Buitenlandse honden, 'de nieuwe rashond'

[Izzie_Anneke]

Ik wilde een hond. Ik heb nog net genoeg verstand om zelf op een rij te zetten wat ik dan belangrijk vind en heb ook nog leren lezen om eerst wat informatie bij elkaar te zoeken. Door ervaring uit het verleden weet ik dat ik geen mens ben voor puppen. Ik snap die babies niet en kan honden ook beter inschatten als ze wat ouder zijn. Geen jarenlange ervaring met honden dus graag iets dat zo ongecompliceerd mogelijk is (voor zover we dat kunnen weten bij een levend wezen na een aantal keer wandelen en een inschatting van het asiel). Geen enkele voorkeur voor een bepaald ras dus ik kom dan uit bij een asiel.

Nu bleek dat de tante waarmee het klikte potdikke toch nog uit Turkije komt. Ook al ging ik naar een 'eigen' hollandsch asiel.
En nog erger: in het gebruik heeft ze wat streken waar ik best wel moeite mee heb. Niet goed weet hoe ik moet reageren om het gedrag in goede banen te leiden. Dus zoek ik naar scholen, vraag hulp op fora en lees ik boeken over kalmerende signalen. En geef ik het beest zoveel mogelijk rust en vertrouwen.

Ik denk echt dat ik geen uitzondering ben. Mensen zoeken een hond. Niet iedereen wordt beinvloed door de slechte publiciteit over rashonden en hun fokkers, heeft een bloedend hart of ziet alle buitenlandse hondjes als angstbijters. Ze informeren zich en dan komt er een hond. Op de best mogelijke manier die bij hen past. En dan wordt het pas werken . En genieten, dat goddank ook.

[Sabi85]

Ik had echt niet gedacht dat Luna al 13 jaar is! Ze ziet er super goed uit voor haar leeftijd. Wat mooi dat je haar hebt meegenomen en dat ze het nu zo goed heeft.
Ik heb ook een zwak voor dieren die al wat ouder zijn. Vaak zijn ze door hun leeftijd lastig te plaatsen. Onze kat Mucho was 8 toen hij bij ons kwam vanuit het asiel en nu is hij bijna 14. We hebben ook een kat van 12 opgevangen die het niet meer naar zijn zin had bij zijn baasjes toen zij kinderen kregen. Hij is 2 jaar bij ons geweest en is er helaas niet meer. Wilma is 8 1/2 jaar oud en sinds ruim 2 maanden bij ons.

[Sulluna]

Ik had echt niet gedacht dat Luna al 13 jaar is! Ze ziet er super goed uit voor haar leeftijd. Wat mooi dat je haar hebt meegenomen en dat ze het nu zo goed heeft.
Ik heb ook een zwak voor dieren die al wat ouder zijn. Vaak zijn ze door hun leeftijd lastig te plaatsen. Onze kat Mucho was 8 toen hij bij ons kwam vanuit het asiel en nu is hij bijna 14. We hebben ook een kat van 12 opgevangen die het niet meer naar zijn zin had bij zijn baasjes toen zij kinderen kregen. Hij is 2 jaar bij ons geweest en is er helaas niet meer. Wilma is 8 1/2 jaar oud en sinds ruim 2 maanden bij ons.

Over 2 maandjes word ze toch echt al 13. Behalve haar incontinentie en wat meer slaap uren, merk ik er ook niks van hoor! Nog vol leven
Ik heb ook een zwak voor oudere dieren, ik zou zo een hond van 16 jaar nemen al is het maar voor zijn laatste 2 maanden.

[Sientje]

Is Luna 13?? Wat ziet ze er supergoed uit voor haar leeftijd! Het is ook echt een lieve hond.
Heb ook genoten van ons onderonsje tijdens de wandeling op 1e Paasdag

[Valerie]

Ik had haar ook geen 13 gegeven eerlijk gezegd wat ziet ze er nog goed uit!
Ooit wil ik ook een Pointer eigenlijk wil ik Roxy ontvoeren maar goed een teef is echt geen goed idee.

