Wanneer kwamen de bananen? Kwam ze überhaupt?

[Sas]

Ja, en Glenn en Rozi kwamen als halfwasjes. Die hadden alleen maar een nare jeugd gehad dus die dachten niet eens aan bananen. Die waren veel te blij met een eigen mamma.
Wat dat aangaat vind ik herplaatsers toch altijd wel fijn hoor.

werkt dat inderdaad zo? Mijn vader heeft sinds enige tijd een hond uit het asiel (daarvoor altijd honden van pup af aan gehad) en hij zegt hetzelfde, ook vind hij haar veel aanhankelijker, alsof ze inderdaad vooral blij (en dankbaar?) is eindelijk een echte eigen baas/mens te hebben.

[samantha!]

Hier bij geen enkele hond op geen enkel moment bananen gehad
Van wat ik van Willem zie zou ik er geen seconde bang voor zijn.

[LongFields]

Mojo is wel een poosje wat obstinaat geweest toen zijn hormonen begonnen op te spelen. Maar eigenlijk is dat nooit vervelend geweest, hij kwam dan gewoon wat later dan direct maar hij kwam wel uiteindelijk, na hier of daar een plasje tegenaan te hebben gedaan of nog even flink met zijn neus vast te zuigen in een lekker plekje.
Dat ik het bij hem niet als vervelend heb ervaren komt denk ik doordat hij van zichzelf gewoon een hele relaxte aard heeft, zichzelf tot nu toe nooit in de problemen brengt, niet wegloperig is en sociaal naar mens en dier. Dat scheelt voor mij heel erg in hoe strak ik de touwtjes aantrek. Bij Tapas, die vanaf volwassenheid niet sociaal meer te noemen is naar andere honden, en die een enorme jacht/buitdrift heeft, kan ik dat niet doen omdat dat direct consequenties zou kunnen hebben en dat wil ik absoluut voorkomen, maar bij Mojo zijn er weinig consequenties dus dan is het toch minder urgent als hij een keer bananen in zijn oren heeft.

[M@scha]

Het enige soort van opstandige dat ik nu van hem merk is dat als hij ergens in hapt dat niet mag en hij een Willem uhuh! krijgt hij een bokkensprong maakt en soms gaat blaffen. Ik reageer daarop door te negeren en als hij doorgaat word ik boos. Dan wel écht boos want van een beetje boos krijgt hij de dolle 5. Maar het is niet iets waar ik mij zorgen om maak. Dat is echt het enige dat ik kan bedenken.

Zelfs tijdens het spelen met pups of de mannen van samantha komt hij tussendoor Checken of alles goed is bij mij

[alm@]

Pirke is een Teckel. DUS met bananen in de oren geboren en dat zal ook wel nooit helemaal wegtrekkken, maar goed, het is een Teckel en dan weet je dat.

Ik vind het allemaal nog wel meevallen of zou ik het intussen gewend zijn?

[Maeve]

Ik vind het verschillen per hond. Nilo was vreselijk! Tot ongeveer een jaar de braafste jonge reu ooit, en toen sloeg het ineens om. Nu heb ik ook niet op tijd ingegrepen waardoor die bananen er nog best een tijd hebben gezeten.

Coda heeft dat nooit gehad, en bij haar heb ik nog minder moeite gedaan wat betreft opvoeding dan Nilo. Die was gewoon braaf van zichzelf en wilde graag een blije baas Wel haar ondeugende momenten hoor, het blijft een Toller. Maar niets opvallends of extreems.

Bizzy heeft het ook niet zo gehad, al heeft die wel degelijk gepuberd. Ze werd vooral erg hyper en impulsief daardoor. Strontirritant, maar wel gehoorzaam

[*Skye*]

mag ik de conclusie trekken dat als hij zich over een maand of 4 nog gedraagt (dan is hij 7 maanden) dat het gevaar geweken is? *engel*

Nee sorry

Nova is 7 maanden en ineens besloot ze laatst tijdens het alleen blijven dat de deurstijl eraan moest. Tot dan toe kon ze perfect zonder iets te slopen alleen blijven...

