Leren

[lieke]

Niet gesteund door enige wetenschappelijke kennis, denk ik dat veel volwassen honden met een beroerd verleden een tamelijk beperkt 'opnamevermogen' voor nieuwe kunstjes hebben.
Ze kunnen reuze slim zijn, maar het is meer een kwestie van streetwise zijn en ze kunnen prima probleemoplossend denken maar alleen als het direct met hun primaire behoeften te maken. Ze kunnen niet of heel slecht 'kunstjes' te leren anders dan kunstjes om in leven te blijven.

Zo is Maggie ontzettend goed in het vinden van eten en weet twee weken later nog precies op welke plaats in welke struiken een pizzakorst lag, maar kostte het me dágen om haar te leren te gaan zitten. En ik had absoluut niet de indruk dat het te maken had met eigenwijsheid maar gewoon met volledig onbegrip voor wat ik van haar vroeg. Overigens, ze had maar één keer een ongelukje in huis toen ze hier net was, en ze had feilloos door dat de anderen buiten hun behoefte deden, dus dat deed ze dan ook braaf.
Maar bijvoorbeeld het commando 'wacht' bij de stoeprand krijg ik er niet in. Dan moet ik echt de flex op de rem zetten zodat ze niet zomaar doorloopt. En als ik dat dan doe, zie je haar omkijken met zo'n blik van 'o ja, dat was ook zo', maar een minuut later is ze dat weer vergeten. Ik doe dit overigens al ruim een jaar, altijd en zeer consequent.
Ook met andere huis-tuin-en-keuken-dingen duurt het op de één of andere manier heel lang voor zo'n kwartje valt. Sommige dingen, zoals afliggen ga ik niet eens proberen.

Wat denken jullie, een theorie van niks of zit hier wat in?

[#linda#]

Voor je theorie is een beroerd verleden denk te breed gezien. Misschien meer voor de hond met zwervers verleden. Ik had een ex-broodfok teefje en die was dus helemaal niet streetwise. Die leerde enorm veel kunstjes. Hoe meer "kunstjes" ze kon hoe stabieler ze werd. In principe bestond haar leventje uit aangeleerde kunstjes want er was weinig probleemoplossend vermogen en ze kon slecht generaliseren.

[lieke]

Voor je theorie is een beroerd verleden denk te breed gezien. Misschien meer voor de hond met zwervers verleden. Ik had een ex-broodfok teefje en die was dus helemaal niet streetwise. Die leerde enorm veel kunstjes. Hoe meer "kunstjes" ze kon hoe stabieler ze werd. In principe bestond haar leventje uit aangeleerde kunstjes want er was weinig probleemoplossend vermogen en ze kon slecht generaliseren.

Heb je gelijk in, ik dacht ook meer aan Maggie die idd. een ex-zwerfhond is.

[Ptje]

want er was weinig probleemoplossend vermogen en ze kon slecht generaliseren.

Even puur uit belangstelling, wat bedoel je daar mee en hoe zag je dat dan?

[DeDiana]

Ik denk dat het vaak ook een kwestie is van dat ze niet hebben geleerd om te leren (van mensen) en ook een verleden hebben waarin ze niet afhankelijk van mensen waren. Dus minder motivatie daarvoor hebben en daardoor ook minder interesse. Maar ik denk dat die interesse bij veel honden wel aan te wakkeren is.

Ik heb bij Amoz gemerkt dat het een tijd duurde. Nu speelde bij hem ook nog enorm wantrouwen naar mensen en angstagressie mee, dus meedraaien zonder problemen was ook gewoon veel belangrijker dan commando's leren. Hij snapte niet wat een voerbeloning was (dat zijn gedrag daarmee in verband stond), hij werd direct onzeker als hij mij niet meteen begreep, ik kon bij hem geen gedrag uitlokken en ik kon hem al helemaal niet corrigeren... de ingangen waren dus heel beperkt en dat zou kunnen overkomen als een hond die niet zo veel kán leren.
Toch heb ik hem met de clicker heel enthousiast gekregen om te leren, door te beginnen met gedrag belonen en benoemen dat hij zelf aanbood. Gaandeweg werd hij steeds enthousiaster - hij is gelukkig wel heel voergericht, dat maakt het een stuk makkelijker - kreeg hij meer vertrouwen en raakte niet meer in paniek als hij het even niet wist. Hij ging begrijpen wat stemcommando's waren en dat we daar leuke spelletjes mee deden, en ik zag hem echt per week enorme sprongen maken. Hij ging snappen dat samenwerken met mij/een mens leuk was en hem wat opleverde, en nu is hij héél leergierig en krijgt er geen genoeg van.

Ik denk zeker dat ook het type hond meespeelt. Gezien Amoz' verleden, sta ik echt versteld hoe makkelijk hij leert en nu ook commando's oppakt. Qua karakter is het echt een hond die graag iets voor en met je doet, en dat was een half jaar geleden nog totaal niet te verwachten.

[Marjoleine]

Ik weet nooit precies hoe ik het verschil kan zien tussen dommig en volslagen desinteresse.
Willemijn is niks bij te brengen of het moet om eten gaan. Ik loop altoos met lekkers, en daar doet ze veel voor.
Verder heb ik zeker zes hondensporten geprobeerd met haar en ze doet het wel, achter dat brokje aan, maar er is weinig eer aan te behalen.
Haar uitdrukkingen variëren van "huh?" tot "oh! ".
En die laatste is dan meer uit een soort schuldbewustheid omdat ze graag braaf wil zijn dan onbegrip.
En soms zie ik een opportunisme dat zo zuiver is dat ik weer denk dat ze niet dom kan zijn. Maar ja, ze wil echt graag braaf zijn. Denk ik.
Ik neig dus naar desinteresse, maar ik weet het natuurlijk niet écht.

Diverse instructeurs hebben, onafhankelijk van elkaar, al besloten dat ze gewoon een wandelhond is.
Nouja, dat is dan zo. Maar waarom? Dommigheid? Of desinteresse? Ik weet het echt niet.

[Omega]

Die twee van ons wisten in het begin ook niet wat ze met mij aanmoesten als ik ze wat wilde leren. Er was ze doodeenvoudig nooit wat geleerd, ze konden niet leren/dingen oplossen. Wat ze moesten werd hun voorgekauwd en ze zijn vooral gestraft..
Bij ons hielp clickertraining, plus dat ze gewend waren hier (hebben ze echt lang voor nodig gehad) en door hadden dat ze best initiatief mochten nemen.
Edit, wat DeDiana ook al schrijft.

[veertje]

Bij Finn duurde het ook erg lang voor de eerste commando's erin zaten. Hij snapte echt het verband niet tussen de beweging en een snoepje als gevolg. Inmiddels is dat helemaal bijgedraaid en kent hij aardig wat. Soms zelfs meer dan ik denk. Het aanleren gaat ook een stuk sneller nu. Het koste wel even wat moeite, ik moest zijn handleiding weten en hij moest leren samenwerken.

Werk je met de clicker? Want bij Finn merkte ik echt dat hij dat veel sneller oppikte dan alleen belonen met snoep.

[pioenroos]

Ik herken erg wat je schrijft. Ik liep hier ook met Mies tegenaan. Mies is een hondje uit Polen. Had wel een baas maar leefde samen op straat, meen ik.
Ik ben met Mies vlot op cursus gegaan omdat ze wel veel energie had en ik toch benieuwd was wat ik kon bereiken.
De trainster gaf ook gelijk aan dat het nog een hele kluif zou worden haar te leren dat mensen iets van je kunnen willen en daar op ingaan wat oplevert. Ze legde geen verband tussen een blije baas en haar gedrag. Als ik raar, ongezellig of onbegrijpelijk deed ging ze gewoon bij iemand anders buurten of stoicijns in de verte turen

Maar, bij Mies is het wel echt goedgekomen. Heeft wel een jaar van véél trainen gekost maar uiteindelijk is het nu -voor een teckel- een fijne leergierig hondje die het mij heel graag naar de zin maakt. Wel heeft ze zo haar voorkeuren in wat leuk is om te doen, maar ik kan nu wel 'afdwingen' dat ook de niet leuke dingen gedaan worden. Zoals komen als je tot achter je oren in een muizenhol zit
Alleen als iets moeilijk is klapt ze nog dicht maar dat kan ook haar kleine hartje zijn wat onder al die teckelbravoure zit En zodra ik dan met nóg meer geduld uitleg wat ik wil of ze het heeft kunnen afkijken van een andere hond, doet ze het graag.

[Yara]

Ik heb Yara als 3 jarige gekocht. Daar hadden ze wel cursussen mee gedaan toen ze jong was maar daarna niks meer. Ze was waakhond op een stoeterij en liep gewoon dag en nacht los op het terrein en was gewend haar eigen gang te gaan. Ze is nu 10,5 jaar maar ik merk nog steeds wel dat ze best eigenwijs is en liever doet wat ze zelf wil. Kunstjes leren gaat wel maar die andere 2 hebben het wel veel sneller door dan haar. Niet dat ze dom is maar meer omdat ze er het nut niet van in ziet of zo. Ze is wel veel handiger in het vangen van ratten en muizen. Maar dat heeft ze zichzelf ook aangeleerd. Dus ik denk dat er best wel wat in jouw theorie kan zitten.

[dagmar88]

Vrienden van mij hadden een herplaats amstaff waar nooit mee werd gespeeld en die dat bij hen ook nooit meer heeft geleerd.
Toch vrij apart voor een hond van dat ras.
Dom was hij niet, maar wat daar het nut van was ontging hem volledig.

[[Sandra]]

Het lijkt wel alsof hij er het nut niet van inziet

Zit het 'm daar niet in?
Als zwerfhond lijkt het me wel van (eigen)belang om te weten waar de pizzakorsten te vinden zijn, maar kennelijk heeft ze het nooit nodig gehad om aan de stoeprand te wachten.

[pioenroos]

Mies is na een paar maanden van volledig negeren speelgoed wel opeens gaan spelen. Ze is nu vreselijk fanatiek en smijt regelmatig met knuffels. Je kan het kind zielsgelukkig maken met een knuffel van 50 cent van de kringloop
Maar ze was 1 a 2 jaar toen ik haar kreeg, relatief nog jong wellicht? En ze had Diem als voorbeeld natuurlijk.

[#linda#]

want er was weinig probleemoplossend vermogen en ze kon slecht generaliseren.

Even puur uit belangstelling, wat bedoel je daar mee en hoe zag je dat dan?

Weinig probleemoplossend: als de deur op een kier stond maar de opening net te smal ging ze daar niet door, duwde er niet tegenaan ofzo. Ook hekjes ed waar ze makkelijk onderdoor kon, dicht was dicht, en dan ging ze zitten. Zo heeft ze in de 8 jaar dat ik haar had nog nooit bedacht om op haar achterpoten ergens tegenaan te staan om ergens bij te kunnen. Eten kon gewoon op de salontafel, ze zat zich een nekverekking te snuffelen maar met voorpoten tegen de rand, ze heeft het nooit bedacht, was gewoon geen optie. Alles was ze kon en deed was aangeleerd, nooit zelfbedacht of uit ervaring geleerd. Als ik niks deed dan zij ook niet.
Niet generaliseren: in de auto langzaamaan opgebouwd, maar dat was dan alleen mijn auto. Leenauto, nieuwe auto of andermans auto moest opnieuw aangeleerd. Zo ook bijv. Met de lift. Dat was prima, alleen de lift op mijn werk, een andere lift was in eerste instantie dan weer paniek.

[lieke]

Bij Maggie heb ik echt niet het idee dat ze eigenwijs is. En dom is ze zeker niet. Met domme honden heb ik ruime ervaring, gezien mijn eerdere collies. Die waren het hondse equivalent van menselijke zwakbegaafden. Ik schat dat Cody ongeveer het IQ van 30 had en Lyndie zat zo rond de 60.
Die konden je ook zo echt diep dommig aanstaren.
Maggie heeft dat niet. Die observeert mij en de omgeving heel alert (niet hyper) maar ze houdt alles in de gaten en pas sinds kort kan ze echt diep slapen. Daarvoor deed ze alleen hazeslaapjes maar bij elke beweging of vreemd geluid was ze gelijk klaar wakker en ging dan echt schattend rondkijken. Zo van 'is er iets waarvoor ik op mijn hoede moet zijn?'
Met het aanleren van het gaan zitten heeft het gewoon ook lang geduurd omdat ze echt niet begreep wat ik bedoelde. Zelfs al leerde ik het aan zoals je het met een pup doet: koekje over de neus bewegen. Maar ze bleef me met zo'n blik aankijken van totaal onbegrip. Vooral omdat ze niet begreep waarom ze dat koekje nou niet kreeg.

