Lichamelijke klachten door stress ?

[runninggirl]

Ja ik denk wel dat het kan samenhangen. Jura wil bijvoorbeeld standaard veel meer eten als ze stress heeft.

[Paisley]

Wat vervelend dat hij zo snel van slag is om 'niks' Ik denk dat het wel kan, maar dan zou ik me ook verder af vragen hoe het kan dat hij zoveel stress heeft terwijl daar eigenlijk helemaal geen reden voor is.

Mayke was in dr eerste twee jaar ook snel van slag, ook bij positieve dingen. Gingen we een paar dagen kamperen en veel wandelen en leuke dingen doen? Standaard Mayke aan de schijterij. Ze had het onwijs leuk op een maniakale manier en dat sloeg dr direct op dr darmen.

[-Lilo-]

Ik merk dat Lola ook niet helemaal lekker in d'r vel zit op het moment. Misschien heeft ze wat volle anaalklieren, daar gaat ze altijd een beetje van zeuren, maar ik denk eerder aan de stress rondom de feestdagen en dan met name vuurwerk. Stresshormoon blijft bij mijn weten behoorlijk lang in het lichaam aanwezig, dus dat zou bij Jip ook goed kunnen spelen. Maar wat hierboven ook al staat: waarom heeft hij stress? Jip heeft eigenlijk altijd allerlei klachten toch? Waar jij dan met Bach-druppels op reageert, maar misschien speelt er meer voor hem. Misschien is het een idee om jullie leven met hem algeheel eens onder de loep te nemen en te kijken of er verbeteringen voor hem mogelijk zijn?

[kleine2758]

Ja dat kan zeker!
Kwijlen, dunnere ontlasting, gal opgeven en afname van de spieren kan allemaal voorkomen. Heb er helaas ervaring mee. Ritme, (nog meer)zekerheden enz inbouwen is het enige wat werkte bij mijn hond.

[-Lilo-]

Ik zou een ritueel maken dan, als je zo goed weet dat hij dat moeilijk vindt. Lola vindt alleen zijn ook niks, maar negen van de tien keer gaat het wel gewoon goed omdat ze al een kwartier van tevoren weet wat er gaat gebeuren. En tig keer komen en gaan lijkt me überhaupt niet zo handig nee, dat kun je vast wel wat meer inplannen vaak. En als het echt niet kan, tja, niet alles is leuk zeggen wij dan. Maar als het zoveel stress geeft dat er zelfs lichamelijke klachten optreden zou ik wel zoveel mogelijk doen om 'niet alles is leuk' zoveel mogelijk te voorkomen.
Wat de Bach betreft... dat gebruik je naar mijn idee wel heel vaak, terwijl het volgens mij bedoeld is als kleine en tijdelijke ondersteuning. Misschien kun je met de da eens bekijken of er andere mogelijkheden zijn.

[Paisley]

Ik zou een ritueel maken dan,

Of juist alles omgooien. Exposure therapy

Dagelijks 20 x voor piet snot je jas aantrekken en je sleutels pakken, om dan ineens vertrokken te zijn, terug te komen, weg te gaan en bij dit alles geen enkele bemoeienis van de hond toestaan.
Ik voel me niet graag onder detentie van mijn eigen honden. Ik ga en sta waar ik wil en als je daar een probleem mee hebt, dan zet je jezelf maar op marktplaats.
Een heel 'ding' maken van het weg gaan zou averechts kunnen werken.

[-Lilo-]

Ik zou een ritueel maken dan,

Of juist alles omgooien. Exposure therapy

Dagelijks 20 x voor piet snot je jas aantrekken en je sleutels pakken, om dan ineens vertrokken te zijn, terug te komen, weg te gaan en bij dit alles geen enkele bemoeienis van de hond toestaan.
Ik voel me niet graag onder detentie van mijn eigen honden. Ik ga en sta waar ik wil en als je daar een probleem mee hebt, dan zet je jezelf maar op marktplaats.
Een heel 'ding' maken van het weg gaan zou averechts kunnen werken.

Dat is de andere optie ja, maar zo te lezen ging dat niet erg goed getuige het verhaal over de folders van eerder deze week.
'Een heel ding' is hier niet zo 'onder detentie' als het klinkt overigens hoor. Het is Lola in de mand sturen, kleedje op de bank leggen, je sleutels pakken, een koekje in de bak gooien en zeggen dat ze lief moet zijn. Maar het is meer moeite dan zonder signaal vooraf zomaar opstaan en weggaan, true that.

