wegblaffen

[Barkley]

Fred zat een week of twee geleden in een angstfase. Alles was opeens eng.
Hij is zich toen helemaal rot geschrokken van de krantenbezorger die met luid rommelende fietstassen wegfietste.
Hij is toen gaan blaffen en had gelijk succes want de krantenbezorger fietste van hem weg. Vervolgens wilde hij in een rechte lijn naar huis en was niet bereikbaar.

Sindsdien probeert hij alles wat hij eng vind - fietstassen, mensen in de portiek en merkwaardige mannen - weg te blaffen.
Met de meeste dingen kunnen we gemakkelijk oefenen en zijn ze in scene te zetten waardoor we er mee kunnen trainen. Bij mensen in de portiek doen we dus al oefeningetjes zodat hij in huis niet gaat blaffen.
Maar gister liepen we in het buitengebied en Fred liep los. Er komen twee paarden aan uit een zijpad en hij begint gelijk te blaffen. Geen goede situatie en ik kon niets doen behalve hem in zijn nekvel pakken en wegslepen want het leed was al geleden. Twee paardeneigenaren boos (en terecht, overigens) en een hond die succes had, want de paarden liepen weg.

Maar ik zit nu dus in dubio. Hoe reageer ik hierop? Instinctief wil ik hem op zijn kop geven, ben je helemaal betoeterd? Maar ik vind het ook wel wat dat hij het echt heel eng vind en blijkbaar niet het vertrouwen heeft dat ik hem uit die situatie kan halen.

[mosquito1980]

Vusi deed het ook heel erg, maar ze loopt veel los en op een of andere manier heeft ze het zelf opgelost. Voordeel is dat hier een enorme ruimte is

In Zuid Afrika had ik ook een hond die de Postbode en fietsers "weg blafte", ik heb met de post bode een deal gemaakt dat hij niet meteen moet wegfietsen maar even blijven staan, ik gaf hem ook wat koekjes, als hij even bleef staan en de hond even rustig was hup koekje. Het gedrag verdween niet totaal maar het hielp.
Mijn zoon van 10 fietste in de tuin en zodra de hond eraan kwam rennen al blaffend bleef zoon lief stil staan, hielp ook.

Misschien gaat het ook vanzelf over, het is grotendeels onzekerheid van de hond.

[Barkley]

ja, de onzekerheid straalt er vanaf. En ik heb al iemand met fietstassen zo ver gekregen om me te helpen. En ook op de gang zetten we het in scene.
Maar ik wil niet dat hij achter paarden aangaat. Dat kan een hele gevaarlijke situatie opleveren.

[Snowdog]

ja, de onzekerheid straalt er vanaf. En ik heb al iemand met fietstassen zo ver gekregen om me te helpen. En ook op de gang zetten we het in scene.
Maar ik wil niet dat hij achter paarden aangaat. Dat kan een hele gevaarlijke situatie opleveren.

Dat is zo, maar als hij niet komt als je roept / achteraan gaat als je zegt dat dat niet mag, dan zal je hem aan de lijn moeten houden. En dat is niet leuk en leert hij ook niets van. Ik zou paarden opzoeken met hem. Ga kijken bij een weiland. Niet te dichtbij, probeer punt te zoeken dat hij niet zo spannend vindt dat hij gaat blaffen van angst. Beetje dichterbij zolang het leuk blijft. Ik denk dat je met een paar keer kijken al veel angst wegneemt. Is hij verder ook onzeker of alleen met plotseling vreemde dingen? In zo'n angstfase makkelijk houden, zodat hij zelfvertrouwen krijgt. Dat helpt overal bij

[Johnny Jones]

Niet straffen, maar op een positieve manier afleiden als je zo'n situatie aan ziet komen.

[Barkley]

ja, de onzekerheid straalt er vanaf. En ik heb al iemand met fietstassen zo ver gekregen om me te helpen. En ook op de gang zetten we het in scene.
Maar ik wil niet dat hij achter paarden aangaat. Dat kan een hele gevaarlijke situatie opleveren.

Dat is zo, maar als hij niet komt als je roept / achteraan gaat als je zegt dat dat niet mag, dan zal je hem aan de lijn moeten houden. En dat is niet leuk en leert hij ook niets van. Ik zou paarden opzoeken met hem. Ga kijken bij een weiland. Niet te dichtbij, probeer punt te zoeken dat hij niet zo spannend vindt dat hij gaat blaffen van angst. Beetje dichterbij zolang het leuk blijft. Ik denk dat je met een paar keer kijken al veel angst wegneemt. Is hij verder ook onzeker of alleen met plotseling vreemde dingen? In zo'n angstfase makkelijk houden, zodat hij zelfvertrouwen krijgt. Dat helpt overal bij

alleen onverwachtse dingen. En het is ook al duidelijk wanneer hij er wel en niet last van heeft.
Maar met die paarden vond ik het heel dubbel - als ze in paniek waren geraakt had het heel slecht af kunnen lopen.

