Ik geloof niet dat ik hier met een vast plan bezig ben met we/niet laten bijten van pups. Pups doen dat nu eenmaal en groot of klein, te hard is te hard en die grens wordt duidelijk aangegeven. Een keer was er een kereltje die echt heel hard beet (in mijn kuit), waarop ik hem wegduwde met een heel ferm nee, wat door zijn moeder opgevat werd als een uitnodiging om hem even flink de oortjes te wassen (daar was ze erg overtuigend in, uitbrander, even meter laten weglopen, nog een uitbrander, 2 meter weglopen, en nog een laatste uitbrander. Hij had het begrepen en flikte het niet meer daarna.Maar in de sport wel hoor
).
Onderling leren ze ook feilloos met spel niet te hard te doen en zich aan te passen dus dat kunnen ze met mensen ook wel. In het nest zijn ze nog klein en dan waarschuw je vreemden voor de puppytandjes (maar ook dan kun je het afkappen als ze te vervelend worden, hangt ook af van wat het bezoek zelf doet natuurlijk), en daarna hebben ze zich met vreemden maar te gedragen. Dat is ook nooit zo'n probleem. Bijten doen ze maar op de sport, en dat snappen ze eigenlijk altijd prima. En een vreemde hoeft ook niet met mijn honden te spelen dus aanleiding is er dan ook niet.
Dus heel goed en vooral blijven volhouden, dat in de bench stoppen. Probeer wel een consequentie aan de hoge piep te verbinden. Zelf heb ik 'ik ga weg' of 'het spelletje is afgelopen' als we met een speeltje aan het spelen waren. Die consequentie hoeft niet lang te duren. Na 10 seconden weer verder spelen om de pup de kans te geven het wel goed te doen. 
