Wanneer kwamen de bananen? Kwam ze überhaupt?

[PitBullit]

Bullit was een iets wat speelse pup. Met uitdagen door middel van blaffen, maar gehoorzaam was ze zeker.
Ze kon los en kwam eigenlijk meteen terug als ik riep. Ze kende veel dingen en leerde supersnel. Ze was echt baas (op mij) gericht. (ex) vriend zei een keer
'Ik keek uit het raam, en met wandelen keek ze eigenlijk aldoor naar jou. Wat je aangaf en liep netjes mee, bij mij doet ze het ook netjes maar niet zo gericht'..
Met knuffels was ze altijd rustig netjes niet slopen maar knuffelen.

Maar toen kwamen er niet een paar bananen maar gewoon hele trossen bananen in de oren. Niet meer zo baas gericht, en slopen was ook wel leuk. Ze luistert nog wel maar wel als het haar uit komt. Normaal '' Hier '', - " Naast '', '' Kom voor '', was het meteen aan gerend en voor me zitten. Nu moet ik het een paar keer roepen en dan komt ze soms gewoon nog niet, en loslopen is ook geen feest meer. Ze komt namelijk gewoon vaak bijna niet terug. Wat ik ook doe/deed.
Ik wil geen hond die denkt dat ze een middelvinger kan opsteken naar me, en waar mensen misschien last van kunnen hebben, ik heb haar dus aan de sleep lijn.
Inmiddels begint ze weer wat bij te trekken, met mate, en kleine stapjes ben ik ook vollop aan het belonen als het wél goed gaat. (Deed ik al maar de beloning woog gewoon niet op tegen het niet luisteren.. kon net zo goed met biefstuk zwaaien, komen deed ze echt niet.)

Dit begon met 7 maanden, ze is bijna 1.

[Manuma]

Belonen is natuurlijk prima maar de meeste honden (niet allemaal, je hebt er ook die aangeboren nooit je hier-bevel in vraag zullen stellen maar die zijn ver in de minderheid) worden maar betrouwbaar in het hierkomen als ze weten dat er ook een minder leuke consequentie vastzit aan het negeren van je 'hier'.

Die consequentie inzetten vind ik echt vreselijk lastig. Wanneer ga je te ver, wanneer ben ik onredelijk.
Ik heb een paar weken terug Manu bij zijn lurven kunnen grijpen toen hij mijn HIER negeerde. Ik heb hem bij zijn wangen gepakt en hem een (voor mijn doen) enorme brul gegeven. Hij was daar heel erg van onder de indruk. Twee weken geleden negeerde hij mijn HIER weer. Er waren veel prikkels van buitenaf en ik zag dat hij echt niet zou gaan luisteren dus liep ik naar hem toe om hem uit de situatie te gaan halen waarop hij voor mij weg sprong tot drie keer toe. Dan ben ik dus te streng geweest die keer denk ik Hij is al heel lang niet weggesprongen voor me.
Ik vind het heel lastig.

Uma haal ik zonder iets te zeggen op als ze niet luistert want ik kan bij haar al niet eens stampvoetend aankomen. Die kruipt van angst al in elkaar als ik een vinger optil. Voor haar is het al erg genoeg als ze zelf al doorheeft dat ze niet geluisterd heeft. Maar hoe ik dat bij Manu doseer ben ik nog steeds niet achter. Heb jij daar toevallig een idee over?

[PitBullit]

maar de beloning woog gewoon niet op tegen het niet luisteren.. kon net zo goed met biefstuk zwaaien, komen deed ze echt niet.

Veel honden die het hierkomen alleen maar geleerd zijn door beloning als ze het goed doen die 'komen' niet, die komen een lekker voertje ophalen en ja, dan komt er heel vaak een punt waarop ze schijt hebben aan de lekkerste voertjes omdat ze ontdekt hebben dat er nog veel leukere dingen zijn.

Belonen is natuurlijk prima maar de meeste honden (niet allemaal, je hebt er ook die aangeboren nooit je hier-bevel in vraag zullen stellen maar die zijn ver in de minderheid) worden maar betrouwbaar in het hierkomen als ze weten dat er ook een minder leuke consequentie vastzit aan het negeren van je 'hier'.

