Moderator: moderatorteam
Dat is een uitspraak waar ik toch wel zo mijn vraagtekens bij heb. Ik heb hele andere ervaringen met roedels en mijn honden. Wij stellen roedels samen. Als het zo hard gaat, is het dan wel een goede roedel of een door ons gedwongen samenleven?dagmar88 schreef: Binnen de roedel is het ook "tot hier en niet verder" en wie niet luisteren wil moet voelen.
Ik had dus idd ook zo'n 'prof'. Met het verschil dat ik was voorbereid en exact wilde weten wat hij van plan was (en het zelf wilde voelen). En als ik het er niet mee eens was, ging het niet door. Maar je hebt dus duidelijk 'profs' en 'profs'. En daar voorziet die nieuwe wet natuurlijk weer niet in.Tara schreef:Ik vind het heel erg om dit te lezen, het zou in ieder geval nooit, maar dan ook nooit de manier zijn waarop ik het zou aanpakken.Elske schreef:
Na lang wikken en wegen een band gekocht en een afspraak gemaakt voor de training. Jake kreeg de band om, mijn vriend en ik moesten 30 meter uit elkaar gaan staan en omstebeurt Jake bij ons roepen. Wanneer hij niet direct kwam kreeg hij een optater (poten van de grond, piepen, schudden en compleet in de stress). Dit heeft de zogenaamde professional 2x gedaan en toen durfde Jake niks meer. We zijn direct gestopt en hebben in de auto een flink potje zitten janken om hoe we hem net hadden laten mishandelen. De tt is de kast in gegaan en onder een dikke laag stof komen te liggen.
Gelukkig heb je uiteindelijk wel iemand gevonden die wél op een goede manier met zo'n band kan werken waardoor je probleem nu effectief is aangepakt. Figuren zoals die eerste zijn dezelfde figuren zoals in de trainingen die DeDiana beschrijft, en zij maken er inderdaad een martelwerktuig van. Zo hoeven ze niet gebruikt te worden en zo zouden ze ook nooit gebruikt mogen worden.
Lijkt me een nogal overbodige vraag wanneer je hier met regelmaat leest.laeken schreef:Dat is een uitspraak waar ik toch wel zo mijn vraagtekens bij heb. Ik heb hele andere ervaringen met roedels en mijn honden. Wij stellen roedels samen. Als het zo hard gaat, is het dan wel een goede roedel of een door ons gedwongen samenleven?dagmar88 schreef: Binnen de roedel is het ook "tot hier en niet verder" en wie niet luisteren wil moet voelen.
http://www.de-click.nldagmar88 schreef:*knip*Lieske_1977 schreef:Positieve correcties worden hij De CLiCK niet gepropageerd maar juist afgeraden, omdat ze het fundament kunnen schaden. Dat wil je niet hebben, want het is de bedoeling dat je hond met plezier voor je werkt vanuit de goede band die je met hem hebt.
Ik ken the click alleen als heel foute natuurfilm, over een mevrouw met afstandsbediening.
En daar schiet zo'n band klaarblijkelijk dan toch te kort in want ik lees toch regelmatig dat honden er zo af en toe een opfriscursus bij nodig hebben.dagmar88 schreef:Kennelijk is het gepast genoeg om het zelden tot nooit meer te hoeven herhalen en zonder elkaar daarna langer dan een paar minuten te ontwijken.
Tineke schreef:Dat zeker maar dat houd dan toch in dat je die band ten alle tijde moet omhouden in situaties waarin je hem gebruikt zodat , mocht de hond dan de fout ingaan , je weer dezelfde correctie kunt geven.dagmar88 schreef:Vertrouwen komt vanuit duidelijkheid. Wat doorkomt/werkt verschilt per hond.
Zat honden die zonder band zo weer terug vallen in hun oude gedrag of als de baas hem een keer niet gebruikt wel het rit aannemen en niet meer luisteren omdat het kan.
