Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Het loslopen met Puck gaat helaas nog steeds niet super.
Hier heb ik natuurlijk hard mee geoefend en het gaat gelukkig al beter, maar in het bos gaat ze bijna direct van het pad af achter sporen aan, uit zicht, en dan luistert ze helemaal niet meer. Ze komt gelukkig wel altijd binnen een paar minuten terug, maar ze moet gewoon in de buurt en in zicht zijn en luisteren. Ze neemt gewoon veel te veel ruimte. Als ze de kans krijgt rent ze ook een wei in om daar rondjes te gaan rennen of stront te eten.
Ik heb van alles geprobeerd, maar ik krijg het er niet uit. Ik was eigenlijk tegen het gebruik van een schokband, maar sta nu toch op het punt om er een aan te schaffen. Het lijkt me heel fijn om gewoon ontspannen te kunnen wandelen in het bos met twee loslopende honden, ook voor haarzelf. Ze haalt zo veel meer voldoening uit een wandeling als ze los kan lopen, gelukkig kun je haar niet maken.
Beter een paar keer een schokje dan een leven lang vaak niet los denk ik nu. (Gelukkig zijn ook nog plaatsen waar ze los kan lopen, als er overzicht is gaat het op zich prima.)
Wat kan ik hier het beste voor gebruiken, een tril of schokband? Ze is best wel gevoelig, dus hard zal niet hoeven en wil ik ook niet. tips voor goede banden?
Hoe kan ik zoiets het beste aanleren, hoe pak ik het aan?
Zit ook te denken om evt. een gedragstherapeut te vragen, want wil niks verpesten of erger maken.
Laatst gewijzigd door naomi12 op 03 feb 2017 16:10, 1 keer totaal gewijzigd.
naomi12 schreef:Het loslopen met Puck gaat helaas nog steeds niet super.
Hier heb ik natuurlijk hard mee geoefend en het gaat gelukkig al beter, maar in het bos gaat ze bijna direct van het pad af achter sporen aan, uit zicht, en dan luistert ze helemaal niet meer. Ze komt gelukkig wel altijd binnen een paar minuten terug, maar ze moet gewoon in de buurt en in zicht zijn en luisteren. Ze neemt gewoon veel te veel ruimte. Als ze de kans krijgt rent ze ook een wei in om daar rondjes te gaan rennen of stront te eten.
Ik heb van alles geprobeerd, maar ik krijg het er niet uit. Ik was eigenlijk tegen het gebruik van een schokband, maar sta nu toch op het punt om er een aan te schaffen. Het lijkt me heel fijn om gewoon ontspannen te kunnen wandelen in het bos met twee loslopende honden, ook voor haarzelf. Ze haalt zo veel meer voldoening uit een wandeling als ze los kan lopen, gelukkig kun je haar niet maken.
Beter een paar keer een schokje dan een leven lang vaak niet los denk ik nu. (Gelukkig zijn ook nog plaatsen waar ze los kan lopen, als er overzicht is gaat het op zich prima.)
Wat kan ik hier het beste voor gebruiken, een tril of schokband? Ze is best wel gevoelig, dus hard zal niet hoeven en wil ik ook niet. tips voor goede banden?
Hoe kan ik zoiets het beste aanleren, hoe pak ik het aan?
Zit ook te denken om evt. een gedragstherapeut te vragen, want wil niks verpesten of erger maken.
Nou ik zou inderdaad niet zomaar zelf met zo'n ding aan de slag gaan zonder begeleiding.
En een sprayband? Ik heb er tijdje een voor Kaylo gebruikt in verband met weglopen en het eten van kattenpoep. Werkt als een tierelier.
Werkt vrijwel het zelfde als een schok/trilband maar dit is gewoon een soort spraytje. Hij schrikt hier volgens mij vooral van het geluid dat dat ding maakt.
Nu is het natuurlijk wel ook zo dat niet gewoon elke hond zomaar los kan lopen. Kaylo's halfzus die loopt 99% van de wandeling door de bosjes te struinen met haar neus op de grond. Die komt ook absoluut niet als haar neus op de grond zit. Bij haar hebben ze dat gewoon geaccepteerd. Ze mag los waar kan en voor de rest loopt ze aan de flex. Ze zijn nu wel begonnen met het aanleren van een fluitje omdat ze daar eerder op reageert dan op gewone commando's.
