Willempie al lopend in de buurt
Als we wandelen (aan een lijn van twee/drie meter) dan gedraagt Willem zich vaak alsof hij achtervolgd wordt. Door ons. Wat schichtig omkijken, vooruitschieten als je geluid maakt. Naast me laten lopen aan een korte lijn resulteert in een nog schichtigere hond die erg in de lijn hangt, dus dat is geen verbetering.
Nou was ik vorige week een keer alleen met hem aan het wandelen en ik had zijn voer bij me. Dus af en toe stilstaan, door mijn hurken gaan en Willem laten komen om voer; dat ging prima. Even later liet hij zien dat hij alweer van dat lekkers wilde door om te kijken naar mij. Niet schichtig, nouja wel een beetje, maar vooral vragend. Dus ik gaf daar braaf gehoor aan

. Maar ik zag ook een ingang om het wat moeilijker te maken door niet meer door mijn hurken te gaan en uiteindelijk zelfs al lopend zijn voer te geven. In het begin schoot hij direct weg na het aannemen van het voer, daarna schoot hij weg zodra ik ging lopen en later kwam hij het al lopend aannemen en schoot hij niet meer zo ver weg. En uiteindelijk liep hij vrijwel de hele tijd op zo'n meter naast me (met een slap lijntje), zo gaaf

!
Het voordeel was dat hij vanuit die - zelf gekozen - positie steeds meer wende om in mijn buurt te lopen terwijl ik zelf ook in beweging was. Iets wat hij best eng vindt. Die angst is natuurlijk niet ineens weg, maar hij heeft nu de ervaring dat het toch ook best leuk kan zijn en er dus ook een reden te bedenken is om af en toe over die angst te stappen. Later in de tuin kon ik gelijk zien dat het zijn vruchten afgeworpen had! Zo mooi, hij zocht me vaker op en ik 'mocht' ook lopen en dan kwam hij weer op dezelfde positie bij me lopen als tijdens het wandelend voeren. Sindsdien neem ik vaker wat lekkers mee als we de tuin ingaan en komt hij het ook veel makkelijker halen. Zo bijzonder hoe zoiets voor een doorbraak kan zorgen in allerlei situaties. Ook in de huiskamer durft hij nu dichter bij je in de buurt te blijven tijdens het lopen in plaats van altijd vooruit weg te schieten. De keuken is nog wat minder veilig, maar ook daar durft hij al veel meer dan in de eerste twee weken. Gisteren lag hij zelfs op een kussen dat niet tussen de tafel en de muur ligt, maar 'open en bloot'

.
Akkefietjes
Een week of twee geleden ging Lais iets te ver in het spel en gaf Willem haar, met zijn poten op Lais haar rug, een correctie. Nou, daar was Lais niet van gediend dus die grauwde flink van zich af

. Willem liet dat ook niet over zijn kant gaan dus dat werd even flink bekvechten tussen die twee

en ik twijfelde of ik me ermee zou bemoeien, het zat op het randje. Toch maar even afgewacht en even plots als dat het opkwam was het ook weer over. Lais kwam daarna heel onderdanig naar me toe en daar heb ik niets mee gedaan aangezien ik haar niet wilde beïnvloeden op dat moment. Ik had het idee dat ze zelf een beetje geschrokken was van haar reactie, maar het kan net zo goed zijn dat ze een correctie verwachte van mij.
Hierna is zoiets niet meer voorgevallen maar ik zie Willem wel steeds zekerder worden in zijn spel en Lais steeds minder overheesend spelen, dus dat vind ik een mooie ontwikkeling. Heel leuk om die twee te zien darren

.
Met Mister is er ook een keer een akkefietje geweest en dat vond ik super gaan. Lais en Willem waren aan het spelen en Mister kwam het opbreken al blaffend en snauwend. Lais stopte en Mister ging nog even zijn gram halen bij Willem en Willem pikte dat niet

(

). Korte maar best felle correctie van Willem zijn kant en Mister droop verbouwereerd af. Als ie had kunnen praten had ie gezegd: "WTF

". Hahaha, lekkere bemoeial kreeg even de deksel op de neus. Het allermooiste is dat Mister zich sindsdien meer inhoudt als de druktemakers aan het darren zijn. Ik hou me dan wel met hem bezig hoor, lekker kroelen of met een bal gooien, maar ik hoef hem minder vaak en minder streng bij me te roepen. En ik hoef hem eigenlijk al helemaal niet meer naar binnen te doen, fijner voor alle partijen

.
Verder gaat het nog steeds hartstikke goed. Hij zoekt ons eigenlijk altijd op als we zitten (vanaf dag één al, de hartendief

). Wil graag zijn waar wij zijn en trotseert daarvoor de smalle doorgang tussen de keuken en de kamer. Als we 's avonds aan de keukentafel zitten dan liggen de honden om ons heen, zitten we op de bank dan liggen de honden naast en op ons

. Genieten

. Willem komt altijd kroelen en kan daar vaak geen genoeg van krijgen, om zich uiteindelijk dan toch tegen je aan te vleien en lekker te gaan slapen. Lekker dier!