Waarom het verschil in castratie reu/teef?

[Zamunda]

Dit is de mijne. De joune is bruin.

http://i101.photobucket.com/albums/m69/ ... 13bytf.jpg

Ja, nou snap ik er niks meer van ! Wie is die bruine in je onderschrift dan???

Bas is een teef om het makkelijk te maken .

Haha, ja dat wist ik dan nog net wel . Maar bas is niet bruin en bas staat ook gewoon in het OS van laeken.
Maar waar ik steeds dacht dat dat bruine gespierde hondje in het OS van cleva Hein is.... blijkt dat niet zo te zijn .

[Hanneke2]

Dit soort discussies zijn domweg altijd bereirritant omdat mensen met gecastreerde honden meteen op hun tenen getrapt zijn en dom gaan doen. Zinloze discussies totdat je die mensen in de kaart speelt want dan staan ze voorop om de eer van hun goede beslissing in ontvangst te nemen. Dat zijn gewoon geen gesprekken meer. Natuurlijk zal er best een keer een goede reden voor zijn. Maar iedereen weet prima waarom het gros van de reuen gecastreerd wordt. Iedereen weet prima hoe die er vaak uit zien en iedereen weet ook prima wat het eerste is dat je dierenarts zegt als je klaagt over reuengedrag. Net zulke kuldiscussies dus als over pitbulls en dan met mensen die zeggen dat alles wat je zegt larie is omdat hun pitbull heel sociaal is. Totaal onmogelijk om op een normale manier hierover te praten dus. Als je praat over een gemiddelde reden, een gemiddelde hond en de cijfers en statistieken gaat Trees roepen dat haar hond wel dun was. Dan zegt Pietje dat hij Cesars zoon is maar dat brutus toch hele dagen gek was en bijna dood door nieten eten dus hij moest wel castreren. Blaaablaaaaablaaaaaaa. De gemiddelde hond wordt gewoon gecastreerd omdat de hond niet een leven heeft wat hij nodig heeft en te weinig opvoeding kreeg. Of je het er mee eens bent of niet, dat is gewoon een feit. Ik ken die reuen niet die sterven van hun hormonen. Ik ken wel probleemhonden maar dat ligt wel degelijk vaak aan de baas.

Ik denk dat je daar gelijk hebt, en dat castratie door de omgeving en ook door dierenartsen vaak wordt aangedragen als oplossing voor gedragsproblemen. Maar dat betekent ook dat je de meeste gecastreerde honden ziet bij mensen die niet genoeg lopen met die honden, niet naar andere oplossingen zoeken bij problemen en die iets te vreten geven makkelijker vinden dan effe een spelletje of op een andere manier bezig gaan met die hond. Oorzaak en gevolg enzo.

Voor mij is het moeilijk (of juist makkelijk ) meepraten omdat ik al mijn honden gecastreerd heb gekregen. Bij Toto heb ik nog geprobeerd dat uit te laten stellen, maar zijn ballen zijn eraf gegaan zodra ze in Spanje wisten dat er interesse voor hem was, en nou ja, het zij zo. Ik weet niet of ik hem zelf ooit zou laten castreren als het anders was geweest, ik heb nooit voor die keuze gestaan. Voorlopig kan ik er bezopen hoeveelheden voer in douwen en komt hij langzamerhand mooi op gewicht. We zien wel hoe hij zich verder ontwikkelt.

Als ik zie hoe Lilo op jonge kleine pups reageert, denk ik dat het misschien wel goed is dat ze geen schijnzwangerschappen hoeft door te maken want ik denk dat het drama zou zijn. Daarnaast denk ik ook wel dat Lilo met al haar onzekerheid in combinatie met haar pittigheid, wel gebaat is met die castratie om stemmingswisselingen te voorkomen. Ik weet nu precies wat ik haar aan haar heb en ze is in elk geval voorspelbaar. Ze is naar Toto toe ook gewoon lekker zelfverzekerd en ik denk - maar het blijft gissen natuurlijk - dat ze stabieler is dan wanneer ze niet gecastreerd zou zijn.