[Sulluna]

Ik hoor het vaker, ze doet het ook ontzettend goed nog! zeker voor een hond van 30 kilo Thanks elk geval ( ik zie het gewoon als compliment haha )

[jacq1970]

Bij al mijn honden heb ik wel een vleug van medelijden gehad hoor, en ik vind daar niks mis mee mits je je wel realiseert dat op het moment de hond arriveert dat over moet zijn en je je zeker weet dat je de hond ook wel iets te bieden hebt, dat je het dier kan geven wat die nodig heeft.
Essie kwam hier omdat ik haar op een filmpje zag lopen door haar hok heen met een blik van " wat doe ik hier eigenlijk" vond het zo sneu... en toen hoorde ik ook nog dat het een oudje was en heb besloten haar te adopteren.. vond het zo sneu dat ze als oudje al best lang in een asiel zat en daar ws dood zou gaan...en ik ben ook zo blij dat ze bij ons nog lekker 20 maanden heeft genoten van alles waar je als hond eigenlijk recht op zou moeten hebben.
Een hond die door alles wat ze had meegemaakt geen binding had met mensen, haar eigen ding wilde doen en daarbij niets en niemand tot last was, ik kan met zekerheid zeggen dat zij heel gelukkig hier is geweest en ik ben heel blij dat ik haar de laatste 20 maanden heb mogen dienen , want dat was het ook wel hoor haha wat een portret, we hebben genoten van haar!

[Dee]

Nani komt uit Roemenië, uit asiel. Ik heb niet het gevoel dat ik haar gered heb, wel had ik bij het zien van haar foto's en fimpje gelijk het gevoel dat zij hier zou passen. Dat ik haar kon geven wat zij zocht. Terwijl ik eigenlijk een zelfverzekerd Teefje zocht, middelmaat. Redelijk energieniveau, wat ouder en wat wijzer. Maar mijn vriend gaf mij carte blanche voor de tweede hond, na t zien van haar foto, bleef zij hangen. Hoewel het wel in m'n avatar staat dat ze Roemeens is, is dat niet het eerste dat ik vermeld als mensen vragen wat voor hondje het is. Dan zeg ik dat ik dat niet weet, en dat ze pas drie jaar bij ons is. Als ze doorvragen vertel ik hoe ik aan haar kom. Ik had eigenlijk heel geen zin om gekeurd te worden door een stichting, maar toch geschreven. Ging ze nog bijna aan m'n neus voorbij, moet ik ik nou toch niet meer aan denken

[Hanneke2]

Bij al mijn honden heb ik wel een vleug van medelijden gehad hoor, en ik vind daar niks mis mee mits je je wel realiseert dat op het moment de hond arriveert dat over moet zijn en je je zeker weet dat je de hond ook wel iets te bieden hebt, dat je het dier kan geven wat die nodig heeft.
Essie kwam hier omdat ik haar op een filmpje zag lopen door haar hok heen met een blik van " wat doe ik hier eigenlijk" vond het zo sneu... en toen hoorde ik ook nog dat het een oudje was en heb besloten haar te adopteren.. vond het zo sneu dat ze als oudje al best lang in een asiel zat en daar ws dood zou gaan...en ik ben ook zo blij dat ze bij ons nog lekker 20 maanden heeft genoten van alles waar je als hond eigenlijk recht op zou moeten hebben.
Een hond die door alles wat ze had meegemaakt geen binding had met mensen, haar eigen ding wilde doen en daarbij niets en niemand tot last was, ik kan met zekerheid zeggen dat zij heel gelukkig hier is geweest en ik ben heel blij dat ik haar de laatste 20 maanden heb mogen dienen , want dat was het ook wel hoor haha wat een portret, we hebben genoten van haar!

Ik denk dat het punt is dat je inderdaad wat te bieden hebt, en dat je dus verder kijkt dan het medelijden alleen. Jouw Essie heeft nog even een heerlijk leven gehad.

