Shows zeggen wat over temperament, ja of nee?

[samantha!]

een dual purpose (hahah dat is vloeken in de kerk in de labradorwereld).

Hoezo dat dan?

Er zijn sommige showfokkers die zich dual purpose vinden. Bijv de fokker van Mack maar ook van Pom zou ik bestempelen als dual purpose, zij kijken namelijk zowel naar werk als naar uiterlijk. Hondjes worden niet geplaatst bij mensen die er niet mee trainen en reuen worden uitgekozen op werklust en zelf proberen ze met de teefjes A niveau te bereiken. Maar dual purpose bestaat niet volgens de werklijnen. Want B of A niveau is geen 'werken'... Correct me if i'm wrong werklijn-eigenaren

Van mij mag het dual purpose heten hoor, zou niet weten waarom niet.
Mijn jongste heeft het zelfs in zijn stamboom staan

[Maeve]

Is een hond voor de fok geschikt als deze alleen oorspronkelijk doel kan doen?
Zelf denk ik dat als je met een labrador leuk behendigheid kan doen al ver komt, of met mijn ras behendigheid.

Noah bv is niet geschikt voor IPO, die mist wel de moed. Daarin tegen is ze zeer stabiel met flyball, vindt treibball geweldig en ook behendigheid doet ze hartstikke leuk. Alleen voor haar oorspronkelijke taak is ze niet geschikt.
Maakt het haar dan ongeschikt voor de fok, puur kijkend naar karakter? Vul voor Noah een ander ras is, dan is mijn vraag hetzelfde.

Dat is een afweging van de fokker lijkt me. Maar een gebrek aan instinct zie ik wel als fout. Kijk, het maakt haar wel een heel geschikte huishond en geschikt voor andere sporten, maar heel typisch herder is het niet. Karaktereigenschappen zijn ontstaan uit oorspronkelijke taken dus als een hond dat niet kan vind ik dat persoonlijk wel een dingetje. Uitsluiten voor de fok weet ik niet, als de hond verder rastypisch is en goed meekomt in de maatschappij is uitsluiten op één eigenschap sowieso zonde. Maar ik zou er dan wel ernstig rekening mee houden bij de keuze voor een reu, die zou dan bovengemiddeld instinct moeten tonen in die oorspronkelijke taak.

En dat geldt voor alle rassen en taken. Heb eens een retriever gezien die in een paar happen een canvas dummy doormidden beet Vast een schat van een hond, maar dan gaat er iets ernstig mis!

[samantha!]

Met mijn show-labrador heb ik trouwens niet de illusie dat ik ooit Nimrod zal halen, maar een mooie MAP B halen en MAP A doen/halen of OWT/WT vind ik toch wel in de lijn der verwachting. En dat vind ik een mooi resultaat voor een dual purpose (hahah dat is vloeken in de kerk in de labradorwereld).

Nou, dat is prima toch!
Zoals gezegd, ik vind het een super ontwikkeling dat steeds meer mensen op werklust gaan letten.
Ik ken de fokker van jouw hondje ook en zij is echt prima bezig zo, zo zouden er meer moeten zijn!

Is dual purpose vloeken ja?
Ik ben niet op de hoogte geloof ik

Haha ja wat ik begreep wel ja, maar zie vorig bericht

Eens met de ontwikkeling, want ik kan niet ontkennen dat in de show de 'massa' van een labrador behoorlijk is doorgeslagen . En ik heb ook weleens gehoord dat sommige labrador niet willen apporteren, das ernstig.

Btw heb ik ook vaak geholpen om proeven, ik moet wel bekennen dat werklijnen prachtig werk laten zien.

Ja, prachtig om te zien he

Ja, dat niet willen apporteren kan dus in mijn ogen echt niet.
Maar goed, daar komt dus gelukkig wel steeds meer verandering in als ik het zo hoor
Ik had vanmorgen ook een dual purpose (ik zeg het lekker toch ) pupje op training en die deed het ook echt leuk, die meneer was ook door de fokker helemaal op de hoogte gesteld van waar een labrador voor gefokt is en dat hij training moest gaan volgen etc. echt heel leuk en die mensen waren ook heel enthousiast.

[Zweedsetosti]

Met mijn show-labrador heb ik trouwens niet de illusie dat ik ooit Nimrod zal halen, maar een mooie MAP B halen en MAP A doen/halen of OWT/WT vind ik toch wel in de lijn der verwachting. En dat vind ik een mooi resultaat voor een dual purpose (hahah dat is vloeken in de kerk in de labradorwereld).