Jack was weer een ander verhaal, die werd inderdaad sneller te zwaar van teveel voer (maar is nooit vadsig geworden, daar lette ik dus wel op), had in zijn hoogtijdagen een stel dikke gespierde billen, een ontplofte vacht, en nam echt wel de benen als hij een loopse teef rook, heeft zelfs een keer bijna een knappe border collie gedekt. Jack lag ook piepend voor de voordeur als er loopse teven in de buurt waren. En bij Jack was het verder een heel simpel verhaal: als hij zijn ballen had gehouden was hij met die kapsones van hem ongetwijfeld af en toe aangevallen door andere volle reuen, en dat konden we niet hebben met die baggerpoten. Jack was gewoon veel te kwetsbaar, en zonder ballen ging het goed en was het een stiksociale stabiele zelfverzekerde hond.

Ik denk dat het allemaal heel relatief is en afhankelijk van de hond in kwestie. Je kan een hond totaal verkloten door castratie, soms maakt het geen drol uit en soms is het toch beter voor die hond. Maar castreren omdat je hond zo druk is, aan de lijn trekt en niet los kan, dat is denk ik het punt waar het vaak mis gaat.

[Chihuahua-paws]

Maar dat is wel reden nr 1. Natuurlijk zou ik ook geen reu moeten die zijn staart opvreet als hij een teef ruikt. Natuurlijk zou ik die ook castreren. Maar een tijd niet goed eten is mijn probleem niet hoor. Wordt hij alleen maar lekker dun van. Rijden op mensen is echt opvoeding want mijn honden zelf wisten prima raad met geile Dapper en Eva vertelde hem in 1 minuut wat wel en niet mocht als ze loops was. Dat kun je als baas dus ook. En als je hond buiten echt hysterisch wordt is dat vaak, Let op, vaak, ook best bij te sturen. En heb je echt een onhandelbaar reutje dan castreer je maar. Ik vind dat echt niet erg verder. Ik ben tegen dat massale gecastreer terwijl de helft van die mensen geen idee heeft wat ze doen. Klakkeloos heet dat.

En dit ben zelfs ik met je eens
Mijn ging het er over dat er in het algemeen gesproken werd over castreren en over dat mensen te makkelijk en te snel tot zo iets overgaan. Die mensen zullen er zeker zijn. Maar gaat dus niet altijd op.
Dat is wat ik ermee wil zeggen niet meer en niets minder.

[DeDiana]

Nu ben ik benieuwd of bovenstaande voor jullie ook opgaat wat betreft de castratie van een teef of hebben jullie het nu alleen over reuen?

[malinois]

Ik ben tegen onnodig snijden in t algemeen dus ook voor teven. Xena is dus ook nog intact op dr 13,5 jaar.
Heb ook te slechte ervaringen met een om medische reden gecastreerde teef van mij. Vacht drama, eten drama (max 10 brokjes per dag en dan kwam ze nog aan een x kees/fox), incontinent etc.
Maar ja t kon niet anders dus er was geen keus maar t heeft me wel genoeg gezegd hoeveel invloed hormonen hebben en dat ze er dus niet voor niets zitten.
Dus castratue zowel reu als teef alleen om medische redenen hier.

[laeken]

Ik zou ook nooit in een intacte teef snijden. Eva was intact en zou dat ook gebleven zijn. Wel denk ik dat een gecastreerde teef iets anders ligt. De motivatie is anders. Want je doet het niet omdat je het dier af wil zwakken kwa gedrag en karakter. En een teef wordt er niet lelijker van mits ze geen speciale vacht heeft en geen aanleg om vet te worden.

Bas is in elk geval pas gecastreerd toen ze naar NL kwam. Ze heeft dus ongecastreerd in de Spaanse asielen gezeten. En ze heeft pups gekregen. In elk geval een pup toen ze gevonden is want die heb ik gezien op foto's en ik verdenk het asiel ervan dat ze ook daar een nest heeft gehad of meer gezien haar uitgezakte tepels, zwarte grote dikke tepels en knobbels/verdikkingen in haar melkklieren. Ze is vlak voor ze naar NL kwam gecastreerd want de buik was nog kaal en de rits zat er nog in. Nu zijn haar tepels pas bij ons kleiner geworden. Inmiddels zijn ze normaal na een jaar. De dikke melkklieren zijn ook weg. Ik dacht dat ze mamatumoren had nl. Bas is denk ik dus vaker moeder geweest. Ze reageert ook op pups. Heel erg bezorgd.