Ik betwijfel sterk of zo'n trillertje wel doorkomt bij een hond als Manu die vol in de jachtmodus zit.Nanna schreef:Niet echt het loslopen, wel komen als er geroepen wordt en niet achter die loopse teef aangaan.Manuma schreef: *knip*
Kan iemand mij vertellen of diegene die wel een TT gebruikt in het trainen van het loslopen, verschil heeft gemerkt aan de hond zijn gedrag ten opzichte van jou?
Ik kan me namelijk heel moeilijk voorstellen dat ik diezelfde verhouding met mijn Manu blijf houden waar we nu keihard voor gewerkt hebben en nog steeds doen. Hoe kan ik nou nog steeds zo leuk en gezellig en spannend voor hem zijn als hij in mijn bijzijn ook een opdonder kan krijgen?
Ik waarschuw overigens altijd wel van tevoren. Hij weet dat hij een triller kan verwachten na een heel langgerekt uuuuuuhhhhh! Verkiest hij het dan nog om zijn lul achterna te lopen dan tril ik. En dan keert hij op zijn schreden terug met een 'o ja, sorry' gezicht.
En dan gaat het weer maanden goed
En onze band blijft gewoon zoals ie is, ik vind ook totaal niet dat ik hem met een triller hard aanpak of mishandel. En dat vindt ie zelf ook niet.
Bij ons is ook zo'n verhaal bekend , wie weet was het wel dezelfde. Dame werkt veel met stroombanden. Uitvallende herder werd ook even aangepakt , klapte toch in paniek op het hondje waarbij het eigenlijk de bedoeling was dat hij die zou negeren en rende in paniek naar huis. Daar werd a passant ook nog even het blaffen op de bel aangepakt door middel van stroom. En eigenaresse , die echt totaal geen ervaring met zo'n band had, kreeg hem in de handen gedrukt met het advies niet te tuttig te zijn met drukkenTara schreef:Ik vind het heel erg om dit te lezen, het zou in ieder geval nooit, maar dan ook nooit de manier zijn waarop ik het zou aanpakken.Elske schreef:
Na lang wikken en wegen een band gekocht en een afspraak gemaakt voor de training. Jake kreeg de band om, mijn vriend en ik moesten 30 meter uit elkaar gaan staan en omstebeurt Jake bij ons roepen. Wanneer hij niet direct kwam kreeg hij een optater (poten van de grond, piepen, schudden en compleet in de stress). Dit heeft de zogenaamde professional 2x gedaan en toen durfde Jake niks meer. We zijn direct gestopt en hebben in de auto een flink potje zitten janken om hoe we hem net hadden laten mishandelen. De tt is de kast in gegaan en onder een dikke laag stof komen te liggen.
Gelukkig heb je uiteindelijk wel iemand gevonden die wél op een goede manier met zo'n band kan werken waardoor je probleem nu effectief is aangepakt. Figuren zoals die eerste zijn dezelfde figuren zoals in de trainingen die DeDiana beschrijft, en zij maken er inderdaad een martelwerktuig van. Zo hoeven ze niet gebruikt te worden en zo zouden ze ook nooit gebruikt mogen worden.
Ja kijk en dat is misschien dan t verschilTineke schreef:Die rust zou ik nooit hebben gehad , ik zou juist van die tt onzeker worden of ik dat wel goed zou doenmalinois schreef:Ja dat kan... hier niet. Zeker niet omdat ik daardoor de rust had en t vertrouwen dat er niks ging gebeuren. Dat kun je niet faken iig ik niet en hij voelde dat feiloos aan.
ik vertrouwde hem met band volledig en straalde daardoor waarschijnlijk ook de rust uit die hij nodig had.
Nou hier moeder zoon kleinzoon en nu achterkleinzoon gehad en daar is t toch echt wie niet luisteren wil die voelt t...laeken schreef:Dat is een uitspraak waar ik toch wel zo mijn vraagtekens bij heb. Ik heb hele andere ervaringen met roedels en mijn honden. Wij stellen roedels samen. Als het zo hard gaat, is het dan wel een goede roedel of een door ons gedwongen samenleven?dagmar88 schreef: Binnen de roedel is het ook "tot hier en niet verder" en wie niet luisteren wil moet voelen.