O, ze krijgt echt niet altijd een beloning. Nooit gedaan ook. Maar om haar weer op scherp te zetten vind ik het wel nodig om goed gedrag ook wel te laten blijken. Ik heb met een clicker gewerkt, en ben er achter gekomen dat ik alleen de clicker hoef te gebruiken (zonder daar aanhangend koekje) dat ze ook komt/luistert. Alleen die bananen..

Maar wat voor consequentie dan? Want dat vind ik moeilijk.. Als ze mij nu negeert en ze luistert gewoon echt niet dan is nu de consequentie dat ik ze dan aan de korte lijn gaat. Of ze dit dan leuk vind of niet. Ik vind het moeilijk op welke manier ik haar 'Straf' geef wat niet meteen heel heftig is en andere dingen kan uitlokken. (Bijvoorbeeld angst.) maar wel haar op haar plek heb kunnen zetten, weten dat ze een grens heeft bereikt maar niet dat ze bang voor mij is ofzo.

[Manuma]

Belonen is natuurlijk prima maar de meeste honden (niet allemaal, je hebt er ook die aangeboren nooit je hier-bevel in vraag zullen stellen maar die zijn ver in de minderheid) worden maar betrouwbaar in het hierkomen als ze weten dat er ook een minder leuke consequentie vastzit aan het negeren van je 'hier'.

Die consequentie inzetten vind ik echt vreselijk lastig. Wanneer ga je te ver, wanneer ben ik onredelijk.
Ik heb een paar weken terug Manu bij zijn lurven kunnen grijpen toen hij mijn HIER negeerde. Ik heb hem bij zijn wangen gepakt en hem een (voor mijn doen) enorme brul gegeven. Hij was daar heel erg van onder de indruk. Twee weken geleden negeerde hij mijn HIER weer. Er waren veel prikkels van buitenaf en ik zag dat hij echt niet zou gaan luisteren dus liep ik naar hem toe om hem uit de situatie te gaan halen waarop hij voor mij weg sprong tot drie keer toe. Dan ben ik dus te streng geweest die keer denk ik Hij is al heel lang niet weggesprongen voor me.
Ik vind het heel lastig.

Dat is ook ab-so-luut niet het soort correctie dat ik bedoel, al helemaal niet bij een hond bij wie vooraf niet in kleine stapjes is aangeleerd (liefst vanaf pup) dat je een (kleine) correctie kan voorkomen door meteen naar de baas te gaan. Wat jij beschrijft zou ik in paardentermen het vragen van een pirouette aan een manègepaard noemen .

Ah dat dacht ik dus al, mijn bloed kookte ook toen
Maar wat voor correctie zou je gebruiken voor een hond die niet komt en het commando goed kent? Wat ik veelal doe is ophalen en een stuk aangelijnd houden of volgend verder lopen. Na honderd meter mogen ze dan vaak wel weer vrij, afhankelijk van de prikkels om ons heen.

[Machie]

Een niet luisterende hond ophalen en aanlijnen vind ik telkens een kans laten liggen om hem diets te maken hoe hij een blije baas + beloning kan krijgen.

Wil je Luca trainen?
Heerlijke hond, kan super luisteren, maar vind zijn eigen mening belangrijker. Uiteindelijk komt ie wel, maar pas wanneer het hem uitkomt en niet wanneer ik 'm roep. Als ik 'm roep kijkt ie ff en gaat verder waar hij mee bezig was, als ie klaar is komt ie pas.
Stomme wetterhounen bloed

[Manuma]

Los van welke consequentie ook is de clou van het verhaal altijd eerst dat een hond moet hóren waar het fout gaat maar vooral ook wanneer het goed gaat, en dat met een perfecte timing - die timing is het allerbelangrijkste.

Dus mopperen terwijl je hond lak heeft aan je vraag maar meteen vanaf de milliseconde dat hij nog maar de minste intentie zou hebben om naar je toe te komen overschakelen naar héél vriendelijk en bemoedigend, al ben je hem van de 100 meter er 99 tegemoet moeten komen en is hij pas de laatste centimeters naar je toe gekomen.

Een niet luisterende hond ophalen en aanlijnen vind ik telkens een kans laten liggen om hem diets te maken hoe hij een blije baas + beloning kan krijgen.

