hebt ergens de klok horen luiden maar je hebt de klepel nog niet gevonden. Appel afdwingen met beloning kan niet..dan ben je afhankelijk van de goodwill van de hond. Gehoorzaamheid is training en als je maar voldoende beloond hoeft dat helemaal niks te maken te hebben met een rangorde of dominantie. De kleinste kleuter kan met behulp van een koekje de meest dominante draak laten zitten.

Leiderschap en dominantie en rangorde zijn totaal verschillende begrippen. Dominantie bestaat alleen in verhouding tot...een dominante hond bestaat dus niet. Wel een hond die zich zelfverzekerd toont en neigt naar domineren, maar een dominante hond op zich is er niet.
De dominant/alfa is altijd gelijk, maar dat wil niet zeggen dat die ook altijd de leiding heeft. Ik ben dominant over mijn honden, maar als ze trekken aan de lijn hebben ze op dat moment leiderschap. Dat staat los van elkaar. Ook de alfa van een hondenroedel kan taken delegeren, simpelweg omdat ie niet overal even goed in is. Het kan veel produktiever zijn bv de ranglaagste teef de leiding te geven bij de jacht omdat ze daar goed in is.
Een rangorde is een behoorlijk vaststaand iets in een roedel. De rangen en standen zijn duidelijk over het algemeen en wisselen zelden.
In tegenstelling tot het leiderschap wat dus wel kan wisselen.
Een rangorde bestaat ook alleen in een redelijk vaststaande groep, dus een gezin waarin de hond leeft.
Het krachten meten wat vreemde honden wel eens willen doen heeft niks met rangorde te maken. Ik heb een onzekere slechtgesocialiseerde hond , die ronduit schijtbang is voor vreemde honden. Zij toont dus soms zeer onzeker tegenover vreemde honden...maar reken maar dat ze onverschrokken de baas is thuis.
Mijn reu echter is een zelfverzekerde hond die zich ook zeer zelfverzekerd toont naar andere honden toe.
Kennismaken met vreemde honden heeft dus meer van doen met zelfvertrouwen dan met rangorde.
Je zal zien als je een nieuwe hond opneemt in je roedel dat het toch ook echt een week of wat duurt alvorens een rangorde echt duidelijk is.

[qyan]

Kun je niet met die eigenaar afspreken om eens naar 'neutraal terrein' te gaan, aan de lange lijn gewoon op een paar meter afstand laten meelopen, allebei dezelfde speloefeningetjes laten doen en dan kijken in hoeverre ze nog naar elkaar focussen. Dit een paar keer doen en ze steeds meer met elkaar laten bemoeien. Zal echt wel een keer een rangordegevecht ontstaan, maar dan ben je er wel vanaf.
Het is een confronterende, maar wel effectieve oplossing.
Daarna pas op territoriumterrein trainen.

Dit soort trainingen heb ik wat gedaan met mijn redelijk verknipte Jimmy en heeft echt resultaat gehad.

zou wel kunnen, maar qyan staat op complete rust, mag 10 min wandelen per keer en that's it.
niet spelen, niet rennen, etc, helemaal niets.
ik ga het voor die hond niet riskeren dat qyan straks alsnog geopereerd moet worden of iets dergelijks.

verder hoeft ie voor mij niet met die hond om te gaan (je hond mag daar niet eens los!!!), zolang die hond niet in de buurt komt is er niets ana de hand en begint qyan niet uit zichzelf naar de overkant te grommen waar die hond loopt bijv.
die hond komt LOS op hem afgestormt, waarna mijn hond zich wil verdedigen en het simpelweg gewoon niet meer pikt.
die hond moet gewoon aangelijnd worden, zodat hij mijn hond niet lastig hoeft te vallen.

[Golden Stanley]

Nou Stanley, je hebt ergens de klok horen luiden maar je hebt de klepel nog niet gevonden. Appel afdwingen met beloning kan niet..dan ben je afhankelijk van de goodwill van de hond. Gehoorzaamheid is training en als je maar voldoende beloond hoeft dat helemaal niks te maken te hebben met een rangorde of dominantie. De kleinste kleuter kan met behulp van een koekje de meest dominante draak laten zitten.