[Barkley]

Fred is nu 8 maanden en ze moeten hier denk ik ook nog groeien. Ik grap wel eens dat het kroketten zijn maar hij is echt heel braaf.
Hij heeft 2 x de kuierlatten genomen maar dat bleek voor een loops teefje te zijn.

Andere honden zijn wel een dingetje. ze zijn allemaal leuk en dan gaat hij in de ankers. Maar dat komt denk ik meer door onze stomiteit om hem niet te leren om andere honden te negeren.

[Hylos]

Xavi was eerst heel braaf tot ongeveer 6 maanden.
Maargoed, hij is mijn eerste hond en ik wilde 1000% mijn beste doen al snapte ik er vaak geen snars van. Dan ga je dingen proberen wat je van anderen hoort en dan wordt t alleen maar erger.
Het was meer een idee van zoek de knopjes. Het was namelijk niet alleen de pubertijd.. het heeft een mooie tijd geduurd voordat Xavi van zichzelf rustiger is geworden en ik snap hoe hij zo ongeveer in elkaar zit.

Hij gedraagt zich deze week even net als een puber zo nu en dan. Ik weet nu waarom; lang weekend weg geweest en dan is hij van de kaart. Dus de rust er in houden nu en dan komt het wel weer goed.

Kortom.. als ik rond zijn "pubertijd" rustiger met hem was geweest ipv hem aan al die prikkels blootstellen elke dag.. was het een stuk makkelijker gegaan. RRR.

[nomo]

Volgens mij is Morris nog nooit zo braaf geweest als Willem

Met een maand of 8 moest ik de touwtjes wat strakker aantrekken omdat de hormonen begonnen te werken. Maar met zijn stronteigenwijze karakter hebben we nog steeds regelmatig een verschil van mening over wat wel en niet moet. Helaas voor hem ben ik nog iets eigenwijzer

[Rosaly]

Finn was een brave pup en een brave 'puber', het enige dat hij deed was in je handen happen als hij gefrustreerd was omdat hij sommige dingen niet mocht.

Liz daarentegen... die is nu 6 maanden oud en haalt dagelijks het bloed onder mijn nagels vandaan terwijl ze als kleine pupsel goed luisterde en dezelfde opvoeding krijgt als Finn. De honden mogen hier vanalles maar ik ben wel heel streng en consequent in de basisregels die hier gelden en die wat mij betreft bij een goede opvoeding van de honden horen (rust in huis, niet trekken aan de lijn, op de plaats wachten op het eten, rust voor de wandeling en tijdens het naar buiten gaan, niet spelen aan de lijn, niet achter de katten aan, mensen netjes begroeten en een betrouwbare 'hier').

Liz vindt tegenwoordig dat ze niet hoeft te gaan zitten op commando, en als ze uiteindelijk zit vindt ze het na drie seconden genoeg. Ze hangt de hele dag in Finn zijn kraag en oren, ook tijdens wandelingen, sloopt haar kussens, negeert mij buiten tijdens de aangelijnde wandelingen COMPLEET (net zo'n paard met oogkleppen, zo loopt ze er bij, ik besta voor haar gewoon niet) en ze vindt het nodig om andere honden na te kijken tot ze uit het zicht zijn (dan loop ik met 1 hond die vooruit loopt en 1 die achteruit loopt met haar hoofd de verkeerde kant op). Ze pakt Finn zijn kluiven af, want ook al heeft ze er zelf 1... ze wil altijd Finn zijn kluif. Af en toe plast ze weer in huis en als ze de kans krijgt gebruikt ze de woonkamer als renbaan. Wat ze tegenkomt in huis moet kapot en vóór elke wandeling doet ze steeds weer een poging om de deur door naar buiten te stormen.
Als ik alleen met haar loop en ze loopt los dan doet ze het gelukkig wel aardig, waarschijnlijk omdat ze dan wat minder zeker van zichzelf is.

