Stafford v. auto

[kooi]

Kwam ik gisteravond thuis en wilde mijn auto parkeren in de zijstraat, wordt mijn auto belaagd door een blauwgrijze Stafford. Deze zat aangelijnd aan een riem bij een meisje van een jaar of tien/ twaalf.

In eerste instantie viel het me niet zo op omdat ik aan het parkeren was, maar mijn auto paste niet, dus parkeerde ik weer uit. En toen viel het me op dat dat meisje heen en weer gesleept werd door die hond, die haar steeds richting mijn auto probeerde te sleuren. Vervolgens ging hij dan mijn auto fixeren.

Uiteindelijk parkeerde ik en riep uit mijn raam, loop eens door met je hond, want ik durfde niet uit te stappen. Kind probeerde de hond een kant op te slepen, die dan vervolgens weer een ruk aan de riem gaf in de richting van de auto.
Die bizarre pantomime ging een poosje door, ze sleepte hem dan een metertje of twee mee en dan rukte hij haar weer de andere kant op.
Uiteindelijk was ik het zat en riep door mijn raam: Pleurt nou eens op joh, met die hond.

Toen verdween ze in een huis met de hond, na nog iets naar mij geroepen te hebben wat ik niet verstond.
In dat huis woont een groot Hindoestaans gezin met een paar nog erg kleine kinderen. Ik was daar even stil van, twee jaar geleden stond het buurhuis te koop en ben ik daar nog gaan kijken, maar gelukkig vond ik het niets.

Dat daar opeens een volwassen hond zit, betekent dat het hier gaat om een herplaatser, asielhond, of, fingers crossed, een logeerhond.

Gelukkig heb ik geen hond meer, maar ik zal nooit meer op mijn gemak parkeren in dat straatje en ik vrees dat het een keer fout gaat.
Op de een of andere manier voelde die hond zich getriggerd door mijn auto, kind stond ook midden op de weg met het beest. Maar hij liet zich vervolgens niet meer afleiden.

Nu overweeg ik om via de post een briefje te sturen naar de ouders met dit verhaal, want die begrijpen denk ik niet wat ze in huis gehaald hebben. Misschien dat ik ze kan overtuigen dat ze hem niet aan een kind moeten meegeven die hem niet aankan en niet snapt wat er gebeurt als de hond begint te fixeren.

[kooi]

Goede tip!

Maar wel een lefgozertje dat hondje, dat die denkt dat ie een autootje aan kan.

[laeken]

Hier zou ik ook niet gerust op zijn. Die hond kan het ook op mensen hebben die uit auto's stappen. Maar kan ook zijn dat hij honden verwacht had. Vergeet de geur van honden uit je auto niet. Bas rook laatst Martijn ook in de verte in zijn auto. En Hein en Mira. Ze keek en kwispelde meteen. Doet ze nooit zomaar bij auto's.

[GrethavW]

Bronco ruikt feilloos of er honden in een voorbij rijdende auto zitten of niet (of regelmatig in gezeten hebben).

[kooi]

En hoe reageert hij dan?

Ik vond vandaag een dreigbrief onder mijn ruitenwisser....

[Tenmashi]

Pardon?

[gonnie]

En hoe reageert hij dan?

Ik vond vandaag een dreigbrief onder mijn ruitenwisser....

Lekker dan, zou maar goed uitkijken.

[kooi]

En hoe reageert hij dan?

Ik vond vandaag een dreigbrief onder mijn ruitenwisser....

Lekker dan, zou maar goed uitkijken.

Ja, zij hebben een wapen!

[gonnie]

Precies.

[Paisley]

Dan ben ik ook wel benieuwd naar het briefje wat door de brievenbus ging. Ik vind het tactloos om over dit soort dingen briefjes te schrijven. Het is toch veel handiger om even aan te bellen? Dan kan je 'toon' ook niet verkeerd begrepen worden, en nadat je 'Rot op met die hond' tegen het meisje heb lopen schreeuwen is bij de mensen het briefje waarschijnlijk door het verkeerde keelgat geschoten.

Als je overlast van iemand ervaart, is een briefje gewoon te onpersoonlijk. En iemand heeft alle tijd om zich erover op te vreten. Als je aanbelt, is de kans veel groter dat je verhaal in alle redelijkheid wordt ontvangen. Overigens vind ik het fixeren op auto's totaal niet zorgelijk. Zoveel honden die dat doen.