Leiderschap en dominantie en rangorde zijn totaal verschillende begrippen. Dominantie bestaat alleen in verhouding tot...een dominante hond bestaat dus niet. Wel een hond die zich zelfverzekerd toont en neigt naar domineren, maar een dominante hond op zich is er niet.
De dominant/alfa is altijd gelijk, maar dat wil niet zeggen dat die ook altijd de leiding heeft. Ik ben dominant over mijn honden, maar als ze trekken aan de lijn hebben ze op dat moment leiderschap. Dat staat los van elkaar. Ook de alfa van een hondenroedel kan taken delegeren, simpelweg omdat ie niet overal even goed in is. Het kan veel produktiever zijn bv de ranglaagste teef de leiding te geven bij de jacht omdat ze daar goed in is.
Een rangorde is een behoorlijk vaststaand iets in een roedel. De rangen en standen zijn duidelijk over het algemeen en wisselen zelden.In tegenstelling tot het leiderschap wat dus wel kan wisselen.
Een rangorde bestaat ook alleen in een redelijk vaststaande groep, dus een gezin waarin de hond leeft.
Het krachten meten wat vreemde honden wel eens willen doen heeft niks met rangorde te maken. Ik heb een onzekere slechtgesocialiseerde hond , die ronduit schijtbang is voor vreemde honden. Zij toont dus soms zeer onzeker tegenover vreemde honden...maar reken maar dat ze onverschrokken de baas is thuis.
Mijn reu echter is een zelfverzekerde hond die zich ook zeer zelfverzekerd toont naar andere honden toe.
Kennismaken met vreemde honden heeft dus meer van doen met zelfvertrouwen dan met rangorde.
Je zal zien als je een nieuwe hond opneemt in je roedel dat het toch ook echt een week of wat duurt alvorens een rangorde echt duidelijk is.

:F Ja hallo, daar kan ik niet meer tegenop, hoor! Ik probeer alleen mijn ervaringen uit te leggen en dacht mijn trainingsverhaal aardig begrepen te hebben. Maar ik ben nooit beroerd NOG meer te leren. Voor wat betreft een vaststaand roedel, heb je in een 'vaste' groep honden (lees; mijn vaste trainingsgroep het hele jaar door met af en toe een nieuwkomer en bv. een vaste groep honden waar je ermee op uittrekt) altijd een Alfa-leidershond. Gaat een lager in rang zijnde hond hem voorbij, wordt hij door die leider weer op z'n plek gezet.
Mijn Jimmy zat vol met angsagressie en spoorde in feite totaal niet naar zowel mensen als honden. Door het opbouwen van zelfvertrouwen en socialiatietraining, zijn we uiteindelijk op het punt gekomen dat hij nog alleen maar mot had met Shark, de betreffende hond uit mijn voorbeeld.
Dat was mij buurman van 2 huizen verderop en net mijn schaduw, dus om het voor ons beiden zo draaglijk mogelijk te maken zijn we met die vorm van gedragstraining begonnen. Hoe verklaar je dan dat het uiteindelijk zo ver is gekomen, dat we saampies lekker met de honden op pad konden, zonder dat het ooit tot een fikse vechtpartij is gekomen?
Heeft dat dan niet te maken met het accepteren van een ranghogere door een ranglagere (en andersom)?

[tbeast]

Nou Stanley, je hebt ergens de klok horen luiden maar je hebt de klepel nog niet gevonden. Appel afdwingen met beloning kan niet..dan ben je afhankelijk van de goodwill van de hond. Gehoorzaamheid is training en als je maar voldoende beloond hoeft dat helemaal niks te maken te hebben met een rangorde of dominantie. De kleinste kleuter kan met behulp van een koekje de meest dominante draak laten zitten.

