Het Spaanse opvanghondjes topic

[cindymaes]

Ik heb dit topic niet echt gevolgd, en om nu 19 bladzijden te gaan lezen vind ik ene klein beetje veel
Maar zitten deze honden nu in NL bij gastgezinnen te wachten op een definitieve baas? Zo ja, waar kun je ze dan terugvinden, website?

[DeDiana]

Ik heb dit topic niet echt gevolgd, en om nu 19 bladzijden te gaan lezen vind ik ene klein beetje veel
Maar zitten deze honden nu in NL bij gastgezinnen te wachten op een definitieve baas? Zo ja, waar kun je ze dan terugvinden, website?

Er zijn inmiddels vier honden in Nederland, waarvan er één al geadopteerd is (door het gastgezin).
Begin maart komt nog een aantal honden aan.
De honden vind je hier: https://www.facebook.com/Hondenherplaat ... ts&fref=ts

[Manu]

Wat een heerlijke foto's! Echt een genieter die Ren
Heel fijn dat Simba zo op zijn plek is.

Wij zijn gisteren naar het bos, duin en strand geweest met de honden. We kwamen nog 2 racende Podenco's tegen. Ze waren kleiner en hadden een andere kop, Andaluz middenmaatje volgens de baasjes. Ik ben nu wel benieuwd bij welke groep Podenco's Niarla hoort. Ze is trouwens omgedoopt tot Uma. Ik vond Niarla te lang maar meestal noem ik haar gewoon meisje of prinses
Ze vond haar soortgenoten wel heel interessant en zij haar ook.
Toen ze de konijnen zag in de duinen heeft ze heel mooie huppels op de achterpoten laten zien en ze heeft continue de staart en oren overeind gehad. Het was zo leuk
Het stelletje:


Ze eet nu vlees, dat vindt ze veel lekkerder dan die droge brok
En ze eet net zoveel als Manu, haha! Laatst had ze zelfs een kilo op

Manu wilde ook even de aandacht voor zich alleen dus die heeft speciaal voor jullie geposeerd
Hij kan echt heel jaloers kijken als ik met het meisje zit te knuffelen

[DeDiana]

We kwamen nog 2 racende Podenco's tegen. Ze waren kleiner en hadden een andere kop, Andaluz middenmaatje volgens de baasjes. Ik ben nu wel benieuwd bij welke groep Podenco's Niarla hoort.

Volgens mij heeft Niarla het meest van een Podenco Ibicenco ruwhaar. Veel podenco's hier zijn ook een beetje van dit en een beetje van dat, maar het type van Niarla zie je hier in ieder geval vrij veel en daar wordt ook veel actief mee gejaagd hier in de campo.

[josefientje]

Wat een heerlijke foto's! Echt een genieter die Ren
Heel fijn dat Simba zo op zijn plek is.

Wij zijn gisteren naar het bos, duin en strand geweest met de honden. We kwamen nog 2 racende Podenco's tegen. Ze waren kleiner en hadden een andere kop, Andaluz middenmaatje volgens de baasjes. Ik ben nu wel benieuwd bij welke groep Podenco's Niarla hoort. Ze is trouwens omgedoopt tot Uma. Ik vond Niarla te lang maar meestal noem ik haar gewoon meisje of prinses
Ze vond haar soortgenoten wel heel interessant en zij haar ook.
Toen ze de konijnen zag in de duinen heeft ze heel mooie huppels op de achterpoten laten zien en ze heeft continue de staart en oren overeind gehad. Het was zo leuk
Het stelletje:


Ze eet nu vlees, dat vindt ze veel lekkerder dan die droge brok
En ze eet net zoveel als Manu, haha! Laatst had ze zelfs een kilo op

Manu wilde ook even de aandacht voor zich alleen dus die heeft speciaal voor jullie geposeerd
Hij kan echt heel jaloers kijken als ik met het meisje zit te knuffelen

Ik vind Manu zo'n heerlijk relaxte blik hebben (hij houdt van Bob Marley zeker?), en Uma wordt steeds mooier!

[Aniway]

Uma komt ook voor in de letters van Manu
Heb je dat expres zo uitgekozen of was het toevallig?

[Manu]

Uma komt ook voor in de letters van Manu
Heb je dat expres zo uitgekozen of was het toevallig?

Haha ja dat is dus toeval. Ik noemde haar eigenlijk continue "de rat" (lief bedoeld hoor), de Spaanse vertaling was Ratta en dat vond ik stom. Toen zei mijn vader grappend: "noem haar Gaga, die heeft ook zo'n rattenkop". Mijn zus vond Billy leuk, Bill, Kill Bill, Uma Thurman, de actrice met de rattenkop Stoer, elegant, apart koppie, blond, 2 lettergrepen: perfect.

