Hondje huisgenootje aggressief, alleen tegen mij, wat nu?

[Takkie de Teckel]

Hallo Allemaal,

Een tijdje geleden werd ik lid hier eigenlijk om info en advies bij te zoeken bij een gedragsprobleem, maar ben er nog niet aan toegekomen. Vandaag maar eens doen!

Zelf heb ik een lief ruwharig Teckelmannetje genaamd Takkie. We zijn stapeldol op elkaar, wandelen graag, spelen veel, en liggen graag samen tegen elkaar op de bank. Niks op aan te merken en mijn verhaal gaat ook niet over hem.

Takkie:


Ik deel het huis met een jongedame, een vriendin, maar geen relatie. Zij woont op de eerste verdieping, ik op de tweede en we delen de voordeur, keuken en toilet. Zij wilde ook graag een hondje, en heeft er inmiddels bijna een jaar eentje, een kruising tussen een Chihuahua en een Pekinees. Ze is een vrouwtje en over haar gaat het hier. Mijn huisgenote is geen Nederlandse en beheerst de taal nog niet goed genoeg om hier zelf te posten, en daarbij gaat het vooral om de relatie tussen mij en haar hondje, Lilly.

Het probleem in het kort: Lilly is naar mij toe zo fel als een piranha, valt me aan, bijt (hard) en blaft voortdurend als ik langskom op de overloop en vooral 's nachts als ik eens naar de wc moet ofzo, waardoor mijn huisgenote natuurlijk wakker wordt. Zij vind dit allemaal heel vervelend, en geeft mij bijna de schuld ervan, terwijl ik gewoon lief tegen het beestje probeer te doen. Mijn huisgenootje is bijna wanhopig en valt intussen (in het begin niet) flink uit naar Lilly en soms naar mij. Later geeft ze wel toe dat t niet mijn schuld is, maar zo zie je hoe wanhopig ze is af en toe.

Lilly is op zich best een lief beestje. Een beetje knorrig soms, maar verder gewoon lief. Tegen anderen die op bezoek komen is ze niet zo. Het gekke is, zelfs tegen mij was ze niet zo toen ik een paar keer op Lilly paste terwijl mijn huisgenote op vakantie was. Dan is Lilly gewoon lief (ok beetje knorrig), aaibaar, loopt gezellig mee met mij en Takkie. Ook bij mijn huisgenote zelf is er niks aan de hand, ze zijn dol op elkaar.

Lilly:


Ook als ik Lilly in de keuken eens een stukje vlees geef is ze lief, en haar baasje zegt dat Lilly als ik eraan kom op de vloer gaat snuffelen of er eten ligt. Kennelijk mag ze me ergens dus toch, maar helaas vrijwel altijd juist niet.

Het lijkt enigszins territoriaal, want ze doet het vooral als ik de kamer in kom, of vanuit de kamer richting mij op de gang. Ik kan niet op blote voeten naar de douche, want ze hapt erin en geloof me, het doet pijn en ze heeft scherpe tandjes.

Ik straf haar niet af, ik kan dat niet zo goed, ik ben iemand die met liefde opvoedt, niet met harde hand. Mijn Takkie heeft nooit een klap gehad, en kent geen agressie of woede. Takkie en Lilly gaan verder wel goed samen. Lilly is niet agressief tegen Takkie, ze vindt hem eerder interessant en leuk. Takkie hoeft verder niet zoveel van Lilly maar is ook niet agressief naar haar toe.

Wat kan ik doen om Lilly rustiger te laten worden?

Voor mij is het onprettig, maar wel mee te leven, maar voor mijn huisgenootje is het bijna reden om ergens anders te gaan wonen, terwijl we het verder best kunnen vinden samen.

Wat we nu gaan proberen zijn twee dingen:
- Vaker samen gaan wandelen en dan de riemen ruilen: zij met Takkie, ik met Lilly, maar wel samen op weg.
- Vaker bij haar op de kamer komen zitten. Tegen ander bezoek is ze niet zo, maar die blijven een tijdje bij haar, en ik kom alleen af en toe even wat vragen (en krijg de storm van Lilly over me heen)

Zou dit werken, en wie heeft er nog meer advies hoe hiermee om te gaan en Lilly's gedrag bij te sturen? Elk advies dat jullie kunnen geven is meer dan welkom!