[twinkeltje]

Is net als nu met de dommel ik zie gewoon op de foto dat dat een enorme lieve lobbus is dan denk ik niet aan medelijde maar gewoon wat een leuke hond of hij nu in Nederland , China of weet ik veel zit ik zou gewoon puur voor de hond gaan.
Dat is misschien een soort egoïsme geen idee het is hoe ik het zie

[S@ndr@]

Eentje gered en ik vergroei er al best mee- kleine herder wringmop

maar ik blijf een molosser mens, de volgende is misschien ook eentje die een goede mand nodig heeft,( ik ben ondertussen groot genoeg om dat te kunnen denk ik ) ik zie er genoeg voorbij komen en ik sta soms echt van zal ik wel of zal ik niet( zoveel die een goede plek nodig hebben en die zijn er blijkbaar niet genoeg- helaas). en ja dat kan er ook best eentje zijn uit t buitenland, waarom niet

[lucie]

ik denk dat iedereen die een hond uit een opvangsituatie neemt daar wel compassie bij voelt. Het kan zelfs een bewuste keuze zijn om alleen honden te nemen die nood hebben aan een beter leven. Dat geldt voor mij ook.
Desalnietemin is het nog steeds van belang je af te vragen of de hond in kwestie bij jou en je situatie past; of jullie er allebei gelukkiger van worden. En daar vind ik een intermediair een grote rol in spelen. Medelijden alleen is niet genoeg

Wat ik touwens ook heel mooi vind van honden is dat ze zichzelf helemaal niet zielig vinden vanwege een naar verleden. Ze zijn daardoor misschien schuw of agressief, maar niet zielig. En (daarom) ook niet dankbaar, tenminste dat is mijn mening.
Als ik een mishandelde hond opvang, ga ik niet zitten huilen en tegen hem zeggen hoe zielig hij is. Voor mij is het gewoon een hond die een leuk leven wil, en die kan hij krijgen. Stabiliteit, goed voer, lange wandelingen en een aai naar behoefte doen binnen een paar dagen vaak al wonderen ...

[jacq1970]

Bij al mijn honden heb ik wel een vleug van medelijden gehad hoor, en ik vind daar niks mis mee mits je je wel realiseert dat op het moment de hond arriveert dat over moet zijn en je je zeker weet dat je de hond ook wel iets te bieden hebt, dat je het dier kan geven wat die nodig heeft.
Essie kwam hier omdat ik haar op een filmpje zag lopen door haar hok heen met een blik van " wat doe ik hier eigenlijk" vond het zo sneu... en toen hoorde ik ook nog dat het een oudje was en heb besloten haar te adopteren.. vond het zo sneu dat ze als oudje al best lang in een asiel zat en daar ws dood zou gaan...en ik ben ook zo blij dat ze bij ons nog lekker 20 maanden heeft genoten van alles waar je als hond eigenlijk recht op zou moeten hebben.
Een hond die door alles wat ze had meegemaakt geen binding had met mensen, haar eigen ding wilde doen en daarbij niets en niemand tot last was, ik kan met zekerheid zeggen dat zij heel gelukkig hier is geweest en ik ben heel blij dat ik haar de laatste 20 maanden heb mogen dienen , want dat was het ook wel hoor haha wat een portret, we hebben genoten van haar!

Ik denk dat het punt is dat je inderdaad wat te bieden hebt, en dat je dus verder kijkt dan het medelijden alleen. Jouw Essie heeft nog even een heerlijk leven gehad.

dat vind ik sowieso met het overwegen van welke hond en waarvandaan dan ook.. kan je het dier bieden wat het nodig heeft en met herplaatsers heb je toch ook wel het factortje dat het dier ws een lekker rugzakje heeft waar je best wel eens rekening mee zou moeten houden in het begin.. en dan kan je medelijden hebben met het dier wat je wilt maar als je het beest niet het huis kan bieden wat die nodig heeft dan schiet die er niks mee op en jij als eigenaar al helemaal niet want je zit met een hond waar je niet gelukkig mee bent en waar je weinig mee kan.
En ons Essie heeft inderdaad een lekker leventje gehad hier, heb er ook echt geen spijt van gehad, genoot echt van haar al verklaarde heel veel mensen ons voor gek.