[ellen en de birmanen]

gaan oefenen met paarden die niet onder de indruk zijn van honden.
ellen

[mosquito1980]

gaan oefenen met paarden die niet onder de indruk zijn van honden.
ellen

Ja, dacht ik ook aan.
vraag bij een manege of pension stal of je af en toe met de hond mag komen. Begin rustig, 1 keer aangelijnd langs de paarden... dan 2 x keer. Ga naast de bak zitten en doe focus oefeningen terwijl er paarden rijden, ga op een afstand zitten waar de hond nog rustig is en kom geleidelijk dichterbij.
ALTIJD met een slappe lijn en niet negatief zijn, zodra de hond "agressief" wordt vergroot je de afstand weer.

[Barkley]

Ik ken geen maneges in de buurt en niemand met paarden maar ik ga wel eens op onderzoek uit

[ellen en de birmanen]

Ik ken geen maneges in de buurt en niemand met paarden maar ik ga wel eens op onderzoek uit

waar een wil is, is een weg zei mijn oma altijd.
ellen

[mosquito1980]

Ik ken geen maneges in de buurt en niemand met paarden maar ik ga wel eens op onderzoek uit

waar een wil is, is een weg zei mijn oma altijd.
ellen

Slimme oma

[Barkley]

Heb al iemand gevonden!

[_Denise_]

Ik ken geen maneges in de buurt en niemand met paarden maar ik ga wel eens op onderzoek uit

Je mag wel eens op mijn verzorgpony oefenen, die is zeer hondproof en heeft Fred zijn zus ook voor het grootste deel van haar angst geholpen.

Toen Lotje voor het eerst een paard zag (dat was toevallig bovenstaande pony - met mij erop, in het bos) reageerde ze ongeveer net zoals jij bij Fred beschrijft. Blaffen. En toen dat niet hielp, achteruit lopen en ontwijken. Ze was toen ongeveer even oud als Fred nu is, overigens. Paard reageerde er niet op, die is heel wat gewend (tot aan loslopende honden die in de staart hangen aan toe) en is heel betrouwbaar.

Sindsdien heb ik Lotje regelmatig mee naar de paarden. Deze staan met zijn drieën altijd buiten in de wei. Ik laat haar dan gewoon los in dezelfde wei, dan kan ze zelf bepalen hoe dichtbij ze wil komen. Echt dichtbij durft ze nog niet helemaal. Briesende paarden zijn heel eng. Maar ze blaft helemaal niet meer. Ben nog wel eens ruiters in het bos tegengekomen en hier reageert ze helemaal niet meer op.

[edit] Zie dat je al iemand hebt, fijn!

[Barkley]

Ik ken geen maneges in de buurt en niemand met paarden maar ik ga wel eens op onderzoek uit

Je mag wel eens op mijn verzorgpony oefenen, die is zeer hondproof en heeft Fred zijn zus ook voor het grootste deel van haar angst geholpen.

Toen Lotje voor het eerst een paard zag (dat was toevallig bovenstaande pony - met mij erop, in het bos) reageerde ze ongeveer net zoals jij bij Fred beschrijft. Blaffen. En toen dat niet hielp, achteruit lopen en ontwijken. Ze was toen ongeveer even oud als Fred nu is, overigens. Paard reageerde er niet op, die is heel wat gewend (tot aan loslopende honden die in de staart hangen aan toe) en is heel betrouwbaar.

Sindsdien heb ik Lotje regelmatig mee naar de paarden. Deze staan met zijn drieën altijd buiten in de wei. Ik laat haar dan gewoon los in dezelfde wei, dan kan ze zelf bepalen hoe dichtbij ze wil komen. Echt dichtbij durft ze nog niet helemaal. Briesende paarden zijn heel eng. Maar ze blaft helemaal niet meer. Ben nog wel eens ruiters in het bos tegengekomen en hier reageert ze helemaal niet meer op.

[edit] Zie dat je al iemand hebt, fijn!

Superaanbod! Mocht de mijne wegvallen dan kom ik Hier op terug

[_Denise_]

Prima! Hopelijk werkt het voor Fred ook!

Wij zijn inmiddels nu zo ver dat Lotje dit durft:



Inclusief schoonmoeders die tot voor kort ook doodsangsten voor paarden had

[Barkley]

alles in die houding herken ik. Zou het soms familie zijn?