Heavy schreef:Ik zag vandaag toevallig een bericht voorbij komen op facebook . Van een trainingscentrum. Hond was daar gebracht na bijten van baasjes. Toevallig een Schapendoes . Hond had trauma en beet als hij geborsteld moest worden .
Maar dan krijg je een filmpje te zien van een hond die dus behoorlijk van zich af bijt als hij nog maar een borstel voelt . Daar is Jip een niks bij . Dan zie je hem ineens op de trimtafel staan en zich rustig laten kammen en dan staat erbij : na anderhalve week intensieve therapie
Mijn eerste gedachten was daar is een tt omgegaan .
Wat ik daarvan vind weet ik niet . Het was denk ik wel zeer ernstig , herplaatsen was geen optie dan was het inslapen geworden .
Maar toch vraag ik me af hoe lang dit goed blijft gaan .
Heavy schreef: Ik moet er niet aan denken om elke wandeling zo'n band om te doen en met afstandsbediening op stap te gaanmijn honden vliegen trouwens door het water en zand en ik ken mezelf ik ben vast die afstandsbediening kwijt als ik hem nodig heb .
Heavy schreef: Slechts een gedachte
Ik heb er ook naar gevraagd en hoop dat ik antwoord krijg want als dit zonder stroom is bereikt breng ik Jip morgen nog
Maar bij zo'n centrum breng je dus je hond en weet je nooit wat er mee gebeurd.
Nou maakt dat in zo'n ernstig geval ook niet veel meer uit denk ik .
Ik geloof er niet in, niet in die situatie. Een onzekere, snappende hond wordt daar heus niet opeens rustig en verdraagzaam van. Heavy schreef: Regelmatig
En stroom en water lijkt me niet fijn ?
Zand en water zijn geen probleem voor een goede tt. Waterdicht...Heavy schreef:Ik moet er niet aan denken om elke wandeling zo'n band om te doen en met afstandsbediening op stap te gaanCleva schreef:Wat is er mis mee om altijd die band om te houden, eigenlijk?Tineke schreef:Dat zeker maar dat houd dan toch in dat je die band ten alle tijde moet omhouden in situaties waarin je hem gebruikt zodat , mocht de hond dan de fout ingaan , je weer dezelfde correctie kunt geven.dagmar88 schreef:Vertrouwen komt vanuit duidelijkheid. Wat doorkomt/werkt verschilt per hond.
Zat honden die zonder band zo weer terug vallen in hun oude gedrag of als de baas hem een keer niet gebruikt wel het rit aannemen en niet meer luisteren omdat het kan.
Hein heeft twee halsbanden en een jachtlijn. Mijn eerdere honden hadden allemaal één halsband.
Hij ligt gewoon in mijn auto, hok open, halsband om en lopen maar, zoveel moeite is dat niet. Afstandsbediening hang ik aan mijn broek of om mijn nek, ik loop niet continu met dat ding in mijn hand of zo, heb hem namelijk alleen voor de zekerheid bij me, ik heb niet de neiging om maar voor alles te corrigeren. Hij mag gewoon rennen en spelen en stoeien alleen als er onverhoopt toch ineens een vreemde hond of persoon de hoek om zou komen dan gebruik ik hem als hij niet snel genoeg reageert op mijn hier maar er op af wil (en dat is dus in 2 jaar 1x gebeurd). Want in tegenstelling tot de hond waar Malinois hem bij gebruikte gaat Numa wel actief op een andere hond of persoon af als hij de kans krijgt. Vandaar dus dat ik in een afgelegen gebied loop waar zelden of nooit andere mensen lopen.Heavy schreef:
Ik moet er niet aan denken om elke wandeling zo'n band om te doen en met afstandsbediening op stap te gaan
Dat denk ik dus niet in de beschreven situatie.Heavy schreef: Mijn eerste gedachten was daar is een tt omgegaan .