Leiderschap en dominantie en rangorde zijn totaal verschillende begrippen. Dominantie bestaat alleen in verhouding tot...een dominante hond bestaat dus niet. Wel een hond die zich zelfverzekerd toont en neigt naar domineren, maar een dominante hond op zich is er niet.
De dominant/alfa is altijd gelijk, maar dat wil niet zeggen dat die ook altijd de leiding heeft. Ik ben dominant over mijn honden, maar als ze trekken aan de lijn hebben ze op dat moment leiderschap. Dat staat los van elkaar. Ook de alfa van een hondenroedel kan taken delegeren, simpelweg omdat ie niet overal even goed in is. Het kan veel produktiever zijn bv de ranglaagste teef de leiding te geven bij de jacht omdat ze daar goed in is.
Een rangorde is een behoorlijk vaststaand iets in een roedel. De rangen en standen zijn duidelijk over het algemeen en wisselen zelden.
In tegenstelling tot het leiderschap wat dus wel kan wisselen.
Een rangorde bestaat ook alleen in een redelijk vaststaande groep, dus een gezin waarin de hond leeft.
Het krachten meten wat vreemde honden wel eens willen doen heeft niks met rangorde te maken. Ik heb een onzekere slechtgesocialiseerde hond , die ronduit schijtbang is voor vreemde honden. Zij toont dus soms zeer onzeker tegenover vreemde honden...maar reken maar dat ze onverschrokken de baas is thuis.
Mijn reu echter is een zelfverzekerde hond die zich ook zeer zelfverzekerd toont naar andere honden toe.
Kennismaken met vreemde honden heeft dus meer van doen met zelfvertrouwen dan met rangorde.
Je zal zien als je een nieuwe hond opneemt in je roedel dat het toch ook echt een week of wat duurt alvorens een rangorde echt duidelijk is.

Dat klopt inderdaad precies met hoe Xitan zich gedraagt. Thuis zijn wij overduidelijk de baas, maar buiten kan hij dus zomaar aanvallen en dan let hij niet meer op ons.
Ik vroeg me altijd al af hoe dat toch kon. In huis is hij zo makkelijk en zachtaardig, en buiten zo anders. Dat wil dus niet zeggen dat de rangorde niet goed verdeeld is?

[Eline*]

[ Hoe verklaar je dan dat het uiteindelijk zo ver is gekomen, dat we saampies lekker met de honden op pad konden, zonder dat het ooit tot een fikse vechtpartij is gekomen?
Heeft dat dan niet te maken met het accepteren van een ranghogere door een ranglagere (en andersom)?

Hte lijkt me waarschijnlijker dat eén van de honden, misschien wel die van jou, zo heftig heeft gereageert op de andere hond vanuit onderliggende angst. Als ik naar Laika kijk kan die ook enorm agressief reageren naar andere honden toe. Als je bang bent en je kan niet weg omdat je aan de lijn zit, kan een hond vanuit angst dus een enorme waffel opzetten. Als Laika eenmaal bekend is met een andere hond is de angst over. Dan hoeft ze dus ook niet meer vanuit haar onzekerheid zo heftig te reageren. Als twee honden met elkaar in de clince liggen is dat aktie reagctie...de bange hond fixeert bv wat maakt dat de collegahond zich geprovoceerd voelt en uitvalt, waardoor de bange hond zich genoodzaakt voelt ook de waffel open te trekken.
Sommige honden vertonen ook gewoon grote bekkengedrag aan de lijn, het wegjagen van concurentie. Als je dat soort type's losgooit van de lijn kan het als de hond zelfverzekerd genoeg is tot een confrontatie komen, maar dat hoeft niet. Vaak is de hond zonder steun van de eigenaar minder zelfverzekerd en laat zich dan dus niet uitlokken tot een gevecht.

[Eline*]

Dat wil dus niet zeggen dat de rangorde niet goed verdeeld is?

Nee hoor. Uitvallen aan de lijn KAN soms een uiting zijn van een rangordeprobleem met de baas, maar in de regel durf ik toch wel te stellen dat daar toch vaak andere oorzaken aan ten gronde liggen.
En uitvallen tegen een onbekende hond heeft ieder geval geen jota te maken met rangorde. Tussen jouw hond en een vreemde hond is namelijk geen rangorde. Net zo min als er een rangorde is tussen jou en de overbuurman.

