Het eerste onderdeel was de eerste kennismaken met het tollen. Het doel van tollen is het lokken van eenden. De voorjager sluipt samen met hond naar een net, van waarachter de hond aanwijzingen krijgt. Het actieve gedeelte van het tollen bestaat uit het spelen en rennen langs de waterkant. De hond beweegt speels en actief terwijl hij een speeltje apporteert, wat de aandacht trekt van de eenden. Vervolgens verdwijnt hij weer even achter het net, waar het passieve gedeelte plaatsvindt. Ze moeten dus snel kunnen schakelen tussen vrolijk spelen en complete rust. Vervolgens wordt er weer wat gespeeld, daarna weer rust etc etc..Na het tollen volgt meestal een apport uit water. De voorjager blijft achter het net zitten, de hond zit hier net naast zodat hij kan markeren waar het apport is gevallen. Daarna mag hij uitgestuurd worden om (in dit geval de dummy) te apporteren.
Coda had eigenlijk meteen de smaak te pakken! Ik gooide een bal voor haar tijdens het tollen, waarna ik haar teruglokte met een kleine wubba. Dat werkte eigenlijk zo goed dat ze de wubba niet eens wilde, die was hooguit nodig om haar extra vrolijk te krijgen waarna ze de bal weer braaf apporteerde
Wat me verbaasde was dat ze ook probleemloos overschakelde van actief naar passief. Na 3 keer tollen moest ze achter het net blijven liggen, en dat deed ze keurig! De eerste keer nog wel in de startblokken om weer te apporteren, de tweede keer zag je haar ook echt volledig ontspannen wachten op een volgend commando. Heel mooi om te zien! 
Vervolgens het apport uit water, niet haar sterkste punt normaal gesproken maar ze bracht de dummy in één rechte lijn binnen!Het tweede onderdeel was vooral gericht op appél en steadyness, iets waar eigenlijk alle honden uit onze groep wel wat te verbeteren hadden
Met twee honden tegelijk deden we wat volgwerk van een meter of 50, daar kregen de honden het zit-blijf commando, voorjagers lopen door en leggen een dummy in een rechte lijn vanaf de hond. Daarna liepen we terug, kregen de honden weer het volg-commando en liepen we terug naar de beginplaats. Van daar uit werden de honden één voor één uitgestuurd om hun dummy te apporteren. De tweede keer werd deze oefening herhaald, maar met een dubbel apport waarbij ook rechts van de honden een dummy was neergelegd. Het volgen vond Coda NIET leuk Daar heeft ze heel geen geduld voor! Maar toen ze door had dat we echt alleen vooruit gaan als ze naast me loopt, wilde ze zich best aanpassen. Vervolgens sprong ze de eerste keer in toen ik net de A van "apport" had uitgesproken 
en terwijl ze onderweg was naar haar dummy, sprong ook de hond naast ons in en rende achter haar aan. Toen ze de dummy had heb ik daarom een extra fluitcommando gegeven, want ze kan nog wel eens ongezellig doen als andere honden haar storen tijdens haar taak. Gelukkig negeerde ze de hond en kwam in een rechte lijn naar me toe met dummy De tweede keer ging al een stuk beter, en beide dummy's kwamen vlot binnen!Onderdeel drie was een uitgebreide tolling sessie. We begonnen met wat tollen achter een stel bomen. Na een paar keer afgewisseld te hebben tussen actief en passief, volgde er een schot tijdens het passieve gedeelte. De uitdaging was nu dat de hond wel mocht kijken, maar zeker niet het water mocht betreden, er was namelijk niets geraakt en er volgde dit keer geen apport. Dus na het kijken moest ze weer overschakelen op tollen, en dit deed ze heel goed! Ze keek inderdaad, en ik was even bang dat ze binnen een seconde halverwege het meer zou liggen
Maar toen ik haar aandacht weer vroeg schakelde ze ook meteen over op tollen! Vervolgens slopen we richting de tweede tollingplaats even verderop. Hier volgde weer wat tolling, waarna ze naast het net mocht plaatsnemen om het waterapport te markeren. De bedoeling was toen om haar nog een korte volgwerkoefening te laten doen voor ze mocht apporteren, maar daar was ze het niet mee eens en na een paar seconden braaf wachten sprong ze toch in. Verbeterpuntje Het laatste onderdeel was verloren zoeken, niet haar sterkste punt. In een veld vlakbij een meer lagen 10 dummy's en een duif verstopt. Het idee was dat we zouden kijken hoeveel dummy's ze binnen wilde brengen, al had ik niet op een hoge score gerekend omdat ze inmiddels, einde van de middag, ook echt wat moe leek. De eerste dummy kwam vrij snel binnen! Daarna liep ze op de duif, die ze meteen oppakte, waarna ze twijfelde wat dan nu de bedoeling was
Ze nam de duif even mee de andere kant op, liet hem toen weer vallen en je zag haar twijfelen. Toen zette de helper een stap in haar richting om haar weer in beweging te krijgen, en na een fluitsignaal van mij kwam ze dan toch snel de duif brengen! Daarna bracht ze nog 3 dummy's binnen, maar ik merkte aan haar dat ze echt moe was en moeite had geconcentreerd te blijven. Dus besloot ik haar te belonen en de oefening te beëindigen voordat ze met lege handen terug zou komen en geen succes meer behaalde. We hebben heel veel geleerd, weten waar we aan moeten werken (appél en steadyness) maar ik ben ontzettend trots op haar! Het hele najaar niet in een groep getraind en het was best druk en chaotisch met 24 Tollers op één terrein, maar ze heeft heel mooi en geconcentreerd gewerkt, en vooral stil!
Nog wat foto's van het tollen. Als het goed is, volgt er later nog een filmpje!