[Izzie_Anneke]

ik denk dat iedereen die een hond uit een opvangsituatie neemt daar wel compassie bij voelt. Het kan zelfs een bewuste keuze zijn om alleen honden te nemen die nood hebben aan een beter leven. Dat geldt voor mij ook.
Desalnietemin is het nog steeds van belang je af te vragen of de hond in kwestie bij jou en je situatie past; of jullie er allebei gelukkiger van worden. En daar vind ik een intermediair een grote rol in spelen. Medelijden alleen is niet genoeg

Wat ik touwens ook heel mooi vind van honden is dat ze zichzelf helemaal niet zielig vinden vanwege een naar verleden. Ze zijn daardoor misschien schuw of agressief, maar niet zielig. En (daarom) ook niet dankbaar, tenminste dat is mijn mening.
Als ik een mishandelde hond opvang, ga ik niet zitten huilen en tegen hem zeggen hoe zielig hij is. Voor mij is het gewoon een hond die een leuk leven wil, en die kan hij krijgen. Stabiliteit, goed voer, lange wandelingen en een aai naar behoefte doen binnen een paar dagen vaak al wonderen ...

Voor mij geldt dit dus echt niet. Ik wil geen pup, ik heb geen rasvoorkeur en wel vaak een zwak voor een bepaald type kruising uiterlijk. Compassie, medelijden of redden heeft daar helemaal niets mee te maken.
Ik val voor een buitenkant, ik wil graag een bepaald karakter en (dit is mijn 2e hond dus waar heb ik het over) heb beide keren maanden gewacht tot het ideale asielbeest opdook. Maar idealisme is dit niet. Het is wat mij past.

[-Lilo-]

ik denk dat iedereen die een hond uit een opvangsituatie neemt daar wel compassie bij voelt. Het kan zelfs een bewuste keuze zijn om alleen honden te nemen die nood hebben aan een beter leven. Dat geldt voor mij ook.
Desalnietemin is het nog steeds van belang je af te vragen of de hond in kwestie bij jou en je situatie past; of jullie er allebei gelukkiger van worden. En daar vind ik een intermediair een grote rol in spelen. Medelijden alleen is niet genoeg

Wat ik touwens ook heel mooi vind van honden is dat ze zichzelf helemaal niet zielig vinden vanwege een naar verleden. Ze zijn daardoor misschien schuw of agressief, maar niet zielig. En (daarom) ook niet dankbaar, tenminste dat is mijn mening.
Als ik een mishandelde hond opvang, ga ik niet zitten huilen en tegen hem zeggen hoe zielig hij is. Voor mij is het gewoon een hond die een leuk leven wil, en die kan hij krijgen. Stabiliteit, goed voer, lange wandelingen en een aai naar behoefte doen binnen een paar dagen vaak al wonderen ...

Voor mij geldt dit dus echt niet. Ik wil geen pup, ik heb geen rasvoorkeur en wel vaak een zwak voor een bepaald type kruising uiterlijk. Compassie, medelijden of redden heeft daar helemaal niets mee te maken.
Ik val voor een buitenkant, ik wil graag een bepaald karakter en (dit is mijn 2e hond dus waar heb ik het over) heb beide keren maanden gewacht tot het ideale asielbeest opdook. Maar idealisme is dit niet. Het is wat mij past.

Eigenlijk is dat precies hoe het ook bij ons gaat. Geen pup willen en dus een asielhond gezocht. Toevallig werd dat een buitenlandertje. In feite voornamelijk eigenbelang, haha.

[kipo]

Wij vielen gewoon voor het koppie van Aura. Ik heb in het begin wél medelijden met haar gehad, niet om haar verleden, maar omdat wij haar uit haar vertrouwde omgeving haalden.

[iones]

Iedereen moet kiezen voor die hond die het beste bij hem of haar past. En of de hond uit een asiel komt uit het buitenland of hier, dat maakt niet uit. Daar hoeven mensen zich niet voor te verantwoorden. Ze doen er geen mens of dier kwaad mee.

Maar een hond kopen van een handelaar of broodfokker, dan zou je je moeten verantwoorden. Want dan steun je een hoop leed.
https://actie.worldanimalprotection.nl/ ... gn=desktop

En als je een hond koopt zonder er goed over na te denken en die vervolgens niet bij je past, dan ben je een stomkop.

Naar elkaar moeten mensen verantwoording afleggen als ze iets stoms doen. Naar dieren helaas niet. Het zijn de dieren die gewoon gedupeerd raken en de mensen gaan vrolijk verder.

[Iris-Marie]

Ik ben 100% voor asielhonden. Of dat dan Nederlandse honden zijn of buitenlandse maakt me geen reet uit. Elke hond verdient een tweede kans. Zou ik mezelf echter niet in staat achten om een hond met een rugzakje op te voeden zou ik dat ook toegeven en niet doen, hoe zielig die hond ook is. Ik had een oogje op een andere hond, was helemaal verkocht, maar heb het afgezegd omdat hij agressief was - en daar kan ik (nog) niet mee dealen. Daar moet je eerlijk over zijn. Wij hebben ook een hond uit het buitenland overwogen, tot Bodi op ons pad kwam in een Nederlands asiel. Puur toeval, totaal onbelangrijk waar hij vandaan komt. Zolang hij maar bij me past en ik hem leuk vind, een hond is voor mij een hond of het nou een rashond is of een buitenlands straathondje. Ik zou alleen nooit bewust een pup reserveren van een bepaald ras, puur omdat ik honden een tweede kans kán geven. Dan wil ik dat ook, ook al verklaren sommigen me compleet voor gek.

Het belangrijkste is dat je eerlijk bent tegenover jezelf en niet al je voor- en nadelen gaat relativeren, verdraaien en nuanceren tot je alsnog die ene hond kunt nemen. Ik hoop dan ook niet dat mensen nu massaal honden met rugzakjes uit het buitenland gaan halen omdat het een hype is, terwijl ze geen flauw idee hebben van de trauma's die sommige honden daar op hebben gelopen. Ik ken een iemand die een hond heeft geadopteerd, en de hond is alleen maar angstiger geworden omdat ze haar opvoedt alsof ze nog een 'tabula rasa' is, en dat is zij gewoon niet. Het feit dat de hond gesteriliseerd, gesocialiseerd in Nederland, zindelijk én met 'terugbrenggarantie' was voor pak 'n beet €300, woog zwaarder dan de overweging of zij die hond wel op kan voeden. Jammer, het is echt een schat van een dier, maar ik had het haar persoonlijk niet aangeraden. Niet omdat zij haar best niet doet, want dat doet ze echt wel, maar omdat ze niet dat besef heeft.

[laeken]

Ik vind het nemen van een herplaatser gewoon veel toffer omdat je dan keuze hebt uit heel erg veel leuke lieve mooie gezellige wat jij wil honden. En voor een prikkie. Ik hoef echt geen pup die me veel werk en veel geld kost. Daar is niks mis mee en soms als je een bepaald ras wil zal je wel moeten. Maargoed, ik wil gewoon leuke gezonde honden liefst en dan ben je echt gek als je niet op herplaats sites gaat zoeken. Vooral uit Spanje kun je echt alles halen wat je hartje begeert. Van husky tot blauwogige windhond tot überleuk schoothondje. En dat van 3 maandjes tot 13 jaar. Spaanse honden hebben ook veel minder gedragsproblemen dan bv Roemenen omdat Spaanse honden op straat gezet worden en vrijwel niet op straat geboren worden uit straathonden. In Roemenië lopen er honden van de zoveelste generatie geselecteerde harde straathonden. Dat is vaak andere koek.

[laeken]

Ik vind het nemen van een herplaatser gewoon veel toffer omdat je dan keuze hebt uit heel erg veel leuke lieve mooie gezellige wat jij wil honden. En voor een prikkie. Ik hoef echt geen pup die me veel werk en veel geld kost. Daar is niks mis mee en soms als je een bepaald ras wil zal je wel moeten. Maargoed, ik wil gewoon leuke gezonde honden liefst en dan ben je echt gek als je niet op herplaats sites gaat zoeken. Vooral uit Spanje kun je echt alles halen wat je hartje begeert. Van husky tot blauwogige windhond tot überleuk schoothondje. En dat van 3 maandjes tot 13 jaar. Spaanse honden hebben ook veel minder gedragsproblemen dan bv Roemenen omdat Spaanse honden op straat gezet worden en vrijwel niet op straat geboren worden uit straathonden. In Roemenië lopen er honden van de zoveelste generatie geselecteerde harde straathonden. Dat is vaak andere koek.

[veertje]

(..)Spaanse honden hebben ook veel minder gedragsproblemen dan bv Roemenen omdat Spaanse honden op straat gezet worden en vrijwel niet op straat geboren worden uit straathonden. In Roemenië lopen er honden van de zoveelste generatie geselecteerde harde straathonden. Dat is vaak andere koek.