[malinois]

Welk briefje? Ik lees geen briefje van kooi...
Nou ik zou t ala minuut afleren bij mn hond. Helemaal gek... hier woonde er ook eentje die heb ik 3 x bijna onder de auto gehad. Zou me niks verbazen als ie doodgereden is want zie hem nooit meet

[GrethavW]

En hoe reageert hij dan?

Ik vond vandaag een dreigbrief onder mijn ruitenwisser....

Hij is dan overenthousiast en wil er achteraan, wat uiteraard niet mag.
Hij fixeert niet en reageert zeker niet als de door jou beschreven hond. Ik wilde alleen maar aangeven dat ze wel degelijk ruiken of er honden in een auto zitten of gezeten hebben.

[kooi]

Dan ben ik ook wel benieuwd naar het briefje wat door de brievenbus ging. Ik vind het tactloos om over dit soort dingen briefjes te schrijven. Het is toch veel handiger om even aan te bellen? Dan kan je 'toon' ook niet verkeerd begrepen worden, en nadat je 'Rot op met die hond' tegen het meisje heb lopen schreeuwen is bij de mensen het briefje waarschijnlijk door het verkeerde keelgat geschoten.

Als je overlast van iemand ervaart, is een briefje gewoon te onpersoonlijk. En iemand heeft alle tijd om zich erover op te vreten. Als je aanbelt, is de kans veel groter dat je verhaal in alle redelijkheid wordt ontvangen. Overigens vind ik het fixeren op auto's totaal niet zorgelijk. Zoveel honden die dat doen.

Ik had nog helemaal geen briefje in de bus gedaan. ( zou per post zijn gegaan overigens).
En als ik dat had gedaan, was dat simpelweg omdat ik bang ben om daar aan de deur te gaan staan. Ik heb niet lopen schreeuwen, ik heb geroepen uit mijn autoraam en dat was nadat ik al een paar keer gebaard had of ze weg wilde gaan en 1 keer gevraagd. ( loop nu eens door met die hond..) Dan ging ze twee meter achteruit en trok de hond haar de straat weer op richting mijn auto. Het zou minder zorgelijk geweest zijn als het meisje de hond aan had gekund, maar dat kon ze duidelijk niet. Het leek me ook helder dat ik mijn auto uit wilde, maar dat niet durfde vanwege die hond.

Het zou trouwens een hele vriendelijke brief geworden zijn hoor, met verslag van wat er gebeurd is en een waarschuwing, gewoon met mijn naam en adres, en niet zo'n laf anoniem schrijfsel met een dreigement.

[Alfilillo]

Ik begrijp wel dat je niet blij was met de situatie, maar toch geloof ik dat het niet heel handig was om 'pleur op joh....' tegen dat tienjarige meisje te roepen. Uit je verhaal begrijp ik dat ze ook door probéérde te lopen, maar het lukte niet. Het arme kind voelde zich waarschijnlijk al rot genoeg: eerst naar buiten gestuurd door je ouders met een hond die je niet onder controle hebt en dan nog uitgefoeterd worden door een wildvreemde. Volgens mij had je beter in je auto kunnen wachten totdat het haar wel gelukt was om door te lopen, ook al had je dan wat langer moeten wachten. En vervolgens even aanbellen bij de ouders om uit te leggen dat dit levensgevaarlijk is.

Tegen mijn kinderen hoeft ook niemand te lopen tetteren (tenzij ze zich misdragen), anders heb je me op hoge poten voor je deur staan.

Wellicht kun je alsnog even aanbellen en het geval bespreken als de gemoederen weer wat bedaard zijn.

[kooi]

Ik begrijp wel dat je niet blij was met de situatie, maar toch geloof ik dat het niet heel handig was om 'pleur op joh....' tegen dat tienjarige meisje te roepen. Uit je verhaal begrijp ik dat ze ook door probéérde te lopen, maar het lukte niet. Het arme kind voelde zich waarschijnlijk al rot genoeg: eerst naar buiten gestuurd door je ouders met een hond die je niet onder controle hebt en dan nog uitgefoeterd worden door een wildvreemde. Volgens mij had je beter in je auto kunnen wachten totdat het haar wel gelukt was om door te lopen, ook al had je dan wat langer moeten wachten. En vervolgens even aanbellen bij de ouders om uit te leggen dat dit levensgevaarlijk is.

Tegen mijn kinderen hoeft ook niemand te lopen tetteren (tenzij ze zich misdragen), anders heb je me op hoge poten voor je deur staan.

Wellicht kun je alsnog even aanbellen en het geval bespreken als de gemoederen weer wat bedaard zijn.

