begroetings plasjes

[Lanavandevledders]

onze Lana, nu 6 maand, laat als er iemand komt, bij de begroeting een klein plasje lopen,
puur uit enthousiasme en blijdschap.
ik hou er rekening mee, de keukenrol staat klaar, vindt het ook geen ramp, heb een dweilbare vloer.
en als ik het aan zie komen doe ik haar gewoon naar buiten om daar de begroeting te doen.

maar ben wel nieuwsgierig tot welke leeftijd ze dit blijven doen en waarom doen ze dit uberhaubt.

[Fotogravinnetje]

Laat bezoek haar eerst negeren. Als zij rustiger is bij de begroeting, zal ze waarschijnlijk ook geen plasje meer laten lopen. Het wordt ook wel deemoedsplasje genoemd. Maar vaak heeft het als het altijd bij begroetingen gebeurt vooral te maken met opwinding. Rust in de begroetingen brengen is overigens voor wel meer redenen handig

[mijke]

De hond van mijn moeder heeft dit ook heel lang gedaan, hij werd sowieso pas heel laat écht zindelijk en die deemoedsplasjes hebben een jaar of 2 aangehouden, daarna zijn ze langzaam maar zeker verdwenen. Zo langzaam dat je het haast niet merkt, tot je op een dag denkt "heyyy, het is al in geen tijden meer voorgekomen!". Negeren en rust in de begroeting brengen maakte voor hem trouwens geen verschil, hopelijk voor jouw pup wel!

Edit: als ik er nu zo over nadenk geloof ik dat het verdwenen is rond de tijd dat hij gecastreerd werd. Toeval?

[Feather__]

En soms blijft een hond het doen.
De hond van mijn ex deed het altijd als ik daar kwam. Ze werd dan zo blij om mij weer te zien dat ze haar plas liet lopen.
De hond deed het trouwens alleen bij mij en ik kwam de rest van de dag ook niet van d'r af. Maar de volgende dag was het heel normaal dat ik er was en was er gewoon weer rust.

[Paisley]

maar ben wel nieuwsgierig tot welke leeftijd ze dit blijven doen en waarom doen ze dit uberhaubt.

Het is een manier om onderdanigheid te tonen, vaak in combinatie met opwinding.
Als een hond kalmer en zelfverzekerder wordt, stoppen de deemoedsplasjes vanzelf. De leeftijd verschilt inderdaad erg.

[Lanavandevledders]

ik ga er eerst maar es vanuit, dat het een fase is.
maak er ook geen probleem van,

met het begroeten ben ik bezig om haar eerst rustig en kalm te krijgen, [wat steeds beter gaat] ik hou haar dan vast of doe haar eerst even in de bench. [als ik weet dat er visite komt of zo]
maar het valt tegen om 9 van de 10 keer er voor aan te wezen, alles komt hier via de achterdeur, dus ze zijn al binnen voor ik het in de gaten heb hahahaha. een deurbel hebben we niet eens.