Met vriendelijke groet,

Frank & Takkie

[Paisley]

Ik zou bijna gaan denken aan een interventie op zn Cesar Milans. De ruimte claimen, corrigeren bij de eerste signalen van terretoriaal gedrag, ruimte nemen tot er toegeeflijke signalen komen.
Maar makkelijker gezegd dan gedaan. Vind het in ieder geval een onsympathiek ogend mormel. Je zal t maar in huis hebben

Knuffel voor Takkie. Wat een lekker bekkie.

[Pino2012]

Wat een takkiewijf.
Al is Takkie veel te knap voor haar.

[Chihuahua-paws]

Het klinkt als territoriale agressie, hoe goed opgevoed is Lily eigenlijk?
Is er geen mogelijkheid om de honden vrij door het huis te laten lopen? Want juist die gescheiden huishoudentjes lijken mij best wel een probleem voor dit hondje.

En toch moet dat geen verschil maken.
Hondje krijgt van haar eigen vrouwtje die hem waarschijnlijk zelf zijn mammie noemt gewoon altijd haar zin. En denkt dat zij de baas is of eigenlijk de princes. En door haar felle gedrag deinst t's nog uit de weg ook.

Ik had haar vrouwtje eens een flinke preek gegeven dat jij gewoon vrij in huis moet kunnen lopen. En hondje als ze fel is ook gewoon een flinke foei hoor. En desnoods haar gewoon echt weg sturen en als ze in je been wil bijten dat zou ik voor zijn. Dan naar niet lief.

[Ria8653]

Aan die kop te zien heeft ts haar al een paar keer vol op de bek geraakt

Nee flauwekul. Kom, even een poosje beenbeschermers om en claim die ruimte. Het is een beest van godbetert 3-4 kg ofzo? Laat je niet intimideren zeg.

[Takkie de Teckel]

Ik zou bijna gaan denken aan een interventie op zn Cesar Milans. De ruimte claimen, corrigeren bij de eerste signalen van terretoriaal gedrag, ruimte nemen tot er toegeeflijke signalen komen.
Maar makkelijker gezegd dan gedaan. Vind het in ieder geval een onsympathiek ogend mormel. Je zal t maar in huis hebben

Knuffel voor Takkie. Wat een lekker bekkie.

Dankjewel zegt Takkie Dat is zijn 'gaan we nou wandelen?!?!' bekkie :p

Tja, Lilly is ook niet mijn type hondje nee, maar ach, heb hart voor alle dieren Ik wil even de twee dingen proberen die ik in mijn eerste post al zei, en dat is dus eigenlijk ook ruimte claimen. De enige keer dat ik ook even tekeer ging tegen haar had ik handschoenen aan en pakte haar flink in haar nek en drukte haar tegen de grond. Na wat piepen hield ze op. Maar zelfs dat is lastig want haar bij de nek pakken is al moeilijk. Toch denk ik dat het dan inderdaad misschien maar even zo moet.

Het is een klein fragiel dingetje, dat bij haar familie in Roemenie vandaan komt (Het is geen straathondje geweest daar ofzo). Er zit ook iets niet goed in haar achterlijfje waardoor ze nogal wiebelend loopt en af en toe een beetje mankt. Mn huisgenootje is er mee naar de DA geweest maar die kunnen niet heel veel doen. Het gaat ook op zich wel, ze lijkt er weinig last van te hebben. Maar ook al omdat ze zo fragiel is vind ik het vervelend om haar hardhandig aan te pakken.

Ze is nu iets meer dan 1 jaar, dus volgens mij moet gedragsverandering nog wel aan te leren zijn?

Iemand nog andere aanpak tips?