Nou, dat is prima toch!
Zoals gezegd, ik vind het een super ontwikkeling dat steeds meer mensen op werklust gaan letten.
Ik ken de fokker van jouw hondje ook en zij is echt prima bezig zo, zo zouden er meer moeten zijn!

Is dual purpose vloeken ja?
Ik ben niet op de hoogte geloof ik

Haha ja wat ik begreep wel ja, maar zie vorig bericht

Eens met de ontwikkeling, want ik kan niet ontkennen dat in de show de 'massa' van een labrador behoorlijk is doorgeslagen . En ik heb ook weleens gehoord dat sommige labrador niet willen apporteren, das ernstig.

Btw heb ik ook vaak geholpen om proeven, ik moet wel bekennen dat werklijnen prachtig werk laten zien.

Ja, prachtig om te zien he

Ja, dat niet willen apporteren kan dus in mijn ogen echt niet.
Maar goed, daar komt dus gelukkig wel steeds meer verandering in als ik het zo hoor
Ik had vanmorgen ook een dual purpose (ik zeg het lekker toch ) pupje op training en die deed het ook echt leuk, die meneer was ook door de fokker helemaal op de hoogte gesteld van waar een labrador voor gefokt is en dat hij training moest gaan volgen etc. echt heel leuk en die mensen waren ook heel enthousiast.

Top!

[ranetje]

Als ik het goed begrijp is wat nu dual purpose heet eigenlijk wat een labrador zou moeten zijn?
Oorspronkelijk dan.

[samantha!]

Als ik het goed begrijp is wat nu dual purpose heet eigenlijk wat een labrador zou moeten zijn?

Daar verschillen de meningen over en die zullen er ook wel altijd over blijven verschillen gok ik.

[ranetje]

Als ik het goed begrijp is wat nu dual purpose heet eigenlijk wat een labrador zou moeten zijn?

Daar verschillen de meningen over en die zullen er ook wel altijd over blijven verschillen gok ik.

Dat denk ik ook.
Er zijn veel labradors en er zijn veel fokkers.
En ............... er is een nogal vage rasbeschrijving.

[_Leonie]

Veel om op te reageren.

@ Nanna: nee, was niet voor jou maar Lunatic.

Is een hond voor de fok geschikt als deze alleen oorspronkelijk doel kan doen?
Zelf denk ik dat als je met een labrador leuk behendigheid kan doen al ver komt, of met mijn ras behendigheid.

Noah bv is niet geschikt voor IPO, die mist wel de moed. Daarin tegen is ze zeer stabiel met flyball, vindt treibball geweldig en ook behendigheid doet ze hartstikke leuk. Alleen voor haar oorspronkelijke taak is ze niet geschikt.
Maakt het haar dan ongeschikt voor de fok, puur kijkend naar karakter? Vul voor Noah een ander ras is, dan is mijn vraag hetzelfde.

Vind ik niet. Wat maakt het in vredesnaam uit dat er voor ieder wat wils is in een ras. Als het maar gezond is, zonder rariteiten. En vind ook dat een stevige showlijn te ver doorgeslagen is. Maar wat is er mis met een beetje variatie er tussen in? Als ik een Labrador als enige hond mooi vind maar wil de showlijn, kies ik die. Of juist een werklijn.
Maar zal ik wel aardig zijn, gun iedereen een Labrador.

Ik vind het mooi dat er ook lieve leuke 'huis'labradors zijn die niet kilometers hoeven te rennen, zodat er voor ieder wat wils is. De gemiddelde mens heeft niks aan een oorspronkelijke hond. Alsof die met het gezin gezellig op een zondagmiddag beesten gaan schieten, die de hond kan ophalen.

Kom op zeg, alsof je een oorspronkelijke labrador enkel tevreden houdt met kilometers rennen en "gezellig op zondagmiddag beesten gaan schieten". Jacht is in Nederland op zondag niet toegestaan, maar dat terzijde.
Het gaat er om dat je iets doet met die oorspronkelijke eigenschappen, en daarin kun je ook voorzien met dummies of iets anders.
Ik vind de maakbaarheid die er maar moet zijn bij hondenrassen niet zo tof.
Tenzij het gaat om echt maatschappelijk onaanvaardbaar gedrag, zoals agressie naar mensen, dieren of soortgenoten. Dat vind ik dan weer iets anders. Maar omdat je geen zin hebt in een hond die een hoog energielevel ga je maar sleutelen aan de oorspronkelijke eigenschappen om het plaatje passend te krijgen? Ik vind dat werkelijk heel mal. Dan kies je toch voor een ras dat beter bij je past?