Dat klinkt logisch en is dus iets wat ik wel toepas bij het aanleren van apporteren. Niet het mopperen, maar dat enthousiaste terwijl hij nog maar 1% doet van wat ik wil.
Ik ga dit eens doen, dankje Al vind ik het nog steeds moeilijk, omdat vaak de situaties waarin hij besluit niet te luisteren situaties zijn waarin de andere prikkel groter is (dûh). En dat is dus vaak een andere hond of een eend in de sloot o.i.d. Bij andere honden gaat het steeds beter en het jagen (waarbij het dier nog op afstand is) ook steeds beter maar wel ietsje langzamer wat logisch is. Ik ben in zo'n situatie vaak wel lucht.
Ik ga me nog meer focussen op het belonen/aanmoedigen. Dus niet alleen het uitvoeren maar zelfs al de intentie, dankje Inge O! Dat inzicht had ik even nodig

[M@scha]

oh mooi want volgens mij doe ik wat jij zegt inge.

zo wil willem nog weleens halverwege een apportje laten vallen. ik beloon dan toch uitbundig voor het hierkomen en vervolgens "ga maar halen!" waarna hij alsnog het apport haalt en alwéér een toppupje is.

hij is nog nooit niet meteen gekomen dus uhuhhh is nog niet voorgekomen.

[veertje]

Bij Finn probeer ik zo min mogelijk te roepen en ik probeer het zo te timen dat de kans groter is dat hij luistert. Hij ziet echt het nut er niet van in te komen, er zijn zoveel belangrijkere dingen te doen. Hoe ik ervoor kan zorgen dat er een duidelijke consequentie zit aan niet meteen komen, ben ik nog niet achter. Aanlijnen is voor hem geen consequente, die link legt hij niet. Hij weet wel als het niet mag omdat dat uit mijn stem/woordkeus blijkt, dan blijft hij staan waar hij staat tot ik bij hem ben, maar echt terugkomen doet hij niet. Hoe vaak ik hem daar ook al voor beloond heb als hij het wel doet

[M@scha]

hij is nog nooit niet meteen gekomen dus uhuhhh is nog niet voorgekomen.

Veel kans dat je daar bij hem zelfs nooit de kans voor krijgt en gek genoeg kan dat ook een klein nadeeltje hebben ('klein' in zijn geval omdat de keren dat hij in z'n hele leven niet komt waarschijnlijk wel op je ene hand te tellen zullen zijn) : als nood echt eens aan de man zou zijn weet hij misschien niet eens dat het moét - omdat het hem totaal onbekend was om ook eens 'nee' te zeggen.

ik snap wat je bedoelt. zo wil ik héél graag de oefening "hond let niet op dus ik verstop mij" doen.

hij loopt nu al een maand (zolang is hij er) 1 of meerdere wandelingen per dag los en ik heb mij letterlijk 2x kunnen verstoppen omdat hij mij gewoon "te" goed in de gaten houdt

en aan de ene kant is dat natuurlijk halleluja, aan de andere kant ook een beetje niet zo leuk... eigenlijk

[M@scha]

kopuh? hahaha

[veertje]

kopuh? hahaha

Ruilen? Finn gaat dan gewoon voor zichzelf verder

[Manuma]

Mijn pupje was ook ontzettend braaf en volgzaam Ik geloofde er helemaal niets van, al die horroverhalen over Hussen

[tycha]

Haha, nou Triss hield ons ook altijd goed in de gaten. In vreemd gebied nog steeds. Ik kan me dan ook niet verstoppen. Maar zodra we op bekend terrein is, waar ze zelf ook de weg naar huis wel weet, en ze is 'leuk' met andere honden aan het meerennen, dan kunnen wij wortel staan schieten. Dan komt ze echt pas als ze uitgerend is, of als die andere leuke honden weg gaan.
Mijn man kan zich daar enorm over opwinden Ik denk laat maar gaan. Ga er dan niet eens meer roepen, heeft toch geen zin. Als ik denk dat ze moe is, en weer een beetje contact krijg, roep ik. En meestal komt ze dan heel hard aanrennen.

[ranetje]

hij is nog nooit niet meteen gekomen dus uhuhhh is nog niet voorgekomen.