Ik vind Manu zo'n heerlijk relaxte blik hebben (hij houdt van Bob Marley zeker?), en Uma wordt steeds mooier!

Hij is ook heel relaxed, er is maar weinig waar hij zich druk om maakt en ik kan hem overal mee naartoe nemen zonder last van hem te hebben. Hij is echt de ideale hond, alleen kan hij dus niet gemakkelijk loslopen. Uma heeft er ook heel veel aan dat hij zo mellow is. Als ze iets eng vindt gaan we ook tegen elkaar aan lopen of hij loopt nét even zo langs dat hij haar aanraakt. Moet wel bewust zijn.
Ze verandert snel hè? Die blik in haar ogen wordt elke dag wat sprekender

[Aniway]

Uma komt ook voor in de letters van Manu
Heb je dat expres zo uitgekozen of was het toevallig?

Haha ja dat is dus toeval. Ik noemde haar eigenlijk continue "de rat" (lief bedoeld hoor), de Spaanse vertaling was Ratta en dat vond ik stom. Toen zei mijn vader grappend: "noem haar Gaga, die heeft ook zo'n rattenkop". Mijn zus vond Billy leuk, Bill, Kill Bill, Uma Thurman, de actrice met de rattenkop Stoer, elegant, apart koppie, blond, 2 lettergrepen: perfect.

Ik vind Uma een leuke naam
En het maakt het extra leuk, dat Manu zijn naam er ook in verwerkt is

[Manu]

Ik vind het ook leuk, het past en je hoort de naam niet veel. Als ze blijft heeft ze dus alvast een mooie naam
We hadden al zoveel namen gehad, vriend wilde Vicky. Zo van de foto paste dat wel maar nu ik haar ken is dat echt geen naam voor haar. Ze is ladylike

[Manu]

Die wond op haar rug blijft open omdat ze er maar aan blijft likken en als zij er vanaf blijft, likt Manu er weer aan.
Ik smeer het in met honingzalf maar desondanks is het alleen maar veel groter geworden en de korst wordt steeds eraf gepulkt met haar tanden.

Iemand een gouden tip?
Het wordt zo best een plek.

[Machie]

Jas aan zodat ze er niet aan kan komen?

[Manu]

Jas aan zodat ze er niet aan kan komen?

Dat heb ik nu gedaan. Maar met die honingzalf wordt het best wel een zooitje. Broeierig en ik moet het nu vastbinden aan haar staart anders schuift ze het gewoon aan de kant. Ze is net een kat, zo lening
Eigenlijk wil ik een verzorgend zalfje wat ze er niet af wil likken. Manu lust geen tea tree, ik ga dat eens proberen.

[Sas]

Ik had ene gelijk probleem, mijn DA gaf vevrolgens aan dat het effect van honingzalf al vrij snel ontstaat, dus insmeren als je echt even goed kan opletten (ik deed het net voor hun eten en daarna een rondje lopen) dan bleef ze er in ieder geval zo`n half uur van af en dat was feitelijk afdoende, dat ze het willen oplikken is logisch: het smaakt goed volgens mij (ruikt in ieder geval wel lekker

Anders wellicht een iets viezere zalf halen?

[Tallie]

Medical Pet shirt? Ik heb er nog wel eentje liggen voor een hond met een ruglengte van 55-69, weet niet hoe groot ze is?

[Sanne&Bo]

Ik heb hier ook een shirt liggen, denk een M.

[Valerie]

Ik zou het gewoon opsmeren voor het uitlaten. Dat is echt wel genoeg

[Hanneke2]

Wat een heerlijke updates weer!

We kwamen nog 2 racende Podenco's tegen. Ze waren kleiner en hadden een andere kop, Andaluz middenmaatje volgens de baasjes. Ik ben nu wel benieuwd bij welke groep Podenco's Niarla hoort.

Volgens mij heeft Niarla het meest van een Podenco Ibicenco ruwhaar. Veel podenco's hier zijn ook een beetje van dit en een beetje van dat, maar het type van Niarla zie je hier in ieder geval vrij veel en daar wordt ook veel actief mee gejaagd hier in de campo.

Ze lijkt mij eerder een gladhaar, met hier en daar een plukje ruw. De echte ruwharen hebben echt veel meer haar.

Ik vind haar wel wat klein voor een ibicenco, Manu, hoe hoog is ze eigenlijk?