[Golden Stanley]

Dat wil dus niet zeggen dat de rangorde niet goed verdeeld is?

Nee hoor. Uitvallen aan de lijn KAN soms een uiting zijn van een rangordeprobleem met de baas, maar in de regel durf ik toch wel te stellen dat daar toch vaak andere oorzaken aan ten gronde liggen.En uitvallen tegen een onbekende hond heeft ieder geval geen jota te maken met rangorde. Tussen jouw hond en een vreemde hond is namelijk geen rangorde. Net zo min als er een rangorde is tussen jou en de overbuurman.

Nou de volgende vraag over mijn training. Heeft even niks met Jimmy of Stan te maken. Ik heb eerder geschreven over het loslaten van de meest 'dominante' honden voor onze training. Moet zeggen dat er weinig problemen van komen, zolang -als ik jouw woorden begrijp- de ene hond het leiderschap van de andere hond maar accepteert. Maar dan de les: er zijn altijd 3 honden die als ze aangelijnd zijn, zeker een kwartier met elkaar aan het etteren zijn. Bv. bij volgen op de volte in tegengestelde richting. De eigenaren van die honden zijn toch mensen, waarvan je mag verwachten dat die verstand hebben van het ras en hoe daar mee om te gaan (zeker als ze daar al jarenlang met elkaar les volgen). Daar worden ze op getraind, hoe om te gaan met conflictsituaties etc. Maar bij zeker 2 van de 3 honden, zie je duidelijk dat het een rangordeprobleem tussen baas/hond kan zijn. Wat vind jij van het volgende: een hond die als een meloot uitvalt naar zijn concurrent (2 in dit geval, want het is net een kettingbom), waarvan de baas probeert te corrigeren, die gelijk in de arm van de baas hangt?

[Eline*]

[ Maar bij zeker 2 van de 3 honden, zie je duidelijk dat het een rangordeprobleem tussen baas/hond kan zijn. Wat vind jij van het volgende: een hond die als een meloot uitvalt naar zijn concurrent (2 in dit geval, want het is net een kettingbom), waarvan de baas probeert te corrigeren, die gelijk in de arm van de baas hangt?

Je tikt een verhaaltje neer waarvan ik eigenlijk niet zo goed begrijp wat je nou wil weten. Ik zal ieder geval je laatste vraag proberen te beantwoorden.
Honden, die na een correctie in de arm van de baas hangen hoeven geen rangordeprobleem te hebben. Dat kan je zo niet concluderen.
De onderlinge verhoudingen in een roedel kan je eigenlijk enkel en alleen aflezen aan de houding van de hond, wanneer deze in contact is met een roedelgenoot.
Een hogere houding dan de ander , of het vaakste de hoogste houding geeft aan dat die desbetreffende hond de baas is over de andere hond.
Tuurlijk zegt gedrag ook wel wat, maar het is zeker niet iets om je blind op te staren. Er zijn honden, die zo enorm veel zelfvertrouwen hebben als alfa dat ze zich van alles laten welgevallen door ranglagere honden/mensen, omdat ze zich in geen geval aangetast of geprovoceerd voelen in hun status of positie. Soms is het enige teken van een rangordeprobleem gegrom als de hond gestoord wordt op zijn ligplek, soms is er geen enkel probleem en soms ontstaat er een heel scala van problemen door een rangordeprobleem. Heeft ook van alles weer te maken met in hoeverre de hond zich uitgedaagt voelt in de strijd om zijn postitie. Je kan stellen dat hoe dichter de rangen bij elkaar liggen, hoe meer strijd er is.
Een hond, die zich dus overtuigd alfa weet en verder sociaal en aardig is hoeft totaal geen enkele probleem te geven ten opzichte van de omgeving.