Mila20 schreef:En een sprayband? Ik heb er tijdje een voor Kaylo gebruikt in verband met weglopen en het eten van kattenpoep. Werkt als een tierelier.
Werkt vrijwel het zelfde als een schok/trilband maar dit is gewoon een soort spraytje. Hij schrikt hier volgens mij vooral van het geluid dat dat ding maakt.
Nu is het natuurlijk wel ook zo dat niet gewoon elke hond zomaar los kan lopen. Kaylo's halfzus die loopt 99% van de wandeling door de bosjes te struinen met haar neus op de grond. Die komt ook absoluut niet als haar neus op de grond zit. Bij haar hebben ze dat gewoon geaccepteerd. Ze mag los waar kan en voor de rest loopt ze aan de flex. Ze zijn nu wel begonnen met het aanleren van een fluitje omdat ze daar eerder op reageert dan op gewone commando's.
Is dat gewoon water of een geurtje? Een geurtje blijft namelijk langer hangen en dan wordt de hond dus een langere tijd gestraft, dat zie ik niet zo zitten.
Ben haar trouwens niet van plan pijn te doen met die band, maar gewoon op een lage stand. Denk dat dat voor haar ook genoeg is.
Ik heb Amy getraind met een voerdummy en dat heeft veel resultaat gehad. Ergens hier op het forum staat een topic van Jaap over het aanleren en werken met de voerdummy.
Maar ... Amy is ook een enorme jager, doet exact hetzelfde als Puck, namelijk direct de bosjes in op zoek naar beestjes. Ze zal er echt nooit voor kiezen uit zichzelf op het pad te blijven. Ze jaagt niet alleen op geur, maar ook op zicht en gehoor en is binnen een seconde weg als ze iets ziet. Het hierkomen gaat dus wel perfect (Amy luistert eigenlijk het beste van al mijn honden), maar ik moet wel op tijd roepen. Als ze echt weg is, is ze weg en dan hoort ze me echt niet meer. Dat zou met een stroomband denk ik net zo zijn, de opwinding en adrenaline zijn dan zo hoog...
Dat betekent dus dat ik altijd alert moet zijn met wandelen en haar op tijd moet roepen. En dat ik haar soms, met name in de lente en de zomer in het bos, om de drie seconden moet roepen, want ze hoort, ruikt of ziet overal wel wat. Dan lijn ik haar dus liever aan, want heeft ze met een lijn van 10 meter evenveel bewegingsruimte als wanneer ik haar om de drie seconden moet roepen en kan ik wat meer ontspannen wandelen.
Ik zoek met haar ook veel wildarme gebieden op om los te lopen en dat gaat heel goed.
Mocht je een stroomband overwegen, dan zou ik absoluut aanraden dat onder begeleiding van een professional te doen.
Er zijn vele manieren maar 1 manier die hier alvast niet werkte was een pak voor de sodemieter geven als mn hond m smeerde.
Ik heb eerder geschreven over hoe ik het heb aangepakt met Mayke maar ik doe het met plezier nog een keer, want voor mij (ons!) was de schokband een "life changing experience" en bracht zoveel plezier en vrijheid terug in onze manier van omgaan.
Onze startsituatie:
- Mayke had verschillende cursussen met succes doorlopen. Ze was slecht te motiveren met voer maar het idee van positief trainen was bekend maar in het geval van jagen niet succesvol. We konden nog 10 cursussen doen maar het ging het probleem tijdens de wandelingen niet oplossen, daar waren ik en mijn docent van overtuigd.
- Mayke is een optimistisch dier. Niet het type wat snel of lang onder de indruk is.
- En het was (is) een hond die de vrijheid keihard nodig heeft. Aangelijnd wandelen is voor haar niet genoeg.
- Ze kwam bij tijd en wijlen in standje "jagen" (ook al viel er niets te jagen, maar dan switchte ze naar standje neus-op-de-grond en smeerde m alle kanten uit) en daarmee bracht ze zichzelf en anderen in gevaar. Maar als ze niet in die state-of-mind zat, was ze heel gehoorzaam.
Ik heb met begeleiding de volgende aanpak gevolgd:
Eerst wen je je hond aan de schokband zonder dat je de afstandsbediening uit de kast haalt. Ze droeg de schokband tijdens de aangelijnde wandelingen en ik vervolgde mijn gewone routine. Er werd niet getraind, ze droeg hem alleen. Voor 2 weken.