Ik zit er dus echt strak bovenop in huis en ook wat betreft de omgang met Finn (die corrigeert haar niet en vindt alles wel best), tegelijkertijd probeer ik niet te veel moeilijke dingen van haar te vragen. Maar ik heb echt een dagtaak aan haar en soms ben ik na een slechte dag echt gesloopt.

[img]//uploads.tapatalk-cdn.com/2016111 ... 81c830.jpg[/img]

[Manuma]

Manu heeft wel 2 jaar bananen in zijn oren gehad Tot 7/8 maanden oud was hij eigenlijk heel erg braaf en toen kwamen de hormonen en zijn ware instinct bovendrijven. Ik heb daar echt wel heel veel moeite mee gehad. Tot tranen aan toe.

Ik ben zo absurd gek op die hond maar ooooh tot een half jaar terug kon ik hem echt verschrikkelijk vinden. Dat geef zo'n naar gevoel van falen. Dan zie je mensen om je heen zo leuk met hun hond zijn, braaf rond wandelen, spelletjes spelen en mijn hond liep met een continue middelvinger rond. Ik geloofde het nooit als men zei dat het echt beter wordt zodra ze drie zijn, dat alles dan net even wat beter ingepeperd zou zijn. Maar het is zo. Hier wel in elk geval. Hij is nu zo ontzettend braaf en we weten precies wannneer de grens bereikt is en we het anders aan moeten pakken. Uma is een ander verhaal Zij is een herplaatser en ze is heel aanhankelijk maar luisteren komt niet in haar woordenboek voor Ik geef niet op hoor maar pfoe.. Het verschil is dat Manu op honden afging, dieren najaagt etc. Uma niet gelukkig dus niemand heeft er veel last van behalve mijn ego.

Wel weet ik dat als er een derde komt of als een van de twee wegvalt er hier een ietsiepietsie makkelijker ras komt Het is goed dat ik hier jong aan begonnen ben anders zou mijn hart het niet aankunnen Ik ben evengoed apetrots en stapelgek op ze trouwens.

[Rosaly]

Ik ben zo absurd gek op die hond maar ooooh tot een half jaar terug kon ik hem echt verschrikkelijk vinden. Dat geef zo'n naar gevoel van falen. Dan zie je mensen om je heen zo leuk met hun hond zijn, braaf rond wandelen, spelletjes spelen en mijn hond liep met een continue middelvinger rond.

Ja dit herken ik! Liz vind ik momenteel vaker niet leuk dan wel, echt verschrikkelijk. Soms heb ik heimwee naar de tijd alleen met Finn.
Het is echt een verademing als zij een tijdje bij mijn ouders mag logeren, en ik weer even alleen met Finn leuke dingen kan doen.

[Manuma]

Erg he. Dat je zelfs twijfelt of je wel de juiste persoon bent voor jouw hond. Want als iedereen hun hond zo goed op kan voeden, waarom kan jij het dan niet terwijl je je voor 200% inzet.
Manu heeft zich gelukkig in huis zelden misdragen. Maar als ik dan een wandeling ging doen met meerdere mensen wist ik van tevoren dat ik me een slecht baasje zou voelen omdat het mij niet lukte met hem. En ik wist dat hij het best kon en wilde.
Afgelopen zomer was ik mee met een Husky wandeling en pas toen zag ik in dat we het ontzettend goed doen. Mijn hond kan loslopen, houdt me in het vizier en luisterde. Dat gaf me zo'n fijn gevoel, ik kan daar weken op teren.

Deze week kwam ik mensen in het bos tegen die heel verbaasd reageerden hoe mijn Podenco en Husky loslopen én luisteren. Hoe ik dat toch voor elkaar had gekregen. Dat vind ik zo fijn om te horen Ik kan nu lekker ontspannen lopen en hoef me niet zoveel zorgen meer te maken van tevoren.

Het komt voor jullie ook vast! Als je een Husky op kan voeden moet de rest ook wel goedkomen toch? Toch??! :p

[Lunatic]

Nog nooit een hond met bananen gehad, ik ben duidelijk, consequent en maak het altijd leuk!