Veel kans dat je daar bij hem zelfs nooit de kans voor krijgt en gek genoeg kan dat ook een klein nadeeltje hebben ('klein' in zijn geval omdat de keren dat hij in z'n hele leven niet komt waarschijnlijk wel op je ene hand te tellen zullen zijn) : als nood echt eens aan de man zou zijn weet hij misschien niet eens dat het moét - omdat het hem totaal onbekend was om ook eens 'nee' te zeggen.

ik snap wat je bedoelt. zo wil ik héél graag de oefening "hond let niet op dus ik verstop mij" doen.

hij loopt nu al een maand (zolang is hij er) 1 of meerdere wandelingen per dag los en ik heb mij letterlijk 2x kunnen verstoppen omdat hij mij gewoon "te" goed in de gaten houdt

en aan de ene kant is dat natuurlijk halleluja, aan de andere kant ook een beetje niet zo leuk... eigenlijk

Oh wat herkenbaar
Dat was met Rana ook, ........... is helemaal goed gekomen

[Barkley]

26-11-2016 is de dag dat de bananen kwamen.

[M@scha]

en bedankt ranetje!

@barkley:

[grover]

26-11-2016 is de dag dat de bananen kwamen.

Dat is bijzonder specifiek

Bij Oll kwamen de bananen (ik noem ze trouwens kroketten) met een maand of 4/5 geloof ik. Kan het echt niet superspecifiek zeggen. Maar het was allemaal nog te behapstukken, hij liep niet ECHT weg en hield ons altijd net genoeg in de gaten om niet kwijt te raken Nog steeds trouwens. Hij wil nog wel eens op bekend terrein blijven hangen bij een muizenholletje ofzo, maar zelfs dan komt ie binnen 100 meter weer mee. Ik roep dan overigens niet hoor, want DAN zitten er dus echt kroketten in de oren. Als ik 'm op zo'n moment echt mee MOET hebben dan moet ik 'm gaan halen

[Barkley]

ja. ik schaam me kapot ook.
We liepen lekker zorgeloos door het losloopgebied. En we kwamen een bekende hond tegen. Nouja, hondje.
Ongeveer even oud als Fred, formaatje Jack Russel.
Fred ziet hem. En maakt een spelbuiging en dreunt er op af. Hondje schrikt zich rot. Ik roep Fred. Fred zegt dikke doei SPELEN.
Hondje rent weg van zijn baasjes, om de vijver heen en het park uit.
En mijn oh zo brave lummel rent er vrolijk achteraan laat zich niet terugroepen.

Toen was het tijd om een sprintje te trekken want ze renden allebei zo het gebied uit richting de weg.
Gelukkig stond daar een veel engere hond met een baasje. Baasje had de situatie door en Fred bij zijn lurven (lees: nek) vast.
En het kleine hondje durfde niet langs de engere hond.
Maar man... ik stond me daar echt met een rood hoofd sorry te stamelen. En volgens mij is er ook een doetieandersnooit uitgekomen.
5 meter verder en ze waren op de weg geknald.

[M@scha]

Gelukkig stond daar een veel engere hond met een baasje. Baasje had de situatie door en Fred bij zijn lurven (lees: nek) vast.

oh wat fijn. die zou je toch zoenen!

[Barkley]

Ja, zeker!

[dorinda1991]

Heel leuk hoor die bananen, maar poe ze blijven soms wel lang hangen!
Neem als voorbeeld even de, toch wel vrij simpele en goed in het koppie zittende, 'zit'. Onze knaap denkt er het fijne van en luistert pas nadat ik het 1x vraag en een halve minuut wacht. (echt niet minder! met afleiding, zonder afleiding, maakt niet uit) of 1x zeggen, wachten, nog een keer zeggen, wachten dan rukje aan de riem. Maar ja, dat hij pas luistert na een rukje aan de riem... ik doe dat natuurlijk liever niet! Bij binnenkomst in de gang moet hij altijd even op de mat gaan zitten zodat ik zijn poten af kan drogen. Voorheen moest ik ook ellelang wachten tot hij ging zitten. Wat daar goed werkte is 'Dan niet!' roepen, weg lopen en de gang deur achter me dicht doen. Minuutje laten gaar koken en als ik dan binnen kwam, nog een keer het commando vroeg deed hij dat meteen. Wat er in heeft geresulteerd dat ik het op die plek dus nooit meer dan 1x hoef te vragen en hij het ook vaak al uit zichzelf doet. Maar ja, buiten of op andere plekken is dat toch een beetje lastig.
Hoe pakken jullie dat aan? Ik hoor om me heen veel dat je moet volhouden en geduld moet hebben, maar dit houd nu al een aantal maanden zo aan, met heeeel veel geduld.