Daarna heb ik de allerlaagste impuls geprobeerd en heb die opgevoerd tot ik een reactie kreeg. Geen opflikker, maar zo laag mogelijk maar wel waarneembaar. Je merkt dan aan je hond iets minimaals. Krabben aan de band of een oortje wat naar achteren gaat.
Op deze stand hield ik de band tijdens de trainingen aan de lijn. Ik heb eerst gewandeld op eenvoudige plekken, blokje om. Ik heb een nieuw commando voor "hier" geintroduceerd en na het zeggen van het commando de knop ingedrukt, tot ze naar me omdraaide. Dan laat je direct de knop los en beloon je rijkelijk. Het kwartje valt natuurlijk snel, de hond heeft geen enkele reden om niet naar je toe te komen, en komt er achter dat het minimale impulsje uit de band stopt wanneer ze omdraait. De worst is bonus. Dit hield ik een week vol om zeker te zijn dat het goed in slijt.
Daarna heb ik een langere lijn gepakt, heb Mayke ver voor me uit laten lopen en heb de zelfde oefening herhaalt. Je kunt het beste de continu-impuls gebruiken zodat je met een goede timing de impuls kunt stoppen - precies op het moment dat je hond besluit naar je toe te komen. Daarna wordt altijd rijkelijk beloond!
Daarna zoek je een moeilijke situatie op. Voor mij was dat makkelijk, want er was altijd een plek waar ze m standaard smeerde, naar een plas waar watervogels op te jagen zijn. Altijd op die plek was het raak. Daar heb ik weer dezelfde oefening herhaalt aan de lange lijn. Maar inmiddels was het nieuwe commando zo solide ingesleten en ze wist dat ze aan de lijn was, dus het ging goed.
De 'vuurproef' was op dezelfde plek, maar dit keer zonder lijn. Dit was in de hele training het kantelpunt - want ze moet er achter komen dat als ik roep ze MOET komen, hoe groot de verleiding ook is. Ik heb dit moment samen met mn docent de plas weer opgezocht maar dit keer zonder lijn. Volledig als verwacht smeerde ze hem, want ze weet dondersgoed wanneer ze aan de lijn zit. Ik riep, maar dat negeerde ze deze keer. De kleine impuls is opgeschroefd, ze kwam nog steeds niet. Weer opgeschroefd, tot ze kwam. Ik heb dezelfde stand op mezelf uitgeprobeerd en moest achteraf concluderen dat ze een behoorlijke schok te pakken had. Dit is de enige keer dat ze echt een "schok" heeft gehad, maar er viel ook een kwartje. Ze hield in, draaide zich om, en kwam op dezelfde duizelingwekkende snelheid naar me toe gerend. Het is haar eigen keus geweest om die optater te krijgen, ze wist namelijk dondersgoed wat de bedoeling was.
Vanaf nu is het niet meer voorgekomen dat ze mn nieuwe commando negeerde. Ze wist namelijk dat domweg negeren geen optie meer was. Ze heeft nog langer de halsband gedragen, maar meer voor mijn eigen vertrouwen. Want ik hoefde hem niet tot nauwelijks meer te gebruiken. Als ik hem wel gebruikte, was het op de trilstand. Want alleen die band waarnemen was voor haar al genoeg om herinnerd te worden dat ze mijn commando NOOIT mag negeren.
Kort erna heb ik de halsband thuis gelaten. Ik heb de eerste twee weken de halsband uitgeschakeld om gedaan om te voorkomen dat de hond de link legt tussen de halsband en jou 'noodrem'. Als je hond die link wel legt, zal je hond namelijk doorhebben dat hij de halsband niet om heeft en dan weet je hond wanneer hij je een middelvinger kan geven en wanneer niet.
Een paar dingen die ik alvast NIET aanraad:
- Geef je hond nooit een impuls als je geen commando hebt gegeven. Dat kan honden zeer onzeker of angstig maken omdat het voor zn gevoel uit de lucht komt vallen.
- Begin altijd met een zeer laag impuls niveau. Als je het langzaam opschroeft, is de keus altijd aan je hond tot hoever je gaat.
- Druk nooit op de knop als je hond uit zicht is. Je weet niet wanneer de hond naar je omdraait en de beslissing maakt om te komen. Het kan er voor zorgen dat je je hond desensibiliseert op deze manier. Of je drukt op een moment dat hij besluit te komen.
- Druk nooit als frustratie of om af te straffen. De band moet een externe motivatie vormen om te komen, niet om af te straffen dat hij niet komt.
- Laat je hond nooit door het impuls heen lopen. Je schroeft op tot hij besluit te komen. Als je wel de knop los laat terwijl je hond niet komt, desensibiliseer je de hond.
- Gebruik niet een oud commando die al vaak genegeerd is en roep ook niet de naam van je hond,
- Koop geen goedkope band maar een Dogtra. Goedkope banden hebben slechte timing en zijn niet waterdicht. Vaak hebben ze ook geen continu-functie. Dogtra's zijn duur maar ook goed tweedehands te verkopen. Ik heb die van mij maar een maand nodig gehad en daarna verkocht.
De training heeft voor ons voor een hele nieuwe omgangsvorm gezorgd. Geen stress, irritatie of zelfs angst meer vanuit mijn kant. Voor Mayke zorgde de training voor nieuwe vrijheid, en de training was een feest omdat hij zo succesvol was. Ze is tijdens de training nooit angstig of gestresst geweest.
Ik ben nu bijna 2 jaar verder en het is nooit meer nodig geweest om een teletac te gebruiken. Ze loopt zeer betrouwbaar los, en komt niet meer in die vervelende jaagstand die zo gevaarlijk was voor haar. En natuurlijk jaagt ze nog steeds wel eens wat eenden het water in of jenst ze achter een kat aan, maar ik heb nooit meer het gevoel dat me dit 'overkomt'. Als het gebeurt, ben ik te laat geweest met roepen. En ik weet ook dat ze er niet meer in door slaat.
Ik raad iedereen die een schokhalsband wil gaan gebruiken aan om er hulp bij te krijgen, want de juiste training en timing is cruciaal. Maar dat gezegd hebbende weet ik ook dat er trainers zijn die de halsband wel als strafmiddel gebruiken en zo'n training zou ik niet willen volgen.
Laatst gewijzigd door Paisley op 10 dec 2016 19:34, 2 keer totaal gewijzigd.
Ik herken het gedrag van jouw hond ook heel goed in die van mij. Ik zou voor dit type hond nooit een schokband gebruiken. Zelf heb ik ook wel getraind met een sprayband (je hebt ze met geur maar ook geurloos, die die laatste is de beste), maar puur om het 'hier'-commando er goed in te krijgen. Dus eerst aan de lange lijn trainen, en steeds het 'hier' oefenen, met als correctie de sprayband. Dat heeft erg goed gewerkt, maar niet in te spannende gebieden. Net als Diana's hond loopt ze van nature de bosjes in, op het pad blijven is vreselijk moeilijk en daarin is ze niet te sturen. Het is dus geen kwestie van bijtijds een schok/trilling of wat ook geven want die tijd heb je bij dit soort honden gewoon niet. Op het moment dat ze weg is ben je te laat en eerder had je geen tijd om te reageren want het gaat in 1 seconde van niets naar uit zicht.
Ik heb met mijn hond leren omgaan: niet los op vreemd terrein, want dat moet in z'n geheel opnieuw ontdekt. Niet los in gebieden met (veel) wild. Niet in de duinen, etc. Gelukkig bleef er toch ook wel veel over waar ze veilig los kon (of niet, maar daar kwam ik dan door schade en schande achter ). Daarbij zoekspelletjes doen, aandacht vasthouden.
Het is niet makkelijk, maar je moet echt je eigen weg proberen te vinden. Kijken wat erin zit, en dat eruit halen. Het zijn geen standaard-jachthonden en theorieën over het trainen daarvan zijn niet één op één van toepassing op een zichtjager.
Sleeplijn is - dat is tenminste mijn ervaring bij een hond met zo te lezen redelijk hetzelfde gedrag - geen oplossing bij een hond die zo veel ruimte neemt, nooit op het pad loopt en meteen de bosjes in gaat. In ons geval is dan de sleeplijn altijd te ver weg (ook omdat je maar heel weinig tijd hebt om te reageren) of hij raakt constant vast in de bosjes.