Ze lopen overigens ook los in huis, maar er zit een vervelende trap tussen die Lilly liever niet neemt naar boven en Takkie niet kan nemen naar beneden. Takkie mag van mij sowieso geen trap lopen. Soms zijn ze samen beneden, als ik bijvoorbeeld aan het koken ben en Takkie een lege petfles krijgt om mee te ravotten. Geen probleem tussen de twee honden onderling, alleen Takkie negeert haar meestal gewoon, hooguit even snuffelen en klaar.

Met Takkie ben ik erg blij. Ik heb m niks aan of af hoeven leren, hij doet alles uit zichzelf al goed Zelfs zijn poepjes doet hij op onopvallende uit-de-weg plekjes waar het niet in de weg ligt. Het gekke is dat Takkie eigenlijk voor m'n huisgenote bedoeld was. Hij kon niet blijven in het huis van de nicht van m'n baas en die wist dat mn huisgenootje een hondje zocht. Maar ja: ze wou een fluffy dameshondje, en Takkie is een ruwharige stoere kerel :p Wou eigenlijk zelf geen hond, maar heb m gehouden en vanaf dag 1 was ik er dol op en zou niet meer zonder willen. Hij heet inmiddels zelfs zijn eigen Facebook pagina: https://www.facebook.com/Takkie.De.Ruwharige.Teckel" onclick="window.open(this.href);return false;

Dus Tara en Cleva: No way!! haha

groetjes, Frank en Takkie

[fes/lou]

Ik denk dat het probleem zit in dat ze succes heeft, jij komt wat vragen, hond kettert er op los en jij gaat weer weg.. Succes!
Ik zou afspreken om op de bank te gaan zitten tot het mormel uitgeketterd is (met of zonder hulp)en dan pas weg gaan

[Fotogravinnetje]

Kijk ook naar je eigen houding. Mogelijk versterk je het gedrag doordat je er nu op anticipeert. En inderdaad, oppakken en op haar plek zetten is waarschijnlijk effectiever dan tegen de grond duwen

[ranetje]

Ik denk dat het probleem zit in dat ze succes heeft, jij komt wat vragen, hond kettert er op los en jij gaat weer weg.. Succes!
Ik zou afspreken om op de bank te gaan zitten tot het mormel uitgeketterd is (met of zonder hulp)en dan pas weg gaan

Dat is de eerste stap denk ik
En verder moet dat hondje opgevoed worden door de eigen bazin.
Niet met een schreeuw van frustratie maar door gewoon de grenzen van dat hondje duidelijker aan te geven.

En waarom kan dat hondje je 's nachts aanvallen?
Kan ze niet bij haar bazin op de kamer met de deur dicht?
Dan kan jij tenminste met je slaperige hoofd gewoon naar de wc

[lunaquinty]

newsflash: ook hondjes die pas 1 jaar zijn kunnen al te verpest zijn om ze nog goed op te voeden.
de blik in lilly's ogen is exact zoals die van mijn terror-chihuahua, die ik kreeg toen hij net een jaar was.
haar gedrag is ook exact hetzelfde, tommy valt mensen en honden aan, de eerste 5 minuten dat ze in de buurt zijn.(alleen doet hij het bij iedereen).
ik weet nog steeds niet precies waarom, misschien angst omdat alles voor hem heel groot en imposant is, of inderdaad territoriaal gedrag.
na zo'n beetje alles geprobeerd te hebben, heb ik het eigenlijk een beetje opgegeven, en doen we het er maar mee.
het zal lastig zijn om een muilkorfje te vinden wat om zo'n plat bekkie gaat, maar dat lijkt me voor jou wel de veiligste oplossing, en misschien word ze rustiger als ze merkt dat ze toch niet kan bijten.

