Tineke schreef:Cleva schreef:Ik vind het echt jammer dat ze alleen samen geplaatst worden.
Ik snap het sentiment wel maar ik vraag me af of de honden er beter van worden.
Dat vraag ik me ook af, ik snap inderdaad het sentiment wel , Alma en ik hebben ooit eens twee broertjes van 8 jaar geplaatst die al hun hele leven samen waren maar die hadden geen slechte achtergrond. Die werden herplaatst maar waren beide gewoon stabiel zonder achterstand.
Voor zo'n angstig hondje lijkt me plaatsing bij een stabiele hond zonder angstissues beter imo.
Daar kunnen ze zich dan aan optrekken terwijl ze samen wellicht angsten in stand houden.
Als je twee dikke maatjes hebt die gewoon goed functioneren moet je ze inderdaad samen plaatsen. Ik kijk altijd naar Tiere suchen ein Zuhause. Dat is een fantastisch Duits programma. Elke week op zondag rond 1800 uur en dat al 25 jaar lang. Dan praten ze een uur over huisdieren en komen er een vijftiental honden in beeld uit verschillende asielen. Ook katten. En heel soms is daar een hondenpaartje. Maar dan is het vrijwel altijd zo dat minstens 1 van de honden super stabiel is en de andere daar bv erg aan hangt. Of ze eten niet zonder elkaar en dan plaatsen ze dus de honden samen. Of ze zijn allebei stabiel en slapen in 1 mand, eten uit 1 bak en zijn bv moeder en zoon. Prima, zeker samen plaatsen.
Ik denk dat samen plaatsen hier ook niet meer aan de orde is nu er 3 bange hondjes gevonden zijn. Want die samen plaatsen is niet te doen of ze worden verkeerd geplaatst bij iemand die er alleen maar sentimenteel over wil doen. Dat helpt de hondjes ook niks.
Wel bizar dat er 3 "zusjes" gevonden zijn. Ik denk dat iemand zich bedacht heeft en niet wilde broodfokken of een of andere boer verkocht ze uit zijn schuur en heeft de advertentie niet verlengd maar is wel doorgegaan met voeren.

Na een jaartje moest hij er toch echt vanaf dus een stukje met de auto en weg ermee. Want het zijn wel flinke Yorken en ze zijn duidelijk gelijk zoals ik deze twee zie. Zover buiten rastype en zo identiek dat het in elk geval zwaar familie is.
Ik vind het hele mooie hondjes overigens en ik hoop voor ze dat ze echt op hun plek komen. Lekker waar ze horen en niet in een gezin in een drukke stad waar ze misschien nooit meer echt aarden.
En zoals Hanneke zegt, als ze niet sociaal met mensen zijn dan minstens met een stabiele andere hond. Een reutje zou ik zeggen. Want je weet nooit hoe ze worden als ze wennen. Bas is van een super verlegen rugliggertje in een diva verandert die prima durft te grommen als bezoek aan haar kluif komt of te opdringerig met haar omgaat als ze ergens ligt te pitten. Dus dat hele bescheten karakter in het begin zegt weinig over wie ze echt zijn.