Helemaal mee eens, dat is dus wat ik de hele tijd zeg!

Vwb de rasstandaard, die is zo vaag als wat, zoals Marjoleine ook al zei!

Vandaar dat ik dus zeg, kijk naar de foto's van vroeger, hoe ze er toen uitzagen.

Ja, ik weet wel wat je de hele tijd loopt te roepen en wat je mij probeert duidelijk te maken. En ben het er niet mee eens, ik vind variatie in een ras wél mooi. Dus we worden het niet eens. Dat kan.
Natuurlijk ben ik niet voor extremiteiten van beide kanten. Natuurlijk ben ik niet voor ongezonde honden. Het moeten geen haardkleedjes worden. Maar wat is er mis met honden die een tandje meer/minder apporteerlust/drijflust/beschermingsdrift hebben? Ga je er mee fietsen. Of een balletje gooien. Of jachttraining doen. Voor ieder wat keuze. En gaf het hierboven overdreven aan ja, met kílometers fietsen.
Ik kijk er anders tegen aan dan jullie. En zoveel andere leuke retrieverrassen die dicht bij een Labrador komen zijn er niet (mocht je de Labrador leuk vinden).

[_Leonie]

Ben niet erg goed in verwoorden maar hopelijk snappen jullie wat ik bedoel.

[ellen en de birmanen]

Is een hond voor de fok geschikt als deze alleen oorspronkelijk doel kan doen?
Zelf denk ik dat als je met een labrador leuk behendigheid kan doen al ver komt, of met mijn ras behendigheid.

Noah bv is niet geschikt voor IPO, die mist wel de moed. Daarin tegen is ze zeer stabiel met flyball, vindt treibball geweldig en ook behendigheid doet ze hartstikke leuk. Alleen voor haar oorspronkelijke taak is ze niet geschikt.
Maakt het haar dan ongeschikt voor de fok, puur kijkend naar karakter? Vul voor Noah een ander ras is, dan is mijn vraag hetzelfde.

Dat is een afweging van de fokker lijkt me. Maar een gebrek aan instinct zie ik wel als fout. Kijk, het maakt haar wel een heel geschikte huishond en geschikt voor andere sporten, maar heel typisch herder is het niet. Karaktereigenschappen zijn ontstaan uit oorspronkelijke taken dus als een hond dat niet kan vind ik dat persoonlijk wel een dingetje. Uitsluiten voor de fok weet ik niet, als de hond verder rastypisch is en goed meekomt in de maatschappij is uitsluiten op één eigenschap sowieso zonde. Maar ik zou er dan wel ernstig rekening mee houden bij de keuze voor een reu, die zou dan bovengemiddeld instinct moeten tonen in die oorspronkelijke taak.

En dat geldt voor alle rassen en taken. Heb eens een retriever gezien die in een paar happen een canvas dummy doormidden beet Vast een schat van een hond, maar dan gaat er iets ernstig mis!

Manon dat kan best nog wel eens mee vallen. gilly heeft weet ik veel hoeveel dummy`s door midden gebeten terwijl Kaylee (dochter) en twinkel (kleindochter) superzacht in de bek zijn. Gilly is hard in de bek door de spanning. Als ze meerdere keren op de training had geapporteerd was er niks meer aan de hand.
ellen

[Maeve]

Is een hond voor de fok geschikt als deze alleen oorspronkelijk doel kan doen?
Zelf denk ik dat als je met een labrador leuk behendigheid kan doen al ver komt, of met mijn ras behendigheid.

Noah bv is niet geschikt voor IPO, die mist wel de moed. Daarin tegen is ze zeer stabiel met flyball, vindt treibball geweldig en ook behendigheid doet ze hartstikke leuk. Alleen voor haar oorspronkelijke taak is ze niet geschikt.
Maakt het haar dan ongeschikt voor de fok, puur kijkend naar karakter? Vul voor Noah een ander ras is, dan is mijn vraag hetzelfde.

Dat is een afweging van de fokker lijkt me. Maar een gebrek aan instinct zie ik wel als fout. Kijk, het maakt haar wel een heel geschikte huishond en geschikt voor andere sporten, maar heel typisch herder is het niet. Karaktereigenschappen zijn ontstaan uit oorspronkelijke taken dus als een hond dat niet kan vind ik dat persoonlijk wel een dingetje. Uitsluiten voor de fok weet ik niet, als de hond verder rastypisch is en goed meekomt in de maatschappij is uitsluiten op één eigenschap sowieso zonde. Maar ik zou er dan wel ernstig rekening mee houden bij de keuze voor een reu, die zou dan bovengemiddeld instinct moeten tonen in die oorspronkelijke taak.