[Manu]

Ik heb er tea tree crème op gedaan en dat lusten ze niet. Nou hopen dat het ook snel heelt. En dan voor het uitlaten inderdaad maar honingzalf.

Oh ik ben in de zevende hemel. Manu moest naast de fiets want hij was niet te houden. En ik dacht: hmm jammer dat dat niet tegelijk kan.
Maar ja! Waarom niet?!
Hop aan elkaar vastgebonden en ik ben gaan fietsen. Beide vol knipperende lampjes en ze vond het geweldig! Ze kan draven als een malle en die staart stond recht overeind. Ze bleven keurig naast elkaar lopen.
Ik ben naar onze pony gefietst, daar staat een enorme bollenschuur en laat ik Manu wel eens los. Ik heb een lijn aan haar geknoopt en heb ze losgelaten. Ze bleven samen heen en weer rennen Ze vond het zo leuk.
Toen we thuis kwamen sprong ze jolig tegen het aanrecht en rende een rondje door de kamer. Nu ligt ze knock out

Edit: Hanneke, ze is maar iets kleiner dan Manu. Zo'n 55 cm, ruim. Manu is best flink, die zit inmiddels bijna aan de 70 cm en naast elkaar scheelt het niet heel veel.

[DeDiana]

Ze lijkt mij eerder een gladhaar, met hier en daar een plukje ruw. De echte ruwharen hebben echt veel meer haar.

Ik vind haar wel wat klein voor een ibicenco, Manu, hoe hoog is ze eigenlijk?

Wat denk jij Hanneke? Ik heb helemaal niet veel verstand van podenco's.
Het type van Niarla zie je hier wel veel trouwens. Maar volgens mij houden ze zich niet aan één specifiek type, als het maar flink jaagt vinden ze het wel goed (dus het is volgens mij een beetje van alles wat)

[Hanneke2]

Ik heb er tea tree crème op gedaan en dat lusten ze niet. Nou hopen dat het ook snel heelt. En dan voor het uitlaten inderdaad maar honingzalf.

Oh ik ben in de zevende hemel. Manu moest naast de fiets want hij was niet te houden. En ik dacht: hmm jammer dat dat niet tegelijk kan.
Maar ja! Waarom niet?!
Hop aan elkaar vastgebonden en ik ben gaan fietsen. Beide vol knipperende lampjes en ze vond het geweldig! Ze kan draven als een malle en die staart stond recht overeind. Ze bleven keurig naast elkaar lopen.
Ik ben naar onze pony gefietst, daar staat een enorme bollenschuur en laat ik Manu wel eens los. Ik heb een lijn aan haar geknoopt en heb ze losgelaten. Ze bleven samen heen en weer rennen Ze vond het zo leuk.
Toen we thuis kwamen sprong ze jolig tegen het aanrecht en rende een rondje door de kamer. Nu ligt ze knock out

Wat goed dat ze netjes naast de fiets kan lopen!! Echt bizar zeg, als ik zoiets zou proberen ging ik hoogstwaarschijnlijk spectaculair over de kop. En wat heerlijk dat ze dan zo jolig binnen kwam. Zo mooi als ze beetje bij beetje meer los komen.

Edit: Hanneke, ze is maar iets kleiner dan Manu. Zo'n 55 cm, ruim. Manu is best flink, die zit inmiddels bijna aan de 70 cm en naast elkaar scheelt het niet heel veel.

Oh, ik dacht weer dat Manu kleiner was (70 cm, jemig. ), dus die loopt mijn beeld te vertekenen. Nee, 55 cm vind ik vrij normaal voor een ibicencoteefje.

[Manu]

Ik dacht ook dat ik over de kop zou vliegen maar ach, wie niet waagt wie niet wint
Ik hou van stomme dingen doen, meestal slaagt dat uiteindelijk toch en dan ben je extra trots
Misschien gaan we wel wat snel, we zijn in de duinen, met de trein, fietsen en uit logeren geweest maar in ons leven is dat normaal dus we doen ook normaal. En dan vindt zij het eigenlijk ook al gauw prima

Nu scheelt het trouwens echt heel veel dat Manu zo ontzettend makkelijk is. Aan de fiets maar ook in het algemeen. Zo wordt hij wildenthousiast van treinen, dat is gezellig want daar is aandacht

En hij is zeker flink
Het is een neppe Husky, en ook nog eens erg breed. Dus ze valt wat weg. Hij staat ook altijd vol trots en zij nog wat in elkaar gedoken.

