Ulic gaat bijna elke dag mee met de uitlaatservice, hij staat dan bovenaan de roedel. Vaak speelt hij met Woopy, zijn beste vriend. Prachtig om die twee te zien rennen op volle snelheid
. Toch hebben ze wel vaak een klein knokpartijtje, Woopy die naar Ulic uitvalt omdat Ulic in zijn staart hangt, Ulic die Woopy weer corrigeert voor het uitvallen, even gillen, grommen, over elkaar heen rollen en dan is het weer goed. Er komen nooit wonden aan te pas. (Het zelfde als hij met mijn mecheltje speelt, gaat er ook hard aantoe, maar nooit wonden.)Je ziet de knokpartijtjes altijd ver van te voren aan komen, de spanning stijgt, en dan klappen ze even op elkaar. Mooi voor ze, dat zoeken ze zelf maar uit.
Maar bij andere honden die hij corrigeert vallen er wel eens gaten, een hoektand-gat in de nek van de andere hond is een paar keer voor gekomen. (ehm, 3 keer) Ik snap niet goed dat bij Woopy nooit een wond is, terwijl die toch zeker twee keer in de week even vechten. Woopy staat wel duidelijk onder Ulic.
Dus dan zou hij "opzettelijk" die andere honden verwonden.
Komt dat omdat hij nog niet zo heel zeker is van zijn positie? De andere honden die hij verwond heeft zijn een dober-reu van anderhalf jaar (gecastreerd) en een ridgebackreu van ruim een jaar (intact), Ulic is zelf bijna twee. Wel honden die ook voor het leiderschap zouden willen gaan. Gelukig begint de situatie zich nu een beetje te stabiliseren, , de rigdeback doet een stapje terug zoals het er nu uitziet, en de dober past ook wat beter op. De gevechten zijn trouwens ook wel duidelijk aan te zien komen, je ziet de spanning bij Ulic opbouwen. Dan roep ik hem altijd even bij me, voor een time out, even rustig worden.....
Maar ja, met tien tot veertien honden komt het wel eens voor dat je net even dat breekpunt mist, en dan wordt het vechten.
Het gaat dus nu wel beter, je wordt ook steeds scherper in het vookomen van zulke situaties. Maar ja, die honden zien elkaar bijna elke dag anderhalf uur, dus ik wil aan de ene kant ook niet te veel klooien aan de rangorde, dat is toch iets wat ze zelf een beetje uitmoeten maken. Maar aan de andere kant, klanten willen natuurlijk niet dat hun hond gaten oploopt en bovendien wil ik eigelijk gewoon geen gevechten, klaar. De baajes van de dober zijn heel relaxt, die zeggen, dan had ie maar niet moeten klieren, maar het vrouwtje van de ridgeback vindt het niet leuk, haar hond heeft nu een gat in zijn hals en in zijn oor gehad. Dat oor kan ook van een andere hond geweest zijn, maar dat gat was zowiezo Ulics werk
Ik begrijp ook heel goed dat zij daar niet blij mee is hoor.Maar bijt hij met opzet, of is het een "ongeluk", een verdwaalde tand? Het is dus niet dat het supervaak voorkomt ofzo, maar ik vind het toch een vervelende situatie, en wil het toch zoveel mogelijk voorkomen. Is het beter om de gevechten te voorkomen? Of maak ik de spanning daar alleen maar erger door? Is er een andere oplossing om de spanningen weg te nemen? Behalve uit laten vechten? Daar ben ik zelf wel voor, maar ja, dat kan ik niet voor iemand anders zijn hond beslissen natuurlijk. Het vrouwtje van de RB wil zowiezo niet dat we ze uit laten vechten, en die beslissing moet ik respecteren.
Het zou gewoon zonde zijn als dit gedrag zich verder uitbreidt, en Ulic niet meer mee zou kunnen, ik weet niet of dat gebeurt, maar het zou wel jammer zijn.
Een heel verhaal, ik heb het gevoel dat ik nog wat dingetjes vergeten ben
Als ik iets vergeten ben te melden, roept u maar :p:
