Waarom mag je geen hond voor de gezelligheid hebben? Ik wilde nu graag een gezellige hond en een deel van de lol van mij op dit moment zit hem wel degelijk in het altijd bij me kunnen hebben van mijn hond. Ga ik een ijsje halen dan neem ik haar mee. Ga ik naar de bouwmarkt dan gaat ze dus ook mee. Ga ik ergens eten dan neem ik haar soms mee en zelfs op bezoek gaat ze vaak mee. Ook naar jou. Dat zou me met een schurende en krakende Duitse Jachtterrier-reu dus niet lukken. Die moest dan altijd thuis blijven en dat zou ook jij niet zo leuk vinden voor en met Hein. Ik vind het heel erg leuk om met een hond op de bijrijdersstoel te zitten omdat dat gewoon kan.Cleva schreef:Ik snap dat zorgeloze niet zo. Ik vind dat een soort hondenbazenpensioen. Dat het je dan vooral geen hoofdbrekens mag kosten want anders is het ergerlijk. Ik heb dat niet. Ik zoek natuurlijk wel naar harmonie maar dat is iets anders dan alleen maar aangepast gedrag.
Makkelijke dingen zijn per definitie weinig waard. Er is namelijk meer te beleven dan alleen maar comfort.
Een hond is voor mij geen meubelstuk dat vooral goed moet passen. Geen wandelaccessoire of gezelligheid in een mandje.
Een overeenkomst met een partner van een andere soort hoort te schuren en te kraken. Daar moet je van beide kanten aan werken.
Als het makkelijk wordt is het brokken ruilen voor gezelschap. Niets mis mee maar daar gaat de hondenhobby voor mij niet over. Dan neem ik wel een cavia.
Jaja, omdat ik dat gezellig vind. Beetje flauw om dan te zeggen dat je dan net zo goed een cavia kan nemen want Bas is verre van een cavia en dat weet jij ook best. Verder werk je altijd aan en met je hond. Het is erg generaliserend om een makkelijke hond weg te zetten als een hond waar niks mee gedaan wordt en die geen werk kost. Ik snap deze reactie van jou ook niet helemaal aangezien je zelf erg blij bent met het feit dat Hein mee naar je werk kan, los kan hardlopen langs die vervelende buurthonden en zo goed met het konijn is. Vindt je Hein dan wel wat of had hij net zo goed een cavia kunnen zijn?
Was ze agressief geworden na die tijd dan had ik er flink aan gewerkt en mee leren leven als het niet over was gegaan. Ik neem nu wel een hond voor zijn leven MAAR ik selecteer wel op voorhand waar ik aan begin. En als mij in de eerste weken zaken opvallen die ik niet trek dan stopt wel ons samenzijn voor mijn eigen bestwil. 
Dat laatste is ook een tip aan jou. Misschien ben je nog steeds in twijfel en dat moet eerst weg voor je je hond recht kan krijgen.
Moeilijk om te zeggen waar dat precies in zit, maar ik vind ze veel te 'druk'. Wat ik te veel vind aan een MH zal malinois wel te weinig in een DH zien?
Alleen wil jij ze daarom wel en ik niet haha. En ik heb het dan over de MH in de sport die ik zie, niet de MH die als huishond gehouden worden en een zwaar tekort aan uitdaging en beweging hebben. Juist diegene die dat wel krijgen hebben alsnog iets wat ik té veel vind en wat de DH volgens jou té weinig heeft.
Misschien dat de DH iets vergevensgezinder is...?