Ga nou niet invullen joh.
Ze was niet naar buiten gestuurd, ze liep te stralen met dat beest. Eerst was ook de vader er nog bij met een fiets aan zijn hand.Die verdween lachend. Ze vond zelf niet dat ze de hond niet onder controle had, dat besef was er niet. En ze probeerde niet door te lopen. Ze probeerde alleen steeds een paar meter op te schuiven. Ze dacht kennelijk dat dat volstond. Ze woont op twee meter afstand van waar ze hem steeds naar toe trok. En daar wilde ze dan blijven staan. Maar dat wilde die hond dus niet. Ze wilde volgens mij graag buiten blijven met haar nieuwe hond. Zoals kinderen dat altijd leuk vinden, een nieuwe hond mogen uitlaten. Ze was niet van plan om weg te gaan. Ik heb vrij lang gewacht. Het ritueel bleef zich herhalen.
Aanbellen bij de ouders is geen optie. Achter die deur bevindt zich immers die hond.

Ik word ook boos als mensen lelijk doen tegen mijn kinderen, maar ik ga ze niet bedreigen. Zeker niet via een briefje onder een ruitenwisser, zonder afzender. Wellicht hadden zij even kunnen aanbellen en het geval bespreken?

[bouvierpoedel]

Ik begrijp wel dat je niet blij was met de situatie, maar toch geloof ik dat het niet heel handig was om 'pleur op joh....' tegen dat tienjarige meisje te roepen. Uit je verhaal begrijp ik dat ze ook door probéérde te lopen, maar het lukte niet. Het arme kind voelde zich waarschijnlijk al rot genoeg: eerst naar buiten gestuurd door je ouders met een hond die je niet onder controle hebt en dan nog uitgefoeterd worden door een wildvreemde. Volgens mij had je beter in je auto kunnen wachten totdat het haar wel gelukt was om door te lopen, ook al had je dan wat langer moeten wachten. En vervolgens even aanbellen bij de ouders om uit te leggen dat dit levensgevaarlijk is.

Tegen mijn kinderen hoeft ook niemand te lopen tetteren (tenzij ze zich misdragen), anders heb je me op hoge poten voor je deur staan.

Wellicht kun je alsnog even aanbellen en het geval bespreken als de gemoederen weer wat bedaard zijn.

In Rotterdam is PLEURT OP gewoon redelijk normaal taalgebruik.

[bouvierpoedel]

Wat stond er op het briefje dan??

Ja ben ik nu ook nieuwsgierig naar.

[smoekie]

Ik begrijp wel dat je niet blij was met de situatie, maar toch geloof ik dat het niet heel handig was om 'pleur op joh....' tegen dat tienjarige meisje te roepen. Uit je verhaal begrijp ik dat ze ook door probéérde te lopen, maar het lukte niet. Het arme kind voelde zich waarschijnlijk al rot genoeg: eerst naar buiten gestuurd door je ouders met een hond die je niet onder controle hebt en dan nog uitgefoeterd worden door een wildvreemde. Volgens mij had je beter in je auto kunnen wachten totdat het haar wel gelukt was om door te lopen, ook al had je dan wat langer moeten wachten. En vervolgens even aanbellen bij de ouders om uit te leggen dat dit levensgevaarlijk is.

Tegen mijn kinderen hoeft ook niemand te lopen tetteren (tenzij ze zich misdragen), anders heb je me op hoge poten voor je deur staan.

Wellicht kun je alsnog even aanbellen en het geval bespreken als de gemoederen weer wat bedaard zijn.

Waar lees jij dat?

Als ik het op mezelf betrekt en me voorstel dat ik de auto niet uit durf vanwege zo'n opgefokte hond gok ik maar zo dat ik zelf ook aan zo'n "kind" vraag of ze een stuk verder wil lopen of weg wil gaan. Daar komt dan echt geen "pleur op" aan te pas hoor.

Dus wat nou "tetteren". Zo'n kind hoort gewoon niet met zo'n hond buiten te lopen klaar!

