Verbod op 'schokhalsband' voor honden

[alm@]

Ik heb hier nu (voor de 4e keer denk ik) een weekje een fauve de bretagne teefje te logeren. Haar eigenaar hangt er een stroombandje om want ze peert hem, urenlang en ze is ook een paar keer een hele dag weggeweest. 2x per dag maak ik een lange wandeling en ze loopt gewoon los (zonder stroom) mee en ze luistert prima. Ze duikt wel eens even de struiken in of staat helemaal gespannen bij een slootje maar nul problemen verder. Ik vraag mij dan wel eens af wat het nou is. Ik kan mij niet helemaal voorstellen dat het aan mij ligt want een jachthondje wat écht wil gaan, houd je niet met je opvoedkunde. Misschien is het Biko wel waar ze helemaal gek van is dat ze in de buurt blijft. In elk geval ben ik geen seconde bang voor dat ze er vandoor gaat.

Andere omgeving? Minder bekend en of minder aantrekkelijke geurtjes?
Mijn honden luisteren ook het beste in een vreemde omgeving

Nee ze woont hier vlak in de buurt dus ze kent alle gebieden waar ik loop ze is hondje alleen, misschien vindt ze het 'roedelgevoel' aantrekkelijker dan er vandoor gaan.

Je bent gewoon leuk gezelschap. Of ze voelt gewoon dat ze geen stap verkeerd hoeft te zetten bij die alfa bitch.

[laeken]

Kijk voor de lol eens naar hoe mensen reageren op de blafband en de TT.



En die mensen weten dat er niks ergs gebeurd maar dat weet een hond dus niet.

[crutz]

Nee, een beetje gezond verstand en geen 7 krijshonden in een rijtjeshuis willen wel. Ik geloof dat ze bij mijn ex sowieso wel van veel huisdieren houden. De vorige eigenaar van zijn huis had 24 katten.

Het is onverstandig zeven krijshonden in een huis te houden, ik ben het met je eens. En die blafbanden vind ik dan ook maar zo-zo want als nummer 1 blaft krijgen nummer 2 tot en met 7 ook een optater.
Maar goed, de goede wil wordt iig getoond. Beter dan "je went er maar an".

Bij een fatsoenlijke band krijgt enkel de blaffende hond stroom maar dan nog vind ik het totaal niet kunnen om honden die bij elkaar leven te beperken in hun onderlinge communicatie door blafbanden.

[laeken]

Nee, een beetje gezond verstand en geen 7 krijshonden in een rijtjeshuis willen wel. Ik geloof dat ze bij mijn ex sowieso wel van veel huisdieren houden. De vorige eigenaar van zijn huis had 24 katten.

Het is onverstandig zeven krijshonden in een huis te houden, ik ben het met je eens. En die blafbanden vind ik dan ook maar zo-zo want als nummer 1 blaft krijgen nummer 2 tot en met 7 ook een optater.
Maar goed, de goede wil wordt iig getoond. Beter dan "je went er maar an".

Bij een fatsoenlijke band krijgt enkel de blaffende hond stroom maar dan nog vind ik het totaal niet kunnen om honden die bij elkaar leven te beperken in hun onderlinge communicatie door blafbanden.

Keeshonden blaffen nu eenmaal de hele dag. Wederom een kwestie van de juiste keuzes maken ook.

[Tineke]

Noa heeft vandaag voor de 4e keer met band gelopen en voor het eerst sinds de laatste autojaagactie weer buiten een omheind veldje. Op het omheinde veldje waar ik eerst gelopen heb reageerde ze uberhaupt nauwelijks op auto's (kijken en daarna naar mij kijken en een snoepje komen halen), op het niet omheinde losloopgebied probeerde ze hem één keer naar de weg te peren waar op dat moment geen auto's reden. Ik heb haar na een "Nee! Kom!" negeren een schokje gegeven en toen keerde ze wel direct om, en kwam ze wel, kreeg ze een snoepje en daarna was een "Nee" voldoende om haar niet daar af te laten slaan.

Ze vond het duidelijk weer geweldig om op de berg te mogen rauzen. Erop en eraf, razendsnel, scherpe bochten, sprintjes op smalle delen, etc. Geweldig om te zien en nu heb ik een hondje dat heerlijk ligt te slapen.

Ik zou daar toch voorzichtig mee zijn met zo'n angstige hond en stroomband. Ze kan flink in paniek raken van kleinigheden dan lijkt me zo'n band nou net niet de handigste keuze. Stel dat ze in paniek raakt en alle kanten op schiet.
Buiten een stroomband ,binnen een blafband ik vind het wel erg veel voor een hond.

[Domor]

Noa heeft vandaag voor de 4e keer met band gelopen en voor het eerst sinds de laatste autojaagactie weer buiten een omheind veldje. Op het omheinde veldje waar ik eerst gelopen heb reageerde ze uberhaupt nauwelijks op auto's (kijken en daarna naar mij kijken en een snoepje komen halen), op het niet omheinde losloopgebied probeerde ze hem één keer naar de weg te peren waar op dat moment geen auto's reden. Ik heb haar na een "Nee! Kom!" negeren een schokje gegeven en toen keerde ze wel direct om, en kwam ze wel, kreeg ze een snoepje en daarna was een "Nee" voldoende om haar niet daar af te laten slaan.

Ze vond het duidelijk weer geweldig om op de berg te mogen rauzen. Erop en eraf, razendsnel, scherpe bochten, sprintjes op smalle delen, etc. Geweldig om te zien en nu heb ik een hondje dat heerlijk ligt te slapen.

Ik zou daar toch voorzichtig mee zijn met zo'n angstige hond en stroomband. Ze kan flink in paniek raken van kleinigheden dan lijkt me zo'n band nou net niet de handigste keuze. Stel dat ze in paniek raakt en alle kanten op schiet.
Buiten een stroomband, binnen een blafband ik vind het wel erg veel voor een hond.

De blafband is binnen gelukkig zelden meer nodig en heeft al maanden geen schok meer gegeven als hij wel om was (dit hele jaar al niet meer). Ik heb de band expres eerst op een omheind veld uitgeprobeerd omdat ik dat risico inderdaad ook zag, maar bij ons zijn de omheinde velden meestal klein en altijd saai (het niet kleine veld is officieel verboden terrein), en gelukkig reageert ze heel goed op een schokje.

Haar paniek/stress is tegenwoordig gelukkig een stuk minder, het is nog niet helemaal weg, maar ondertussen ben ik zelfs al aan het oefenen met op rustige momenten wat halen op de markt of even over het winkelcentrum lopen. Dingen die een paar maanden terug ondenkbaar waren.