Als ik je een tip mag geven over de sloffen, wat ik deed als ze iets pakte en dat doen ze veel en vaak want apporteren is nou eenmaal het einde, zei ik heel vrolijk wat is dat, laat eens kijken en dan kwamen ze het heel trots laten zien, pakte ik het aan, mooi hoor en gaf het weer terug, kom gaan we het samen wegbrengen, dat vonden ze geweldig

Apporteren wil je natuurlijk nooit "afstraffen" of ontmoedigen bij een werkhondje, dus daar maakte ik gebruik van om het juist heel leuk te maken en te laten zien dat je moet samenwerken als je iets apporteert

[mito]

Met Raven kreeg ik ook steeds te horen: Ja, nu luistert ze goed, maar wacht maar. Ja, het is een spaniel, die ben je straks steeds kwijt...

Ze is nu 10 maanden, nog geen teken van bananen en het is het best luisterende hondje uit de buurt.

Met mijn andere 2 heb ik trouwens ook nooit iets gemerkt van de zogenaamde pubertijd

[Rosaly]

Erg he. Dat je zelfs twijfelt of je wel de juiste persoon bent voor jouw hond. Want als iedereen hun hond zo goed op kan voeden, waarom kan jij het dan niet terwijl je je voor 200% inzet.
Manu heeft zich gelukkig in huis zelden misdragen. Maar als ik dan een wandeling ging doen met meerdere mensen wist ik van tevoren dat ik me een slecht baasje zou voelen omdat het mij niet lukte met hem. En ik wist dat hij het best kon en wilde.
Afgelopen zomer was ik mee met een Husky wandeling en pas toen zag ik in dat we het ontzettend goed doen. Mijn hond kan loslopen, houdt me in het vizier en luisterde. Dat gaf me zo'n fijn gevoel, ik kan daar weken op teren.

Deze week kwam ik mensen in het bos tegen die heel verbaasd reageerden hoe mijn Podenco en Husky loslopen én luisteren. Hoe ik dat toch voor elkaar had gekregen. Dat vind ik zo fijn om te horen Ik kan nu lekker ontspannen lopen en hoef me niet zoveel zorgen meer te maken van tevoren.

Het komt voor jullie ook vast! Als je een Husky op kan voeden moet de rest ook wel goedkomen toch? Toch??! :p

Dat twijfelen heb ik bij Finn heel erg gedaan en nu weer. Ik denk dat het met Liz gewoon een kwestie is van uitzitten.

Zeker leuk dat mensen zo verbaasd zijn dat je husky en podenco zo goed luisteren! En het is ook zeker iets om trots op te zijn! Dat heb ik met Finn ook al vaak gehad, en ik ga er maar vanuit dat dat met Liz over een tijdje vast ook wel gebeurt. Want de husky is inderdaad ook gelukt [WINKING FACE] en dat ging ook echt niet vanzelf.

[Lynnepien]

Rond een maand of zes ging Pippa uitproberen. Gewoon wat klieren, bijvoorbeeld kijken wat er gebeurde als je onophoudelijk blaft als je geen aandacht krijgt (tijdens het avondmaal, of zo). Na een maandje of twee, drie was het ergste leed wel geleden

Voordeel is wel dat ze nu het commando "ik ben aan het eten" kent, dan gaat ze iets voor zichzelf doen

[billy]

Baco is geboren met bananen en ook doodgegaan met bananen tsjee wat een eigenwijs maar als pup al, dus je went eraan

Madam heeft altijd heel goed geluisterd, maar te goed ( kan dat ook ) helemaal geen eigen inbreng in wat dan ook, beetje gestoord maar inmiddels gaat het wel goed nu

Truus had bananen want ze wist niets maar het gaat heel erg goed, wel een slimme tante dus moet wel bij de les blijven en in huis alleen was het een ramp, de eerste dag werken mailde de buuv dat Truus op de vensterbank liep met mijn telefoon in haar bek nou ja na meer gedoe zit ze nu in een kamerkennel.

