
Maar om het jochie met honden buiten de roedel interactie te laten hebben en om hem te leren dat er toch echt, helaas maar waar, ook in de aanwezigheid van andere honden gewoon geluisterd dient te worden.
In elk geval...
De puppycursus-mevrouw doet niet aan straffen. Niet. Nooit.
Niet aan een lijncorrectie als puplief bananen in zijn oren heeft, niet als hij je bankstel opvreet, niet als hij een 4 dagen oud konijn verorberd.
En hoewel ik best houd van positief, ben ik toch echt van mening dat een hond best eens, Gewoon kappen nou, etterbak!

Daar wil ik nog wel overheen stappen, ze zit immers niet 24/7 bij me op de bank

Maar. Ik vind dat een hond per definitie het commando Nee moet kennen. Gewoon, omdat je dat ooit nodig gaat hebben. Dat gaf al een interessante discussie tijdens de eerste les... We konden elkaar niet bepaald van ons gelijk overtuigen. Zij vindt namelijk dat ik mijn hond, in het kader van het kunnen remmen bij bepaalde zaken als het opvreten van iets potentieel gevaarlijks, van te voren heb moeten leren dat hij gewoon meekomt als ik doorlopen zeg.
Ik ben van mening dat je altijd een situatie tegen zult komen die met een enkel positief aangeleerd commando niet te handelen zal zijn. Plus dat mijn reactie toch Nee! zal zijn bij iets wat ik als gevaarlijk inschat. Dus dan kan hij het commando maar beter kennen. Voor zijn eigen veiligheid.
Voor alle duidelijkheid, natuurlijk gaat Fitzie gewoon het commando Nee! leren.

Maar als discussie/vraag aan jullie:
Geheel positief opvoeden, dus niet alleen trainen, maar compleet positief opvoeden, zonder straf, zonder één enkele correctie ooit, is dat mogelijk?