Zou dat echt zo zijn? Op zich klinkt het niet onlogisch wat je zegt, maar wat ik zie aan Roemeense honden in die asiels zitten er echt veel hele lieve en makkelijke honden. Ik kan het niet hard maken natuurlijk, moet het doen met foto's en filmpjes van daar en mijn ervaring met Finn, maar ik zou er zo weer eentje (laten) halen daar.

[lieke]

(..)Spaanse honden hebben ook veel minder gedragsproblemen dan bv Roemenen omdat Spaanse honden op straat gezet worden en vrijwel niet op straat geboren worden uit straathonden. In Roemenië lopen er honden van de zoveelste generatie geselecteerde harde straathonden. Dat is vaak andere koek.

Zou dat echt zo zijn? Op zich klinkt het niet onlogisch wat je zegt, maar wat ik zie aan Roemeense honden in die asiels zitten er echt veel hele lieve en makkelijke honden. Ik kan het niet hard maken natuurlijk, moet het doen met foto's en filmpjes van daar en mijn ervaring met Finn, maar ik zou er zo weer eentje (laten) halen daar.

Nou, dan heb ik zeker enorme mazzel gehad met mijn twee Roemenen.
Allebei geweldig leuke, lieve en makkelijke meiden.
Overigens: Bonnie was tussen de 1 en 2 jaar toen ze bij mij kwam en Maggie ergens tussen de 6-8 jaar. Ruim volwassen dus.

[Iris-Marie]

Ik ken een iemand die een hond heeft geadopteerd, en de hond is alleen maar angstiger geworden omdat ze haar opvoedt alsof ze nog een 'tabula rasa' is, en dat is zij gewoon niet.

Kun je dat verder toelichten?
Ik kan me namelijk wel voorstellen dat een al angstige hond nog meer spanning opdoet uit een training die niet strookt met het al aanwezige referentiekader van de hond.
Dat de hond bij het zien van een andere hond bijvoorbeeld plat op de buik wil gaan liggen afwachten omdat dat eerder altijd goed gewerkt heeft maar de nieuwe baas wil dat hij door blijft lopen.

Bedoel je het zo?

Ik zal het proberen. De hond is met acht maanden bij haar geplaatst, nadat het in een opvanggezin in Nederland heeft gezeten. Ze heeft hier al haar basiscommando’s geleerd, superlieve hond. Rond de 45/50cm schofthoogte en iets van een windhond, gok ik. Ik weet niet precies hoe ze tijdens die periode bij het gastgezin is opgeknapt, maar ik vermoed heel veel. Toen was ze al angstig.

Enfin, dat tabula rasa. Het is dus al een angstige hond. Constant staart tussen de poten, ontzettend onderdanig, het is een beetje sneu om te zien. Het is een ontzettend onzekere hond. Ik weet niet hoe dat zit met gaan liggen, ik denk dat ze dat wel doet. En ik denk dat baas haar ook wel even laat liggen, maar dan onder luid gekrijs van ‘STEL JE NIET AAN’. Ze schreeuwt altijd zowat tegen die hond, valt me op. Dan wil ze gewoon echt geen brokken meer en dan is het ‘ETEN NOU’. Of ze moet in haar mand omdat ze achter baas aan loopt onder ‘IN JE MAND, NOU IS HET KLAAR’, terwijl er helemaal geen aanleiding is om boos te worden. Begrijp je wat ik bedoel? Kortom, ze staat eigenlijk altijd te tieren. Ze voedt op door te schreeuwen tegen de hond. Als de hond ergens van schrikt wordt ze ook boos. Bodi schrikt ook weleens van een grote tractor die hier het gras maait. Lijkt me niks geks als hij die nog nooit heeft gezien. En ja, dan trekt hij een beetje aan de lijn. Nouja. Een paar keer negeren en hij heeft er niks meer van. Zeker met een hond die al genoeg angsten heeft van ‘vroeger’, lijkt woest worden me nou niet echt dé aanpak.

Niet dat ze nooit lief is voor haar hoor, zeker wel. Haar hond is ook echt gek op haar. Niet dat ik het beeld schets dat ze een slecht baasje is want ze doet heus haar best, het is alleen niet echt mijn methode.