[M@scha]

nou hier hebben we een soort van doorbraak.. de baas dan.. bij mij is het ook minder, maar bij pascal is het zo goed als over. het lijkt verdorie wel een soort afhankelijke rang áls hij al een bij pascal blaft dan is het zacht uhuh en meneer wordt een engeltje. zó'n engeltje dat pascal tussendoor een paar keer met hem is gaan wandelen toen ik gisteravond niet thuis was omdat hij zó kalm was dat pascal dacht dat er iets mis was. maar het was gewoon relaxed dus

baas de deur uit, willem blaffen..

pascal denkt dat hij mij niet voor vol aanziet waarschijnlijk is dat het

[dorinda1991]

Heel leuk hoor die bananen, maar poe ze blijven soms wel lang hangen!
Neem als voorbeeld even de, toch wel vrij simpele en goed in het koppie zittende, 'zit'. Onze knaap denkt er het fijne van en luistert pas nadat ik het 1x vraag en een halve minuut wacht. (echt niet minder! met afleiding, zonder afleiding, maakt niet uit) of 1x zeggen, wachten, nog een keer zeggen, wachten dan rukje aan de riem. Maar ja, dat hij pas luistert na een rukje aan de riem... ik doe dat natuurlijk liever niet! Bij binnenkomst in de gang moet hij altijd even op de mat gaan zitten zodat ik zijn poten af kan drogen. Voorheen moest ik ook ellelang wachten tot hij ging zitten. Wat daar goed werkte is 'Dan niet!' roepen, weg lopen en de gang deur achter me dicht doen. Minuutje laten gaar koken en als ik dan binnen kwam, nog een keer het commando vroeg deed hij dat meteen. Wat er in heeft geresulteerd dat ik het op die plek dus nooit meer dan 1x hoef te vragen en hij het ook vaak al uit zichzelf doet. Maar ja, buiten of op andere plekken is dat toch een beetje lastig.
Hoe pakken jullie dat aan? Ik hoor om me heen veel dat je moet volhouden en geduld moet hebben, maar dit houd nu al een aantal maanden zo aan, met heeeel veel geduld.

Je hebt hem geleerd dat hij moet gaan zitten als je 'zit' zegt, een tijdje wacht, nog een keer 'zit' zegt en dan een rukje aan de riem geeft. Als je wilt dat hij na 1 opdracht 'zit' gaat zitten zul je dus de rest van je opdracht moeten elimineren. En aangezien hij dit nu geleerd heeft zal het dubbel zo lang duren om het hem weer anders aan te leren.

Ten eerste is het belangrijk dat je zeker weet dat je opdracht ook echt is doorgedrongen. Je moet dus echt eerst zijn aandacht hebben. Vervolgens is een halve minuut wachten echt niet zo lang. Meer geduld dus.
Wat bij Logi uitstekend werkte toen hij bedacht dat 'af' een heel dom idee was, was een consequentie verbinden aan niet luisteren. Heel lekker snoepje erbij. Hond laten ruiken. Opdracht geven. In dit geval 10 seconden wachten. Geen reactie? Snoepje laten ruiken, 'jammer joh' zeggen en het snoepje en jezelf verwijderen. Veel impact heeft het als je het lekkers demonstratief zelf opeet. Dan is pens niet zo'n goed idee, leverworst werkt handiger. Bij Logi werkte dit in drie keer, en sindsdien is een supersnelle 'af' zijn favoriete party trick.

Nu ik dit zo lees klinkt dat eigenlijk hartstikke logisch! Wat stom dat ik dat zelf nog niet heb in gezien zeg.
Een halve minuut is inderdaad niet vreselijk lang, maar als het een standaard word vind ik dat wel vervelend. Hihi laten we dat maar niet met pens proberen nee. Overigens luistert meneer 9 vd 10 keer wel als hij weet dat hij er iets lekkers voor krijgt. Dat had ik er misschien bij moeten zeggen, dat we dat juist hadden afgebouwd. Na het afbouwen en het heel sporadisch en onverwacht wel belonen met een snoepje ging dit eigenlijk perfect. Totdat die bananen kwamen en we het kennelijk niet goed hebben aangepakt.
We gaan de leverworst maar eens proberen!

[Leonie.]

Ik heb een (bijna) puber en nu heeft mijn 4 jarige hond ineens bananen gekregen. Telt dat ook?