[Ted en Harry]

Ik heb iets dergelijks meegemaakt met een buurmeisje en haar handtashondje. Als ik die bij onze Beauceron in de tuin zette of met beide ging lopen als buurmeisje een dagje weg was dan gaf het geen problemen, behalve dat het er belachelijk uitzag dan. Krengetje wilde continue bij me op schoot of opgepakt worden.
Maar zodra buurmeisje in de buurt was werd ik weggeblaft en zelfs een keer gebeten. In mijn ogen kwam dit door volstrekte non-opvoeding. Het hondje zag haarzelf als de leider in de roedel van meisje en hond en wilde het meisje "beschermen" tegen alles en iedereen. Nou ben ik absoluut geen voorstander van Cesar Milan praktijken maar ik heb ook wel eens een dominante pup gehad en ken de waarde van ogenschijnlijk kleine dingen als de ruimte claimen, als eerste de deur uitlopen, hond laten wachten op het signaal aanvallen bij de etensbak etc. Heb mijn buurmeisje destijds aangeraden om het beestje meer als hond die heeft te luisteren dan accessoire te behandelen en ook vooral toch maar eens op puppycursus te gaan en na een aantal maanden ging het heel veel beter.

Conclusie, ik denk dat je huisgenoot met dat hondje aan de slag moet, want zoals je het vertelt lijkt het alsof problemen alleen de kop opsteken als je huisgenoot in de buurt is.

En omg, dat teckelkoppie

[gyanty]

Ik zelf zou snel klaar zijn met dit soort gedrag. Naar de grond duwen is denk ik niet je beste optie in deze. Beter band krijgen met het beestje ook niet.

Ik zelf zou eerder kiezen voor trainingsdiscs. Deze geven een schrikreactie zodra je ze in de buurt van de slechtgedragende hond neergooit, waardoor ze hun gedrag even stoppen, waardoor je kan ingrijpen. Het doet niet pijn, zelfs niet als je eens heel slecht gooit en ze op dit kleine hondje terecht zouden komen.

En idd niet alleen wat zeggen en weer weg gaan. Eventueel toch wat lekkers meenemen of gewoon helemaal naar binnen tot hondje rustig is.

Lief zijn is heel mooi en vriendjes met dieren zijn ook. Maar al hondjes zelf agressie gaan gebruiken is het stadium van liefde en vriendjes zijn wel even gepasseerd. Vriendschap is wederzijds en moet ook een hondje waarmaken of verdienen. Evenals liefde. Kom op zeg.

[fes/lou]

Jawel hoor, naast de hond, niet raak

[fes/lou]

Klopt, maar van rammelende discs op afstand krijgen ze niet opeens een negatieve associatie. Die heb ik poedellief aangeleerd door naast hem te gooien toen hij de blafferd uithing.
Daarna is rammelen over het algemeen genoeg

[Lizzie.]

ik zou er ook net zo lang er bij blijven dat ze niet meer uit dr panty gaat. Dit kan in begin erg lang duren, je zal ff geduld moeten hebben en koop een blikkie knakworst, als ze rustig is dan geef je kleine stukjes knakworst. Je zal versteld staan als ze eenmaal door heeft dat ze bij rust iets lekkers krijgt

[laeken]

Ik denk dat het angstgedrag is. Dat is tenminste wat ik meestal zie bij chihuahua's. Als je gaat corrigeren wordt ze alleen maar erger. Ik adviseer je haar op te halen en regelmatig mee uit wandelen te nemen. Gewoon doen en je niks aantrekken van wat ze doet als je haar haalt. Tenminste als ze wandelen leuk vindt. Dan wordt ze snel je vriendin. Of speel elke keer met haar. Neem haar in jet begin uit haar omgeving.

Ik ken alleen maar chihuahua's die onvriendelijk werden van domineren en corrigeren. Ze zijn heel gevoelig en angst maakt bij die honden agressie. Pekinezen zijn ook al eenkennig. Dus onhandige combi.

[laeken]

Ik zou nooit fisherdisks op kleine hondjes af gooien. Rust rust rust en nooit schrikreacties kweken want dan gaan ze alleen maar harder en meer keffen. Ik ben nl inmiddels ervaringsdeskundig omdat mijn buren allemaal van dat soort hondjes hebben. De laatste aanwinst keft ook tegen iedereen. Vooral mensen die hem dat af willen leren. En eigenlijk is hij bang. Ook Jerom is lief als je bukt en lief praat maar zal je bijten als je meent de baas over hem te moeten zijn. Kleine hondjes moet je niet opnaaien maar kalm en zelfbewust liefdevol sturen. Dan pas worden ze kalm. Chaos of boosheid geeft keffen. Keffen bij kleine hondjes is ook iets anders dan blaffen bij grote honden. Werkt gewoon anders imo.