Meer kunstjes wil ik haar dan ook niet aanleren omdat ik het vervelend vindt om haar op die manier stress te bezorgen. Ze doet het verder hartstikke goed met het aanpassing als huishond.
Zoekspelletjes met voertjes vindt ze geweldig leuk (uiteraard), het strooien van voertjes door de huiskamer zodat ze met z'n allen kunnen schooien vindt ze enig en dan vindt ze het ook helemaal niet erg dat de kat er door heen loopt en mee eet (en dat voor een hond die ging schuimbekken als ze een kat zag!) en haar voernijd is weg. Ze is ook niet meer bang voor vreemde mannen en staat nu met ze te knuffelen en ook haar angst voor kinderen is weg.
Kortom, het gaat geweldig met haar. Ik vroeg me alleen af of mijn theorie flauwekul was of niet. En of anderen ook deze ervaring hadden.

[Rami]

Ik merk bij mijn honden ook echt verschil. Steekie is vanaf pup bij mijn vriend en zij is echt rete-slim. Ze kent kunstjes, snapt veel van wat je zegt of vraagt. Soms zelfs zonder woorden.
Silka en Sam (allebei als volwassen honden - uit het buitenland - bij me gekomen) kunnen dat allemaal niet. Niet dat ze dom zijn (volgens mij ), maar ze zien er het nut niet van in, zo lijkt het.

Toen ik met Sam een workshop deed (iets met over tonnetjes lopen) deed hij het met veel pijn en moeite één keer om zich daarna op zijn rug te werpen. Rollen, gek doen, in mijn veters happen. Alles was leuker dan over die tonnetjes lopen.
Maar hij vindt me wel blindelings op volslagen vreemd terrein (wat niet leuk was voor diegene die hem mee had genomen voor een wandeling) en wat hij echt heel goed begrijpt 'hierkomen' en als ik zijn naam roep, doet hij ook echt altijd. Ook in hele moeilijke situaties.

Silka is weer een ander verhaal. Haar hondse instincten zijn uitstekend maar ze snap niets van spelen of commando's opvolgen. Nou ja, behalve dan 'hierkomen'. Maar dat heeft me wel iets van een jaar gekost en dan nog is ze daar niet voor 100% in te vertrouwen.

Het lijkt wel alsof de eerste weken/maanden die een pup bij een baas doorbrengt, een baas die dingen met de hond doet/aanleert, er voor zorgt dat een hond een bepaalde vorm van slimheid ontwikkelt. En dat honden die in die fase weinig of niets van mensen leert, dat later ook niet meer oppikken.

[DeDiana]

Met het aanleren van het gaan zitten heeft het gewoon ook lang geduurd omdat ze echt niet begreep wat ik bedoelde. Zelfs al leerde ik het aan zoals je het met een pup doet: koekje over de neus bewegen. Maar ze bleef me met zo'n blik aankijken van totaal onbegrip. Vooral omdat ze niet begreep waarom ze dat koekje nou niet kreeg.

Ja, maar dat laatste is ook iets wat ik Amoz expliciet heb geleerd (toen hij eraan toe was): het voertje in mijn hand volgen. Dus ik ben gaan clickeren als hij ook maar een centimeter met het voertje mee bewoog, en zo heb ik dat uitgebreid. Want dit is iets wat onze pups al van jongs af aan leren tijdens training en die doen dat gewoon allemaal heel onbevangen, maar voor Amoz was dat verre van vanzelfsprekend. Dat uitlokken snapte hij inderdaad niet en wat jij ook zegt: hij werd onzeker omdat hij dan het voertje niet meteen kreeg. Maar daar maakten we een leuk spelletje 'volg het voertje' van en pas daarna, toen hij dat spelletje snapte, ben ik dat volgen van het voertje gaan gebruiken voor het uitlokken van commando's. Daarbij heb ik alle minieme tussenstapjes steeds beloond, dus vaker beloond dan ik normaal zou doen, en ervoor gezorgd dat hij constant veel succes had, dus niet gefrustreerd of onzeker raakte. Zo'n hond moet echt heel veel succeservaringen hebben om het leren tot iets leuks te maken.

Ik denk dat je bij onzekere honden die nooit hebben geleerd dus al die tussenstapjes mee moet nemen, dat is voor deze honden helemaal niet vanzelfsprekend. Ik ben overigens met Amoz pas begonnen met de gehoorzaamheidscursus toen hij dit principe wel snapte en er niet meer ongemakkelijk door werd. Hij had toen op deze manier al enkele commando's geleerd, zoals af, in je mand, handtouch.