En dat geldt voor alle rassen en taken. Heb eens een retriever gezien die in een paar happen een canvas dummy doormidden beet Vast een schat van een hond, maar dan gaat er iets ernstig mis!

Manon dat kan best nog wel eens mee vallen. gilly heeft weet ik veel hoeveel dummy`s door midden gebeten terwijl Kaylee (dochter) en twinkel (kleindochter) superzacht in de bek zijn. Gilly is hard in de bek door de spanning. Als ze meerdere keren op de training had geapporteerd was er niks meer aan de hand.
ellen

Een hond is ook een combinatie van beide ouders, dan heb je kennelijk de juiste combinaties gemaakt Spanning herken ik wel bij mijn honden maar ik heb nog nooit gezien dat ze daarvan hard in de bek worden. Zoals ik zei, je gaat niet uitsluiten vanwege één eigenschap en de nakomelingen van Gilly zijn een goed voorbeeld waarom dat ook niet hoeft. Maar dat neemt niet weg dat ik het wel een foute eigenschap vind, een Retriever die hard in de bek is.

[Zweedsetosti]

Als ik het goed begrijp is wat nu dual purpose heet eigenlijk wat een labrador zou moeten zijn?
Oorspronkelijk dan.

Haha niet te moeilijk maken he? Labrador mensen komen er al niet eens uit

[kipo]

Ja, ik weet wel wat je de hele tijd loopt te roepen en wat je mij probeert duidelijk te maken. En ben het er niet mee eens, ik vind variatie in een ras wél mooi. Dus we worden het niet eens. Dat kan.
Natuurlijk ben ik niet voor extremiteiten van beide kanten. Natuurlijk ben ik niet voor ongezonde honden. Het moeten geen haardkleedjes worden. Maar wat is er mis met honden die een tandje meer/minder apporteerlust/drijflust/beschermingsdrift hebben? Ga je er mee fietsen. Of een balletje gooien. Of jachttraining doen. Voor ieder wat keuze. En gaf het hierboven overdreven aan ja, met kílometers fietsen.
Ik kijk er anders tegen aan dan jullie. En zoveel andere leuke retrieverrassen die dicht bij een Labrador komen zijn er niet (mocht je de Labrador leuk vinden).

Ik ben het met je eens, ik vind variatie -binnen bepaalde grenzen- ook niet verkeerd. Bij mij gaat het dan niet om labradors, ik hou van Duitse herders, maar ik wil geen IPO/KNPV moeten doen.

[Lunatic]

Ik heb niet zoveel zin om in cirkeltjes te draaien, ik geloof dat ik m'n standpunt wel duidelijk heb gemaakt. Ik vind het gewoon doodzonde dat mensen voor god gaan spelen en hele rassen verprutsen omdat hun smaak anders is, beetje groter, kleiner, korter neusje, kleiner koppie..... :

Als je iets niet mooi vind neem je een ander ras of een leuke kruising!

[kipo]

Ik heb niet zoveel zin om in cirkeltjes te draaien, ik geloof dat ik m'n standpunt wel duidelijk heb gemaakt. Ik vind het gewoon doodzonde dat mensen voor god gaan spelen en hele rassen verprutsen omdat hun smaak anders is, beetje groter, kleiner, korter neusje, kleiner koppie..... :

Als je iets niet mooi vind neem je een ander ras of een leuke kruising!

Alle rassen zijn al door -voor God spelende - mensen gemaakt .
Verprutsen hoeft van mij ook niet, de extremen die je nu ziet, Mastino's die over de losse vellen struikelen, labradors die tonrond zijn, Duitse herders die met de kont over de grond schuiven en pekinezen die meer op cavia's dan op honden lijken mogen van mij per direkt afgeschaft worden, maar er is best enige variatie mogelijk zonder de rasstandaard geweld aan te doen.
Ik heb het dan niet over -al dan niet gezondheidsbeperkende-uiterlijkheden, maar niet iedere Duitse herder hoeft een 'politiehond' te zijn en niet iedere labrador hoeft zich te (willen) kwalificeren voor de Nimrod.

[ranetje]

Als ik het goed begrijp is wat nu dual purpose heet eigenlijk wat een labrador zou moeten zijn?
Oorspronkelijk dan.

Haha niet te moeilijk maken he? Labrador mensen komen er al niet eens uit

Dat krijg je met een vage omschrijving in de rasstandaard

@kipo
De meeste Labradors en andere Retrievers, staande honden en spaniels qualificeren zich niet voor de NIMROD
Maar er zit nog wel iets tussen de NIMROD en totaal geen werkinstelling.

Het is mij een raadsel waarom iemand een Labrador wil hebben zonder de bijbehorende will to please.
Dan kijk je echt alleen naar het uiterlijk lijkt mij.
Afgezien van of je er jachttraining o.i.d. mee gaat doen, maar als die eigenschap er niet meer in zit is het geen Labje meer.
En dat vind ik doodzonde.

[Maeve]

Misschien is een rasstandaard wel vaag omdat dat ruimte voor interpretatie geeft. En dat is alleen maar goed natuurlijk Voor ieder wat wils toch?

[ranetje]

Misschien is een rasstandaard wel vaag omdat dat ruimte voor interpretatie geeft. En dat is alleen maar goed natuurlijk Voor ieder wat wils toch?

Absoluut
Er zijn rassen genoeg om uit te kiezen

Ik snap niet waarom "voor ieder wat wils" in één en het zelfde ras moet.

[Marjoleine]

Als ik nou even vervelend mag doen, menen willen dus zo'n goed werkende lab die van alles kan bereiken.
En tegenover die drie pups die dat in zich hebben heeft elk nest vijf pups die net wat minder zijn maar voor de gemiddelde eigenaar toch te heftig. En nou?
Ik denk zomaar dat die bij mensen terecht komen die wat minder willen en daardoor dan de vraag ontstaat naar labjes die niet zo heftig zijn dat alleen fanaten er wat mee kunnen. Vervolgens gaan de fanaten honden fokken die nog heftiger zijn, vanwege het wedstrijdelement dat er nu eenmaal is.
En dan zijn er mensen die minder heftig fokken voor de mensen die zeggen: nounou, dát hoeft nou ook weer niet, ik wil gewoon weer een Fido, net als de vorige
Zo ontstaat dat verschil.

Vervolgens letten de heftige fokkers niet meer op uiterlijk want het gaat om prestaties. En de minder heftige mensen letten wél op uiterlijk, want hee, die standaard is er niet voor niks.
De heftige fokkers willen álle titels. Dus die moeten ook die show. En dan is het opeens de schuld van de minder heftige fokkers geworden dat er verschil in uiterlijk zit.
En natuurlijk zal er wel verschil zijn ontstaan, dat gebeurt altijd als er een ras regelmatig geshowd wordt. Maar het oorspronkelijke verschil is niet alleen ontstaan door die shows. Dat is gekomen door het verschil in eisen dat werd gesteld aan het ras.
Iets dat overigens precies zo geldt voor een heel aantal andere rassen, dus de labrador is hier bepaald niet uniek in.

[kipo]

@kipo
De meeste Labradors en andere Retrievers, staande honden en spaniels qualificeren zich niet voor de NIMROD
Maar er zit nog wel iets tussen de NIMROD en totaal geen werkinstelling..

Snap ik, daarom zette ik er al "willen" bij. Ik wilde alleen even het uiterste uitlichten.

Het is mij een raadsel waarom iemand een Labrador wil hebben zonder de bijbehorende will to please.
Dan kijk je echt alleen naar het uiterlijk lijkt mij.
Afgezien van of je er jachttraining o.i.d. mee gaat doen, maar als die eigenschap er niet meer in zit is het geen Labje meer.
En dat vind ik doodzonde.

Géén will to please hoort ook niet, dat ben ik helemaal met je eens, maar ik denk dat het binnen 1 ras prima mogelijk is dat een deel van de individuen prima huishonden* zijn en een ander deel hoog scoort in het werk/de sport.

*waarbij dan op een andere manier aan die will to please tegemoet gekomen wordt.

Als ik naar mezelf kijk, Kita's vader scoorde hoog in IPO, werkte in het dagelijks leven in de beveiliging(?), haar moeder was niet geschikt voor de sport, want die beet niet. Kita was een prima huishond, niet voor 3x daags een blokje rond, maar met voldoende uitdaging in de vorm van fietsen, zwemmen, bal- en denkspelletjes wel en dat was geen dagtaak.