Het bijten van de baas tijdens het uitvallen kan puur voortkomen uit irritatie/afreageren omdat de hond zich geplaagd voelt door een onvoldoende doorgekomen correctie. Het kan inderdaad protest zijn of een correctie van de hond, die zichzelf als ranghogere ziet, het kan evenzogoed een reactie zijn op het feit dat de hond zich aangevallen voelt en op scherp staat vanwege de stresssituatie.
Een hond, die uitvalt staat zo vreselijk bol van de stress dat ze vaak niet eens goed doorhebben wat of wie ze bijten...ze voelen iets en denken dat ze worden aangevallen..dan verdedig je dus.

[Golden Stanley]

Ja, ik ben inderdaad erg onsamenhangend, maar daarentegen ben jij weer vreselijk duidelijk.
Bedankt!

[Eline*]

Moet zeggen dat er weinig problemen van komen, zolang -als ik jouw woorden begrijp- de ene hond het leiderschap van de andere hond maar accepteert.

Zo werkt het dus niet. Een vreemde hond heeft geen leiderschap over een andere vreemde hond. Honden zijn niet suicidaal.
Als het nergens om gaat zullen ze ook liever geen ruzie zoeken en zullen dus ontzag hebben voor de hond met het meeste zelfvertrouwen.
Zie het zoals bij mensen..als je tien vreemde mensen bij elkaar zet , zie je ook vaak bepaalde mensen het grootste woord hebben, je ziet bepaalde mensen zich verlegen en onzeker terugtrekken of zich gewoon stil op de achtergrond houden..zo reageert iedereen anders. De verlegen type's zullen dan echt niet zo snel de strijd aangaan als eén van de grotere monden iets doms zegt. Waarom zou het verlegen typje? Die heeft verder immers niks te maken met het grotemondentypje.
Het wordt anders als je die tien mensen op een eiland neerkwakt voor een week of wat. Dan kan de hele struktuur van de groep er na een paar weken wel eens heel anders uitzien.

[Golden Stanley]

Moet zeggen dat er weinig problemen van komen, zolang -als ik jouw woorden begrijp- de ene hond het leiderschap van de andere hond maar accepteert.

Zo werkt het dus niet. Een vreemde hond heeft geen leiderschap over een andere vreemde hond. Honden zijn niet suicidaal.
Als het nergens om gaat zullen ze ook liever geen ruzie zoeken en zullen dus ontzag hebben voor de hond met het meeste zelfvertrouwen.
Zie het zoals bij mensen..als je tien vreemde mensen bij elkaar zet , zie je ook vaak bepaalde mensen het grootste woord hebben, je ziet bepaalde mensen zich verlegen en onzeker terugtrekken of zich gewoon stil op de achtergrond houden..zo reageert iedereen anders. De verlegen type's zullen dan echt niet zo snel de strijd aangaan als eén van de grotere monden iets doms zegt. Waarom zou het verlegen typje? Die heeft verder immers niks te maken met het grotemondentypje.
Het wordt anders als je die tien mensen op een eiland neerkwakt voor een week of wat. Dan kan de hele struktuur van de groep er na een paar weken wel eens heel anders uitzien.

He, gek he? Daar herken ik iemand in. Was ik maar een hond met een hoop zelfvertrouwen. Ik zal jou niet meer pesten met nog meer vragen, anders wijken we wel heel erg van het topic af, maar ik ga dit zondag 's in de groep gooien.

[tbeast]

Dat wil dus niet zeggen dat de rangorde niet goed verdeeld is?

Nee hoor. Uitvallen aan de lijn KAN soms een uiting zijn van een rangordeprobleem met de baas, maar in de regel durf ik toch wel te stellen dat daar toch vaak andere oorzaken aan ten gronde liggen.
En uitvallen tegen een onbekende hond heeft ieder geval geen jota te maken met rangorde. Tussen jouw hond en een vreemde hond is namelijk geen rangorde. Net zo min als er een rangorde is tussen jou en de overbuurman.