Daar is helaas wel bijgekomen dat ze nu haar hersenen voor andere dingen vrij kan maken en dat de pubertijd, die ze tot dan toe nog nauwelijks had (in tegenstelling tot haar zusje), ook opeens aanwezig is. En voor een groot deel vind ik dat normaal, werken we samen voor een leefbare oplossing, maar auto's jagen werd opeens veel erger en dat vind ik al niet tof, maar dat ze doelbewust hem peerde om op zoek te gaan naar drukke autowegen is voor mij ontoelaatbaar. En ze wordt echt niet gelukkig van altijd aan de lijn en de omheinde velden liggen allemaal langs wegen, waardoor ze daar alleen maar aan het patrouilleren en jagen was.

[Manuma]

Ik vraag me af hoeveel van de honden die nu getraind worden met TT om los te leren lopen daadwerkelijk die TT nodig hebben. Ik heb er twee jaar over gedaan om mijn beagle (toch geen makkelijke loslopers) superbetrouwbaar los te leren lopen, zonder TT. En dan zie ik honden van amper een jaar met TT leren loslopen. Wat als er gewoon meer training en een iets langere adem nodig was?

Ik denk dat het verbod niet gericht is op mensen die er over nadenken hoe en wat. Het is gericht op de mensen die het als quick fix zien en hun hond een bandje omdoen. En dan de knop van 5 naar 10 overhalen als de correctie op standje 5 niet meer werkt.

Ik train met mijn reu nu op een andere manier dan voorheen en ik zie dat het werkt. Ik heb goede hoop dat het volgend jaar nog veel beter gaat zijn.
Hij kan vooral nu vrijwel nergens los, maar dat is nou eenmaal om een raseigenschap en als ik dat zo'n ramp vind had ik een andere hond moeten nemen. Hij vermoordt alles wat op zijn pad komt behalve mensen en honden.
Dus steek ik er meer tijd en energie in tijdens wandelingen dan bij mijn andere honden en moet hij vaker aan de lijn. Ik zou me er echt niet fijn bij voelen iets te bereiken met hem dankzij elektrische optaters

[Jackira]

Noa heeft vandaag voor de 4e keer met band gelopen en voor het eerst sinds de laatste autojaagactie weer buiten een omheind veldje. Op het omheinde veldje waar ik eerst gelopen heb reageerde ze uberhaupt nauwelijks op auto's (kijken en daarna naar mij kijken en een snoepje komen halen), op het niet omheinde losloopgebied probeerde ze hem één keer naar de weg te peren waar op dat moment geen auto's reden. Ik heb haar na een "Nee! Kom!" negeren een schokje gegeven en toen keerde ze wel direct om, en kwam ze wel, kreeg ze een snoepje en daarna was een "Nee" voldoende om haar niet daar af te laten slaan.

Ze vond het duidelijk weer geweldig om op de berg te mogen rauzen. Erop en eraf, razendsnel, scherpe bochten, sprintjes op smalle delen, etc. Geweldig om te zien en nu heb ik een hondje dat heerlijk ligt te slapen.

Ik zou daar toch voorzichtig mee zijn met zo'n angstige hond en stroomband. Ze kan flink in paniek raken van kleinigheden dan lijkt me zo'n band nou net niet de handigste keuze. Stel dat ze in paniek raakt en alle kanten op schiet.
Buiten een stroomband, binnen een blafband ik vind het wel erg veel voor een hond.

De blafband is binnen gelukkig zelden meer nodig en heeft al maanden geen schok meer gegeven als hij wel om was (dit hele jaar al niet meer). Ik heb de band expres eerst op een omheind veld uitgeprobeerd omdat ik dat risico inderdaad ook zag, maar bij ons zijn de omheinde velden meestal klein en altijd saai (het niet kleine veld is officieel verboden terrein), en gelukkig reageert ze heel goed op een schokje.

Haar paniek/stress is tegenwoordig gelukkig een stuk minder, het is nog niet helemaal weg, maar ondertussen ben ik zelfs al aan het oefenen met op rustige momenten wat halen op de markt of even over het winkelcentrum lopen. Dingen die een paar maanden terug ondenkbaar waren.

Daar is helaas wel bijgekomen dat ze nu haar hersenen voor andere dingen vrij kan maken en dat de pubertijd, die ze tot dan toe nog nauwelijks had (in tegenstelling tot haar zusje), ook opeens aanwezig is. En voor een groot deel vind ik dat normaal, werken we samen voor een leefbare oplossing, maar auto's jagen werd opeens veel erger en dat vind ik al niet tof, maar dat ze doelbewust hem peerde om op zoek te gaan naar drukke autowegen is voor mij ontoelaatbaar. En ze wordt echt niet gelukkig van altijd aan de lijn en de omheinde velden liggen allemaal langs wegen, waardoor ze daar alleen maar aan het patrouilleren en jagen was.

Het komt wel over op mij als de makkelijke oplossing kiezen. Hoe kun je zo'n jonge hond nou niet zonder stroom trainen? Zowel binnen als buiten een stroomband, en dat met een als intelligent bekend staand ras. Het is ook onhandig misschien dat beide honden even oud zijn te zien aan je onderschrift. Ik merk dat ook bij Nola en Shira. Als ze samen zijn, is er niet echt aandacht om ze dingen te leren. Gelukkig heb ik genoeg tijd apart met Shira omdat Nola bij zoon woont en ook regelmatig weg is.

[Inge]

Noa heeft vandaag voor de 4e keer met band gelopen en voor het eerst sinds de laatste autojaagactie weer buiten een omheind veldje. Op het omheinde veldje waar ik eerst gelopen heb reageerde ze uberhaupt nauwelijks op auto's (kijken en daarna naar mij kijken en een snoepje komen halen), op het niet omheinde losloopgebied probeerde ze hem één keer naar de weg te peren waar op dat moment geen auto's reden. Ik heb haar na een "Nee! Kom!" negeren een schokje gegeven en toen keerde ze wel direct om, en kwam ze wel, kreeg ze een snoepje en daarna was een "Nee" voldoende om haar niet daar af te laten slaan.

Ze vond het duidelijk weer geweldig om op de berg te mogen rauzen. Erop en eraf, razendsnel, scherpe bochten, sprintjes op smalle delen, etc. Geweldig om te zien en nu heb ik een hondje dat heerlijk ligt te slapen.

Ik zou daar toch voorzichtig mee zijn met zo'n angstige hond en stroomband. Ze kan flink in paniek raken van kleinigheden dan lijkt me zo'n band nou net niet de handigste keuze. Stel dat ze in paniek raakt en alle kanten op schiet.
Buiten een stroomband, binnen een blafband ik vind het wel erg veel voor een hond.

De blafband is binnen gelukkig zelden meer nodig en heeft al maanden geen schok meer gegeven als hij wel om was (dit hele jaar al niet meer). Ik heb de band expres eerst op een omheind veld uitgeprobeerd omdat ik dat risico inderdaad ook zag, maar bij ons zijn de omheinde velden meestal klein en altijd saai (het niet kleine veld is officieel verboden terrein), en gelukkig reageert ze heel goed op een schokje.

Haar paniek/stress is tegenwoordig gelukkig een stuk minder, het is nog niet helemaal weg, maar ondertussen ben ik zelfs al aan het oefenen met op rustige momenten wat halen op de markt of even over het winkelcentrum lopen. Dingen die een paar maanden terug ondenkbaar waren.

Daar is helaas wel bijgekomen dat ze nu haar hersenen voor andere dingen vrij kan maken en dat de pubertijd, die ze tot dan toe nog nauwelijks had (in tegenstelling tot haar zusje), ook opeens aanwezig is. En voor een groot deel vind ik dat normaal, werken we samen voor een leefbare oplossing, maar auto's jagen werd opeens veel erger en dat vind ik al niet tof, maar dat ze doelbewust hem peerde om op zoek te gaan naar drukke autowegen is voor mij ontoelaatbaar. En ze wordt echt niet gelukkig van altijd aan de lijn en de omheinde velden liggen allemaal langs wegen, waardoor ze daar alleen maar aan het patrouilleren en jagen was.

Je hebt een band met 5 standen, lijkt me een goedkope band waar je niet op maat mee kunt doseren. Een puls is dus al snel te hoog of te laag.
Dit zou ik nooit gebruiken of aanraden aan anderen. Ik hoop ook dat je samen met iemand dit aangeleerd hebt en niet zelf maar wat bent gaan doen.
Mijn dogtra heeft 127 standen, mijn oude pac 100 geloof ik. Maar daar hangt wel een ander prijskaartje aan.

[Jeannettebo]

Ik wil zelf gewoon geen stroomband gebruiken. Dat er gevallen zijn dat het wel gebruikt wordt, kan ik me voorstellen.

Layla jaagt ook, maar ik merk nu dat er langzaam weldegelijk verbetering in zit, bij ons allebei
Ik leer meer en meer de signalen te herkennen en het risico in te schatten dat ze gaat. Dat is al aan haar te zien als ze aan de lijn zit. Loopt ze al even los, is het ook te zien.
Er zijn daardoor plekken waar ik haar sowieso niet loslaat en tegenwoordig stukken waar het evt wel zou kunnen. Ja het kost tijd, maar dat is niet erg.

[dagmar88]

Maar nee, een puls op maat van een trainingshalsband is zo dieronvriendelijk dat het verboden moet gaan worden. Ik weet wel wat ik diervriendelijker vind hoor.

Dat doet er ook niet toe. Bij puppie charlie is me aangeraden een kilo zwoerd bij de slager te halen, die in een cirkel om haar heen te leggen en haar lens te slaan zodra ze er aan zou komen. Om van de straat vreten te voorkomen. Deed meneer al 80 jaar bij z'n heddurs en het werkte feilloos.
Sommige opties zijn geen opties.

Wat ik wel bijzonder vind is dat dit er specifiek uit gepikt wordt. Waarom, wat is de gedachte er achter, waarom heeft juist dit kennelijk de prioriteit?
Je kunt zo ongeveer ieder hulpmiddel gebruiken en misbruiken.
En dit is er nu net één die ik zelden zie.
Niko die een paar keer een waarschuwing + schokje heeft gehad vanwege zijn voormalige probleemgedrag is wel zielig/mishandeld en een mini beagletje met een prikband om (ja, echt) niet?
Is een duidelijke, zeer korte correctie erger dan een tik op de billen, lijncorrectie, of bij de snuit pakken en ferm toespreken?
Is het gebruik van een tt erger dan het misbruik van een slipketting, halti, bench, prikband, jachtlijntje zonder stop?

Zo'n antitrektuig dat werkt door op de zenuwen te drukken is zeer pijnlijk en veel langduriger pijnlijk. Het wordt wel aangeprezen als diervriendelijk hulpmiddel.
Snuitjes horen absoluut niet langer dan een paar minuten bij de DA gebruikt te worden, of bij een hond die bv met kammen bijt. Ondertussen worden ze vrolijk verkocht in iedere dierenwinkel. Ziet er veel vriendelijker uit dan een fatsoenlijke muilkorf. Dat ze echt niet met wandelen moeten worden gebruikt en je hond niet kan drinken, hijgen, overgeven wordt er niet bij verteld.
Blafbanden met stroom vind ik persoonlijk ook niet oké omdat ze ze langdurig om hebben en je er geen enkele controle op hebt.
Die citronella blafbanden zijn helemaal een ellende. De geur stopt niet, dus het moet voor de hond vaak volstrekt onduidelijk zijn dat en waarvoor hij gericht gestraft wordt. En als hij het al snapt blijft hij gestraft worden wanneer hij is gestopt.
Die citronella mag van mij per direct verboden mogen worden en de andere opties niet zomaar vrij verkocht.

[Domor]

Het was een band van 100€. Dus geen dure band, maar ik heb zelf stand 1 (en Noa heeft nog nooit iets anders gehad dan stand 1 en de piep) al een tiental keer gevoeld en kan dus met zekerheid zeggen dat het niet pijnlijk is, maar voor haar wel genoeg.

Ik heb hem eigenlijk voor Ninthe aangeschaft omdat ze cavia's bijt/beet. Zij reageert op die hele band niet. En met niet bedoel ik: ze beweegt nog geen oor. Het is niet zo'n sterke band qua inwerking. Ik kan het cavia's jagen/bijten wel afkappen maar ik krijg het er niet helemaal uit, zeker niet omdat het vooral 's nachts een probleem is. En dus heeft ze totdat ik de caviakast gebouwd had vast gelegen 's nachts, want samen met Noa op één kamer resulteerde in snauwen (Noa ligt in de bench). Nu ligt ze soms 's nachts nog vast, als ze erg aan het jagen is. Want door verder afleren en de kast wordt het wel minder uitgelokt, maar is het gedrag soms toch nog aanwezig, zeker nu in de onderste kooien op het moment weer vrij veel rumoer is (nieuw berenkoppel). Het is een ongediertejager en van mij mag ze ook op muizen en ratten jagen, maar de cavia's zijn huisdieren en mogen dus niet.