[ranetje]

Het is mij een raadsel waarom iemand een Labrador wil hebben zonder de bijbehorende will to please.
Dan kijk je echt alleen naar het uiterlijk lijkt mij.
Afgezien van of je er jachttraining o.i.d. mee gaat doen, maar als die eigenschap er niet meer in zit is het geen Labje meer.
En dat vind ik doodzonde.

Géén will to please hoort ook niet, dat ben ik helemaal met je eens, maar ik denk dat het binnen 1 ras prima mogelijk is dat een deel van de individuen prima huishonden* zijn en een ander deel hoog scoort in het werk/de sport.

*waarbij dan op een andere manier aan die will to please tegemoet gekomen wordt.

Als ik naar mezelf kijk, Kita's vader scoorde hoog in IPO, werkte in het dagelijks leven in de beveiliging(?), haar moeder was niet geschikt voor de sport, want die beet niet. Kita was een prima huishond, niet voor 3x daags een blokje rond, maar met voldoende uitdaging in de vorm van fietsen, zwemmen, bal- en denkspelletjes wel en dat was geen dagtaak.

Geen dagtaak misschien, maar een hond wil ook wel eens slapen
En je biedt hem ruim voldoende om het wakkere deel van de dag bezig te zijn.

Er zijn ontzettend veel Labjes te vinden.
En de een zal beter zijn in het werk dan de ander.
OOK afhankelijk van de baas/hond combinatie.
Want ik weet er een paar die wegens "mislukt" overgeplaatst zijn en vervolgens de sterren van de hemel werkten (in de praktijk)
Andere baas die de hond wel aanvoelde

Ik denk dat als die hele zware bouw zou verdwijnen dat heel wat beter zou zijn voor het ras qua gezondheid.
Dat in ieder geval.

[ranetje]

Als ik nou even vervelend mag doen, menen willen dus zo'n goed werkende lab die van alles kan bereiken.
En tegenover die drie pups die dat in zich hebben heeft elk nest vijf pups die net wat minder zijn maar voor de gemiddelde eigenaar toch te heftig. En nou?
Ik denk zomaar dat die bij mensen terecht komen die wat minder willen en daardoor dan de vraag ontstaat naar labjes die niet zo heftig zijn dat alleen fanaten er wat mee kunnen. Vervolgens gaan de fanaten honden fokken die nog heftiger zijn, vanwege het wedstrijdelement dat er nu eenmaal is.
En dan zijn er mensen die minder heftig fokken voor de mensen die zeggen: nounou, dát hoeft nou ook weer niet, ik wil gewoon weer een Fido, net als de vorige
Zo ontstaat dat verschil.

Er is hier niemand die wat anders zegt.
Er wordt alleen gezegd dat als iemand een rustige hond wil als Fido het helemaal niet zo gek zou zijn om te zeggen dat de kans daarop bij een Lab niet zo heel groot is dus dat een andere Fido kiezen (een ander ras dus) ook een mogelijkheid is.
Tenzij je het als rasvereniging totaal onbelangrijk vindt om het ras te behouden zoals het bedoeld was.

Die 3 op de 8 die goed zouden zijn lijkt me wat overdreven.
Als er 3 op de 8 als werkhond worden geplaatst ben je als Labradorfokker spekkoper denk ik ?
Bij de ft labjes liggen die verhoudingen vermoedelijk wat anders.
En ook daar zit wel eens een labje tussen dat snelheid heeft uitgebannen

Vervolgens letten de heftige fokkers niet meer op uiterlijk want het gaat om prestaties. En de minder heftige mensen letten wél op uiterlijk, want hee, die standaard is er niet voor niks.
De heftige fokkers willen álle titels. Dus die moeten ook die show. En dan is het opeens de schuld van de minder heftige fokkers geworden dat er verschil in uiterlijk zit.
En natuurlijk zal er wel verschil zijn ontstaan, dat gebeurt altijd als er een ras regelmatig geshowd wordt. Maar het oorspronkelijke verschil is niet alleen ontstaan door die shows. Dat is gekomen door het verschil in eisen dat werd gesteld aan het ras.
Iets dat overigens precies zo geldt voor een heel aantal andere rassen, dus de labrador is hier bepaald niet uniek in.

Dat is een aanname.

Die zogenaamd "heftiger fokkers" willen in ieder geval geen tank fokken.
Die "tank" is in veel jachtvelden gedoemd tot blessures en die narigheden wil je niet.

Dat zij ook doorschieten ben ik eens.
Bij sommmige ft labjes vraag ik me wel eens af of er een DSK in gemengd is.
En ook zij doen aan "u vraagt wij draaien".

