

Moderator: moderatorteam
mosquito1980 schreef:Ach wat een intriest verhaal![]()
Eerst de (bange, onzekere) hond opsluiten en dan testen![]()
Ze had beter in Spanje op straat kunnen blijven
Ik heb begrepen dat veel mensen een afstandsverklaring tekenen op het moment dat ze hun hond daar achter laten.mijke schreef:Wat een raar verhaal?Het lijkt me dat dit gewoon verboden is. Je kunt niet zomaar andermans hond euthaniseren. Aangifte lijkt me op zijn plaats...minstens!
Dat is dan behoorljik dom van die mensen. Nog even los van of het terecht is dat die hond geeuthaniseerd is maar hoe kom je er in vredesnaam bij om zo'n verklaring te tekenen? Ik vind het maar een vaag verhaal en hoewel dat bedrijf duidelijk over de schreef gaat vind ik dat mensen die zo'n verklaring tekenen ook niet geheel van hun verantwoordelijkheid kunnen worden gevrijwaard.Elske schreef:Ik heb begrepen dat veel mensen een afstandsverklaring tekenen op het moment dat ze hun hond daar achter laten.mijke schreef:Wat een raar verhaal?Het lijkt me dat dit gewoon verboden is. Je kunt niet zomaar andermans hond euthaniseren. Aangifte lijkt me op zijn plaats...minstens!
Wat een naar verhaalDeDiana schreef:Ja, het is inderdaad die Melba![]()
Ik heb het verhaal uit eerste hand gevolgd omdat ik op de hoogte werd gehouden door 'de vrijwilligster' uit het verhaal (de persoon die haar naar Nederland heeft gehaald en haar heeft opgevangen) en zoals het nu op FB staat, klopt het wel grotendeels.
Het is echt afschuwelijk hoe dit is gegaan. Ik ken Melba nog uit het asiel in Spanje en met die hond was in de basis niks mis, behalve dat ze niet zo stabiel als een huis was en behoorlijk gevoelig. Ik denk dat al mijn honden m.u.v. Taartje nog verder van het padje waren geweest na al die verhuizingen en veranderingen en dan ook nog eerst een paar dagen eenzame opsluiting en vervolgens een gedragstest waarbij de hond tot het uiterste wordt gedreven.
Echt verschrikkelijk tragisch dit.
2/3 zou hier ook hoogstwaarschijnlijk niet slagen, maar ik zou dan ook noóit afstand tekenen. Arme Melba. Maar goed, achteraf is het makkelijk praten dat die vrijwilliger haar 'desnoods' wel had willen adopteren. Als ze dat echt wou, waarom heeft ze het dan niet gedaan? De hond is gelukkig van het gesleep en gedoe af. Hopelijk is Melba's verhaal een leerpunt. Maar ik betwijfel het.Feather__ schreef:En het erge is dat dit niet het enige verhaal is! Er staan nog 4 links met een soort zelfde verhaal met dezelfde stichting.
Mijn hart brak toen ik t las en ik ben er vrij zeker van dat Yindi ook niet zou slagen. Dagen wegstoppen en dan een keer een test waarbij ze de hond gaan uitdagen met enge/vreemde objecten om dan te kijken hoe ze reageren