[Hilly45]

Klopt, maar van rammelende discs op afstand krijgen ze niet opeens een negatieve associatie. Die heb ik poedellief aangeleerd door naast hem te gooien toen hij de blafferd uithing.
Daarna is rammelen over het algemeen genoeg

Oh okee, dan snap ik je.
Maar dat was niet wat je zei hè. Om die discs in te trainen zul je inderdaad een of een paar keer moeten gooien, om het werkelijk in te gaan zetten hoef je ze niet meer te gooien.

Zo train je dat dus niet in, met gooien!

[Brindlecardi]

Ik denk dat jouw houding essentieel is.
Hoe reageer je als ze hapt of die intentie heeft?

[korthaar]

Een hond hoeft toch niet te bepalen of er op voet van oorlog met de buren wordt geleefd?
Gewoon voldoende leiding geven, dan hoeft ie zich niet zo druk te maken.

[Hanneke2]

Ik denk dat het angstgedrag is.

Ik weet wel zeker van niet, want het gedrag wordt namelijk alleen in specifieke situaties vertoond.
Dit is echt een hondje met teveel praatjes, duidelijke regeltjes stellen lijkt mij de eerste stap.

Teveel praatjes bestaat volgens mij niet bij die mini-honden, de agressie is altijd angstagressie. Volwassen grote honden, die hebben soms teveel praatjes. Ik ga met eerdere adviezen mee: vriendjes worden met die hond, en dan komt het goed.

Ik ben wel met je eens dat ook duidelijke regels belangrijk zijn. Regels geven houvast en houvast vermindert angst. Als een hond precies weet wat mag en wat niet mag, hoeft hij niet bang te zijn dat de baas opeens boos of gefrustreerd raakt als hij niks verkeerd doet.

[Marco88]

Teveel praatjes bestaat bij alle honden. Groot en klein.

[_Leonie]

Zo train je dat dus niet in, met gooien!

Zeg er dan direct bij hoe het wel moet, kunnen we allemaal ervan leren.

[Brindlecardi]

Ik denk dat het angstgedrag is.

Ik weet wel zeker van niet, want het gedrag wordt namelijk alleen in specifieke situaties vertoond.
Dit is echt een hondje met teveel praatjes, duidelijke regeltjes stellen lijkt mij de eerste stap.

Teveel praatjes bestaat volgens mij niet bij die mini-honden, de agressie is altijd angstagressie. Volwassen grote honden, die hebben soms teveel praatjes. Ik ga met eerdere adviezen mee: vriendjes worden met die hond, en dan komt het goed.

Ik ben wel met je eens dat ook duidelijke regels belangrijk zijn. Regels geven houvast en houvast vermindert angst. Als een hond precies weet wat mag en wat niet mag, hoeft hij niet bang te zijn dat de baas opeens boos of gefrustreerd raakt als hij niks verkeerd doet.

Kleine honden zijn net zo goed honden.
Honden met angst zoeken geen situaties op. Die reageren door te vluchten of aan te vallen in een benarde situatie.
Is dit een benarde situatie? Zeker niet. De hond kiest zonder directe dreiging de aanval.
Ik ben een banaan als dat angstagressie heet.
Blijkbaar is dit gedrag effectief gebleken en is er geen sturing geweest
Daarom blijft het gebeuren.
Dus wees een stap eerder, en haal de hond uit het gedrag, en beloon het juiste gedrag zou ik zeggen.

[laeken]

Die redenatie klopt gewoon niet. Angst betekent helemaal niet dat een hond geen situatie opzoekt. Wat zoekt dit hondje eigenlijk op in haar huis? Ze conflicteert tussen waaksheid, angst en misschien gebrek aan sturing. De bange chihuahua's van mijn buren stormen op alles af, keffen de longen uit hun lijf maar rennen meteen weg als je op ze af loopt met hun staart tussen de poten. Draai je je om dan bijten ze net niet in je hakken en stormen ze dus direct weer op je af.