Met Amy heb ik deze problemen overigens totaal niet gehad, terwijl die haar eerste jaar ook geen contact met mensen heeft gehad en nooit iets heeft geleerd. Maar Amy was een stuk jonger en heel onbevangen en durfde meteen ook dingen uit te proberen. Amy leest mij ondanks haar gebrekkige socialisatie uitstekend en snapt gebaren en lichaamstaal supersnel.

[veertje]

Ik had ook al vrij snel door dat een gewone gehoorzaamheidscursus met Finn niks ging worden. Dat zou alleen frustratie opleveren voor hem en mij. Daarom ben ik toen met een cursus begonnen waar veel balansoefeningen en wat hersenwerk in zat. Dat waren wat 'natuurlijkere' oefeningen, hij mocht ergens op springen, overheen lopen of snuffelen tussen ballen. Zo heeft hij op een speelse manier geleerd dat ik iets van hem kan vragen en er dan lekkers volgt.

[bouvierpoedel]

Jong geleerd is oud gedaan .
Werd al gezegt dat je hersens [net als bij kinderen] jong moet trainen om goed/beter te kunnen leren .
Zijn zat wetenschappelijk onderbouwde bewijzen van.

[DeDiana]

Jong geleerd is oud gedaan .
Werd al gezegt dat je hersens [net als bij kinderen] jong moet trainen om goed/beter te kunnen leren .
Zijn zat wetenschappelijk onderbouwde bewijzen van.

Ja, maar het is niet gezegd dat deze honden hun hersenen niet hebben getraind. Dat hebben ze denk ik wel, maar dan op andere vlakken dan wat betreft het samenwerken met mensen.

[laeken]

Ik weet in elk geval dat het verleden en vooral de manier waarop een hond opgegroeid is een enorm verschil maakt vwbt het soort hond dat ze worden.
Bas en spelen bestaat niet. Ze heeft wel eens gespeeld met ons maar dat is op 1 hand te tellen. Wat je heel soms kan doen is haar precies op het juiste moment tijdens de dolle 5 minuten stimuleren door je hand onder een doek te doen waar ze op ligt en haar dan heel zachtjes porren. Er zijn momenten geweest waarop ze daarop gereageerd heeft met een paar speelse happen naar de hand onder de doek. Verder heeft ze nog nooit gespeeld. Met andere honden kan ze rennen en gek doen maar ook daarmee is fysiek spelen eigenlijk iets wat ze niet doet.

Apporteren kan ze wel maar dan ook alleen tijdens een heel jolig moment en als ze net op haar vrolijkst en drukst is. Dan wil ze wel een keer een kong ophalen.

Eten is het belangrijkste wat er is. Dus voor voer kan ze als je het drie keer zegt zitten. Liggen kan ze ook maar meestal gooit ze zich dan op haar zij en gaat smeken om eten met de voorpoten. Spaans terrasjes trucje? Ze is nog steeds extreem van het bedelen bij bezoek en op terrasjes. Bij ons bedelt ze nooit. Bij bezoek gaat ze zelfs duwen met haar voorpootjes voor wat lekkers van hun bordje....

Wat ze wel heel erg goed kan is luisteren tijdens de omgang. Ze kan stop! Dan staat ze waar ze staat. Ze kan "even aan de riem". Ze kan rechts, ze kan naast, ze kan wachten, ze kan hop als ze in de auto moet, ze kan blijf, ze kan plaats, ze kan hierkomen etc. Dus meedraaien in wat moet kan ze als geen andere hond. Ziet zij een auto dan is het Bas die vanzelf gaat volgen. Klik ik met de musketon dan staat ze als een blok om aangelijnd te worden. Pak ik de riem uit mijn zak dan komt ze dus vanzelf....

Maar trucjes en commando's om het doen daarvan doet ze heel slecht. Misschien 1 keer en dan vindt ze het genoeg. Dat terwijl ze uiterst gehoorzaam is in de dagelijkse omgang.

Dat is denk ik wel een soort streetwise gedrag. Ik doe wat ik moet doen om in de smaak te vallen en om mee te draaien met het leven. Verder snap ik het niet. En dat spelen vind ik heel erg jammer. Dat betekent nl denk ik dat er nooit iemand met haar heeft gespeeld als pup. Ze is er te verlegen voor. Ze snapt het ook niet en als je spel opdringt wordt ze onzeker.