Het blaffen afleren had ik als het er maar één was ook waarschijnlijk wel zonder af kunnen leren en als ik niet op een appartement gewoond had, had ik het ook langer aangekeken/aangestuurd zonder band, maar de situatie is wel exact zo en dus was een band de directste manier van afleren zodat ze niet constant gecorrigeerd hoefde te worden en ook de balkondeur niet steeds dicht hoefde te blijven. Want op het balkon was het het ergste qua blaffen (en tijdens spel, maar spelen doet ze niet met blafband om). Nu kan ze toch gewoon op het balkon, waar ze dol op is, maar is ze niet meer de buurt steeds bij elkaar aan het blaffen (zonder blafband dus). Van het corrigeren werd ze ook gefrustreerd waardoor ze ging frustratieblaffen. Daarnaast kon ze zichzelf over de rooie helpen met blaffen en moest je dan fysiek haar bek dichthouden totdat ze voldoende gekalmeerd was, waarna ze blaffen niet opnieuw oppakte. Als je te vroeg los liet, dan begon ze weer en zag je het weer opbouwen. De blafband ging dus niet om alleen blijven en ging vaak maar voor 20 minuten om per keer.

Op facebook ook wat discussie gehad op een reactie over het verbod. Daar heb ik beschreven hoe ik het aangepakt heb. Ik heb het zonder trainer gedaan, ik vertrouw mijn eigen timing voor op een knopje drukken wel. Of dat nu een clicker of een corrigeermiddel is, maakt niet uit.

Het is een schok (no pun intended) dat ze blijkbaar toch gecorrigeerd kan worden terwijl er geen lijn aan zit.
En door het verschrikt omkijken wat de prikkel was, wordt de jacht onderbroken en als de jacht onderbroken wordt stopt de prikkel. Begint de jacht opnieuw, nieuwe prikkel die door het onderbreken van de jacht weer stopt. Het geeft dus een heel duidelijke en directe respons bij correct gebruik.

Ze had twee auto's nodig om het uit te vogelen, nog een derde om het te testen en daarna had ze nog een stapel auto's nodig om erachter te komen dat niet jagen geen prikkel betekent maar wel een snoepje bij de baas. Iets wat ik eerder dus niet kon geven omdat ik haar niet kon bereiken.

Aan de lange lijn vertoont ze het jachtgedrag nauwelijks en ik was dus heel nieuwsgierig hoe het nu zou zijn op het trainingsveld, waar ze zonder band liep, maar het gedrag was daar nu weg terwijl ze het daar eerder wel deed.

Het gevaarlijkste was in dit geval het bewust op zoek gaan naar de weg, niet zozeer het autojagen bij zicht op een auto op zich. Door het autojagen niet tof meer te maken, is de prikkel om op zoek te gaan een weg veel kleiner (en ja, dat zie ik nu al gebeuren. Het midden van het veld is opeens interessant in plaats van alleen maar de omheining).

[DeDiana]

Wat ik wel bijzonder vind is dat dit er specifiek uit gepikt wordt. Waarom, wat is de gedachte er achter, waarom heeft juist dit kennelijk de prioriteit?
Je kunt zo ongeveer ieder hulpmiddel gebruiken en misbruiken.
En dit is er nu net één die ik zelden zie.

Eens met de rest van je post, maar wat betreft de stroomband: ik zie ze héél veel in mijn directe omgeving. Een jonge Duitse herder die er een om heeft omdat hij niet gaat zitten als zijn baasje drie keer keihard 'Zit!' tegen hem schreeuwt, een hond die de bal niet wil lossen, een hond die poep vreet, een jagende husky, een hond die buiten achter katten aan wil gaan, en noem maar op. Het zijn ook nog bijna allemaal jonge honden De honden van de jachthondenschool hier om de hoek hoor ik in mijn huis, een straat verderop, gillen als ze weer eens hier op het veld aan het 'trainen' zijn.
Prikbanden zie ik dan bijvoorbeeld weer maar heel zelden.

Ik heb het zonder trainer gedaan, ik vertrouw mijn eigen timing voor op een knopje drukken wel. Of dat nu een clicker of een corrigeermiddel is, maakt niet uit.

Maar heb je überhaupt wel een trainer of gedragstherapeut in de arm genomen om te werken aan de problemen waar je met je honden tegenaan liep?
Ik vind het allemaal nogal wat, ook wat je beschrijft over de cavia's. Je kunt de hond (of cavia's) dan toch in een andere ruimte zetten 's nachts en zo zijn er nog legio andere (al dan niet tijdelijke) oplossingen waarbij geen stroom nodig is? Eigenlijk vind ik dat gelden voor alle 'problemen' die je beschrijft: ik zie niets wat niet gewoon met training (en wat tijd, investering en geduld) op te lossen zou zijn, en zeker bij zo'n jonge hond van een intelligent ras dat makkelijk leert.
Als ik jouw posts lees, denk ik alleen maar: dit is voor mij precies de reden waarom ik een verbod op de stroomband toejuich.

[DeDiana]

Wat ik wel bijzonder vind is dat dit er specifiek uit gepikt wordt. Waarom, wat is de gedachte er achter, waarom heeft juist dit kennelijk de prioriteit?
Je kunt zo ongeveer ieder hulpmiddel gebruiken en misbruiken.
En dit is er nu net één die ik zelden zie.

Eens met de rest van je post, maar wat betreft de stroomband: ik zie ze héél veel in mijn directe omgeving. Een jonge Duitse herder die er een om heeft omdat hij niet gaat zitten als zijn baasje drie keer keihard 'Zit!' tegen hem schreeuwt, een hond die de bal niet wil lossen, een hond die poep vreet, een jagende husky, een hond die buiten achter katten aan wil gaan, en noem maar op. Het zijn ook nog bijna allemaal jonge honden
Prikbanden zie ik dan bijvoorbeeld weer maar heel zelden.

Maar dit soort mensen weet ook zonder trainingshalsband wel honden te verpesten. Dat maakt het middel op zichzelf toch niet verkeerd? Degene die het op deze manier gebruikt is uiteindelijk de reden van ontsporen, niet de band zelf.