[Alfilillo]

Lily besloot toen ze ruim 5 maanden was dat aanlijnen aan het eind van de wandeling stom was, dus daar heb ik wel Even aan moeten werken. Nu gaat het goed. Ik kan ook niet zeggen dat ze echt goed op appel staat als ze andere honden los tegen komt, maar het is nooit een punt. Ze moét Even kennis maken en dan komt ze vervolgens wel met ons mee. Als het geen aardige hond is, komt weinig voor, heeft ze dat zelf door en kan ik haar aanlijnen.
Thuis is het het braafste meisje....als ik er ben. Zodra ik mijn kont keer gaat ze op strooptocht. Eventueel op tafel achtergebleven brood wordt opgevroten, prullenbak omgekieperd als hij niet goed afgesloten is, mijn tas leeg gehaald indien de ritsen open waren. O ja, keukenpapier verscheuren is ook leuk. Ay, vreselijk slechte opgevoede hond als ik dit zo lees. Gelukkig ben ik erop voorbereid en kan ik de schade tot het minimum beperken.
Ik denk dat ras ook wel meespeelt. Als je een heel baasgerichte hond hebt met veel will to please zal het makkelijker zijn. Een podenco is nou eenmaal heel zelfstandig. Voor Lily moet er iets nuttigs tegenover staan wil ze iets voor je doen, lees: eten. Maar ik vind dat zelfstandige uist ook weer heel fijn.

[ranetje]

Pirke is een Teckel. DUS met bananen in de oren geboren en dat zal ook wel nooit helemaal wegtrekkken, maar goed, het is een Teckel en dan weet je dat.

Ik vind het allemaal nog wel meevallen of zou ik het intussen gewend zijn?

Gedeeltelijk ben je het misschien gewend
Maar naar mijn bescheiden mening heb je, met een goede basisgehoorzaamheid (en die heb je wel geregeld denk ik), bij een langhaartje vrij geregeld een goede kans op geen problemen.

[Leonie.]

Ik denk dat Lou vanaf moment 1 tot een jaar of 2 stout was. Maar ik vraag me af of ik dat goed onthouden heb

Millie is onwijs braaf (als ze ergens iets te eten vind is ze overigens wel moeilijk terug te roepen), maar ze is pas 5,5 maand oud. Ben benieuwd hoe het over een paar maanden is.

[DesireeB]

Geen ervaring met pups. Altijd herplaatsers gehad, variërend van 9 maanden tot 6 jaar. Allerlei rassen en kruisingen zijn voorbij gekomen. En ook bij sommige herplaatsers merk ik wel een "zoek het ff lekker zelf uit" fase.

Droef heeft bijvoorbeeld nu bedacht dat hij het commando af niet meer doet. Hij kan het heus wel en deed het altijd maar sinds dinsdag wil hij het niet meer. En soms is hij te braaf. Tijdje terug riep ik wacht tegen hem toen ik Izzy even bij iets eetbaars vandaan moest plukken. Vervolgens loop ik hem straal voorbij en sta ik 100 meter verderop te kijken waar hij nou blijft. Stond hij nog steeds te wachten op de zelfde plek.

[Manuma]

Ik heb van alles gedaan met Manu en ook veel verschillende manieren en vooral heel veel nieuwe gebieden. Ik ben vrijwel heel Nederland doorgeweest en toch dacht meneer dat hij het allemaal zelf wel beter kon ontdekken. Hij stelde zich er pas met 2.5 zo'n beetje voor open wat ik deed.

Nu moet ik wel eerlijk bekennen dat ik toen ook een nieuwe cursus startte en die mensen vooral gesleuteld hebben aan succes voor mij zodat ik steviger in mijn schoenen ging staan.