[Stapper]

naar een holistische dierenarts misschien. die kijkt verder dan alleen lichamelijke klachten

[Paisley]

Dat is de andere optie ja, maar zo te lezen ging dat niet erg goed getuige het verhaal over de folders van eerder deze week.
'Een heel ding' is hier niet zo 'onder detentie' als het klinkt overigens hoor.

Oh, ik voel me soms wel onder detentie Soms wil ik de deur uit en dan wordt ik geblockt door Mayke "En waar denk JIJ zonder mij naartoe te gaan, huh?!"
Dan moet ze weer ff dimmen.

Ieder moet natuurlijk de aanpak kiezen die werkt, maar ik zie sommige mensen zich ook bijna verontschuldigen naar hun hond dat ze de deur uit gaan, en ik denk dat ze daarmee ook een bemoeierig gedrag bij hun hond kunnen triggeren.

[Anke]

Ik weet wel zeker dat er lichamelijke klachten kunnen ontstaan door stress. Dat kan bij mensen toch ook?

Hier konden ze altijd goed samen alleen zijn, maar steeds naar binnen en naar buiten lopen staat garant voor stress hoor. Ik kon beter lang weg, dan telkens korte momenten. Ik zou sowieso op het tijdstip dat je normaal werkt geen aandacht aan Jip besteden. En als jij weg bent en je dochter is thuis en hij joenkt, dan zou ik haar wel laten reageren. Ik weet niet wat bij Jip werkt (inkaderen, afleiden), maar ik zou er wel iets mee doen. Dat zijn de uitgesproken momenten om het gedrag aan te pakken. Is hij ook moe in zijn koppie als jij weggaat?

[Anke]

Ik weet wel zeker dat er lichamelijke klachten kunnen ontstaan door stress. Dat kan bij mensen toch ook?

Hier konden ze altijd goed samen alleen zijn, maar steeds naar binnen en naar buiten lopen staat garant voor stress hoor. Ik kon beter lang weg, dan telkens korte momenten. Ik zou sowieso op het tijdstip dat je normaal werkt geen aandacht aan Jip besteden. En als jij weg bent en je dochter is thuis en hij joenkt, dan zou ik haar wel laten reageren. Ik weet niet wat bij Jip werkt (inkaderen, afleiden), maar ik zou er wel iets mee doen. Dat zijn de uitgesproken momenten om het gedrag aan te pakken. Is hij ook moe in zijn koppie als jij weggaat?

Ze heeft toen ze hem hoorde joelen hem wel streng toegesproken. Een hersenwerkje voor ik wegga ga ik eens proberen

Ik moet hier trouwens niet iets samendoen voordat ik ga. Dan zit hij nog helemaal in de samenwerk modus. Ik doe dat een half uur van te voren en daarna negeer ik hem. Dan gaat hij pitten en pas dan kan ik weg.

[veertje]

Ik denk zeker dat lichamelijke klachten van stress kunnen komen.

Ik zou een ritueel maken dan,

Of juist alles omgooien. Exposure therapy

Dagelijks 20 x voor piet snot je jas aantrekken en je sleutels pakken, om dan ineens vertrokken te zijn, terug te komen, weg te gaan en bij dit alles geen enkele bemoeienis van de hond toestaan.
Ik voel me niet graag onder detentie van mijn eigen honden. Ik ga en sta waar ik wil en als je daar een probleem mee hebt, dan zet je jezelf maar op marktplaats.
Een heel 'ding' maken van het weg gaan zou averechts kunnen werken.

Joris is ook zo'n autist, die zou hier echt heel verkeerd op reageren. Die moet weten waar hij aan toe is en dan gaat het goed en dan vooral niet te vaak weggaan.
Joris was altijd zo, maar sinds Biry er niet meer is kan hij slecht alleen zijn. Wij hebben er geen oplossing voor gevonden, maar alleen een manier om er mee om te gaan. Helemaal opnieuw beginnen met alleen leren zijn ging gewoon niet werken helaas.

Kan je voor hem niet een ritueel maken voor wanneer je weggaat en zo ver je kan de tijd dat je weg bent opbouwen? Ik zou dan een rustig ritueel doen, niet iets waar hij actief mee aan de slag moet. Het hoeft ook niet heel ingewikkeld te zijn, maar alleen iets zodat hij weet dat je even weggaat en weer terugkomt. Een lekker bot om te knagen bijvoorbeeld? Dat werkt ook stressverlagend. En als dat kan zou ik hem ook lekker meenemen met folders brengen. Joris mag van mijn moeder nu ook veel mee, naar de markt, naar het verzorgingstehuis etc. Daar knapt hij wel van op, van dat samen op pad gaan.

[ranetje]

Is er bij het bloedonderzoek ook gekeken naar het niveau van de cortisol ( = stresshormoon)?
Dan heb je een rechtstreeks antwoord op je vraag als dat niveau hoog is.

[ranetje]

Is er bij het bloedonderzoek ook gekeken naar het niveau van de cortisol ( = stresshormoon)?
Dan heb je een rechtstreeks antwoord op je vraag als dat niveau hoog is.

Ga ik even navragen ,is dat standaard?

Nee is niet standaard.
Ik vermoed dat een arts er ook niet snel aan zal denken.
Maar het lijkt me best zinvol als alles goed is en de problemen blijven.
Dan zouden de klachten heel goed door stress kunnen komen en stress is te meten via cortisolniveau.

Het mooiste zou zijn als je zou weten wat het niveau is in goede tijden, maar als na onderzoek sterk de indruk is dat het niveau "hoog" is, kan dat al best een aanwijzing zijn.
Denk ik

[Alfilillo]

Toen we op vakantie waren en een week in een ander huís zaten, was lily ook gespannen en heeft ze twee dagen dunne poep gehad. Daarna was het over. Ik denk dus dat spanning wel degelijk een lichamelijke reactie teweeg kan brengen.
Wat ik niet begrijp uit je verhaal: jip kwakkelt toch al een maand met zijn darmen en misselijkheid? Is er een maand geleden dan iets veranderd wat hem gespannen maakt? Voor die tijd had hij geen last toch?

[ranetje]

Er is de afgelopen 4 weken bij ons niks veranderd . Ik denk dat het een opstapeling is .Het is altijd een gespannen hond geweest die letterlijk stijf staat van de stress dat voel je ook aan zijn spieren. Die overdag amper slaapt dus het is niet raar dat je dan uiteindelijk lichamelijke klachten krijgt denk ik .

Je zou heel goed gelijk kunnen hebben

Dan is overleg met een goede homeopaat misschien wel een optie?

edit: Ik zie dat je al met Bach bezig bent, ook een goed idee

[Alfilillo]

Heb je wel eens aan massage gedacht?

[DeDiana]

Ik denk dat het een opstapeling is .Het is altijd een gespannen hond geweest die letterlijk stijf staat van de stress dat voel je ook aan zijn spieren. Die overdag amper slaapt dus het is niet raar dat je dan uiteindelijk lichamelijke klachten krijgt denk ik .

Als hij vaak zo veel stress heeft, vind ik het niet gek dat zich dat uit in lichamelijke klachten. Ik denk dat de negatieve effecten op de gezondheid door stress bij honden niet veel verschillen van die bij mensen.
Ik zou zelf vooral gaan kijken hoe je hem kunt helpen in het algemeen minder gestresst te zijn, bijvoorbeeld door een gedragstherapeut in te schakelen, en eventueel in die periode een middeltje ter ondersteuning geven. Maar ik zou dat laatste niet als oplossing zien, alleen als tijdelijk hulpmiddel.

[DeDiana]

Ik vind het allemaal klinken als symptoombestrijding. Jip is dus snel gestresst, ofwel door bepaalde gebeurtenissen maar ook als hij alleen thuis moet blijven? Ik vraag me af of dat gedrag in de basis verandert als je steeds weer verschillende dingen probeert om de symptomen aan te pakken.
Ik snap dat je tips hebt gekregen om hem wat zelfstandiger te maken, wat minder afhankelijk van jou, en dat helpt misschien wat bij het alleen thuis blijven, maar ik denk niet dat dat veel doet om zijn algehele gevoeligheid voor stress aan te pakken. Ik zou zelf meer geneigd zijn om daaraan te gaan werken, zodat hij minder snel stress ervaart, beter in staat wordt zichzelf te kalmeren en zijn algehele stressniveau niet constant hoog is waardoor hij ook weer snel te veel stress heeft (een ontspannen hond die een stressvol moment meemaakt, reageert daar over het algemeen minder heftig op en herstelt daar over het algemeen sneller van dan een reeds gestresste hond).
Als hij een maand 'blijft hangen' in een stressvolle gebeurtenis, dan is dat denk ik wel een signaal dat wat je nu doet niet helpt voor hem om snel weer te herstellen van stress. Als hij na een heftige gebeurtenis nog een paar dagen van slag is, zou ik dat heel begrijpelijk vinden bij een gevoelige hond, maar een maand vind ik wel erg lang.

[-Lilo-]

Ik ga met Diana mee. Elke keer is er wel een verklaring als je maar diep genoeg graaft, maar dat is geen oplossing. Jip moet zich hartstikke niet-fijn voelen, als dat door een echo van een paar weken terug komt is dat wel heftig. Dat ga je niet oplossen met wat minder achter je aan laten lopen en liters Bach-druppels. Hoe wel zou ik zo 1, 2, 3 dan ook weer niet weten, maar het lijkt me wel iets om serieus mee aan de slag te gaan.

[Bishy]

Heb je eens acupunctuur geprobeerd?

[runninggirl]

Ik heb ook tips gehad om elke keer dezelfde route met hem te wandelen , hem niette veel prikkels in 1 keer te geven tijdens een wandeling enz . Als er iemand nog meer tips heeft om een hond meer zelfvertrouwen te geven hoor ik het graag .

Welke prikkels reageert hij eigenlijk op?

Wonen jullie bijvoorbeeld ook aan een drukke straat waardoor hij eigenlijk constant prikkels krijgt? Jura had daar toen we in de stad woonden erg last van, helaas weinig aan te doen dan bijvoorbeeld heel vroeg (dus voor de ochtendrukte weer terug zijn) een lange wandeling en de rest van de dag korte rondes want dat was voor haar ook al snel te veel. Nu we verhuisd zijn wonen we zo veel rustiger en je kan gewoon aan alles merken hoeveel dat voor haar scheelt...

Ik bekeek het per wandeling/dag hoeveel ze kon hebben, zat ze al snel te stressen dan was het dus korter lopen overdag en in huis lekker puzzelen, speurspelletjes en oefeningen doen.
Ook gingen we regelmatig met haar speuren, je kon merken dat zij daar zelfvertrouwen van kreeg want ze had altijd succes en het maakte haar ook voldaan. Dat had weer als gevolg dat ze de paar dagen erna ook minder prikkelgevoelig was.

[j.werkman]

Hij is altijd al gevoelig geweest voor stress. Dat zit in hem.
Ik vind het altijd jammer dat mensen dat dan proberen te veranderen er een project van maken. Vaak neemt het dan toe.

Het is begrijpelijk dat je in het begin even moet uitzoeken hoe er mee om te gaan, maar het gegeven gevoelig voor stress blijft.
Hoe meer je dat accepteert als een gegeven, hoe beter voor de hond.
Jij bent er steeds mee bezig, aanpassing op aanpassing en geknutsel en probeersels, de hond zou er gestressd van worden.
Druppels en andere toevoegingen, gedragstherapeuten, artsenbezoeken, allemaal dingen waar je niet kalmer van wordt zal ik maar zeggen, nog afgezien van alle adviezen, waar je het maar druk mee kunt hebben.

Je zegt, ik probeer er niet in mee te gaan en ik probeer zelf rustig te blijven.
Het ziet er in mijn ogen niet uit, alsof je er niet in meegaat en zeker ziet het er niet naar uit dat je rustig bent, laat staan relaxed.

[runninggirl]

We wonen in een hele rustige straat . Als we de straat uitlopen ben je in losloopgebied . Jip zijn plas en poeprondjes zijn dus altijd lekker los en de lange wandeling ook . We wandelen en een heel rustig gebied waar we amper honden tegen komen .

Er zijn wel prikkels rondom huis . Ik heb een hele actieve buurman die of met de bladblazer aan de gang is of bomen aan het omzagen of aan zijn motor aan het knutselen is .

Dat klinkt meer zoals wij nu wonen, lastig hoor dat hij toch zoveel stress ervaart.

[Anke]

Eerlijk gezegd herken ik jouw gedrag wel een beetje. Ik heb ook wel dat ik alles uit de kast probeer te halen om mijn hond te helpen en zich goed te laten voelen. Maar vaak zorgt dat ook weer voor onrust. Jouw bezorgdheid merkt hij ook. Maar je moet jezelf ook eens afvragen waarom hij het alleen bij jou heeft. Waarom kunnen je man/kinderen wel gewoon de deur uit? Wat doen zij anders?
Zit je er niet teveel 'op'? Dat veroorzaakt ook stress natuurlijk. Hier was het heel duidelijk dat zijn niet alleen kunnen zijn door mij veroorzaakt werd, want bij mijn ouders was er geen greintje pijn

Ik vind de tip van Ttouch massage zo gek nog niet. Je zegt dat je daar geen geduld voor hebt, maar het is heerlijk ontspannend. En als hij voortdurend zo'n hoog stressniveau heeft, is dat heel belastend voor zijn lichaam en is het ook moeilijk om die stresshormonen af te breken. Aanraking stimuleert de aanmaak van ontspannende stofjes, dus ik zou dat toch eens overwegen.

En daarnaast zou ik (maar goed dat is persoonlijk) niet zomaar wat gaan proberen met Bach rescue. Zoek een goede therapeut, Flamme weet er één geloof ik, en volg die. Kies één methode en ga daarvoor. Als ik het me goed herinner werkte de therapeut van Flamme ook met aromatherapie en ik weet zeker dat geuren ook een grote rol kunnen spelen bij ontspanning.

[Anke]

Eerlijk gezegd herken ik jouw gedrag wel een beetje. Ik heb ook wel dat ik alles uit de kast probeer te halen om mijn hond te helpen en zich goed te laten voelen. Maar vaak zorgt dat ook weer voor onrust. Jouw bezorgdheid merkt hij ook. Maar je moet jezelf ook eens afvragen waarom hij het alleen bij jou heeft. Waarom kunnen je man/kinderen wel gewoon de deur uit? Wat doen zij anders?
Zit je er niet teveel 'op'? Dat veroorzaakt ook stress natuurlijk. Hier was het heel duidelijk dat zijn niet alleen kunnen zijn door mij veroorzaakt werd, want bij mijn ouders was er geen greintje pijn

Ik vind de tip van Ttouch massage zo gek nog niet. Je zegt dat je daar geen geduld voor hebt, maar het is heerlijk ontspannend. En als hij voortdurend zo'n hoog stressniveau heeft, is dat heel belastend voor zijn lichaam en is het ook moeilijk om die stresshormonen af te breken. Aanraking stimuleert de aanmaak van ontspannende stofjes, dus ik zou dat toch eens overwegen.

En daarnaast zou ik (maar goed dat is persoonlijk) niet zomaar wat gaan proberen met Bach rescue. Zoek een goede therapeut, Flamme weet er één geloof ik, en volg die. Kies één methode en ga daarvoor. Als ik het me goed herinner werkte de therapeut van Flamme ook met aromatherapie en ik weet zeker dat geuren ook een grote rol kunnen spelen bij ontspanning.

Ik weet niet of ik van alles uit de kast haal . Ik wil wel een oorzaak weten voor zijn klachten en gedrag dat klopt want dan kan ik er wat aan doen . Dat hij stress gevoelig is dat is nu eenmaal zo dat weet ik maar als hij dan ineens zo'n terugval heeft dan wil ik de oorzaak wel weten .

Natuurlijk voelt hij mijn bezorgdheid dat weet ik heel goed en dat is ook juist de reden waarom ik een oorzaak wil weten want als ik die weet kan ik er wat aan doen en dat geeft mij rust . Ik weet dat ik niet teveel met hem bezig moet zijn maar hoe doe je dat als je :

3 keer per dag een pil moet geven tegen misselijkheid
3 keer per dag een maagzuurremmer moet geven
En er dan ook nog eens een uur tussen die 2 verschillende soorten pillen moet zitten
En zijn eten over 4 maaltijden moet worden verdeeld
Dan ben je gewoon veel met hem bezig en wil je eens even wat leuks gaan doen zonder hem en dat gaat ook fout

Waarom hij zo aan mij hangt dat weet ik niet . Dat is altijd zo geweest . Vriend en dochter doen niks anders dan ik bij het afscheid . Vriend knuffelt juist veel vaker met Jip dan ik . Maar alle leuke lange wandelingen doe ik met Jip . Eten geven doet vriend ook en korte wandelingen ook .

Misschien komt het doordat ik het eerste jaar alleen met Jip heb gewoond en daarna pas ben gaan samenwonen ?

Bij mij is Ayko een spiegel. Hij hangt aan mij omdat ik ook op een bepaalde manier aan hem hang. En als ik me al afvraag oh gaat hij dadelijk niet joelen als ik weg ben, dan is dat al genoeg om onrust te creëren. Het zijn zo'n kleine dingen en het is vaak moeilijk om je eigen gedrag hierin te veranderen, omdat het zo onbewust gaat. Nu zeg ik niet dat jij iets fout doet, je doet hartstikke je best, maar we spelen altijd een rol.

Maar ik zou toch echt grondig willen kijken naar de oorzaak, dus ik zou, zoals gezegd, naar een holistische da gaan of naar die therapeut die Flamme met Taran heeft geraadpleegd. Dan ben je meteen van al die pillen die je nu om het uur moet geven af, want die lossen de stress natuurlijk niet op. Sterker nog, maagzuurremmers zorgen voor de aanmaak van meer maagzuur

[Alfilillo]

Dat jip het meest aan jou hangt vind ik niet zo raar als jij zijn eerste baasje was en het meest met hem wandelt.
De da wilde een maagzweer uitsluiten toch? Daar kan het dus ook aan liggen. Wanneer wordt dat bekeken? (Weer een vervelend onderzoek )

[renee-uk]

ik zou het helemaal anders doen denk ik.
zou hem juist niet wegsturen, maar lekker bij me laten zijn als ie daar steun uithaalt.
niet dat ik dan steeds met hem bezig zou gaan, maar als ie bij me wilde zijn zou ik dat zeker niet verbieden en gewoon doorgaan met waar ik mee bezig was.

verder zou ik regelmaat inbouwen, veel onzekere honden halen daar zekerheid uit.
met regelmaat bedoel ik niet dat alles op een bepaalde tijd zou moeten, maar wel dat de dagelijks voorkomende zaken op een bepaalde volgorde gaan.

als ie zo vaak pillen moet zou ik daar ook een soort ritueeltje van maken, bijvoorbeeld door hem bij me te roepen, een kunstje te laten doen en hem daarvoor te belonen met een in iets lekkers gedraaide pil.
is dat gedaan, ga jij weer verder met waar je mee bezig bent tot de volgende pil aan de beurt is.

dat ie moeilijk alleen kan zijn en dat dat op deze manier niet verbetert zou ik op de koop toe nemen, daar is altijd wel een mouw aan te passen en als het toch een keer voorkomt dat er niemand bij hem is, zal een niet zo gestresste hond daar eerder van herstellen dan een hond die van zenuwachtigheid toch al beroerd in zijn vel zit.

ik zeg niet dat dit de oplossing is, maar aangezien je met wat je nu allemaal aan het uitproberen bent ook geen stap verder komt, is het misschien toch het overwegen waard.

[renee-uk]

ik zou het helemaal anders doen denk ik.
zou hem juist niet wegsturen, maar lekker bij me laten zijn als ie daar steun uithaalt.
niet dat ik dan steeds met hem bezig zou gaan, maar als ie bij me wilde zijn zou ik dat zeker niet verbieden en gewoon doorgaan met waar ik mee bezig was.

verder zou ik regelmaat inbouwen, veel onzekere honden halen daar zekerheid uit.
met regelmaat bedoel ik niet dat alles op een bepaalde tijd zou moeten, maar wel dat de dagelijks voorkomende zaken op een bepaalde volgorde gaan.

als ie zo vaak pillen moet zou ik daar ook een soort ritueeltje van maken, bijvoorbeeld door hem bij me te roepen, een kunstje te laten doen en hem daarvoor te belonen met een in iets lekkers gedraaide pil.
is dat gedaan, ga jij weer verder met waar je mee bezig bent tot de volgende pil aan de beurt is.

dat ie moeilijk alleen kan zijn en dat dat op deze manier niet verbetert zou ik op de koop toe nemen, daar is altijd wel een mouw aan te passen en als het toch een keer voorkomt dat er niemand bij hem is, zal een niet zo gestresste hond daar eerder van herstellen dan een hond die van zenuwachtigheid toch al beroerd in zijn vel zit.

ik zeg niet dat dit de oplossing is, maar aangezien je met wat je nu allemaal aan het uitproberen bent ook geen stap verder komt, is het misschien toch het overwegen waard.

Ik begrijp wat je bedoelt . Ik heb zelf ook getwijfeld over het wegsturen , of dat juist niet meer stress zou veroorzaken . Maar dat is maar heel kort geweest. Het was na een dag al normaal voor hem om in zijn mand te gaan liggen ipv op mijn voeten . Hij kan me zien en horen en ruiken het is maar net een beetje (meter)meer afstand .

Regelmaat helpt inderdaad heel goed . Gelukkig werk ik heel regelmatig en heb ik ook mijn vaste gewoontes na mijn werk . Met de honden wandelen , in huis bezig zijn en eten koken enz

De pillen krijgt hij in een stukje wit brood met een vleugje leverpastei . Het is (gelukkig) nog niet zo dat hij naast me staat als de koelkast open gaat of mijn alarm voor een pil afgaat . Ik roep hem bij me en geef het . Het is niet de handeling die ik veel werk vind . Het is het rekening houden met . Dus ervoor thuis zijn ,alarm zetten ,wandelingen en eetmomenten eromheen plannen.

Het alleen zijn is (was) geen probleem als het maar op de vaste tijden is . Elke werkdag in de ochtend van 9.00 tot 12.00 dus . En als ik met Heavy ga wandelen is er ook niks aan de hand . Hij heeft pas problemen met andere tijden . Zoals bijvoorbeeld als ik eens een paar uurtjes in de avond weg ben .

En dan maakt het ook niet uit of er nog iemand thuis is of niet . Ik kan best elke ochtend een paar uur weg en dan in de middag met Heavy maar dat is de max . Dan moet ik niet nog eens een ouderavond op school hebben bijvoorbeeld .

Ik vind het helemaal geen probleem om een oppas te regelen of te zorgen dat 1 van ons thuis is op dat soort momenten maar dat helpt weinig . Hij is dan wel rustiger en loopt niet te ijsberen of hijgen en kwijlen maar de dag erop is hij alweer wantrouwig als ik de hal inloop richting jas . Of wil hij niet eten als ik wegloop.

Het zit hem soms in hele kleine dingen die ik zelf niet door heb . Ik wil met alle liefde rekening houden met hem maar ik wil niet (meer) op eieren lopen voor hem . Dat heb ik eerder wel gedaan en dat maakt het alleen maar erger . Ik ga met een rustig gevoel weg ondat ik weet dat als hij joelt de buren niet klagen . Als de buurman me even roept en ik ben 15 minuten weg dan kan hij al helemaal overstuur zijn. En wat jij zegt klopt het weegt voor hem allemaal zwaarder omdat hij toch al niet lekker in zijn vel zit .

Het is ook een circkeltje . Hij is misselijk en misschien wil hij daardoor juist wel vaker naar buiten in de frisse lucht ,wat niet kan als ik niet thuis ben . Ook heeft hij last van zijn darmen en misschien wel drang en dan is het ook niet fijn dat er niemand is .

als ik dit zo lees denk ik dat jullie elkaars stress versterken: jij bent geïrriteerd, jip voelt dat en raakt daardoor gestresst waardoor jij nog geïrriteerder raakt en hij nog gestresster.
denk ook dat je daarom zo de nadruk legt op de lichamelijke ongemakken, die zijn (normaal gesproken) makkelijker te verhelpen dan een verandering in je gedrag.

ik weet het verder ook niet, misschien kun je voor jezelf vaststellen waar de knelpunten zitten en daar een oplossing voor zoeken?

[renee-uk]

Waarom denk jij dat ik geïrriteerd ben ? En waardoor zou ik dan geïrriteerd zijn ?

door wat je schrijft, de manier waarop je schrijft en het feit dat je zoveel rekening met hem moet houden en daar eigenlijk geen zin meer in hebt.