Voor mij is een schokband echt een allerlaatste redmiddel. Daarom heb ik het dus nog nooit gebruikt en de kans dat ik het ga gebruiken is vrij klein. Bij labrador die ook veel ruimte nam en af en toe achter wild aan ging waarbij de knop omging hadden we het kunnen doen. Maar niet gedaan. Ik denk niet dat hij er nou echt een slecht leven van heeft gehad om alleen los te gaan in echt veilige gebieden. Ik denk dat mijn voorgangers al wel wat nuttige trainingsmethoden hebben gegeven.
Wat verfrissend om eens een positief, goed verhaal te lezen over hoe je zo'n ding kunt gebruiken. Is weer eens wat anders dan het obligate "oh nee dat is dierenmishandeling!".
Wat verfrissend om eens een positief, goed verhaal te lezen over hoe je zo'n ding kunt gebruiken. Is weer eens wat anders dan het obligate "oh nee dat is dierenmishandeling!".
Staat ook uitgelegd in vastgezet bericht bij africhting
Mila20 schreef:En een sprayband? Ik heb er tijdje een voor Kaylo gebruikt in verband met weglopen en het eten van kattenpoep. Werkt als een tierelier.
Werkt vrijwel het zelfde als een schok/trilband maar dit is gewoon een soort spraytje. Hij schrikt hier volgens mij vooral van het geluid dat dat ding maakt.
Nu is het natuurlijk wel ook zo dat niet gewoon elke hond zomaar los kan lopen. Kaylo's halfzus die loopt 99% van de wandeling door de bosjes te struinen met haar neus op de grond. Die komt ook absoluut niet als haar neus op de grond zit. Bij haar hebben ze dat gewoon geaccepteerd. Ze mag los waar kan en voor de rest loopt ze aan de flex. Ze zijn nu wel begonnen met het aanleren van een fluitje omdat ze daar eerder op reageert dan op gewone commando's.
Is dat gewoon water of een geurtje? Een geurtje blijft namelijk langer hangen en dan wordt de hond dus een langere tijd gestraft, dat zie ik niet zo zitten.
Ben haar trouwens niet van plan pijn te doen met die band, maar gewoon op een lage stand. Denk dat dat voor haar ook genoeg is.
Je hebt ze met en zonder geur. Ik gebruik altijd die zonder geur. Heb hem eerst bij mezelf getest , eerst even zelf proberen voor dat ik dat om de nek van mn hond hang. Je kan er gewoon navulling voor bestellen en daar vervolgens de band mee vullen.
Kaylo's katten agressie is er ook mee afgeleerd. Het uitvallen in ieder geval. Ik vind wel dat als je een hond corrigeert je hem daarna wel moet laten weten wat dan wel moet en dat moet belonen. Met de katten zoekt hij nu eerst oogcontact als hij zich niet prettig voelt zodat ik een van de twee uit de situatie kan halen. Hierdoor heeft hij ook meer rust en valt dus niet meer uit.
Bedankt voor alle reacties en je uitgebreide uitleg Paisley.
Ik kan van iemand een trilband overnemen, ik denk dat dat genoeg moet zijn voor Puck. We gaan er mee aan de slag!
Als iemand nog tips of ervaringen heeft hoor ik ze graag.
naomi12 schreef:Bedankt voor alle reacties en je uitgebreide uitleg Paisley.
Ik kan van iemand een trilband overnemen, ik denk dat dat genoeg moet zijn voor Puck. We gaan er mee aan de slag!
Als iemand nog tips of ervaringen heeft hoor ik ze graag.
Zou wel zorgen dat je een kwaliteit band koopt zoals bv dogtra oid ipv wat vaags voor weinig.
*Wolf* schreef:Een trilband is wat anders dan een Dogtra. Daarbij wordt die laatste spoedig niet makkelijk verkoopbaar meer.
De dogtra heeft ook trilfunctie. En zoals het nu lijkt is bezit en omhebben straks ook nog niet strafbaar. Enkel gebruik.
Maar goed, ondanks dat ik er mee geoefend heb (inmiddels zo veel mogelijk zonder en hopelijk kan ik de volgende zo opbouwen dat ik hem geheel niet mis) vind ik het niet iets om in te zetten voor betrouwbaar loslopen. Daar moet je gewoon op trainen, heel veel.
Je hebt van alles geprobeerd? Hoe lang is de hond bij jou en hoeveel heb je geprobeerd? Het zit hem vaak niet in alles proberen, maar juist in het doorzetten.
