Nu loopt hier in het bos ook een vreselijk lieve zwarte lab reu, daarmee gaat het lang goed totdat Moos het nodig vindt om blaffend achter hem aan te rennen. Verder doet hij niks, hij hapt niet, blaft en gromt alleen.
De lab is zo'n goede sul dat hij daar absoluut niet op reageert, en naar mijn idee denkt Moos juist daardoor dat hij het wel kan maken om zo te doen.
Op zich is er nu nog niks aan de hand. Hij speelt leuk met alle honden die we tot nog toe tegenkomen, en houdt bij die lab na een tijdje ook wel op met zijn bazige gedrag (meestal zijn er ook andere honden en dan gaat Moos daar wel vrolijk mee spelen).
Vandaag echter hadden we net een uur door het bos gebanjerd met nog 5 andere honden, dat ging hardstikke leuk, alleen was Moos op een gegeven moment wel nogal door het dolle heen.
Ik lijnde Moos na een tijdje aan om naar huis te gaan en op dat moment komt er een reu op hem af die nog wel even wil spelen. Moos had daar schijnbaar geen zin meer in en begon als een gek naar die reu te grommen. Ik trek hem mee, maar aangezien het baasje van de reu nergens te bekennen was kwam hij ook achter ons aan.
Moos blijft dus grommen terwijl die reu hem blijft lastigvallen. Ik had deze keer echt het idee dat als ik hem had losgelaten het niet zo'n leuk spelletje geworden was

Moet ik Moos in zo'n situatie op zijn kop geven om te laten merken dat ik er niet van gediend ben als hij loopt te grommen naar een andere hond (wat wellicht op een gevecht zou kunnen uitlopen), of stond Moos gewoon in zijn recht dat die reu op moet houden als hij laat weten dat hij daar niet van gediend is, en is straffen dan juist niet goed?