Ja, dat klopt. Ik denk dus ook dat ik zo weinig prikbanden zie, omdat die mensen er nu gewoon een stroomband om hangen

[dagmar88]

De connotatie met stroom doet mensen steigeren.
En ik snap dat. Het is begrijpelijk en ook wel terecht denk ik. Maar het doet geen recht aan wat het is.
Dát vind ik het bezwaarlijke er aan.

Ik ook, bij mij was het niet anders. Het kwam over als een soort martelwerktuig voor harde herders die gefrituurd worden wanneer ze geen mensen loslaten in een vingerknip.
Achteraf was zo lang aanmodderen veel onvriendelijker.
Het komt over alsof deze beslissing is genomen op basis van onderbuikgevoelentjes en vooral heel weinig kennis.

[Inge]

Ik zie buiten de trainingssituaties eigenlijk nooit honden met een teletac maar ik loop ook niet in drukke gebieden dus kom eigenlijk nooit andere honden tegen. Maar in de wijk zie ik ze niet.
Waar ik nu train dragen 2 honden een TT en die wordt echt niet iedere training ook gebruikt. De rest (honden tussen 10 maanden en anderhalf jaar ongeveer) draagt er geen.
Wat ik wel schokkend ( ) vind is dat op mijn oude club (waar vrijwel iedereen vertrokken is) nu iemand net een blauwe maandag mee traint, nog nooit met een hond getraind heeft (althans in de africhting) maar wel een TT om de hals van de hond heeft hangen. Die paar mensen die er nog zijn en waar de rest voor vertrokken is vinden dat heel normaal, lekker makkelijk zo'n afstandsbediening.

[Lemuria]

Ik heb een tijdje gedacht om Izzy zo'n band om te hangen om haar een correctie te geven als ze té overdreven reageert op een andere hond, maar ik weet zeker dat ik er dan een vies, vuil kutloeder van maak met mijn gebrek aan timing Maar da's mijn gebrek.

[Domor]

Ik heb een tweekamerappartement. Op de ene kamer slaapt Noa, want die slaapt beter door als ze in de bench in een andere kamer slaapt dan ik, zeker toen het slecht met haar ging had ze anders geregeld nachtmerries. In de kamer slapen Ninthe en ik, want Ninthe kan dus niet met Noa 's nachts omdat ze anders tegen Noa gaat snauwen, ondanks dat haar kussen aan de andere kant van de kamer lag en Noa in de bench zat. Ik kan Ninthe moeilijk de hele nacht in de badkamer leggen, zeker omdat ze het liefst bij me ligt en de cavia's in de woonkamer is ook geen succes (heb ik overigens ook geen plek voor, het gaat om een kast van 2.50x0.60x1.80). De correctieband eenmalig uitgeprobeerd, werkte niet en heeft dus tot voor kort in de kast liggen te verstoffen. Ze heeft sinds die poging overigens inderdaad een cavia gebeten in een moment van onoplettendheid.

Ja, ik heb met Noa al heel wat afgetraind bij verschillende trainers. En dan ga je toch als eerste aan de slag met de grootste problemen. Noa is een bijzonder beestje, maar verre van makkelijk. De blafband is begin september aangeschaft, met de kennis dat als dit het gedrag niet zou aanpassen ze of naar mijn moeder of helemaal weg zou moeten. Ik zag geen andere opties meer.

Het alternatief op de band nu inzetten tegen het autojagen is nooit meer los en dus nooit meer lekker rennen. Noa is van het rechtuit rennen en gaat niet achter balletjes, touwtjes, speeltjes of andere gein aan. Fietsen durf ik niet meer met haar nadat we om zijn gegaan doordat ze in mijn spaken sprong en daarna nog een paar keer in mijn spaken probeerde te springen omdat er iets eng was (weerspiegelende plas/sloot, leeg flesje, ?), hardlopen is voor mijn lichaam geen optie. Als ik bij mijn ouders ben heb ik nu nog een stuk van 800m2, dat wordt binnenkort 300m2 dat volledig afgezet is (er moet nog een scheiding tussen mijn tuin en de tuin van mijn ouders komen, het deel van mijn ouders blijft niet volledig afgezet), maar ook dat voldoet maar beperkt aan haar behoefte, zeker als ze er niet permanent op mag. Daarnaast wandel ik gewoon ook nog 1.5 uur aan de lijn en train ik op het moment eens per week. Zodra mijn stuk afgezet is komen er ook wat hooper/behendigheidsdingetjes in de tuin te staan, nu kan dat nog niet vanwege de shetten die daar ook rondlopen.

Natuurlijk trainen we door op het hierkomen, het blijven, het links en het rechts, en nee, daar wordt de band niet voor gebruikt. De band wordt alleen gebruikt om het peren naar autowegen en het autojagen zelf af te kappen. Zodat ik daarnaast, zonodig met de clicker, kan aanleren/aanmoedigen om bij mij te blijven omdat het bij mij feest is.

Zal ik fouten gemaakt hebben in de opvoeding? Absoluut, daar ben ik van overtuigd. Sommige fouten kan ik aanwijzen en zal ik de volgende keer anders doen, andere ben ik me (nog?) niet van bewust. Ligt het gedrag van Noa puur aan mij? Nee, een hoop mensen met kennis vinden haar gedrag serieus afwijkend. Ik zal er vast geen goed aan gedaan hebben, of wel, dat zullen we niet weten, maar met Noa speelt meer dan alleen opvoeding.

Voor het autojaagprobleem heb ik al even met mijn huidige trainster overlegd en hoewel ze echt leuk les geeft, kan ik me in haar oplossing deze keer niet vinden (dat gaat me simpelweg niet lukken omdat ik meestal alleen ben en haar oplossing 2 personen nodig heeft. Waardoor de training veel te onregelmatig zal gebeuren). Maar ik heb al contact met een andere trainster waar ik volle vertrouwen in heb dat we tot een passende oplossing gaan komen die veilig en leefbaar is voor iedereen. Morgen weet ik meer over wanneer ik beschikbaar ben en gaan we een datum afspreken. Zij traint overigens niet met e-collar en heeft ervaring met verkeerjagende poedels.

[Shiloh86]

Persoonlijk heb ik meer moeite met een blafband dan met een trainingscollar. Blaffen is een natuurlijk gedrag van de hond en een hond blaft met een reden. Met zon band frustreer je de hond alleen maar verder zonder de oorzaak van het blaffen aan te pakken. Enkel het symptoom.

