Op zoek naar onze herplaatser (gevonden!!!)

[Sas]

wat een leukerd!!

[Zamunda]

ik denk ik zeg eens een keer niks...
maar

Zucht, mij een beetje met werk opzadelen ja . Maar goed, ik kreeg een negatief en benauwd gevoel bij de update en las daarna enkel oppervlakkige/positieve reacties dus ik 'moest' een kritische noot toevoegen.

[Lunatic]

ik denk ik zeg eens een keer niks...
maar

Zucht, mij een beetje met werk opzadelen ja . Maar goed, ik kreeg een negatief en benauwd gevoel bij de update en las daarna enkel oppervlakkige/positieve reacties dus ik 'moest' een kritische noot toevoegen.

Dank je, scheelt mij ook weer vingers in de kramp

[Hinke]

Fijn dat het zo goed klikt.
Geef hem maar rustig de tijd om te wennen.

[*Wolf*]

Ik neem aan dat ie van een stichting is? De stichting waar ik voor werk heeft een prima document opgesteld dat alle adoptanten krijgen toegestuurd. Daarin staat heel duidelijk uitgelegd hoe je het best met je nieuwe hond kunt omgaan, en dan vooral met de nadruk op geen verwachtingen hebben gedurende de eerste weken (soms maanden), binnen redelijke grenzen dan. Dus absoluut nog niet meteen naar cursus of zelf beginnen met appèl. Dat komt allemaal later wel. Gewoon leuke dingen doen, de hond de tijd geven aan zijn nieuwe leven en baasjes te wennen en elkaar te leren kennen. Aan de (lange) lijn uitlaten en misschien af en toe door de knieën en hem vrolijk roepen met iets lekkers als beloning. Maar meer spelenderwijs dan met het doel je hond keihard te leren luisteren. Daar krijg je later nog tijd genoeg voor. Bovendien leert een hond die nog wat onder de indruk is niet goed.

Het is jullie eerste hond? Later zul je erop terugkijken en inzien wat je fout deed. Bijna iedereen maakt fouten met z'n eerste hond. Geen probleem, maar wel zo fijn als je het bijtijds inziet.

[Fritsson]

Goede kritische opmerkingen! Beetje relativeren op zijn tijd is goed, maar zie het niet zo zwart wit aub. Misschien lijkt het dat ik keihard appel voer met hem maar dat valt erg mee hoor. Het is ook aftasten van mijn kant en misschien ben ik daar iets te haastig mee. Als ik zie dat hij dicht klapt (of het echt niet snapt) stop ik ook direct en probeer hem meteen vertrouwen te geven. Ik doe zo vaak mogelijk leuke dingen want ik weet dat dit belangrijk is. Hij mag dan niet op de bank maar ik ga in plaats daar van op een kussen op de grond zitten tot mijn kont zeer doet om hem bij me te laten liggen, veel spelen, borstelen en lang wandelen (ben net binnen na 1.5 uur) dus ik richt echt wel op een goed gevoel voor hem. Het knielen/hurken reageert hij wel sterk op en dat doe ik ook heel regelmatig, vooral als ik hem bij me wil hebben en met belonen.
Gisteren hem na een speelsessie trouwens voor de eerste keer zijn tong uit de bek gezien voor langer dan 10 seconden Het echte ontspannen begint nu?

[*Wolf*]

Het zal in het echt best meevallen maar ook met lange wandelingen en leuke dingen doen moet je het rustig aan doen. Dat hondje is net nieuw bij jullie, zelfs nieuw in het land, en heeft het even druk genoeg met indrukken verwerken. Ga je hem daarnaast ook nog eens een heel scala aan nieuwe indrukken en prikkels geven, dan kan het te druk worden in z'n koppie, wat tot probleemgedrag KAN (hoeft niet) leiden. Als je dat in je achterhoofd houdt komt het vast helemaal goed met deze leukerd

[LongFields]

Wat een leukerdje en wat ligt ie er ongelofelijk schattig bij tijdens het borstelen .

Hij kan al wachten voor zijn eten, snapt al wat hier, zit, af en blijf betekent maar moet nog doorkrijgen dat hij altijd luistert en niet alleen wanneer señor zin heeft. Best eigenwijs menneke en lijkt soms een beetje dicht te klappen als we te lang/hard aandringen. Met snoepjes erbij luistert hij natuurlijk een stuk beter maar ook dan vertikt hij het soms om uit zijn mand op te staan als we hem roepen. Zonder snoepjes zijn er gelukkig ook al genoeg momenten dat hij wel goed luistert en krijgt dan ook veel lof.

Toch even een kritische noot. Het komt op mij over alsof jij/jullie al best veel druk op hem legt/leggen en dat vind ik erg snel. Natuurlijk zijn er dingen die echt belangrijk zijn en vanaf begin duidelijk aangegeven moeten worden, helemaal prima, maar er zijn nog veel meer dingen die nu nog helemaal niet zouden moeten. Ik vind namelijk niet dat hij nu al 'altijd moet luisteren en niet alleen wanneer hij zin heeft' en ik vind het vreemd (en negatief) om te spreken in termen dat hij 'het soms vertikt om uit zijn mandje te komen bij roepen'. Ik zou veel meer inzetten op het opbouwen van een band en vertrouwen en tot rust komen dan dingen als appèl. Laat dat hondje lekker liggen en als je hem bij je wil hebben neem dan iets lekkers mee en ga dusdanig dichtbij hem staan dat hij wil komen.
Een hond moet je (zéker in de aanleerfase) alleen roepen als je zeker weet dat hij komt na één keer roepen. De manier die je nu gebruikt (lang/hard(?) aandringen) leert je hond juist dat hij niet altijd hoeft te luisteren.

Eens.
Ik zou hem voorlopig ook juist niet bij je roepen als hij gewoon lekker in zijn mand ligt, dat is zijn rustplek en het is voor hem fijn als hij daar ook rust krijgt en met rust gelaten wordt. Zie je dat hij zelf uit zijn mand gaat om bijvoorbeeld wat te gaan drinken, dan zou je hem als je echt wilt daarna kunnen roepen. Maar persoonlijk zou ik de momenten dat hij binnenshuis bij je moet komen voorlopig aan hem overlaten en niet af willen dwingen.

Het is wel een enorme leukerd zeg!

[Fritsson]

Het zal in het echt best meevallen maar ook met lange wandelingen en leuke dingen doen moet je het rustig aan doen. Dat hondje is net nieuw bij jullie, zelfs nieuw in het land, en heeft het even druk genoeg met indrukken verwerken. Ga je hem daarnaast ook nog eens een heel scala aan nieuwe indrukken en prikkels geven, dan kan het te druk worden in z'n koppie, wat tot probleemgedrag KAN (hoeft niet) leiden. Als je dat in je achterhoofd houdt komt het vast helemaal goed met deze leukerd

Gaan we zeker doen! Dank

[bouvierpoedel]

Als hij in de mand ligt niet meer uit laten , geen eten geven en op je tenen lopen.Oh en fluisteren en de plee niet doortrekken.

[bouvierpoedel]

Als hij in de mand ligt niet meer uit laten , geen eten geven en op je tenen lopen.Oh en fluisteren en de plee niet doortrekken.