Misschien is bend to assend van hondencentrum wraf iets voor je? De hond leert met prikkels om te gaan door ze juist bij jou te melden. Dus i.p.v. alles vooruit kijken en voorkomen, gaat de hond het initiatief krijgen. Aanvankelijk wel intensief, maar uiteindelijk kan jij lui achterover zitten.
Even een update:
De trilband hebben we verkocht want dat werkte helaas niet. Hij kon maar op één zacht standje, en daar was ze al snel aan gewend. Ik heb een nieuwe gekocht en sinds bijna een week loopt ze overal los, zelfs op plaatsen waar ze er altijd tussen uit naaide en zonder bal!! Ze is nog altijd net zo hyper als eerst, maar ze blijft op de paden. Dat is ook het grootste verschil, van te voren dook ze meteen de bosjes in. Ik moet haar nog wel regelmatig roepen anders rent ze te ver weg (maar wel op het pad ), maar ze luistert perfect.
Ze lijkt veel helderder in d'r kop. Als we eerst in het bos liepen waar we vandaag hebben gelopen had ik een hysterische hond aan de lijn die constant aan het trekken was. Dus daar ging ik niet graag meer heen.
Dit is zoveel fijner, voor ons allebei. Ze is nu veel meer moe en voldaan na een wandeling.
Ik ben super blij!
Filmpje: helaas is de kwaliteit dramatisch, kan filmpjes van mijn telefoon alleen nog maar in movie maker krijgen via FB
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)
ranetje schreef:Fijn voor jullie
Hoe heb je dit getraind?
Ja ben er echt blij mee.
Ze heeft hem nog wel om. Maar hoop dat dat over een maandje ofzo niet meer nodig is.
Heb de manier van Paisley gebruikt.
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)
perfect beschreven en ook de juiste methode/gebruik
Waarschijnlijk komt er dit jaar een verbod. Dat zit al een paar jaar in de pijplijn dus eerst nog maar eens zien
Bezit zal niet verboden zijn wel het gebruik van de schokstand.
Trilfunctie zou daar dan weer niet onder vallen
En dan moet het ook nog gehandhaafd worden. Denk niet dat de gemiddelde BOA/Politieagent het verschil kan zien tussen puls en trillen of spray bij een gebruik op de manier zoals Pailsley heeft beschreven.
Fijn dat het loslopen nu weer goed gaat!
Hoe komt het dat ze nu niet meer van het pad gaat? Heb je haar steeds teruggeroepen als ze van het pad af wilde gaan?
DeDiana schreef:Fijn dat het loslopen nu weer goed gaat!
Hoe komt het dat ze nu niet meer van het pad gaat? Heb je haar steeds teruggeroepen als ze van het pad af wilde gaan?
Dat weet ik eigenlijk niet, dat vond ik ook al zo opvallend. Ik heb haar niet terug hoeven roepen, dat heeft ze helemaal zelf bedacht. Eerst ging ze ook altijd rondjes rennen in een wei als we die tegen kwamen of daar poep vreten, maar dat doet ze nu ook niet meer.
Ik denk dat ze stiekem gewoon wist dat ze dat niet mocht en nu in de gaten heeft dat ik op een afstandje nog steeds wat over haar te zeggen heb.
Heel af en toe moet ik haar nog terug roepen dat ze op het punt staat om het pad af te gaan, op de moeilijke plekken voor haar. Maar meestal staat ze op de rand te snuffelen en komt ze dan naar mij toe gerend, waar ik haar natuurlijk voor beloon.
Vandaag weer 1,5 uur in een ''moeilijk'' bos gewandeld, de hele weg los.
Dan lijn ik haar dus liever aan, want heeft ze met een lijn van 10 meter evenveel bewegingsruimte als wanneer ik haar om de drie seconden moet roepen en kan ik wat meer ontspannen wandelen.
). Daarbij zoekspelletjes doen, aandacht vasthouden.
, eerst even zelf proberen voor dat ik dat om de nek van mn hond hang. Je kan er gewoon navulling voor bestellen en daar vervolgens de band mee vullen. 
Ze is nog altijd net zo hyper als eerst, maar ze blijft op de paden. Dat is ook het grootste verschil, van te voren dook ze meteen de bosjes in. Ik moet haar nog wel regelmatig roepen anders rent ze te ver weg (maar wel op het pad 
), maar ze luistert perfect. 