Soms komen hier mensen die denken dat ze een normaal hondje is. Die lopen op haar af en gaan leuk doen. Vaak is dat haar teveel. Of ze gaan op haar kloppen of in hun handen klappen. Veel gezinshonden worden dan blij en vrolijk maar Bas vertrouwd dat niet helemaal. Die deinst terug. Haar kan je beter zacht aanspreken en een aai over haar bol geven. Dat is wat ze wil.

Dus ja, ik denk dat het verleden van een hond een hele grote rol speelt in wat de hond later is. Cleo was eigenlijk best een beetje zoals Bas. Cleo en stoeien kon niet. Cleo kon je hooguit pesten door haar poten te pakken en dan vond ze dat wel lollig. Maar happen en stoeien zoals Dapper en Eva dat konden kon zij absoluut niet.

Trainen van Cleo was ook altijd op het vlak van meedraaien. Meedraaien met de andere honden of trainen hoe je te gedragen op wandelingen. Cleo meenemen en er dan een half uur trucjes mee doen was geen optie.

Een hond die extreem slecht leert is denk ik prikkelarm opgegroeid. Een hond die goed meedraait maar niet goed is in trucjes is denk ik opgegroeid in een prikkelrijke omgeving (straat?) maar heeft nooit gespeeld, geknuffeld en 1 op 1 met mensen geleefd in de puppentijd. Die kennen de roedelregels maar zijn niet van de trucjes en het stoeien. Ik denk dat dat is wat voor Bas op gaat. En ik zou Bas verre van dom noemen. Beter gezegd, ik vind haar persoonlijk uitermate slim. Zeg je tegen Bas 5 keer RECHTS! en help je haar dan snapt ze dat vanaf dan. Alles wat wij haar leren was in 1 dag geleerd en kan ze nog steeds. Ik zeg misschien 1 keer per 2 maanden liggen en dan kan ze dat dus nog. Laat ik het in totaal 10 keer gedaan hebben in 2 jaar.

[laeken]

O ja, zo gehoorzaam als ze is op het vlak van meedraaien, zo ongehoorzaam is ze als er wat te eten is of als ze een kleine hond staat te besnuffelen. Dan is ze volledig doof. Ze eet gewoon door al sta ik stampvoetend te roepen NEEE! FOEI! Boeit haar geen reet. En als ik zeg doorlopen! Als ze met een hond staat weigert ze dat gewoon. Haar prioriteiten gaan absoluut voor de onze. Dat terwijl ze dus echt luistert als een dolle tijdens de omgang zonder andere honden en zonder eten. Als ik haar roep voor ze eenmaal in een impasse staat met een terriertje oid komt ze meteen. Ruikt ze eten maar eet ze nog niet dan luistert ze ook prima.

[Fotogravinnetje]

M'n schoonouders dachten ook dat Paco een beetje dom was. Volgens mij is hij slimmer dan Elco, maar heeft niet geleerd om samen te werken met de mens. Boomer had nooit geleerd initiatief te nemen en was dus volledig van de mens afhankelijk. Allemaal totaal verschillende manieren om met 'leren' om te gaan. En inderdaad vooral veroorzaakt door de verschillen in de eerste jaren van hun leven

[dagmar88]

Het verschil tussen charlie en tibbe en niko en pjotr is eigenlijk ook best groot, ondanks dat niko en pjotr pas 9 maanden waren en geen slecht leven hebben gehad.
Ook niet ideaal en niet bij echte hondenmensen.
Charlie en tibbe hebben geleerd om te leren. Als ik iets nieuws van ze wil, gaan ze bedenken wat dat zou kunnen zijn.
Tibbe is véél voorzichtiger, charlie haalt alles uit de kast.
Ze snappen het ook wanneer ze beloond worden voor een onderdeel van wat ik wil.
Niko en pjotr denken mot ze? en na een beloning oh, klaarrr, doei!

[Gollum]

Rani (in NL sinds een half jaar) vind het juist geweldig om iets te leren, ze laat zich ook heel goed dirigeren omdat ze heel erg naar me kijkt. En ze lijkt ook zo trots als ik haar complimenteer! Ik vind Rani echt slim. Als ze zou kunnen praten zou ze steeds zeggen 'wat gaan we doen?' 'Doe ik het goed?' 'Ik ben blij, jij ook?'