oh maar voor het tekkeltje gebruikte ze wel stroom, heeft ze eerder in dit topic vermeldLieske_1977 schreef:Ik betwijfel sterk of zo'n trillertje wel doorkomt bij een hond als Manu die vol in de jachtmodus zit.Nanna schreef:Niet echt het loslopen, wel komen als er geroepen wordt en niet achter die loopse teef aangaan.Manuma schreef: *knip*
Kan iemand mij vertellen of diegene die wel een TT gebruikt in het trainen van het loslopen, verschil heeft gemerkt aan de hond zijn gedrag ten opzichte van jou?
Ik kan me namelijk heel moeilijk voorstellen dat ik diezelfde verhouding met mijn Manu blijf houden waar we nu keihard voor gewerkt hebben en nog steeds doen. Hoe kan ik nou nog steeds zo leuk en gezellig en spannend voor hem zijn als hij in mijn bijzijn ook een opdonder kan krijgen?
Ik waarschuw overigens altijd wel van tevoren. Hij weet dat hij een triller kan verwachten na een heel langgerekt uuuuuuhhhhh! Verkiest hij het dan nog om zijn lul achterna te lopen dan tril ik. En dan keert hij op zijn schreden terug met een 'o ja, sorry' gezicht.
En dan gaat het weer maanden goed
En onze band blijft gewoon zoals ie is, ik vind ook totaal niet dat ik hem met een triller hard aanpak of mishandel. En dat vindt ie zelf ook niet.
Nou de keren dat onze honden elkaar corrigeerde was eenmaal voldoende en was herhaling niet nodig. Spok heeft ooit een keer geprobeerd Rio iets af te pakken die heeft hem toen duidelijk gemaakt dat zoiets ondenkbaar was en Spok heeft het nooit meer gedaan. Correctie was echt niet buiten proportioneel , ze lagen later weer gewoon bij elkaar zonder dat er een onvertogen woord viel maar ''het vergrijp'' heeft Spok nooit meer herhaald. Luus is eenmaal als pup lomp over Micron heen gewalst , dat heeft hij haar direct laten weten , ze spelen nog bijna dagelijks maar nooit walst ze meer over hem heen. De stelling een correctie eenmaal goed gegeven hoeft nooit meer herhaald te worden gaat blijkbaar dan toch niet op voor zo'n band in veel gevallen.Kruimel53 schreef:Ja, natuurlijk. Tenzij je natuurlijk zo'n buitenproportionele correctie hebt gegeven dat de hond het nooit meer vergeet. In andere gevallen wordt de herinnering op den duur minder en kan het zijn dat de hond het weer een keer probeert. Jachtdrang bv is tenslotte in de genen ingebakken, dat corrigeer je net zomin weg als hond-agressie bij klapkaken. Vergelijk het nooit meer belonen van voor de hond an sich oninteressant gewenst gedrag. Als gaan zitten als de baas dat zegt nooit iets oplevert geven de meeste honden er op den duur de brui aan.Tineke schreef:En daar schiet zo'n band klaarblijkelijk dan toch te kort in want ik lees toch regelmatig dat honden er zo af en toe een opfriscursus bij nodig hebben.dagmar88 schreef:Kennelijk is het gepast genoeg om het zelden tot nooit meer te hoeven herhalen en zonder elkaar daarna langer dan een paar minuten te ontwijken.