Ik bedoelde de rangorde tussen Xitan en mij. Thuis luistert hij perfect, is hartstikke makkelijk en lief. Buiten ook nog wel, totdat er een hond in zijn nabijheid komt. Hij reageert vantevoren absoluut niet agressief. Pas als de hond zo dichtbij komt dat hij er bij kan, grijpt hij hem zonder pardon.
Dit doet hij ook als hij losloopt. Het is een keer voorgekomen dat hij zich losrukte en het interesseerde hem totaal niets dat ik er niet meer bij was. Hij heeft dan maar 1 doel voor ogen en dat is de andere hond pakken.
Van onze hondenschool had ik begrepen dat dit puur dominantie is en dat hij ons op dat moment niet nodig heeft om zich zeker te voelen.

[Eline*]

Ik bedoelde de rangorde tussen Xitan en mij. Thuis luistert hij perfect, is hartstikke makkelijk en lief. Buiten ook nog wel, totdat er een hond in zijn nabijheid komt. Hij reageert vantevoren absoluut niet agressief. Pas als de hond zo dichtbij komt dat hij er bij kan, grijpt hij hem zonder pardon.
Dit doet hij ook als hij losloopt. Het is een keer voorgekomen dat hij zich losrukte en het interesseerde hem totaal niets dat ik er niet meer bij was. Hij heeft dan maar 1 doel voor ogen en dat is de andere hond pakken.
Van onze hondenschool had ik begrepen dat dit puur dominantie is en dat hij ons op dat moment niet nodig heeft om zich zeker te voelen.

Zich zeker voelen en een dominantieverhouding tot de baas hebben weer niet al te veel met elkaar te maken.Een zelverzekerde hond kan prima ondergeschikt zijn aan de baas. Uitvallen kan veel meer oorzaken hebben dan alleen een rangordeprobleem. Dat blijkt ook wel, want bijna geen eén vorm van uitvallen is enkel en alleen te herstellen met het aantrekken van de touwtjes met betrekking tot de rangorde. Was het maar zo simpel.

[tbeast]

Wat zou dan een oorzaak kunnen zijn van gedrag?
Moet ik er even bij vertellen dat we hiervoor dus een Doberreu hebben gehad, waar Xitan als pup bij is gekomen.
De Dober (helemaal verkeerde keus geweest, op een boerderij geboren, altijd in de stal gelegen tot hij 6 weken was, toen met ons mee gegaan en zijn moeder was niet al te vriendelijk) was ronduit agressief op straat. Hij viel uit naar alles en iedereen, heel vervelend gedrag.
Zou het kunnen dat Xitan dit overgenomen heeft? Dat zegt mijn man altijd, maar ik kan me haast niet voorstellen dat hij dat gedrag zo imiteert.
Verder is hij echt een grote sul, daarom vind ik het zo apart wat hij doet.

[Eline*]

Wat zou dan een oorzaak kunnen zijn van gedrag?
Moet ik er even bij vertellen dat we hiervoor dus een Doberreu hebben gehad, waar Xitan als pup bij is gekomen.
De Dober (helemaal verkeerde keus geweest, op een boerderij geboren, altijd in de stal gelegen tot hij 6 weken was, toen met ons mee gegaan en zijn moeder was niet al te vriendelijk) was ronduit agressief op straat. Hij viel uit naar alles en iedereen, heel vervelend gedrag.
Zou het kunnen dat Xitan dit overgenomen heeft? Dat zegt mijn man altijd, maar ik kan me haast niet voorstellen dat hij dat gedrag zo imiteert.
Verder is hij echt een grote sul, daarom vind ik het zo apart wat hij doet.

Ja, dat kan. De stemming van de ranghoogste wordt overgenomen door de ranglageren. Ook kan de individuele hond zich aanpassen aan de stemming die heerst binnen de roedel. Dit fenomeen zie je nogal eens terug bij honden die de opgewonden stemming van de eigenaar overnemen als bijvoorbeeld de deurbel gaat. Of een hond die agressief reageert op andere honden, omdat de eigenaar de lijn kort neemt en bijvoorbeeld bang is voor de andere hond of dus de andere hond , die dominant is over de pup zich zeer opgewonden gedraagt.

Honden kunnen niet imiteren. Ze kunnen alleen het gevoel en de stemming overnemen, waardoor gedrag er hetzelfde uit kan zien. Dat heet dus gedragsynchronisatie.