Het strookt dus inderdaad niet met het aanwezige referentiekader. Als zij haar honden gewend is zo op te voeden en dat altijd goed voor haar uit heeft gepakt (ze heeft nooit honden gehad maar is ermee grootgebracht, toen deed ze het naar mijn weten ook zo), betekent dat natuurlijk niet dat die methode voor elke hond werkt. Het is jammer dat ze dat nog niet inziet.

Ik hoop dat ik het zo goed uitleg, en dat je begrijpt wat ik bedoel.

[laeken]

(..)Spaanse honden hebben ook veel minder gedragsproblemen dan bv Roemenen omdat Spaanse honden op straat gezet worden en vrijwel niet op straat geboren worden uit straathonden. In Roemenië lopen er honden van de zoveelste generatie geselecteerde harde straathonden. Dat is vaak andere koek.

Zou dat echt zo zijn? Op zich klinkt het niet onlogisch wat je zegt, maar wat ik zie aan Roemeense honden in die asiels zitten er echt veel hele lieve en makkelijke honden. Ik kan het niet hard maken natuurlijk, moet het doen met foto's en filmpjes van daar en mijn ervaring met Finn, maar ik zou er zo weer eentje (laten) halen daar.

Nou, dan heb ik zeker enorme mazzel gehad met mijn twee Roemenen.
Allebei geweldig leuke, lieve en makkelijke meiden.
Overigens: Bonnie was tussen de 1 en 2 jaar toen ze bij mij kwam en Maggie ergens tussen de 6-8 jaar. Ruim volwassen dus.

Nee, je hebt geen mazzel gehad want ze hebben bepaalde honden aangeboden. Veel roemenen worden niet geplaatst maar gecastreerd en weer op straat gezet. Dat heeft een reden. Veel van die honden zijn niet geschikt als huishond. De reuen die dekken zijn joekels van herder/berghonden types. Heel wolfachtig. De teven die de pups groot krijgen zijn sterke teven met harde stevige karakters die hun pups goed beschermen. Die pups worden weer gedekt door grote reuen die de baas van de buurt zijn. Dat zijn dus geen collies en shitzus maar weer die grote stoere joekels die zich naar de top geknokt hebben.

In Spanje gooien ze hun bodequeros en Podencos de straat op. Al dan niet zwanger of als nest. Poedels, huskies en yorkies. Maar in Spanje heb je geen straathond type. Geen geselecteerde sterke straathond zoals je die in Roemenië hebt.

Haal je een kleine hond in Roemenië dan is dat vaak een.uitgezet huishondje. Of een F1 straathondenpup geboren uit een huisteefje. De echte straathondenpup is vaak lastiger. Groot, bruin, stoet en argwanend. Logisch. Dat was zijn vader en dat was zijn moeder. Anders was hij er niet geweest.

[lieke]

(..)Spaanse honden hebben ook veel minder gedragsproblemen dan bv Roemenen omdat Spaanse honden op straat gezet worden en vrijwel niet op straat geboren worden uit straathonden. In Roemenië lopen er honden van de zoveelste generatie geselecteerde harde straathonden. Dat is vaak andere koek.

Zou dat echt zo zijn? Op zich klinkt het niet onlogisch wat je zegt, maar wat ik zie aan Roemeense honden in die asiels zitten er echt veel hele lieve en makkelijke honden. Ik kan het niet hard maken natuurlijk, moet het doen met foto's en filmpjes van daar en mijn ervaring met Finn, maar ik zou er zo weer eentje (laten) halen daar.

Nou, dan heb ik zeker enorme mazzel gehad met mijn twee Roemenen.
Allebei geweldig leuke, lieve en makkelijke meiden.
Overigens: Bonnie was tussen de 1 en 2 jaar toen ze bij mij kwam en Maggie ergens tussen de 6-8 jaar. Ruim volwassen dus.

Nee, je hebt geen mazzel gehad want ze hebben bepaalde honden aangeboden. Veel roemenen worden niet geplaatst maar gecastreerd en weer op straat gezet. Dat heeft een reden. Veel van die honden zijn niet geschikt als huishond. De reuen die dekken zijn joekels van herder/berghonden types. Heel wolfachtig. De teven die de pups groot krijgen zijn sterke teven met harde stevige karakters die hun pups goed beschermen. Die pups worden weer gedekt door grote reuen die de baas van de buurt zijn. Dat zijn dus geen collies en shitzus maar weer die grote stoere joekels die zich naar de top geknokt hebben.

