Met Charlie heb ik eigenlijk erg weinig aan training gedaan in zijn eerste jaar bij mij. We hebben wel lekker veel gewandeld en hij heeft natuurlijk wel wat kleine dingetjes geleerd. Zo kan ie inmiddels een kort lijntje (40 meter ongeveer) vooruit lopen, hij apporteert graag, hij gaat al netjes over water en hij kan zoeken, maar allemaal gewoon spelenderwijs. Er ontbrak alleen nog kennismaken met wild. Van de zomer heeft ie wel 1 keer een duifje geapporteerd maar toen had ie heel zijn bek meteen vol veren en stond ie meer te hannesen dan dat ie nog aan apporteren toekwam. Maar, ik had nog een konijntje in de vriezer. Dus Eerste Kerstdag, konijn ontdooid en wel in de tas, Charlie mee, en maar eens zien wat ie zou doen. Ik heb hem maar gewoon laten uitzoeken wat slim was, en voor de zekerheid had ik wel de lange lijn aan zijn halsband geklikt. Zelf uitzoeken is 1 ding, een heel konijn aanvreten is natuurlijk weer wat anders

Maar goed, hij stond eerst even te kijken hoe ie dit nou weer bij mij ging krijgen, daarna deed ie een poging om het beest bij de achterpoot mee te nemen maar hij bedacht zelf dat dat niet de allerhandigste manier was, dus toen pakte ie m toch maar in het midden en kwam hem keurig bij me brengen. Wat kan je dan toch trots zijn he? Zo leuk om te zien, en hij was echt heel voorzichtig. Daarna nog een paar keer, ook zonder lange lijn en hij kwam het iedere keer netjes afgeven en ook zo dat ik het gewoon kon aannemen.
Tweede kerstdag heb ik een sleepje voor hem getrokken met het konijn, dat was nog een heel gedoe want het was druk en om nou met zo'n konijnenlijk te gaan slepen voor het oog van de wereld hoeft ook weer niet zo

Maar uiteindelijk had ik wat rustige minuten dus toen heb ik de sleep gemaakt en Charlie opgehaald en ingezet. Hij ging er mooi op weg, liep wel iets tever door. Met iedere meter ging ie wat sneller maar toen was de haak er en daar liep ie dus overheen, maar hij kwam mooi terug en liep toen recht naar flappie. Toen moest ie wel weer even denken hoe dat ook weer ging, oppakken, maar uiteindelijk kon ik het weer prima van hem aanpakken. Trots op mijn grote puppy dus
Vanaf januari gaan we hopelijk in een groepje aan de slag, zal voor hem wel een uitdaging worden want hij is nu net op een leeftijd dat ie de hele wereld aan denkt te kunnen. Niet dat ie een vervelende kwal is hoor, maar het is wel lastig om goed contact met hem te houden nu. Hard werken voor mij dus ook

Al met al ben ik razend blij met hem, hij is echt een stuk makkelijker dan Pom in alles, en volgens mij komt het met zijn jachttraining ook best wel goed! Als afsluiting een plaatje van Karel met zn konijn!