[Hanneke2]

Ze lijkt mij eerder een gladhaar, met hier en daar een plukje ruw. De echte ruwharen hebben echt veel meer haar.

Ik vind haar wel wat klein voor een ibicenco, Manu, hoe hoog is ze eigenlijk?

Wat denk jij Hanneke? Ik heb helemaal niet veel verstand van podenco's.
Het type van Niarla zie je hier wel veel trouwens. Maar volgens mij houden ze zich niet aan één specifiek type, als het maar flink jaagt vinden ze het wel goed (dus het is volgens mij een beetje van alles wat)

Met die 55 cm en dat uiterlijk en dat karakter denk ik gewoon ibicenco. Vooral karakter en gedrag van die andaluz-mixen is toch wel wat anders, die zijn - voorzover ik weet en heb meegemaakt - wat pittiger, minder windhond-achtig en meer terrier-achtig. En canario's ken ik dan weer helemaal niet, maar op foto's lijken die altijd een wat smallere kop te hebben.

Niet dat het wat uitmaakt hoor, maar het is toch leuk als je een beetje weet wat je in je handen hebt.

Oh en mag ik even off-topic? Ik kwam vandaag echt na jaaaaren twee podencovrienden van mijn honden tegen. Ik was doorgelopen naar het volgende park, waar ik met Jack de laatste jaren nooit meer liep en met Lilo nog maar heel af en toe in het weekend, en omdat er inmiddels nog een park naast is aangelegd, liep de baas van die twee juist vrijwel nooit meer in 'ons' park. Ik dacht eigenlijk dat ze verhuisd waren.

Maar niet dus, zo leuk om die twee (de grootste lijkt heel erg op Jack, en dan een kleine Portugese podencomix erbij) weer tegen te komen! En het is altijd direct goed he, alsof die honden familie tegenkomen, zo mooi is dat. (Nog meer off-topic, ik denk dat ik dit jaar naar de podencodag ga, ik zie echt te weinig podenco's. )

In elk geval, baas had helaas een beetje haast en kon dus maar een klein half uurtje mee wandelen, en haar ouwe dame van inmiddels ook al 12 moest dus aan de lijn blijven, want die presteert het nog steeds om de velden in te rennen zodat baas wel effe een tijdje kan wachten voor ze weer netjes terug komt. Lang geleden wilde het stel elkaar ook wel lekker opjutten en dan stonden we daar dus samen een tijd lang hondloos.

En ik was wel apetrots op Toto! Hij rende wel errug ver weg af en toe (in 'vreemd' gebied he? Wiens theorie was dat ook weer? ), maar als ik floot kwam hij uiteindelijk toch weer keurig terug racen, superbraaf ding is het toch.

En omdat ik best vroeg op pad was gegaan (die schitterende knaloranje zon door de mist was het sowieso waard), waren we in het begin nul andere honden tegengekomen en Lilo en Toto hebben ook echt met elkaar lopen spelen en dollen. Dat was ook de bedoeling.

[Hanneke2]

Ik dacht ook dat ik over de kop zou vliegen maar ach, wie niet waagt wie niet wint
Ik hou van stomme dingen doen, meestal slaagt dat uiteindelijk toch en dan ben je extra trots
Misschien gaan we wel wat snel, we zijn in de duinen, met de trein, fietsen en uit logeren geweest maar in ons leven is dat normaal dus we doen ook normaal. En dan vindt zij het eigenlijk ook al gauw prima

Nu scheelt het trouwens echt heel veel dat Manu zo ontzettend makkelijk is. Aan de fiets maar ook in het algemeen. Zo wordt hij wildenthousiast van treinen, dat is gezellig want daar is aandacht

En hij is zeker flink
Het is een neppe Husky, en ook nog eens erg breed. Dus ze valt wat weg. Hij staat ook altijd vol trots en zij nog wat in elkaar gedoken.

Hij lijkt echt enorm naast dat tengere teefje, ik kan me ook wel voorstellen dat ze hem als veilige haven ziet!

En ik denk niet dat je te snel gaat, want je blijft alsmaar naar die hond kijken, en dat is wat telt. Als je op je gevoel afgaat, is het meestal gewoon goed. Ik heb Toetje rationeel gezien bizar vroeg los gelaten, en mensen staan nog steeds van een podenco na twee weken los? maar het voelde goed en het gaat goed.

Oh en dat wildenthousiast worden van treinen.... ik vond Manu al leuk maar nu helemaal. Jack had dat met de metro, wilde daar ook iedereen altijd begroeten want zo hoorde dat.