[majelle]

Twee boxers super braaf vanaf t begin nooit bananen.
Ik denk dat ik heel veel geluk met deze jongens heb gehad want ik heb er weinig voor hoeven doen. Je kon ze aan iedereen meegeven kwam nooit gedoe van
Volgende week wordt mijn teckel geboren. Ik denk dat ik weer een braverd krijg maar realiseer me ook dat dit een waanidee kan zijn.

[Caro.]

Kaya was braaf geboren, die heeft nooit bananen gehad

Puchu had bananen vanaf een maand of 6 tot en met.... nou ja, hoe oud is hij nu? 9 jaar en ruim 10 maanden
Haha, nee hoor, de 'ergste' periode was van zo'n 7 á 8 maanden tot 1.5 á 2 jaar. Maar hij luistert nog steeds niet feilloos en steekt
zeer regelmatig zijn middelvinger op als hij iets beter te doen heeft of er stomweg het nut niet van inzit

[TessaThomas]

Tay was 8 of 9 maanden toen hij een keer keek wat er gebeurde als hij niet kwam, maar dat is bij die ene keer gebleven. Winni is een ander verhaal, die was als pup al niet zo braaf Het is bij haar niet eens bananen, denk ik, maar die wordt zo vreselijk hectisch dat ze een concentratieboog van 0,5 seconde heeft.

[S@ndr@]

Het is echt heel incidenteel dat Gil de bananen van de plank haalt, dan moet het al echt heel belangrijk zijn voor hem..... maar feitelijk is hij 99,9% luisterend en braaf dus die ene keer zo nu en dan vergeef ik hem graag

[M@scha]

Nog nooit een hond met bananen gehad, ik ben duidelijk, consequent en maak het altijd leuk!

Als ik je een tip mag geven over de sloffen, wat ik deed als ze iets pakte en dat doen ze veel en vaak want apporteren is nou eenmaal het einde, zei ik heel vrolijk wat is dat, laat eens kijken en dan kwamen ze het heel trots laten zien, pakte ik het aan, mooi hoor en gaf het weer terug, kom gaan we het samen wegbrengen, dat vonden ze geweldig

Apporteren wil je natuurlijk nooit "afstraffen" of ontmoedigen bij een werkhondje, dus daar maakte ik gebruik van om het juist heel leuk te maken en te laten zien dat je moet samenwerken als je iets apporteert

dat ga ik eens proberen. tot nu toe "apporteert" hij alleen dingen waar we actief mee gooien en heeft hij nog niks "doods" gebracht waar dus niet vooraf actie mee was, maar ik heb hem er ook nog nooit voor gevraagd.

[cloris]

Nog nooit een hond met bananen gehad, ik ben duidelijk, consequent en maak het altijd leuk!

Als ik je een tip mag geven over de sloffen, wat ik deed als ze iets pakte en dat doen ze veel en vaak want apporteren is nou eenmaal het einde, zei ik heel vrolijk wat is dat, laat eens kijken en dan kwamen ze het heel trots laten zien, pakte ik het aan, mooi hoor en gaf het weer terug, kom gaan we het samen wegbrengen, dat vonden ze geweldig

Apporteren wil je natuurlijk nooit "afstraffen" of ontmoedigen bij een werkhondje, dus daar maakte ik gebruik van om het juist heel leuk te maken en te laten zien dat je moet samenwerken als je iets apporteert

dat ga ik eens proberen. tot nu toe "apporteert" hij alleen dingen waar we actief mee gooien en heeft hij nog niks "doods" gebracht waar dus niet vooraf actie mee was, maar ik heb hem er ook nog nooit voor gevraagd.

Dat hebben wij bij Nap ook zo gedaan met die sloffen! hij vindt dat geweldig, maar ik laat het Nap zelf weer oppakken (op mijn teken) en dan gaan we samen het wegbrengen en een koekje halen o.i.d.
M.b.t. de bananen kan ik je niet veel melden aangezien Nap 5 maanden was bij aankomst;) maar eigenlijk zeggen wij altijd dat hij "braaf geboren" moet zijn;)
Genieten van je brave ventje, beetje ondeugd is leuk en wanneer er bananen komen zie je dat vanzelf wel