Met de band omhouden is niets mis het verbaast mij enkel dat zo'n correctie steeds weer in herinnering moet worden gebracht , dan wel herhaald dient te worden. Dat is als honden elkaar onderling corrigeren wel anders , dan kan een keer wel voldoende zijn wat bij een goed getimede correctie die echt aankomt vaak zo is. Dat is in dit geval dus klaarblijkelijk niet zo.Cleva schreef:Wat is er mis mee om altijd die band om te houden, eigenlijk?Tineke schreef:Dat zeker maar dat houd dan toch in dat je die band ten alle tijde moet omhouden in situaties waarin je hem gebruikt zodat , mocht de hond dan de fout ingaan , je weer dezelfde correctie kunt geven.dagmar88 schreef:Vertrouwen komt vanuit duidelijkheid. Wat doorkomt/werkt verschilt per hond.
Zat honden die zonder band zo weer terug vallen in hun oude gedrag of als de baas hem een keer niet gebruikt wel het rit aannemen en niet meer luisteren omdat het kan.
Hein heeft twee halsbanden en een jachtlijn. Mijn eerdere honden hadden allemaal één halsband.
Ja maar als ik het goed begrijp heb jij die band wel zijn hele leven gebruikt en heb je andere honden vermeden. Ik heb gekozen voor een andere manier en kon met Orson ook volkomen betrouwbaar lopen maar ook oplopen met andere mensen met honden of buurters bij hem weg houden zonder dat hij ze sloopte. Hij is ze nooit leuk gaan vinden ,dat hoefde ook niet ,maar hij liep gerust een (forum)wandeling naast een andere hond, reu of teef ,en had er totaal geen aandacht voor.malinois schreef:Ja kijk en dat is misschien dan t verschilTineke schreef:Die rust zou ik nooit hebben gehad , ik zou juist van die tt onzeker worden of ik dat wel goed zou doenmalinois schreef:Ja dat kan... hier niet. Zeker niet omdat ik daardoor de rust had en t vertrouwen dat er niks ging gebeuren. Dat kun je niet faken iig ik niet en hij voelde dat feiloos aan.
En daarvoor hoefde ik hem dus niet eens te gebruiken... puur die zekerheid hebben. En hij was alles behalve een gedrukte bange hond voor hem betekende het hetzelfde als de riem pakken... het was ook een heerlijke hond behalve voor andere honden.
Tineke schreef:Met de band omhouden is niets mis het verbaast mij enkel dat zo'n correctie steeds weer in herinnering moet worden gebracht , dan wel herhaald dient te worden. Dat is als honden elkaar onderling corrigeren wel anders , dan kan een keer wel voldoende zijn wat bij een goed getimede correctie die echt aankomt vaak zo is. Dat is in dit geval dus klaarblijkelijk niet zo.Cleva schreef:Wat is er mis mee om altijd die band om te houden, eigenlijk?Tineke schreef:Dat zeker maar dat houd dan toch in dat je die band ten alle tijde moet omhouden in situaties waarin je hem gebruikt zodat , mocht de hond dan de fout ingaan , je weer dezelfde correctie kunt geven.dagmar88 schreef:Vertrouwen komt vanuit duidelijkheid. Wat doorkomt/werkt verschilt per hond.
Zat honden die zonder band zo weer terug vallen in hun oude gedrag of als de baas hem een keer niet gebruikt wel het rit aannemen en niet meer luisteren omdat het kan.
Hein heeft twee halsbanden en een jachtlijn. Mijn eerdere honden hadden allemaal één halsband.
Ik lees toch best vaak dat ze de riem omdoen en zo af en toe de hond eraan moeten herinneren waar de band voor is door hem te gebruiken.Heavy schreef:Je moet de band om blijven doen omdat de hond de band met een correctie linkt .
Dus als een andere hond een correctie geeft dan is de andere hond de link en die hond is ook aanwezig om eraan herinnerd te worden dus de band moet ook aanwezig zijn om eraan herinnerd te worden maar dat wil niet zeggen dat hij gebruikt moet worden.
Nou dat is inderdaad ook wel vaak zo , die herinneringen worden soms zo subtiel gegeven dat wij ze wellicht over het hoofd zien maar de ontvanger ervan zeker niet.dagmar88 schreef:
En onderling zijn er hier na een correctie heus nog wel eens herinneringen dat het niet zo handig is dat nog een keer te proberen.