En als er dan door iemand wel al "getetterd" wordt tegen dat kind is het als ouder zijnde "jouw" schuld. Welke achterlijke laat zijn 10 jarige met zo'n hond naar buiten

[Alfilillo]

Ik begrijp wel dat je niet blij was met de situatie, maar toch geloof ik dat het niet heel handig was om 'pleur op joh....' tegen dat tienjarige meisje te roepen. Uit je verhaal begrijp ik dat ze ook door probéérde te lopen, maar het lukte niet. Het arme kind voelde zich waarschijnlijk al rot genoeg: eerst naar buiten gestuurd door je ouders met een hond die je niet onder controle hebt en dan nog uitgefoeterd worden door een wildvreemde. Volgens mij had je beter in je auto kunnen wachten totdat het haar wel gelukt was om door te lopen, ook al had je dan wat langer moeten wachten. En vervolgens even aanbellen bij de ouders om uit te leggen dat dit levensgevaarlijk is.

Tegen mijn kinderen hoeft ook niemand te lopen tetteren (tenzij ze zich misdragen), anders heb je me op hoge poten voor je deur staan.

Wellicht kun je alsnog even aanbellen en het geval bespreken als de gemoederen weer wat bedaard zijn.

Waar lees jij dat?

Als ik het op mezelf betrekt en me voorstel dat ik de auto niet uit durf vanwege zo'n opgefokte hond gok ik maar zo dat ik zelf ook aan zo'n "kind" vraag of ze een stuk verder wil lopen of weg wil gaan. Daar komt dan echt geen "pleur op" aan te pas hoor.

Dus wat nou "tetteren". Zo'n kind hoort gewoon niet met zo'n hond buiten te lopen klaar!

En als er dan door iemand wel al "getetterd" wordt tegen dat kind is het als ouder zijnde "jouw" schuld. Welke achterlijke laat zijn 10 jarige met zo'n hond naar buiten

Waar lees ik wat? Dat TS 'Pleurt op...' tettert? Die zegt toch zelf dat hij/zij dat roept? Roepen is voor mij hetzelfde als tetteren.
Ik ben het trouwens helemaal met je eens dat het de schuld is van de ouders. Daarom vind ik dat je bij hén moet zijn.

[Alfilillo]

Ik begrijp wel dat je niet blij was met de situatie, maar toch geloof ik dat het niet heel handig was om 'pleur op joh....' tegen dat tienjarige meisje te roepen. Uit je verhaal begrijp ik dat ze ook door probéérde te lopen, maar het lukte niet. Het arme kind voelde zich waarschijnlijk al rot genoeg: eerst naar buiten gestuurd door je ouders met een hond die je niet onder controle hebt en dan nog uitgefoeterd worden door een wildvreemde. Volgens mij had je beter in je auto kunnen wachten totdat het haar wel gelukt was om door te lopen, ook al had je dan wat langer moeten wachten. En vervolgens even aanbellen bij de ouders om uit te leggen dat dit levensgevaarlijk is.

Tegen mijn kinderen hoeft ook niemand te lopen tetteren (tenzij ze zich misdragen), anders heb je me op hoge poten voor je deur staan.

Wellicht kun je alsnog even aanbellen en het geval bespreken als de gemoederen weer wat bedaard zijn.

Ga nou niet invullen joh.
Ze was niet naar buiten gestuurd, ze liep te stralen met dat beest. Eerst was ook de vader er nog bij met een fiets aan zijn hand.Die verdween lachend. Ze vond zelf niet dat ze de hond niet onder controle had, dat besef was er niet. En ze probeerde niet door te lopen. Ze probeerde alleen steeds een paar meter op te schuiven. Ze dacht kennelijk dat dat volstond. Ze woont op twee meter afstand van waar ze hem steeds naar toe trok. En daar wilde ze dan blijven staan. Maar dat wilde die hond dus niet. Ze wilde volgens mij graag buiten blijven met haar nieuwe hond. Zoals kinderen dat altijd leuk vinden, een nieuwe hond mogen uitlaten. Ze was niet van plan om weg te gaan. Ik heb vrij lang gewacht. Het ritueel bleef zich herhalen.
Aanbellen bij de ouders is geen optie. Achter die deur bevindt zich immers die hond.

Ik word ook boos als mensen lelijk doen tegen mijn kinderen, maar ik ga ze niet bedreigen. Zeker niet via een briefje onder een ruitenwisser, zonder afzender. Wellicht hadden zij even kunnen aanbellen en het geval bespreken?