Mika (in NL sinds 9 jaar) interesseert het geen drol, die doet alles onder luid protest. Als zij kon praten zou ze zeggen 'pff nu even niet hoor, ik moet even aan dit grassprietje snuffelen' en bij aandringen 'gdvrdgdrvdgvr'. En als ze dan netjes moet volgen omdat ik het zat ben loopt ze erbij alsof ik haar net flink in elkaar heb geschopt

[lieke]

Trouwens, even een update over het waakse gedrag: ik heb de tip in het andere topic gevolgd door haar inderdaad te bedanken maar dit gecombineerd met de clicker. En dat gaat heel erg goed.
Zodra ze begint te bulken als bijvoorbeeld de postbode komt, loop ik direct naar de schoorsteenmantel waar clicker en voertjes klaar liggen. Vervolgens roep ik haar, zeg dank je wel, click en voertje erin.
Ze is nu al zo ver dat zodra ik de clicker pak, ze al direct haar bek houdt en vol verwachting op haar dikke gat gaat zitten.
Voordeel van de postbode is dat ik dit meerdere keren per dag kan oefenen (post.nl, dhl, en al die vervelende reclame).
Clicker is toch wel heel handig.

[ranetje]

Een pup leert iets en gaat dat geleidelijk generaliseren.
Dus die ene auto wordt "auto's"
Die ene eendenvleugel die hij pakt wordt "veerwild"

Dat generaliseren is iets waar wij bij helpen door onze hondjes te "socialiseren".
We zien ook zelfoplossend vermogen als dat door ons is gestimuleerd.
En als we alles (te) veel onder controle houden is dat zelfoplossend vermogen aanzienlijk beperkter

Een hond die jaren lang voor zichzelf heeft gezorgd heeft ook gegeneraliseerd.
Maar wel andere dingen dan de pup die we vanaf het begin in huis hebben gehad.
Bij zo'n hond gaat het veel meer om overlevingsdrang en alles wat daar bij hoort.
Daar is hij waarschijnlijk slimmer in dan onze huishond.

Ik denk dat de zwervers net zo slim zijn als onze pups die nooit hebben hoeven zwerven.
Alleen zijn ze anders slim.
Om te leren samenwerken met mensen heeft tijd nodig.
Soms veel tijd en soms lukt het niet.
Ook omdat volgens mij niet elke hond even slim is.
Wat dat betreft is die populatie niet anders dan de mensenpopulatie.

Misschien is het ook nog afhankelijk van de leeftijd waarop ze gaan (moeten?) leren met mensen om te gaan en de leeftijd waarop ze leren dat mensen voor een deel bij hun roedel horen en te vertrouwen zijn.

Ik ben het dus wel eens met wat DeDiana schrijft

[DeDiana]

Mooi verwoord ranetje!

Misschien is het ook nog afhankelijk van de leeftijd waarop ze gaan (moeten?) leren met mensen om te gaan en de leeftijd waarop ze leren dat mensen voor een deel bij hun roedel horen en te vertrouwen zijn.

Ik denk dat het doorgaans inderdaad veel makkelijker gaat bij een jonge hond. Amy was een jaar toen ze bij mij kwam, mijn voormalige opvangers waren in de leeftijd van 6 maanden tot 2,5 jaar en die hadden heel snel door wat leren en samenwerken betekent en waren daarin ook veel minder onzeker.
Bij Amoz (ruim 6 jaar) duurde dat inderdaad langer. Leeftijd kan daar absoluut bij meespelen, maar zeker zijn wantrouwen naar mensen toe ook. Hij moest natuurlijk eerst vertrouwen krijgen voordat hij überhaupt aan leren en samenwerken toe was, en dat duurde al best een tijd.

Ik zag bij mijn opvangers ook vaak dat ze zich al zwervende bepaalde trucjes hadden aangeleerd om bij mensen in de smaak te vallen/eten van mensen af te troggelen, vaak het best te omschrijven als wat opdringerig onderdanig gedrag (zich likkend en kwispelend aan je voeten werpen met het buikje bloot, om je heen en zacht tegen je aan springen met een heel onderdanige houding, handenlikken, etc.). Die honden hadden dus wel het verband zelf al gelegd dat er met bepaald gedrag eten of aandacht bij mensen te halen was, en dat was natuurlijk altijd een heel bruikbare ingang om commando's aan te leren.