In Spanje gooien ze hun bodequeros en Podencos de straat op. Al dan niet zwanger of als nest. Poedels, huskies en yorkies. Maar in Spanje heb je geen straathond type. Geen geselecteerde sterke straathond zoals je die in Roemenië hebt.

Haal je een kleine hond in Roemenië dan is dat vaak een.uitgezet huishondje. Of een F1 straathondenpup geboren uit een huisteefje. De echte straathondenpup is vaak lastiger. Groot, bruin, stoet en argwanend. Logisch. Dat was zijn vader en dat was zijn moeder. Anders was hij er niet geweest.

Ja, noch Bonnie noch Maggie vallen onder het 'grote, stoere type'.
Ik weet niet of het huishonden zijn geweest, hoor. Want ze waren allebei wel erg onwennig en ook wel bang met normale huiselijke dingen, maar ze waren er wel snel aan gewend.
Nou ja, ik weet het verder ook niet, want ik ken de situatie in Roemenië niet, maar ik weet wel dat ik er geweldig leuke hondjes aan heb (gehad).
Honden uit Middellandse zeelanden zal ik persoonlijk niet zo gauw kiezen. Niet zozeer om de ziekten als wel om het feit dat het dus veelal podenco-achtige honden zijn. En hoe lief ik die ook vind, ik heb niks met jachthonden.

[laeken]

Eigenlijk moet ik het zo zeggen. In Spanje worden huisdieren gedumpt die zich wel of niet nog een keer voortplanten in een greppel of braakliggend terrein. Zoals Bas. Zij zwierf en had pups. Maar ze is geen straathond. Ze is een kruising York die gedumpt is, al dan niet met pup. In Roemenië heb je straathonden die al generatie na generatie geen huisdieren meer waren. Dat is echt andere koek, geloof me. Dat wil niet zeggen dat er niet zat gedumpte huishonden uit Roemenië hier geplaatst worden. Ga je echter voor de bruine herderachtige die ze als pup vonden dan heb je kans dat je een pure geselecteerde harde straathond krijgt met de instincten van pa en ma. Overlevers. Dat komt niet voor in Spanje.

[dre]

Spaanse honden hebben ook veel minder gedragsproblemen dan bv Roemenen omdat Spaanse honden op straat gezet worden en vrijwel niet op straat geboren worden uit straathonden. In Roemenië lopen er honden van de zoveelste generatie geselecteerde harde straathonden. Dat is vaak andere koek.

En dan vind ik persoonlijk de Griekse honden nog weer fijner in de omgang dan de Spanjaarden.

Zelf heb ik ervaring met 1 Roemeen en op basis daarvan zeg ik eerlijk "liever niet weer een Roemeen" Maar goed, Shelly komt dan ook uit een barslecht asiel en heeft daarvoor waarschijnlijk een barslechte baas gehad, dus waarschijnlijk niet echt representatief voor de gehele populatie.

Maar ach, ik plan niets meer en zie vanzelf wel wie of wat er op mijn pad komt

[Valerie]

Ik begrijp wel wat Marc bedoelt. Ik schreef ook in een ander topic al dat ik redelijk wat honden uit Roemenië gezin heb met gedragsproblemen en/of (hond)agressie. Dat betekent niet dat je geluk hebt als jouw hond dat niet heeft, een goede stichting hoort een juiste voorselectie te maken. In de gevallen die ik heb gezien heeft de stichting daarna ook geen contact meer opgenomen.
Ik zie de honden daar ook vaker in kennels apart of in kleine groepen leven:



In Spanje is het vaker zo

[veertje]

Zijn de asiels in Spanje wel beheerd? Wat ik weet van Roemenië is dat ze daar geen beheerders hebben, alleen hondenvangers die de hokken vullen en vrijwilligers die komen voeren. gemeente asiel

Dan heb je nog privé asiels en daar zitten honden die eruit gehaald zijn omdat ze goed te adopteren zijn. Die waar Finn zat had ook grotere ruimtes met meer honden.

[Valerie]

Ligt eraan welke asiels je bedoelt. De dodingsasiels zien er ook anders uit dan de privé asiels.