Ik vind het eigenlijk ook wel sneu dat je hond het met een blafband moet doen omdat ze kostte wat kost niet mag blaffen. Je wist voor je aan de pups begon dat waar je woont overlast niet getolereerd werd en bij klachten het dier (of jij en het dier) weg moet en dat er dan niet eens gekeken wordt of de klacht terecht is. Wat dat betreft snap ik de keuze voor een hond (laat staan twee pups) in die flat ook niet helemaal. Ik heb er zelf ook 6 jaar gewoond en ben er daarom bewust nooit aan begonnen. Hoe lief ik ook wilde.

[Domor]

Mijn buren zijn niet lastig, hebben ook niet geklaagd tegen de beheerder (ik weet het zeker want ik heb er met regelmaat naar gevraagd bij de beheerder of hij klanken richting klachten over mijn dames hoorde), maar het ging om meer dan een blafje. Het is ook niet dat ze nooit mag blaffen, maar als ze na een paar waarschuwingen haar mond niet houdt dan laat ik de band even zien. Houdt ze dan nog haar mond niet (of begint ze vlot opnieuw) dan krijgt ze hem een kwartier/20 minuten om.

Het schaduwjagen wat ze toen ook erg deed was ook niet over door er een blafband bij te doen, maar ook dat werd wel minder doordat ze zichzelf niet langer tot grote hoogtes kon opfokken door te gaan blaffen tijdens het jagen. Noa is een obsessief hondje. Ik heb op een bepaalde plek op de muur 3 lagen behang en een verflaag minder zitten omdat ze daar met grote regelmaat loopt te krabben en ik kan het wel afkappen maar ik krijg het er niet uit. En zo zijn er meer van dit soort gedragingen. Ik had eigenlijk gerekend op 2 min of meer normale hondjes, en dat is er maar 1 geworden. En als pup was ze nog wel min of meer normaal, wel wat obsessief maar niet extreem, maar toen ze 2 weken benchrust moest vanwege een verrekte kruisband is er een knop omgegaan en daarna is het gedrag totdat ze 8 maanden was en tegen inslapen aanzat omdat ik het niet meer dierwaardig vond (op dat moment zat ik op de boerderij en waren buren geen issue) steeds extremer geworden, ze had altijd stress buiten en minimaal 25% van de tijd binnen.

En nee, op dat moment droeg ze geen blafband binnen. Dat gedrag heeft nog een krappe maand aangehouden waarna ik het weer stukje bij beetje onder controle ben gaan krijgen. Ze is in die maand ook volledig medisch doorgelicht en zijn we naar een andere trainer gegaan (die op zich nuttig was, maar met verder trainen absoluut niet meer bij mij bleek aan te sluiten. Zijn latere focus op het constant laten volgen van de hond kwamen zowel Noa als mij de strot uit). Later is daar nog homeopathie bijgekomen (heeft geweldig geholpen) en mijn huidige trainster waar er meer behendigheid in de lessen werd gestopt waar Noa heel positief op reageert. Ik ben ondertussen in een jaar tijd meer dan 1000€ verder aan trainingskosten en medische onderzoeken.

[malinois]

Wat ik wel bijzonder vind is dat dit er specifiek uit gepikt wordt. Waarom, wat is de gedachte er achter, waarom heeft juist dit kennelijk de prioriteit?
Je kunt zo ongeveer ieder hulpmiddel gebruiken en misbruiken.
En dit is er nu net één die ik zelden zie.

Eens met de rest van je post, maar wat betreft de stroomband: ik zie ze héél veel in mijn directe omgeving. Een jonge Duitse herder die er een om heeft omdat hij niet gaat zitten als zijn baasje drie keer keihard 'Zit!' tegen hem schreeuwt, een hond die de bal niet wil lossen, een hond die poep vreet, een jagende husky, een hond die buiten achter katten aan wil gaan, en noem maar op. Het zijn ook nog bijna allemaal jonge honden
Prikbanden zie ik dan bijvoorbeeld weer maar heel zelden.

Maar dit soort mensen weet ook zonder trainingshalsband wel honden te verpesten. Dat maakt het middel op zichzelf toch niet verkeerd? Degene die het op deze manier gebruikt is uiteindelijk de reden van ontsporen, niet de band zelf.

Ja, dat klopt. Ik denk dus ook dat ik zo weinig prikbanden zie, omdat die mensen er nu gewoon een stroomband om hangen

Ik kom ze echt nooit in t wild tegen... wel veel te lange slipkettingen en gerop aan halti's...

[Shiloh86]

Domor. dat had je niet bij de beheerder hoeven vragen, want als er een klacht was geweest had je al lang een bericht gehad van de woonstichting. Jij weet net zo goed als ik dat je je daar eigenlijk geen enkele klacht kunt veroorloven.

[Domor]

Welnee, dat valt alleszins mee. Ik ben bewonersvertegenwoordiger van mijn complex en hoor dus veel eerder over de meeste dingen dan anderen en hoor ook veel meer klachten waar de beheerder volgens bewoners te soepel mee om gaat. Een goede vriendin woont op de Marijkeweg en ondanks dat haar afdelingsgenoten meerdere malen geklaagd hebben over ernstige stankoverlast door iemand met katten bij de beheerder, werd er niet op ingegrepen. Toen de bewoner uiteindelijk uit zichzelf vertrok bleek de kamer ondergezeken te zijn en een gigantische natte pisplek te zitten op de plaats waar normaal de koelkast staat. Ook de badkamer was volledig verschimmeld. De reactie van de beheerder? Hier heb je een dweil en schoonmaakmiddel. Het was dat de bewoner gewoon er direct wilde gaan leven en dus niet eerst van Idealis ging eisen dat het professioneel schoongemaakt ging worden wat geheid een aantal weken zou gaan duren, anders hadden we er wel voor gestreden. Maar de reactie van Idealis was dus uiterst lauw. En zo heb ik wel meer voorbeelden gezien. Het uit huis zetten van iemand is ook ontzettend lastig en daarmee is het afdwingen van het wegdoen van huisdieren ook ontzettend lastig. Daar zitten veel meer haken en ogen aan dan dat ze je willen doen geloven.

[Domor]

Ze gaat op zoek naar autowegen om auto's te kunnen jagen, ook als er geen auto's in het zicht zijn. Ze is hem dus zowel in het losloopgebied voor de deur (waar vroeger het zodiac en het proefdiercentrum stonden) als op de heide gesmeerd. De eerste keer is ze anderhalve km door Wageningen achter auto's aangegaan, eerst langs de ene, toen door een autoloze wijk heen naar een andere, drukkere, weg. Op de heide kreeg iemand haar gelukkig al snel te pakken die met haar eigen hond daar net wilde gaan lopen en dus met haar auto daar ging parkeren (ik heb haar op gehoor gevolgd).

