

De volgende dag at ze dan weer wel, maar de dag erop weer niet

Ze lag 's avonds ook vaak wat te smakken, wilde dan naar buiten om gras te eten, en soms gaf ze dan ook over (een berg vlees, als ze dus wel gegeten had, lekker op je witte kleed

Dus ik naar de dierenwinkel en voor het eerste in jaren weer eens brok gekocht. Carocroc is het maar geworden want die doet niet aan de poespas van rassen en verschillende gewichten. 1 brok voor beide dames leek me wel zo praktisch. Bovendien was het niet uitzonderlijk duur, ook wel fijn.
En Vera is weer helemaal gelukkig. Duikt ouderwets de bak in, geen lange tanden en gelik en gemiep meer, en er begint nu weer een heel klein laagje vet op d'r botjes te komen. Dat is zat, meer vet hoeft er niet op, maar een bonenstaak hoefde ze nou ook weer niet te zijn. En verdomd als 't niet waar is, ze is sindsdien ook niet meer misselijk geweest. Ik was net aan het twijfelen om maar eens langs de dierenarts te gaan daarvoor.
Saar vindt het ook meer dan prima, want het zijn vrij grote brokken dus ze heeft nu echt even de tijd nodig om te eten ipv hap-slik-weg.
En ach, ik vind het stiekem ook wel makkelijk, gewoon zo'n hand brokken in de bakken mikken

Maar ik vind het wel apart dat Veer opeens 'van 't vlees af' wilde schijnbaar