[laeken]

Als je een klein hondje optilt weet het meteen dat het niks is. Dan trap je er sowieso nog een paar keer op en doe je het per ongeluk pijn. Knap klein hondje dat dan nog dominant is over mensen.

[Paisley]

Ik denk dat het angstgedrag is.

Ik weet wel zeker van niet, want het gedrag wordt namelijk alleen in specifieke situaties vertoond.
Dit is echt een hondje met teveel praatjes, duidelijke regeltjes stellen lijkt mij de eerste stap.

Teveel praatjes bestaat volgens mij niet bij die mini-honden, de agressie is altijd angstagressie. Volwassen grote honden, die hebben soms teveel praatjes. Ik ga met eerdere adviezen mee: vriendjes worden met die hond, en dan komt het goed.

Ik ben wel met je eens dat ook duidelijke regels belangrijk zijn. Regels geven houvast en houvast vermindert angst. Als een hond precies weet wat mag en wat niet mag, hoeft hij niet bang te zijn dat de baas opeens boos of gefrustreerd raakt als hij niks verkeerd doet.

Kleine honden zijn net zo goed honden.
Honden met angst zoeken geen situaties op. Die reageren door te vluchten of aan te vallen in een benarde situatie.
Is dit een benarde situatie? Zeker niet. De hond kiest zonder directe dreiging de aanval.
Ik ben een banaan als dat angstagressie heet.
Blijkbaar is dit gedrag effectief gebleken en is er geen sturing geweest
Daarom blijft het gebeuren.
Dus wees een stap eerder, en haal de hond uit het gedrag, en beloon het juiste gedrag zou ik zeggen.

Bij angst kan een hond, mens of ander dier voor drie opties kiezen - fight, flight or freeze

Ook angstige honden kunnen voor de aanval kiezen, want de aanval is voor hun de beste verdediging.
Uitvalgedrag aan de lijn is dikwijls angstagressie.

Ik denk overigens dat dit geen angstagressie is, maar terretoriumgedrag van een kleine schreeuwkip. Op neutraal terrein heeft ze namelijk een stuk minder praatjes uit het verhaal te horen.

[bouvierpoedel]

Leuke combi van een klein waakhondje met een grote bek en een sjagerijnige peek waarvan de meesten in je poten hangen zonder echte aanleiding en een baasje die het niet veel uitmaakt en de schuld daarvan bij een ander legt.
Waarom zou je het kreng van een ander willen opvoeden als het baasje het niet doet .?

[ranetje]

Leuke combi van een klein waakhondje met een grote bek en een sjagerijnige peek waarvan de meesten in je poten hangen zonder echte aanleiding en een baasje die het niet veel uitmaakt en de schuld daarvan bij een ander legt.
Waarom zou je het kreng van een ander willen opvoeden als het baasje het niet doet .?

Als dat betekent dat ik 's nachts zo'n keffer in mijn enkels heb hangen zou ik er ook wel wat aan doen.

Al zou ik waarschijnlijk eerder eisen dat er voor wordt gezorgd dat ik dat exemplaar 's nachts niet kan tegen komen

[laeken]

Ik denk overigens dat dit geen angstagressie is, maar terretoriumgedrag van een kleine schreeuwkip. Op neutraal terrein heeft ze namelijk een stuk minder praatjes uit het verhaal te horen.

Precies. Even de mores duidelijk uitleggen lijkt mij de aangewezen weg.
Grote honden of kleine honden maakt geen bal uit, ze hebben allemaal niet te bepalen wie er wat mogen in huis.

Volgens mij kan je alleen maar zorgen dat deze hond je net zo leuk vind als je eigen hond door je leuk op te stellen naar de hond. En er zeker ook vanuit gaan dat de hond niet slecht is maar dat er iets schort in de relatie die je met dat dier hebt. Zodra dat beter is is de hond ook beter. Neem er gif op in.