Nu ze gecastreerd is merken wij wel degelijk gedragsveranderingen. Ze wordt pittiger. Wel kan dat ook gewenning en ware aard zijn dus dat ga ik niet ophangen aan de castratie. Wel denk ik dat ze door castratie ineens erg dik kan worden. Ze eet nu 4 stukjes paardenvlees of kip-kvv van 25 gram om haar gewicht goed te houden. Meer en ze wordt een tonnetje. Ze is nu echt strak en goed op gewicht. Haar vacht begint erg te pluizen, is heel dik geworden en moeilijk te kammen. Eerder had ze mooie dunne lokken, nu heel dik stroef haar...Er komt haar op plaatsen waar het niet hoort en ze moet nu vaak geknipt worden omdat bv haar buik helemaal harig is geworden.

Dus nee, als ik zelf had kunnen kiezen was ook Bas nog intact geweest. Ik ben overigens wel hypocriet want ik ben wel blij dat ze geen BMO meer kan krijgen en minder kans op mamatumoren. Zo eerlijk ben ik dan ook wel weer.

[ranetje]

Dit is de mijne. De joune is bruin.

http://i101.photobucket.com/albums/m69/ ... 13bytf.jpg

Ja, nou snap ik er niks meer van ! Wie is die bruine in je onderschrift dan???

Bas is een teef om het makkelijk te maken .

Haha, ja dat wist ik dan nog net wel . Maar bas is niet bruin en bas staat ook gewoon in het OS van laeken.
Maar waar ik steeds dacht dat dat bruine gespierde hondje in het OS van cleva Hein is.... blijkt dat niet zo te zijn .

Volgens mij is dat Dapper (?)
Dit is Hein http://i101.photobucket.com/albums/m69/ ... 13bytf.jpg

[Zamunda]

Volgens mij is dat Dapper (?)

Gelukkig nog iemand die me uit de brand helpt, bedankt ranetje .
Okee Dapper dus, waarschijnlijk dan. Verwarrend .

[LongFields]

Volgens mij is dat Dapper (?)

Gelukkig nog iemand die me uit de brand helpt, bedankt ranetje .
Okee Dapper dus, waarschijnlijk dan. Verwarrend .

Niet waarschijnlijk, het ís Dapper.

[S@ndr@]

Ik woon midden in een woonwijk en heb de schurft aan onnodig gekef of gejoel. Dat snappen ze erg snel hier

Het verschil is dat jij weet hoe je een hond moet aanpakken en zo ongeveer t gros van de Nederlanders, gaat of lijdzaam zitten kijken of gooit er een antiblaf band om heen, of castreert- want t moet wel een beetje makkelijk gaan, een hond moet je hebben, geen " last" van hebben

Precies! daarom heb ik hem ook de ballen laten afhakken, omdat ik er geen last van wil hebben, er niet mee geconfronteerd wil zijn en omdat het gedrag van een reu me tegen staat

Sorry rayos, ik weet niet beter

voor de doorsnee Nederlander geld dat wel zo, dat je je aangesproken voelt is helemaal niet nodig, maar hee, t is blijkbaar een gevoelig punt . heel erg jammer

[Zamunda]

Niet waarschijnlijk, het ís Dapper.

Ah, dan ben ik weer helemaal bij .

Ik wist wel dat het Dapper was maar dacht als ik dat schrijf dan vraag je je af wat daar zo Dapper aan is ?

Zeg, nou onderschat je me wel héél erg !

[alm@]

Betekent voor mij wel dat een volgende hond hoogstwaarschijnlijk weer een reu wordt. Of een geholpen herplaats teef.
Ik voel me nog steeds niet prettig bij het snijden in een gezonde hond voor 'mijn gemak'.

Zo gaat dat hier ook gebeuren

[*Petra*]

Ik denk dat reuen veel meer last hebben van loopsheid en hormonen dan teven. Dat "helpen" is vooral voor de eigenaar en niet voor de teef.

Waarom denk jij dat?