Wees maar stikblij met je heerlijk sociale stoere vent. Da's een hele goeie hond die je daar hebt, en ik hoop dat je ook als Uma blijft nog wat meer opvangers op de rails gaat zetten want ik denk dat Manu daar zijn poot niet voor omdraait.

[DeDiana]

Ja, ik denk het ook Hanneke, ik vind haar wat betreft karakter ook wel typisch een Ibicenco.

Haha, leuk is dat, als honden meteen die herkenning hebben bij rasgenoten en je dat met de baasjes onderling ook hebt.
Niarla had ook een podencovriendin in het asiel: Soraya.

[DeDiana]

En ik denk niet dat je te snel gaat, want je blijft alsmaar naar die hond kijken, en dat is wat telt. Als je op je gevoel afgaat, is het meestal gewoon goed. Ik heb Toetje rationeel gezien bizar vroeg los gelaten, en mensen staan nog steeds van een podenco na twee weken los? maar het voelde goed en het gaat goed.
[...]
Wees maar stikblij met je heerlijk sociale stoere vent. Da's een hele goeie hond die je daar hebt, en ik hoop dat je ook als Uma blijft nog wat meer opvangers op de rails gaat zetten want ik denk dat Manu daar zijn poot niet voor omdraait.

Helemaal mee eens

[DeDiana]

Ik heb toen ik Rosca net een paar maanden had een week of 3 met haar overal los kunnen lopen. Ze volgde me op de voet en we liepen door bossen en parken waar het zwart zag van de nijnen. En toen zag ze haar eerste nijn en was het voorgoed gedaan met onbekommerd los laten lopen.

Dus dat kan ook nog.

Ik zou Jimi voortaan in het bos maar een blinddoekje omdoen dan

[DeDiana]

Ik heb toen ik Rosca net een paar maanden had een week of 3 met haar overal los kunnen lopen. Ze volgde me op de voet en we liepen door bossen en parken waar het zwart zag van de nijnen. En toen zag ze haar eerste nijn en was het voorgoed gedaan met onbekommerd los laten lopen.

Dus dat kan ook nog.

Ik zou Jimi voortaan in het bos maar een blinddoekje omdoen dan

En twee tamponnetjes in de neusgaten.

haha, ik kan niet wachten tot ik jullie een keer in het bos tegenkom

[DeDiana]

Neem jij Mila in Amy's pyama mee. Dan loopt Jimi tenminste niet alleen voor gek.

Hahaha
Gelukkig ziet Jimi daar dan toch niets van.

[Hanneke2]

Ja, ik denk het ook Hanneke, ik vind haar wat betreft karakter ook wel typisch een Ibicenco.

Haha, leuk is dat, als honden meteen die herkenning hebben bij rasgenoten en je dat met de baasjes onderling ook hebt.
Niarla had ook een podencovriendin in het asiel: Soraya.

Ooh wat een lieve foto!

[Hanneke2]

Ik heb toen ik Rosca net een paar maanden had een week of 3 met haar overal los kunnen lopen. Ze volgde me op de voet en we liepen door bossen en parken waar het zwart zag van de nijnen. En toen zag ze haar eerste nijn en was het voorgoed gedaan met onbekommerd los laten lopen.

Dus dat kan ook nog.

Oh ik maak me echt geen illusies, ik ga ervan uit dat Toetje op enig moment achter een haas of konijn of kat aangaat en dan niet meteen braaf terug komt als ik roep. Daar ontkom je denk ik niet aan bij een podenco. Maar Toto is volgens mij niet van het doodbijten en opvreten, en ergens achteraan rennen is altijd eerst heel spannend, en dan zijn er misschien weer andere interessantere dingen, dat is weer een voordeel van die podi's, ze hebben een belabberde aandachtsboog, alles wat nieuw is, is interessanter.

Lilo en Jack kon/kan ik uiteindelijk zelfs in een vakantiehuisje midden in een bos los rond het huisje laten lopen. Konijnen en eekhoorntjes daar gingen ze zeker wel eens even achteraan, maar nooit iets gevangen, nooit iets doodgemaakt, en vooral Lilo was en is toch wel vrij makkelijk terug te roepen (niet meteen, dat is zinloos, maar na de eerste rush, fluiten en van OH LILO KIJK EENS! roepen en dan is ze meestal toch wel heel benieuwd of ik haar verkering heb gespot of dat ik biefstuk ga uitdelen). Toto is voorlopig nog heel erg gespitst op wat Lilo doet, dus ik hoop dat hij die eerste keer ook netjes mee terug komt.