Of het nu een rollend oog, opgetrokken wenkbrauw of net iets gerimpeld neusje is, ze weten meteen weer dat ze beter wat anders kunnen gaan doen.
Ik ga inderdaad met haar het gedrag definitiever aanpakken. We hebben al contact gehad en de eerste afspraak wordt gemaakt.Tineke schreef:Nou dat is inderdaad ook wel vaak zo , die herinneringen worden soms zo subtiel gegeven dat wij ze wellicht over het hoofd zien maar de ontvanger ervan zeker niet.dagmar88 schreef:
En onderling zijn er hier na een correctie heus nog wel eens herinneringen dat het niet zo handig is dat nog een keer te proberen.
Of het nu een rollend oog, opgetrokken wenkbrauw of net iets gerimpeld neusje is, ze weten meteen weer dat ze beter wat anders kunnen gaan doen.
Als Luus haar gekke dolle momentje heeft dan is een loederblik van Micron voldoende om haar rustig te krijgen
Domor, ik weet niet in hoeverre je mobiel bent en wat evt. de afstand zou zijn maar anders zou je Esther van dit forum eens kunnen benaderen voor training met je poedels wellicht. Zij heeft er zelf ook een en wat ik van haar zie qua scholing honden spreekt mij in ieder geval erg aan
Bij goed gebruik is een correctie van een teletac een negatieve bekrachtiger i.p.v. een positieve correctie. Met een positieve correctie heb je inderdaad kans op vermijdingsgedrag en veel stress. Bij een goed gedoseerde correctie en goede timing is er sprake van een negatieve bekrachtiger waarbij die ongewenste neveneffecten wegblijven. Dit wordt onderschreven door de instructeurs van Tinley.Lieske_1977 schreef:Ik heb Joy ook nog nooit een pijnprikkel toegediend om haar te corrigeren en ben niet van plan dat ooit wél te doen (ook niet nodig). Tijdens ons opleidingstraject bij De CLiCK heb ik heel veel geleerd over o.a. leerprocessen, negatieve en positieve bekrachtigers en negatieve en positieve correcties. Ook het werken aan een goede band met je hond (het fundament waarop je gaat bouwen als je vaardigheden intraint) kreeg veel aandacht. Positieve correcties worden hij De CLiCK niet gepropageerd maar juist afgeraden, omdat ze het fundament kunnen schaden. Dat wil je niet hebben, want het is de bedoeling dat je hond met plezier voor je werkt vanuit de goede band die je met hem hebt.
En we hebben het hier niet over allemaal gezapige labradors en golden retrievers, hè. Er loopt een bonte verzameling aan rassen rond waarmee op bovenstaande manier getraind wordt.
Nicky, ik begrijp goed dat je wel eens een tt overweegt bij Manu, maar snap tegelijk je terughoudendheid heel goed. Je weet gewoon van tevoren niet hoe het uitpakt. Zelf zou ik het risico niet durven nemen.
Domor schreef: Ik heb de band om uit te proberen ook eens om mijn nek gedaan. Na de éérste schrikreactie (ja, zelfs als je zelf op het knopje drukt) kon ik hem zonder pijn langdurig indrukken. Het voelt als een rustige elektrische tandenborstel met een tinteling erin, beter te doen dan een elektrische tandenborstel overigens, ik houd dat ding nog geen minuut vol om te gebruiken.