Auto's jagen doet ze al vanaf 4 maanden en was inderdaad prima te managen. Dit was iets nieuws en dat ben ik per direct aan het afleren.

[Lunatic]

Ze gaat op zoek naar autowegen om auto's te kunnen jagen, ook als er geen auto's in het zicht zijn. Ze is hem dus zowel in het losloopgebied voor de deur (waar vroeger het zodiac en het proefdiercentrum stonden) als op de heide gesmeerd. De eerste keer is ze anderhalve km door Wageningen achter auto's aangegaan, eerst langs de ene, toen door een autoloze wijk heen naar een andere, drukkere, weg. Op de heide kreeg iemand haar gelukkig al snel te pakken die met haar eigen hond daar net wilde gaan lopen en dus met haar auto daar ging parkeren (ik heb haar op gehoor gevolgd).

Auto's jagen doet ze al vanaf 4 maanden en was inderdaad prima te managen. Dit was iets nieuws en dat ben ik per direct aan het afleren.

Doe die hond ajb herplaatsen! Dat beestje is dood ongelukkig bij jullie, kan niet met zus overweg, cavia's waar ze niet aan mag komen enz. dat uit zich in blaffen, muren slopen, schaduw's en auto's jagen, allemaal uit frustratie en dan hang jij een tt om haar nek, arme beest

[Cindy52]

Auto's jagen doet ze al vanaf 4 maanden en was inderdaad prima te managen. Dit was iets nieuws en dat ben ik per direct aan het afleren.

tja mooie leeftijd om het er uit te trainen, maar stroom is natuurlijk makkelijker en dat is nou precies waarom deze banden verboden worden, omdat allerlei nitwits ze maar gebruiken zonder enige kennis van zaken ! Poedels ?????????? met al deze problemen ???????? Herplaats ze aub.

[Domor]

Zus (Ninthe) bijt cavia's, niet Noa. Ninthe is degene met bezitsdrang, Noa neemt haar niet serieus (en op het moment dat ze er wel wat van vindt, dan gebeurt het ook op Noa's manier). En ik durf met zekerheid te zeggen dat ze (Noa) nu niet ongelukkig is. Ja, met 8 maanden was ze ongelukkig. Ook bij de dierenarts kroop ze werkelijk over de grond iedere nieuwe zijgang die er was of deur die open stond met de onderzoeken, ondanks dat ze geen slechte ervaringen bij de dierenarts had of met zijpaden. Maar ze was letterlijk de weg kwijt en schrok van alles, durfde niet door deuren op een flinke kier, durfde de bench niet in of uit. Noa is achterlijk slim, zo slim dat ze haarzelf ernstig in de weg zit. Ik vind dat lastig om in goede banen te leiden, maar het gaat op het moment behoorlijk goed. Een hoop van haar ideeën kan ik sturen, sommige dingen moet ik afleren of managen en een enkel ding moet echt afgekapt worden.

Noa kon ook rustig een half uur tot een uur staan voerbak klepperen. Heel voorzichtig er naartoe, met je neus een beetje opwippen en dan nog achter springen en er tegenaan blaffen. Ze had pas weer een moment dat ze het deed, dus op het moment ruim ik weer netjes de voerbakken op. Ze durft nog altijd niet op het kussen van Ninthe te gaan liggen, maar ondertussen wel op hetzelfde kussen in de bench. Daar heb ik op moeten trainen want ze durfde er niet op. Ik krijg haar nog niet overtuigd dat alleen met je achterbenen op het krukje staan niet eng is (ook de trainster krijgt het niet voor elkaar om het gedrag uit te lokken, ze weet exact waar ze haar achterpoten laat en doet het niet), terwijl op de behendigheidstafel springen geen enkel probleem meer is. Door de tunnel hebben we eerst geoefend met een stukje zeil en over een plastic zak, dus eerst geoefend met over een plastic zak heen lopen en onder een klein strookje zeil hoog boven haar op tapijt. Ik kan zelden van tevoren voorspellen wat ze deze ronde eng gaat vinden. En dat maakt het extra lastig. Gelukkig vindt ze wel steeds minder dingen eng, maar ik ben me ervan bewust dat dat morgen weer anders kan zijn.

Ook aan de lijn is het loco gaan weg. Ze kan nog wel even iets aanblaffen, maar kan daar daarna gewonerig voorbij lopen. Maar ze heeft toen ze zo slecht was wel eens een 100m alleen maar vol in de korte lijn gehangen met haar blik op oneindig en alleen maar monotoon blaffen. 20 minuten lopen was sowieso de max, dan was ze op. Nu kunnen we weer 1.5 uur lopen. Eerst moest dat nog met pauze en verplicht liggen na een uur om de prikkels even te verwerken om na een kwartiertje weer door te kunnen, tegenwoordig kan ze zelfs in één keer door.

En zo zijn er duizend stapjes die we gemaakt hebben dat ik ondertussen gemaakt heb met haar waar ik best heel trots op ben. Er is met regelmaat niet meer te zien dat ze zo afwijkend was. En uiteraard ben ik met 4 maanden al begonnen met het eruit trainen, het ging zelfs al de goede kant op tot ze met 5 maanden 2 weken benchrust moest. Daarna is het dus zo misgegaan.


Een wandeling zoals het op een bepaald moment (en niet toen ze op haar slechtst was, maar wel rond die tijd, iets daarvoor) minimaal was. Minimaal, want meestal was haar gedrag erger en lukte het daardoor niet om het te filmen, dan had ik namelijk beide handen nodig. Daarom staat het gedrag op de flexi ook niet op film.


Door een kiertje door de deur? Niet aan de orde. En nee, dit was niet iets dat we dagelijks deden. Dit was eens uitproberen of ik haar over die angst kon lokken. Tegenwoordig doet ze het weer gewoon, zelfs als hij nog iets smaller staat dan dit (maar niet als ze de deur echt moet aanraken).


één van de eerste wandelingen met Noa die eigenlijk weer heel goed ging. Ik filmde dit omdat ik zo trots was dat ze eindelijk eens bij me in de buurt bleef in plaats van alleen maar in het einde van de flexi knalde en dan tot me terug kwam rennen om het nogmaals te doen, alsof ze een yoyo was.

[billy]

Ben je er niet teveel mee bezig ze heeft je aardig onder de duim denk ik tenminste zo komt het op mij over,en als ik lees wat je allemaal al gedaan hebt en dat je naar zwaardere middelen grijpt als stroom snap ik niet met ten eerste een poedel, toch wel trainbaar dacht ik en dan ook nog zo'n jonge hond.