Ik had bijvoorbeeld Izzy dr castratie gepland in mijn hoofd. Zij was echt 3 maanden niet vooruit te branden en liep met haar ziel onder de arm. Ik kreeg haar niet gemotiveerd. Dat was weken voor een loopsheid, tijdens en weken na. Dan ging het 6 weken goed en begon het riedeltje weer van voren af aan. Ik heb daar geen last van anders dan dat ik mijn hond ongelukkig zie wezen.
Nou ja, ik had al besloten haar na dr volgende loopsheid te laten castreren toen die loopsheid ineens heel anders verliep. Castratie uitgesteld en de volgende loopsheid afgewacht. Ook weer niks te merken, ja nog meer markeren dan normaal maar dat is niks.
Izzy is dus nog intact nu maar als ik haar had laten castreren had ik het voor haar gedaan. Ik heb totaal geen problemen met loopsheid.

Waarom ik dat denk? Omdat het gros van de teven maar 1 keer of nooit loops wordt. Veel eigenaren en teven kunnen niet eens echt ervaren hoe de loopsheid is want stel je voor dat de hond even aan de lijn moet, er reuen achter je aan komen of dat er wat bloedspetters op de grond ligt. Meteen het mes erin want dat is het beste voor haar. Terwijl de hond er niet zoveel last van heeft hoor. Dat ze hormonaal en anders is klopt. Hoort er ook bij en is natuurlijk. Net zoals de schijnzwangerschap.
En de dierenartsen werken vaak ook niet echt mee door alleen maar de voordelen te noemen en de nadelen achterwege te houden.
Izzy heeft nu de kans gehad om met haar hormonen om te gaan, ze heeft het een paar keer meegemaakt en het gaat nu goed.
En ja als ze er echt last van zou hebben of blijven houden dan gaat het mes erin toch. Die keuze heb je gelukkig als eigenaar.
Jigzy had vorig jaar een gespleten loopsheid. Mocht ze dit weer krijgen dan gaat het mes er ook in hoor. Dat is gewoon teveel risico. Gaat het nu weer normaal dan blijft ze intact.

Reuen gaan weer een andere hormonale fase door. Zodra ze door hebben dat er ballen onder hangen willen ze die graag uittesten. Ik denk ook zeker dat die meer last hebben van loopsheden dan de teven, alleen hebben de heren dan weer geen hormonaal gedoe met de schijnzwangerschappen etc.

Dat wat jij verteld over teven vind ik echt grote onzin.
Ik heb meerdere teven gehad, die ook nesten hebben gehad, maar voor ze hun eerste nestje al kregen waren ze bij elke loopsheid al stikchagrijnig en liepen met hun ziel onder hun poten.
Daarbij is het voor veel teven niet leuk als ze schijnzwanger zijn en ik heb de pech gehad dat al mijn teven dit toch wel in ernstige mate hadden. Door de hormonen wisselt het karakter van een teef ook veel meer dan bij een reu. Bij ons laatste nestje hebben wij een teefje aangehouden en omdat wij toch niet meer willen fokken is die na de eerste loopsheid gecastreerd en na die tijd waren wij toch wel blij, veel van onze teven beginnen heel slecht te eten als ze loops moeten worden en als ze daarna schijnzwanger zijn.
Als straks onze hollandse herder korthaar teef haar eerste loopsheid heeft gehad, komt daar ook een ritssluiting in. Die hangt al maanden tegen de loopsheid aan en zo stabiel als ze was, zo instabiel is ze nu, je kan gewoon heel duidelijk merken dat ze overhoop licht met zichzelf.
De reuen die wij tot nu toe hebben gehad, hebben we ook gecastreerd maar dat was echt voor ons eigen gemak. Sjoerd heeft op dit moment een chip en zal na het uitwerken van de chip inprincipe niet gecastreerd worden, want hij is zowel met als zonder de chip een jandoedel. De chip heeft hij dus ook voor ons gemak, omdat wij geen zin hebben in gezeur wanneer Beppie loops is.

[Denise]

Ik heb 2 teven gehad die melkkliertumoren hebben ontwikkeld naast schijnzwangerschappen en ontsteking in de baarmoeders.
De teven veranderden niet qua vacht en dikte, ze werden juist slanker. En gedrag was ook stabiel.

Deze ervaringen zorgen ervoor dat ik sneller mijn toekomstige teef zal laten helpen.

Nu hebben wij een reu van 5,5 maand. Zijn knikkers gaan er pas af als er medisch wat mankeert of hij moet zodanig last krijgen van zijn hormonen (al verwacht ik het laatste niet )