Meteen politie van dichtstbijzijnde dorpen gebeld. Er had nog niemand voor haar gebeld. Ze zouden langskomen om te kijken of ze een chip heeft. Moest mijn belletje een paar keer herhalen, maar uiteindelijk kwamen ze toch. En wat bleek: tegen mijn verwachting had ze een chip! Een tijdje later werd ik gebeld: eigenaar was opgespoord, maar hij kon op dat moment niet komen, dus of het ok was dat hij morgenochtend kwam. Wat mijn betreft geen probleem, maar heb er toch een vreemd gevoel bij. Die eigenaar had dus nog niet naar de politie gebeld om de vermissing en chipnummer door te geven. Bovendien woont hij in hetzelfde dorp als ik, max 10 minuten met de auto. Kom je je hond dan niet meteen halen? Ben ik paranoide of is het normaal dat ik er een vreemd gevoel bij heb?
Dit is de dame. Mijn oudste zoon noemt haar Stroopwafel, de jongste Poepie, dus ik noem haar Poepie-Stroopwafel. Haar echte naam blijkt Rubia te zijn. Het is een schatje, ontzettend lief en aanhankelijk.