[Lunatic]

Zus (Ninthe) bijt cavia's, niet Noa. Ninthe is degene met bezitsdrang, Noa neemt haar niet serieus (en op het moment dat ze er wel wat van vindt, dan gebeurt het ook op Noa's manier). En ik durf met zekerheid te zeggen dat ze (Noa) nu niet ongelukkig is. Ja, met 8 maanden was ze ongelukkig. Ook bij de dierenarts kroop ze werkelijk over de grond iedere nieuwe zijgang die er was of deur die open stond met de onderzoeken, ondanks dat ze geen slechte ervaringen bij de dierenarts had of met zijpaden. Maar ze was letterlijk de weg kwijt en schrok van alles, durfde niet door deuren op een flinke kier, durfde de bench niet in of uit. Noa is achterlijk slim, zo slim dat ze haarzelf ernstig in de weg zit. Ik vind dat lastig om in goede banen te leiden, maar het gaat op het moment behoorlijk goed. Een hoop van haar ideeën kan ik sturen, sommige dingen moet ik afleren of managen en een enkel ding moet echt afgekapt worden.

Noa kon ook rustig een half uur tot een uur staan voerbak klepperen. Heel voorzichtig er naartoe, met je neus een beetje opwippen en dan nog achter springen en er tegenaan blaffen. Ze had pas weer een moment dat ze het deed, dus op het moment ruim ik weer netjes de voerbakken op. Ze durft nog altijd niet op het kussen van Ninthe te gaan liggen, maar ondertussen wel op hetzelfde kussen in de bench. Daar heb ik op moeten trainen want ze durfde er niet op. Ik krijg haar nog niet overtuigd dat alleen met je achterbenen op het krukje staan niet eng is (ook de trainster krijgt het niet voor elkaar om het gedrag uit te lokken, ze weet exact waar ze haar achterpoten laat en doet het niet), terwijl op de behendigheidstafel springen geen enkel probleem meer is. Door de tunnel hebben we eerst geoefend met een stukje zeil en over een plastic zak, dus eerst geoefend met over een plastic zak heen lopen en onder een klein strookje zeil hoog boven haar op tapijt. Ik kan zelden van tevoren voorspellen wat ze deze ronde eng gaat vinden. En dat maakt het extra lastig. Gelukkig vindt ze wel steeds minder dingen eng, maar ik ben me ervan bewust dat dat morgen weer anders kan zijn.

Ook aan de lijn is het loco gaan weg. Ze kan nog wel even iets aanblaffen, maar kan daar daarna gewonerig voorbij lopen. Maar ze heeft toen ze zo slecht was wel eens een 100m alleen maar vol in de korte lijn gehangen met haar blik op oneindig en alleen maar monotoon blaffen. 20 minuten lopen was sowieso de max, dan was ze op. Nu kunnen we weer 1.5 uur lopen. Eerst moest dat nog met pauze en verplicht liggen na een uur om de prikkels even te verwerken om na een kwartiertje weer door te kunnen, tegenwoordig kan ze zelfs in één keer door.

En zo zijn er duizend stapjes die we gemaakt hebben dat ik ondertussen gemaakt heb met haar waar ik best heel trots op ben. Er is met regelmaat niet meer te zien dat ze zo afwijkend was. En uiteraard ben ik met 4 maanden al begonnen met het eruit trainen, het ging zelfs al de goede kant op tot ze met 5 maanden 2 weken benchrust moest. Daarna is het dus zo misgegaan.


Een wandeling zoals het op een bepaald moment (en niet toen ze op haar slechtst was, maar wel rond die tijd, iets daarvoor) minimaal was. Minimaal, want meestal was haar gedrag erger en lukte het daardoor niet om het te filmen, dan had ik namelijk beide handen nodig. Daarom staat het gedrag op de flexi ook niet op film.


Door een kiertje door de deur? Niet aan de orde. En nee, dit was niet iets dat we dagelijks deden. Dit was eens uitproberen of ik haar over die angst kon lokken. Tegenwoordig doet ze het weer gewoon, zelfs als hij nog iets smaller staat dan dit (maar niet als ze de deur echt moet aanraken).


één van de eerste wandelingen met Noa die eigenlijk weer heel goed ging. Ik filmde dit omdat ik zo trots was dat ze eindelijk eens bij me in de buurt bleef in plaats van alleen maar in het einde van de flexi knalde en dan tot me terug kwam rennen om het nogmaals te doen, alsof ze een yoyo was.

Dat blaffen doet ze dus uit pure verveling en frustratie, zoals ik al zei!
In het eerste filmpje is het aan jou om het voor te zijn, af te kappen en om te buigen, dat zie ik niet terug. Het tweede filmpje snap ik al helemaal niet, als je hond ergens bang voor is dan pak je dit samen aan, dan ga je dus samen door die kier zodat ze weet dat ze steun aan jou heeft, dit gaat nergens over.
En het laatste filmpje is erg kort, maar wat meteen opvalt is dat ze alleen is.....zegt genoeg denk ik

[Brindlecardi]

Maar even hoor, hoe komt een hond er op om in een groot losloopgebied, met héél véél ruimte, om dan aan auto's te denken, vervolgens op zoek te gaan naar auto's, waarna jij exact weet dat ze op zoek gaat naar auto's en haar een schok geeft?
Ik denk eerder dat het zo is dat je een plek uitkiest die niet voldoende autovrij is, ze vervolgens auto's ergens hoort, en jij haar een schok geeft zodra ze uit je zone loopt?
Als dit klopt, dan is het toch gewoon een kwestie van niet loslaten in een niet-veilig gebied?

Als je er voor kiest om een hond te nemen die houdt van jagen, dan zal je misschien ook moeten accepteren dat als het je niet lukt om de hond onder appèl te krijgen, dat zo'n hond niet los kan in een gebied waar hazen zitten.
Maar loop je met zo'n hond dagelijks op een breed strand, dan is er geen probleem.
Dus waarom een hond dan een stroomband om de nek doen omdat jij zo nodig in een bos moet lopen met een loslopende hond, ipv dat je kiest voor een veilig gebied zoals bv het strand.
(even een voorbeeld, maar hetzelfde geldt voor een manscherpe herder die je mee naar een veld neemt waarnaast een kinderveldje is, dan kan je een hond loslaten en stroom om de nek doen, maar je kan ook in the middle of nowhere gaan wandelen)