Ik vind dit nogal een voorbarige gevolgtrekking. TT gebruik is een keuze. Wie zegt dat het de enige manier is? Ik denk wel dat in bepaalde situaties een heel zwart/wit beeld geeft voor de hond, waardoor de hond, als het goed gebruikt wordt, snel doorheeft wat wel en niet kan. Dat betekent niet dat je de TT DUS in alle situaties en op elk moment gebruikt. En al helemaal niet dat er niet ook een heleboel, en voornamelijk op beloning gewerkt wordt (zoals bijvoorbeeld Crutz ook uitlegde, en dat is ook het prettigst, maar het is niet in alle gevallen altijd voldoende). Dat je dan concludeert dat die dieren niet meer te handelen zijn, dat lijkt me het breder trekken dan dat er daadwerkelijk ingezet wordt. Dat wil helemaal niet zeggen dat die dieren in het algemeen niet te handelen zijn.laeken schreef: Ik ben helemaal niet 100% tegen een stroomband. Ik snap dat je dat kan gebruiken om je doelen te bereiken. Ik snap dat je dat nodig kan hebben met hele moeilijke honden. Ik blijf wel vinden dat als je bv africhting doet en je honden zijn zo moeilijk gefokt dat ze een TT nodig hebben (daar blijf ik echt problemen mee houden) dat je dan een stap terug moet gaan. Herders die zo scherp zijn dat ze een TT nodig hebben zijn dieren die eigenlijk dus niet meer te handelen zijn.
Met alle respect, Eva is niet gefokt op kwaliteiten voor de africhting/bijtsport. Maar afgezien daarvan, heb je enig idee hoeveel herders in de africhting ook gewoon over straat kunnen zonder mensen of honden bij hun kladden te grijpen? In de africhting wordt het juist over het algemeen heel belangrijk gevonden dat honden kunnen schakelen tussen driften in het werk en zich kunnen ontspannen in het dagelijkse leven. Ik ken er meer die er trots op zijn hoe plezierig ze zijn met kinderen/kleinkinderen dan die lopen te roepen wat een asociale klotehond ze hebben die alles wat voorbij komt, wil grijpen. En je moest eens zien wat er afgespeeld wordt op een hondenterrein, de balletjes vliegen je af en toe om de orenlaeken schreef: En ook daar heb ik mijn vraagtekens want ook ik heb een hele felle herder gehad zonder TT. Ik liep gewoon lekker afgelegen en heb extreem veel tijd in luisteren gestoken. Eva liep altijd elke dag los maar beet echt niemand hoor. Als ik K zei stoof ze al op me af. Ik hoefde het woord kom hier niet eens uit te spreken. Dat kwam omdat ik haar positief op spel getraind heb. Daarbij ook heel veel werk gestoken in ontspannen en niet ophitsen en driftig maken. Ontspan en. Zen luister. Dan komt alles goed. Ik kon dus prima met Eva los op het strand, los in de bossen en los bij het water spel zonder TT.
Zoals Inge ook al zei, burgerbijten is op veel verenigingen iets wat er hooguit gedaan wordt als een hond voorgewerkt moet worden voor een baan bij de politie. Wij doen het zonder die reden nooit op de club. Waarom zou je? Lijkt me niet dat dat dus de grootste rol speelt. En bijtwerk doen alleen met honden die geen agressief insteekje hebben? Wat versta je onder agressief insteekje? Een bepaalde scherpte zal een hond moeten hebben om succesvol opgeleid te kunnen worden tot diensthond. Maar die scherpte moet wel gericht worden en dus niet zonder reden. Op onze club kunnen alle honden gewoon geholpen worden door de rest, je kunt ze gewoon aaien, er is er zelf een die voor het stellen onderweg naar de stellaan even een knuffel komt halen bij de pakwerker..... die hij na inzet met volle overtuiging aanvalt en tot staan brengt, en scherp bewaakt. Als een hond overscherp is en niet kan schakelen, dan heb je een probleem (en moet je deze tak van sport ook beter niet doen). En ik zou niet weten waarom ik met onze honden niet gewoon in het bos kan lopen, zolang er geen pakwerker langs komt fietsen kijken ze amper naar de blote benen van mountainbikerslaeken schreef:Maar ik stond dus ook niet op zondag haar op te naaien en te laten burgerbijten. Misschien dat dat de grootste rol speelt? Misschien moeten mensen alleen bijtwerk doen met honden die geen agressief insteekje hebben?