[sbientje]

die onderste is de lab lijkt me, dat vind ik dan weer wel vrij duidelijk. Maar dat deze hond een G op show zou krijgen (als voorbeeld), dat vind ik dan weer niet heel gek.

[Lunatic]

Als ik nou even vervelend mag doen, menen willen dus zo'n goed werkende lab die van alles kan bereiken.
En tegenover die drie pups die dat in zich hebben heeft elk nest vijf pups die net wat minder zijn maar voor de gemiddelde eigenaar toch te heftig. En nou?
Ik denk zomaar dat die bij mensen terecht komen die wat minder willen en daardoor dan de vraag ontstaat naar labjes die niet zo heftig zijn dat alleen fanaten er wat mee kunnen. Vervolgens gaan de fanaten honden fokken die nog heftiger zijn, vanwege het wedstrijdelement dat er nu eenmaal is.
En dan zijn er mensen die minder heftig fokken voor de mensen die zeggen: nounou, dát hoeft nou ook weer niet, ik wil gewoon weer een Fido, net als de vorige
Zo ontstaat dat verschil.

Er is hier niemand die wat anders zegt.
Er wordt alleen gezegd dat als iemand een rustige hond wil als Fido het helemaal niet zo gek zou zijn om te zeggen dat de kans daarop bij een Lab niet zo heel groot is dus dat een andere Fido kiezen (een ander ras dus) ook een mogelijkheid is.
Tenzij je het als rasvereniging totaal onbelangrijk vindt om het ras te behouden zoals het bedoeld was.

Die 3 op de 8 die goed zouden zijn lijkt me wat overdreven.
Als er 3 op de 8 als werkhond worden geplaatst ben je als Labradorfokker spekkoper denk ik ?
Bij de ft labjes liggen die verhoudingen vermoedelijk wat anders.
En ook daar zit wel eens een labje tussen dat snelheid heeft uitgebannen

Vervolgens letten de heftige fokkers niet meer op uiterlijk want het gaat om prestaties. En de minder heftige mensen letten wél op uiterlijk, want hee, die standaard is er niet voor niks.
De heftige fokkers willen álle titels. Dus die moeten ook die show. En dan is het opeens de schuld van de minder heftige fokkers geworden dat er verschil in uiterlijk zit.
En natuurlijk zal er wel verschil zijn ontstaan, dat gebeurt altijd als er een ras regelmatig geshowd wordt. Maar het oorspronkelijke verschil is niet alleen ontstaan door die shows. Dat is gekomen door het verschil in eisen dat werd gesteld aan het ras.
Iets dat overigens precies zo geldt voor een heel aantal andere rassen, dus de labrador is hier bepaald niet uniek in.

Dat is een aanname.

Die zogenaamd "heftiger fokkers" willen in ieder geval geen tank fokken.
Die "tank" is in veel jachtvelden gedoemd tot blessures en die narigheden wil je niet.

Dat zij ook doorschieten ben ik eens.
Bij sommmige ft labjes vraag ik me wel eens af of er een DSK in gemengd is.
En ook zij doen aan "u vraagt wij draaien".

Weet je, een heel wijs mens heeft me eens verteld.....je krijgt als je je pup mee krijgt 20% mee naar huis, de andere 80% is aan jou, die moet jij erin stoppen en eruit halen! En dat klopt als een bus.
Het grote voordeel van de werklabfokkers is dat ze de pupkopers goed opweg helpen, danwel zelf door training aan te bieden, dan wel door te helpen een goede trainer in de buurt te zoeken.
En een goede trainer, zeker voor je eerste hondje is heel belangrijk, je bent namelijk "zo goed als je trainer" maw als het je goed word uitgelegd en aangeleerd kom je een stuk verder dan wanneer dat niet zo is.

Over het uiterlijk word ook wel overdreven vind ik, nee uiterlijk is niet zo belangrijk voor een werklijnfokker, maar het is niet zo dat ze bezig zijn met steeds smaller oid., het is gewoon niet iets waar ze mee bezig zijn. Gezondheid en karakter staan veruit op 1, zit er toevallig eens een spitsmuis tussen dan is dat misschien jammer, maar diezelfde spitsmuis werkt er niet minder om, is niet minder lief of gewillig, dus shit happends!

[ranetje]

zit er toevallig eens een spitsmuis tussen dan is dat misschien jammer, maar diezelfde spitsmuis werkt er niet minder om, is niet minder lief of gewillig, dus shit happends!