Dat maakt de situatie alweer anders. In het eerste bericht stond niet dat er in eerste instantie ook een vader bij was. Ook las ik alleen dat het kind de hond een kant op probeerde te sleuren, maar dat dat niet lukte, omdat de hond zich richting je auto rukte. Nu blijkt dat ze helemaal niet verder wílde lopen. Nou ja, maakt verder ook niet uit... Nu zit je met een dreigbrief en ik ben het ermee eens dat dat een belachelijke reactie is van die lui. Wat stond erin? Het is ongelofelijk dat mensen tegenwoordig de dingen niet meer kunnen oplossen als normale buren. Voor mijn eigen bestwil zou ik toch bij die mensen aanbellen om het uit te praten en een burenvete ten alle tijden voorkomen. Brieven gaan waarschijnlijk niet werken want die worden toch verkeerd geinterpreteerd. Misschien hebben ze die hond, als het geen logé was, maar mensen kunnen aso's zijn, ze zullen niet zo dom zijn om het beest op je af te sturen. Of voor de zekerheid een tennisracket meenemen a la Cesar Millán Sterkte in ieder geval...

[kooi]

Ik ben het trouwens helemaal met je eens dat het de schuld is van de ouders. Daarom vind ik dat je bij hén moet zijn.

Die waren er dus niet, die ouders. Dat was nu juist het probleem.

En dan vind ik het sneu voor zo'n meisje, die het niet snapt dat ik haar -uiteindelijk- moet afsnauwen. Ik kon nu ook niet bepaald uitstappen om het uit te leggen en had al eerder geroepen en zitten gebaren. Maar na een minuut of vijf is het wel gedaan met mijn geduld.

Als die ouders haar nu met een Bart Smit hondje naar buiten te spelen hadden gestuurd in plaats van met een vechthond, had ik dat niet hoeven doen, alleen om veilig uit mijn auto te stappen en naar mijn huis te lopen.

En dat wordt bedoeld met het is de schuld van de ouders.
Hun kind zou niet zijn toegesnauwd, als zij het niet zonder toezicht met zo'n wapen de straat op hadden laten gaan.
Enfin, ik ben benieuwd of dit nog een staartje gaat krijgen. Zoals Nanna ook al zegt: ik ga daar niet aan de deur staan.

[Lizzie.]

dreigbrief, dat zou ik ff aan de wijkagent laten lezen, dan is deze op de hoogte mocht het gaan escaleren wat mij niet zou verbazen. Met dit soort lui altijd een stap voor zijn is mijn motto.

[blondie]

Ben ook wel benieuwd wat er op het briefje stond. Wel met afzender?

En ik snap ook wel dat je het wachten op een bepaald moment beu bent. Ik zou als ik niet uit durfde te stappen ook op een bepaald moment hebben geroepen dat ze nu moesten weggaan met die hond. En mijzelf kennende zou ik ook geïrriteerd zeggen "rot nou eens op met die hond!, dan kan ik uitstappen".
Als mensen daar dan al een dreigend briefje voor gaan neerleggen

[malinois]

Ben ook wel benieuwd wat er op het briefje stond. Wel met afzender?

En ik snap ook wel dat je het wachten op een bepaald moment beu bent. Ik zou als ik niet uit durfde te stappen ook op een bepaald moment hebben geroepen dat ze nu moesten weggaan met die hond. En mijzelf kennende zou ik ook geïrriteerd zeggen "rot nou eens op met die hond!, dan kan ik uitstappen".
Als mensen daar dan al een dreigend briefje voor gaan neerleggen

Ik ook... rot op met dat beest.

[mijke]

Wat een bizar verhaal. Vooral dat dreigbriefje... ik brand trouwens van nieuwsgierigheid wat er in stond. Het zal wel erg zijn want meerdere mensen hebben al naar de inhoud gevraagd en daar is nul keer op gereageerd

Ik zou na 5 minuten wachten ook mn bek opentrekken hoor. Dat kind hoort daar niet, die hond hoort niet zo te doen, jij hoort gewoon uit te kunnen stappen, en als je dat vraagt hoort het kind gewoon weg te gaan. Dat ze dat niet doet is wellicht des kinds en haar niet aan te rekenen maarja als de ouders er niet zijn heb je weinig keus. Dan moet je dat kind aanspreken. En dat is direct ook de reden waarom het onverantwoordelijk is van die ouders om dat kind met hond over straat te laten gaan.

Aanbellen zou ik ook niet doen hoor. Als er eenmaal een anonieme dreigbrief is verstuurd ben je het stadium van normaal aanspreken wel voorbij. Ik zou er geen fidusie in hebben dat er met die mensen normaal te praten valt.

[Paisley]

Wat stond er op het briefje dan??

Ja ben ik nu ook nieuwsgierig naar.

Tis geheim denk ik

"Pleurt zelf op"



Schijnt overigens heel beschaafd nederlands te zijn inmiddels. In t kabinet hoor je niet anders.