Eens hoor. Maar dan niet als eigenaar van de geweldig werkende spitsmuis gaan jammeren dat je op shows tegen een G aanloopt.

Het gaat volgens mij vooral om de ergernis omdat je zo ongelofelijk vies wordt aangekeken door showmensen als je met je ft labje op een show verschijnt.
Voor de eigenaar is zijn hond geweldig.
En tot op de sokken afgebrand worden (niet alleen door de keurmeester, maar ook door andere exposanten) maakt een mens nou niet direct vrolijk.

[Lunatic]

zit er toevallig eens een spitsmuis tussen dan is dat misschien jammer, maar diezelfde spitsmuis werkt er niet minder om, is niet minder lief of gewillig, dus shit happends!

Eens hoor. Maar dan niet als eigenaar van de geweldig werkende spitsmuis gaan jammeren dat je op shows tegen een G aanloopt.

Het gaat volgens mij vooral om de ergernis omdat je zo ongelofelijk vies wordt aangekeken door showmensen als je met je ft labje op een show verschijnt.
Voor de eigenaar is zijn hond geweldig.
En tot op de sokken afgebrand worden (niet alleen door de keurmeester, maar ook door andere exposanten) maakt een mens nou niet direct vrolijk.

Precies Ranetje!

Daar klaag ik dan ook niet over Nanna, je kan Doran een hoop noemen, maar een spitsmuis toch echt niet!

[samantha!]

Extremen zijn er altijd, zowel bij de show als de werkhonden.
De 2e foto van Nanna is overigens een amerikaanse lab, en zoals met zoveel overdrijven zij net wat meer.
Ik heb de foto al eens eerder geplaatst maar ik vind mijn lab geen halve windhond.


En qua kop geen spitmuis.


Natuurlijk is hij ranker dat wat men graag op shows ziet, dat besef ik me ook wel.
En dat maakt voor mij niets uit, ik ben niet van plan shows te gaan lopen.
Het had me leuk geleken om eens te doen hoor, maar op de laatste show waar ik was werd ik constant vol afschuw aangekeken en dat is inderdaad niet lollig.
Ook heb ik me toen weer verbaasd over de omvang van het labje dat achter bordje nummer 1 mocht plaatsnemen, 9 maanden en gewoon obese!
Maar goed, er zijn wel meer dingen binnen de show die ik echt vreemd vindt, kijk alleen al naar het topic nu over de show in eindhoven waarin een frans bulletje wordt afgerekend om het feit dat hij een neus heeft
Het is gewoon niet mijn wereldje, juist om dit soort dingen.
Dit is ook een discussie die nooit zou eindigen, de showmensen hebben hun mening, de werkhondenmensen hebben een mening.

Nog over het fokken van die hevige labjes.
Ja, er zijn heel hevige labjes maar dat zijn er niet zo heel veel hoor.
Er zijn veel meer uitschieters de andere kant op, honden die dus nog geen dummy willen apporteren omdat dat er 0 inzit.
Ik zie wekelijks heel veel ft labjes en de meeste zijn gewoon hondjes die prima te handelen zijn.
Ook kunnen het uitstekende huishonden zijn als ze maar wat beweging en uitdaging krijgen.
Mijn Jones is ook zo'n hondje, een relaxter hondje vindt je nergens.
Ik ben in ieder geval hartstikke blij met mijn labjes, ook al kan ik niet met ze naar show, ik kan lekker met ze aan de slag en daar heb ik ze voor.

[sbientje]

ik heb natuurlijk geen spitsmuis maar vaak kijken ze alleen al zo als ze je niet kennen hoor. Althans, dat idee heb ik. Maar de volgende keer dat ik op show ben en ik zie iemand met een werklijn dan zal ik eens een praatje aanknopen.

[nathalie]

Maar, wat precies geeft het als mensen je op show vies aankijken omdat je een hond bij je hebt die niet in hun plaatje past?

Ik show een Heidewachtel. Helemaal werklijn, niks show-achtigs ingefokt. Toen ik hem de eerste keer showde (gebruikshondenklasse) werd ik ook raar aangekeken. Ws omdat "ze" mij niet kenden van dat ras en omdat ik een totaal ander type aan het riempje had. Boeit me echt niks hoor.
Helemaal niet meer toen ik BOB werd, met de complimenten van de keurmeester. En de 2 keer daarop ook.

Nu kijken ze niet meer vies hoor. Nu willen ze hem als dekreu, voor zijn pit

[samantha!]

Pure fieldtriallabs:
Moeder Jones


Vader Jones


Vader Fudge